Τετάρτη 27 Φεβρουαρίου 2013
Παναγιώτης Θεοφιλόπουλος
9:06 π.μ.
|
ΨΗΦΙΣΜΑ
Το Εκκλησιαστικό Συμβούλιο του Ενοριακού Ιερού Ναού Τιμίου Προδρόμου και Οσίου Ιωάννου Ρώσσου Πατρών συνήλθεν εις έκτακτη συνεδρίαν την 24η Φεβρουαρίου και ημέραν Κυριακή του σωτήριου έτους 2013, καθώς επληροφορήθη, την προς Κύριον εκδημία του επιτίμου μέλους του, κ. Παναγιώτου Θεοφιλοπούλου.
Ο μακαριστός κ. Παναγιώτης από την θέση του Εκκλησιαστικού Επιτρόπου συνεργάστηκε και αγωνίστηκε με όλες του δυνάμεις για την αποπεράτωση του Ιερού Ναού και την εύρυθμη λειτουργία της Ενορίας. Το Εκκλησιαστικό Συμβούλιο, αναγνωρίζοντας την ενεργό δράση και προσφορά του, απεφάσισεν τα εξής:
- Να εκφράσει σύσσωμο τας συλλυπητηρίους ευχάς στην οικογένεια του και να της επιδώσει το παρόν Ψήφισμα.
- Να κατατάξει το όνομά του εις τα Δίπτυχα των κεκοιμημένων Επιτρόπων, ώστε να μνημονεύεται ες αεί.
- Να καταθέσει στο Ενοριακό Φιλόπτωχο Ταμείο εις μνήμην του το ποσό των 200,00ευρώ, για τις ανάγκες των εμπεριστάτων αδελφών μας.
- Το παρόν Ψήφισμα να δημοσιευτεί εις τον τοπικό ημερήσιο Τύπο.
Οι Εφημέριοι
Πρωτοπρεσβύτερος Θεόδωρος Κωτσόπουλος
Πρεσβύτερος Αλέξιος Μυλωνάς
Τα Μέλη
Πρωτοπρεσβύτερος Θεόδωρος Κωτσόπουλος
Πρεσβύτερος Αλέξιος Μυλωνάς
Τα Μέλη
Νικόλαος Εμμανουήλ
Κωνσταντίνος Καραγκιαούρης
Επαμεινώνδας Τσακούμης
Αλέξανδρος Πανέτσος
Κωνσταντίνος Καραγκιαούρης
Επαμεινώνδας Τσακούμης
Αλέξανδρος Πανέτσος
Γράμμα σ' έναν απελπισμένο!
1:45 π.μ.
|
ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΒΕΛΙΜΙΡΟΒΙΤΣ
«Μου γράφεις ότι όλη σου η περιουσία πωλήθηκε σε τρίτους. Όταν βρέθηκες στο δρόμο χωρίς τίποτα και κανέναν, κατευθύνθηκες προς το νεκροταφείο αποφασισμένος να αυτοκτονήσεις. Δεν είχες αμφιβολία ούτε δεύτερη σκέψη επ' αυτού...
Εξουθενωμένος από την ταλαιπωρία, ξάπλωσες πάνω στον τάφο των γονιών σου και αποκοιμήθηκες.Στον ύπνο σου εμφανίστηκε η μητέρα σου, που σε απείλησε λέγοντάς σου ότι στο Βασίλειο του Θεού υπάρχουν πολλοί από εκείνους που επαιτούσαν στην γη, αλλά ούτε ένας από εκείνους που αφαίρεσαν μόνοι τους τη ζωή τους. Αυτό το όνειρο σ' έσωσε από την αυτοκτονία.Όντως η αγαπημένη σου μητέρα σε έσωσε κατά την πρόνοια του Θεού. Άρχισες να επαιτείς και από την επαιτεία να ζεις. Και ρωτάς αν μ' αυτό καταπατάς το νόμο του Θεού;
Θάρρος, άνθρωπε!
Ο Θεός έδωσε εντολή: Ου κλέψεις!
Αλλά δεν έδωσε εντολή: Μην επαιτείς! Η επαιτεία χωρίς πραγματική ανάγκη είναι κλοπή, αλλά στη δική σου περίπτωση δεν είναι κλοπή.
Αλλά δεν έδωσε εντολή: Μην επαιτείς! Η επαιτεία χωρίς πραγματική ανάγκη είναι κλοπή, αλλά στη δική σου περίπτωση δεν είναι κλοπή.
Ο στρατηγός και αυτοκράτορας Ιουστινιανός στα γεράματα έμεινε χωρίς περιουσία, χωρίς φίλους και τυφλός. Καθόταν τυφλός έξω από την αυλή του θρόνου και επαιτούσε για λίγο ψωμί.
