Πολλές ἀπό τίς ἡμέρες του ἀξιοποιήθηκαν δεόντως γιά τήν ἐν γένει προκοπή μας, ἂλλες πέρασαν ἀναξιοποίητες καί χάθηκαν στήν ἀπεραντοσύνη τοῦ ἀπείρου.

Μᾶς δόθηκε ἡ εὐκαιρία καί ἡ εὐλογία ἀπό τόν Θεό, νά ζήσωμε ἓναν ἀκόμη χρόνο, ὣστε καί τόν ἑαυτό μας καί τούς ἂλλους νά ὠφελήσωμε, ἀλλά καί ἡ δυνατότητα τά σφάλματα νά διορθώσωμε καί ἀπό καρδίας νά μετανοήσωμε.

Παράλληλα, στρέφομε τόν νοῦ μας στόν εὐρύτερο γεωπολιτικό χῶρο καί διαπιστώνομε μετά πολλῆς καί μεγάλης θλίψεως, ὃτι ἓνα ἒτος πέρασε χωρίς νά ἀξιοποιηθῇ ἡ δυνατότητα σχέσεως τοῦ ἀνθρώπου μέ τόν Θεό, τοῦ ἀνθρώπου μέ τόν συνάνθρωπο, χωρίς νά προωθηθῇ ἡ εἰρήνη στίς καρδιές καί στά ἒθνη.

Πόλεμοι ἀπό Βορρᾶ, μεταξύ δυστυχῶς Ὀρθοδόξων Λαῶν. Θρῆνος καί αἷμα στή Μέση Ἀνατολή, σέ τόπους ὃπου ἂνθισε καί ἒλαμψε ὁ Χριστιανισμός.

Ὁ ἂνθρωπος ἐμακρύνθη τοῦ Θεοῦ καί ἰσχύει, θά ἠδυνάμεθα νά εἲπωμεν, τό ἁγιογραφικόν: «Ἐλιπάνθη, ἐπαχύνθη, ἐπλατύνθη καὶ ἐγκατέλιπεν τὸν Θεὸν τὸν ποιήσαντα αὐτόν» (Δευτ. 32,15).

Ἀδελφοί μου, «ἰδού νῦν καιρός εὐπρόσδεκτος, ἰδού νῦν ἡμέρα σωτηρίας» (Β’ Κορ, στ.2).

Δέν δυνάμεθα ἂλλο νά βαδίζωμε ἀνέστιοι, μακράν τῆς πατρικῆς ἀγκάλης.

Λέγει ὁ Ἃγιος Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς: «Νοῦς ἀποστάς τοῦ Θεοῦ ἢ κτηνώδης ἢ δαιμονιώδης γίνεται». Δοκιμάσαμε τά πάντα καί πικραθήκαμε. Ὑπηρετήσαμε τήν ἁμαρτία καί καταστραφήκαμε.

Θεοποιήσαμε τόν ἑαυτό μας καί σέ ἐρείπια ἐθρηνήσαμε. Ἀγαπήσαμε τήν ἠδονή τῆς ἁμαρτίας καί τό σκοτάδι κερδίσαμε.

Ἀρχή τοῦ Νέου Ἒτους τῆς χρηστότητος τοῦ Κυρίου καί ὁ Ἀπόστολος Παῦλος, πολύ δυνατά, μᾶς ὑπενθυμίζει καί μᾶς διδάσκει: «Βλέπετε πῶς ἀκριβῶς περιπατεῖτε, μή ὡς ἂσοφοι, ἀλλ’ ὡς σοφοί, ἐξαγοραζόμενοι τόν καιρόν, ὃτι αἱ ἡμέραι πονηραί εἰσίν». (Ἐφεσ. 5, 15-16).

Ἀδελφοί μου καί χίλια χρόνια νά ζήσωμε ὡς ἡμέρα μία, ἐνώπιον τῶν ὀφθαλμῶν τοῦ Κυρίου. Πόσο γρήγορα περνᾶνε, οἱ ὧρες, οἱ ἡμέρες, οἱ μῆνες καί τά χρόνια! Δέν γνωρίζομε πόσο θά ζήσωμε σ’ αὐτόν τόν κόσμο. Μακάρι τά ἒτη μας νά εἶναι ἃγια, εὐλογημένα ἀπό τόν Θεό, γεμᾶτα καρπούς ἀγαθούς, πλημμυρισμένα ἀπό πίστη στό Θεό, ἀγάπη καί μετάνοια.

Παρακαλῶ τόν Θεό ἀπό τά τρίσβαθα τῆς καρδιᾶς μου, κατά τό Νέον Ἒτος νά χαρίζῃ σέ ὃλους μας τόν θεῖο φωτισμό, τήν χάρη καί τήν δωρεά τοῦ Παναγίου Πνεύματος καί νά συγχωρῇ τά πολλά μας ἁμαρτήματα μέ τά ὁποῖα καθ’ ἡμέραν τόν λυποῦμε.

Σήμερα προβάλλει ἐνώπιόν μας ἡ φωτεινή μορφή τοῦ μεγάλου πατρός τῆς Ἐκκλησίας καί φωστῆρος τῆς Τρισηλίου Θεότητος, τοῦ Οὐρανοφάντορος Βασιλείου, Ἀρχιεπισκόπου Καισαρείας τῆς Καππαδοκίας. Οἱ πολλές του ἀρετές, ἡ ἁγία διδασκαλία του, οἱ ἀσκητικοί ἀγῶνες του, ἡ ὁμολογία του ὑπέρ τῆς Παναγίας Τριάδος καί τῆς Μιᾶς, Ἁγίας, Καθολικῆς καί Ἀποστολικῆς Ἐκκλησίας, ἡ θυσιαστική προσφορά του πρός τόν πάσχοντα ἀδελφό καί πρός κάθε ἂνθρωπο, πρέπει νά μᾶς παραδειγματίζουν, νά μᾶς καθοδηγοῦν καί νά μᾶς ἐμπνέουν.

Παιδιά μου εὐλογημένα, σᾶς εὒχομαι καλή καί εὐλογημένη χρονιά. Νά ἒχετε ὑγιεία, χαρά καί εὐτυχία. 

Νά ἀπολαμβάνετε ὃλα τοῦ Θεοῦ τά ἀγαθά, εἰς ἒτη πολλά καί ἀπό τήν Χάρη τοῦ Θεοῦ πεπληρωμένα.