Σαν χριστιανός δεν επέτρεψε στον εαυτό του ούτε καν να σκεφτεί την αυτοκτονία.
Γιατί, όπως η ζωή είναι καλύτερη από το θάνατο, έτσι και είναι καλύτερα ζητιάνος παρά αυτόχειρας.
Λες πως σε κυριεύει ντροπή και πως η θλίψη σου είναι βαθειά. Στέκεις τα βράδια έξω από το καφενείο που κάποτε ήταν δικό σου και ζητάς ελεημοσύνη από όσους μπαίνουν και βγαίνουν.
Θυμάσαι πως πριν λίγο καιρό ήσουν το αφεντικό του καφενείου και πως τώρα δεν τολμάς να μπεις ούτε σαν πελάτης. Και κοκκινίζουν τα μάτια σου από το κλάμα και τον οδυρμό.
Ω, καλέ μου άνθρωπε, παρηγορήσου! Οι άγγελοι του Θεού δεν είναι μακριά σου.
Γιατί κλαις για το καφενείο; Δεν έχεις ακούσει για ένα καφενείο στην άκρη του Βελιγραδίου που λέγεται "όποιου δεν ήταν, όπου δεν θα είναι";
Πράγματι, ήταν μεγάλος φιλόσοφος αυτός που έγραψε αυτές τις λέξεις.
Αφού αυτό ισχύει για όλα τα καφενεία, όλα τα σπίτια, όλους τους πύργους και όλα τα παλάτια του κόσμου.
Τι έχασες; Εκείνο που δεν ήταν δικό σου όταν γεννήθηκες και δεν είναι ούτε τώρα δικό σου.
Ήσουν το αφεντικό, τώρα είσαι φτωχός. Αυτό δεν είναι απώλεια. Απώλεια είναι όταν κάποιος άνθρωπος γίνεται κτήνος.
Αλλά εσύ ήσουν άνθρωπος και παρέμεινες άνθρωπος.
Υπέγραψες κάποιες συναλλαγματικές σε κάποιους επιφανείς πελάτες σου και γι' αυτό το καφενείο σου έγινε καφενείο κάποιου ξένου.
Τώρα βλέπεις από το παράθυρο πως όλοι εκείνοι γελούν στο καφενείο όπως και πριν, ενώ εσύ περιφέρεσαι στους δρόμους με δάκρυα στα μάτια και σκεπάζεις την ντροπή.
Μη φοβάσαι, ο Θεός έχει δικαιοσύνη.
Όλοι αυτοί θα απολογηθούν για τα αδικήματά τους.
Όταν όμως αυτοί αποπειραθούν να αυτοκτονήσουν, ποιός ξέρει αν ο δίκαιος Θεός θα επιτρέψει στη μητέρα τους να τους παρουσιαστεί από εκείνον τον κόσμο και να τους αποτρέψει από αυτό το έγκλημα;
Μην βλέπεις ούτε στιγμή την επιτυχία τους. Αφού δεν γνωρίζεις το τέλος τους.
Ένας αρχαίος Έλληνας σοφός, ο Σόλων, είπε κάποτε: "Μηδένα προ του τέλους μακάριζε", δηλαδή ποτέ μην αποκαλείς κάποιον ευτυχισμένο πριν δεις το τέλος του!
Είναι δύσκολο να είσαι επαίτης; Αλλά μήπως δεν είμαστε όλοι επαίτες; Μήπως δεν εξαρτώμεθα όλοι, κάθε μέρα και κάθε ώρα, από το έλεος Εκείνου που μας δίνει ζωή να ζούμε;
Εσύ και τώρα έχεις σημαντική αποστολή στον κόσμο: Στρέφεις την προσοχή των ανθρώπων στο να θυμούνται τον Θεό και την ψυχή και να είναι ελεήμονες.
Αναγκασμένος, λοιπόν, να ζεις στην σιωπή εμβάθυνε στην ψυχή σου και συζήτα μέσω της προσευχής με το Θεό.
Η ζωή του επαίτη είναι πιο ηρωική από αυτή του αφεντικού.
"Ότι εν πυρί δοκιμάζεται χρυσός και άνθρωποι δεκτοί εν καμίνω ταπεινώσεως" (Σρ. 2,5)
"Ότι εν πυρί δοκιμάζεται χρυσός και άνθρωποι δεκτοί εν καμίνω ταπεινώσεως" (Σρ. 2,5)
Αλλά εσύ ήδη έδειξες ηρωϊσμό με το να νικήσεις τη μαύρη σκέψη της αυτοκτονίας. Αυτό είναι νίκη πάνω στο πνεύμα της απογοήτευσης.
Μετά από αυτή τη νίκη όλες οι άλλες για σένα θα είναι εύκολες.
Ο Κύριος ας είναι δίπλα σου. Ειρήνη και παρηγοριά από τον Κύριο».
Από το βιβλίο "Ιεραποστολικές επιστολές Α'" του Αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς
(δρόμος χωρίς Θεό δεν αντέχεται...), εκδόσεις ΕΝ ΠΛΩ
Πηγή: περιοδικό ΦΙΛΟΙ ΦΥΛΑΚΙΣΜΕΝΩΝ, του συλλόγου ΟΝΗΣΙΜΟΣ, σελ. 12-14
(δρόμος χωρίς Θεό δεν αντέχεται...), εκδόσεις ΕΝ ΠΛΩ
Πηγή: περιοδικό ΦΙΛΟΙ ΦΥΛΑΚΙΣΜΕΝΩΝ, του συλλόγου ΟΝΗΣΙΜΟΣ, σελ. 12-14
Ε.Φ: Ε.Μ.
Άγιος Σεραφείμ του Σαρώφ:
1:30 π.μ.
|
Λέγεται ὅτι κάποτε μία μητέρα, σύζυγος βογιάρου, ἦρθε στὸν Ἅγιο Σεραφεὶμ τοῦ Σάρωφ καὶ τοῦ παραπονέθηκε ὅτι οἱ δάσκαλοι δὲν μαθαίνουν καλὰ στὰ παιδιὰ της τὴν γαλλικὴ γλῶσσα, ρωτώντας τον τί νὰ κάνει. Τότε ὁ ἅγιος ἐκεῖνος ἄνθρωπος τῆς εἶπε:
«Ἐσὺ μανούλα μου, μάθε καλλίτερα τὰ παιδιά σου πῶς νὰ προσεύχονται στὸν Θεὸ καὶ ἐκεῖνα θὰ μάθουν ἀργότερα πιὸ εὔκολα τὰ γαλλικά».
Άγιος Σεραφείμ του Σαρώφ
Ε.Φ: Ε.Μ.
Δευτέρα 25 Φεβρουαρίου 2013
Ά και ΄Β Εύρεσις της Τιμίας κεφαλής.
1:00 π.μ.
|
Ὅταν ἀποκεφαλίσθηκε ἀπὸ τὸν Ἡρώδη, ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Πρόδρομος, ἡ τίμια κεφαλὴ αὐτοῦ τοποθετήθηκε μέσα σὲ ἀγγεῖο ἀπὸ ὄστρακο καὶ κρύφθηκε στὴν οἰκία τοῦ Ἡρώδη. Μετὰ ἀπὸ πολλὰ χρόνια, ὁ Ἅγιος Ἰωάννης φανερώθηκε στὸ ὄνειρο δύο μοναχῶν, οἱ ὁποῖοι εἶχαν ἀναχωρήσει γιὰ τὰ Ἱεροσόλυμα μὲ σκοπὸ νὰ προσκυνήσουν τὸν τάφο τοῦ Κυρίου, ἀγγέλλοντας σὲ αὐτούς, ποῦ βρίσκεται ἡ τίμια κεφαλή του. Καὶ ἐκεῖνοι, ἀφοῦ τὴν βρῆκαν, τὴν εἶχαν μὲ τιμές. Ἀπὸ αὐτοὺς τὴν παρέλαβε κάποιος κεραμεὺς καὶ τὴν μετέφερε στὴν πόλη τῶν Ἐμεσηνῶν. Ὅταν ὅμως πέθανε, τὴν κληροδότησε στὴν ἀδελφή του. Καὶ ἀπὸ τότε διαδοχικὰ περιῆλθε σὲ πολλούς, γιὰ νὰ καταλήξει στὰ χέρια κάποιου ἱερομονάχου ἀρειανοῦ ποὺ ὀνομαζόταν Εὐστάθιος καὶ φύλαξε τὴν τίμια κάρα σὲ σπήλαιο. Ἀπὸ ἐκεῖ μεταφέρθηκε, ἐπὶ Οὐάλεντος (364 – 378 μ.Χ.), στὸ Παντείχιον τῆς Βιθυνίας μέχρι ποὺ ὁ Θεοδόσιος ὁ Μέγας (379 – 395 μ.Χ.) ἀνεκόμισε αὐτὴ στὸ Ἕβδομο τῆς Κωνσταντινουπόλεως, ὅπου ἀνήγειρε μέγα καὶ περικαλλέστατο ναό.
Βέβαια περὶ τῆς εὑρέσεως τῆς τιμίας κεφαλῆς τοῦ Προδρόμου ὑπάρχουν καὶ ἄλλες ἀντιφατικὲς παραδόσεις. Κατ’ ἄλλη ἐκδοχὴ ἡ τίμια κάρα εὑρέθηκε στὴν Ἔμεσα τὸ ἔτος 458 μ.Χ., ἐπὶ βασιλέως Λέοντος Α’ (457 – 474 μ.Χ.), ἐνῷ ἄλλοι δέχονται ὅτι αὐτὴ εὑρέθηκε τὸ ἔτος 760 μ.Χ. καὶ μεταφέρθηκε στὸ ναὸ τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Προδρόμου στὴν Ἔμεσα. Ἀπὸ ἐκεῖ μετακομίσθηκε στὴν Κωνσταντινούπολη, ἐπὶ βασιλείας Μιχαὴλ Γ’ (842 – 867 μ.Χ.) καὶ πατριαρχίας Ἰγνατίου.
Περὶ τῶν ἱερῶν λειψάνων τοῦ Τιμίου Προδρόμου βρίσκουμε εἰδήσεις καὶ σὲ διάφορους χρονογράφους. Ὁ Ζωναρᾶς ἀναφέρει ὅτι τὸ ἔτος 968 μ.Χ. ὁ Νικηφόρος Φωκᾶς βρῆκε στὴν Ἔδεσσα τῆς Μεσοποταμίας «βόστρυχον τοῦ Βαπτιστοῦ Ἰωάννου αἵματι περφυμένον», ποὺ μετακόμισε στὴν Κωνσταντινούπολη. Πέντε δὲ χρόνια νωρίτερα, κόμισε στὴν Κωνσταντινούπολη ἀπὸ τὴ Βέροια τῆς Συρίας, περὶ τὸν Ἀπρίλιο τοῦ ἔτους 963 μ.Χ., μέρος τοῦ ἱματίου τοῦ Τιμίου Προδρόμου. Σύμφωνα μὲ ἄλλη μαρτυρία ὁ Νικηφόρος Φωκᾶς βρῆκε στὴν Κρήτη «τὸ ἔνδυμα τοῦ Προφήτου ἐκ τριχῶν καμήλου τυγχάνον καὶ περὶ τὸν τράχηλον ἠμαγμένον».
Ἡ Σύναξη τῆς εὑρέσεως τῆς Τιμίας Κεφαλῆς τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Προδρόμου ἐτελεῖτο στὸ Προφητεῖο του, ποὺ βρισκόταν στὴν τοποθεσία τὴν ὀνομαζόμενη Φωρακίου.
Βέβαια περὶ τῆς εὑρέσεως τῆς τιμίας κεφαλῆς τοῦ Προδρόμου ὑπάρχουν καὶ ἄλλες ἀντιφατικὲς παραδόσεις. Κατ’ ἄλλη ἐκδοχὴ ἡ τίμια κάρα εὑρέθηκε στὴν Ἔμεσα τὸ ἔτος 458 μ.Χ., ἐπὶ βασιλέως Λέοντος Α’ (457 – 474 μ.Χ.), ἐνῷ ἄλλοι δέχονται ὅτι αὐτὴ εὑρέθηκε τὸ ἔτος 760 μ.Χ. καὶ μεταφέρθηκε στὸ ναὸ τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Προδρόμου στὴν Ἔμεσα. Ἀπὸ ἐκεῖ μετακομίσθηκε στὴν Κωνσταντινούπολη, ἐπὶ βασιλείας Μιχαὴλ Γ’ (842 – 867 μ.Χ.) καὶ πατριαρχίας Ἰγνατίου.
Περὶ τῶν ἱερῶν λειψάνων τοῦ Τιμίου Προδρόμου βρίσκουμε εἰδήσεις καὶ σὲ διάφορους χρονογράφους. Ὁ Ζωναρᾶς ἀναφέρει ὅτι τὸ ἔτος 968 μ.Χ. ὁ Νικηφόρος Φωκᾶς βρῆκε στὴν Ἔδεσσα τῆς Μεσοποταμίας «βόστρυχον τοῦ Βαπτιστοῦ Ἰωάννου αἵματι περφυμένον», ποὺ μετακόμισε στὴν Κωνσταντινούπολη. Πέντε δὲ χρόνια νωρίτερα, κόμισε στὴν Κωνσταντινούπολη ἀπὸ τὴ Βέροια τῆς Συρίας, περὶ τὸν Ἀπρίλιο τοῦ ἔτους 963 μ.Χ., μέρος τοῦ ἱματίου τοῦ Τιμίου Προδρόμου. Σύμφωνα μὲ ἄλλη μαρτυρία ὁ Νικηφόρος Φωκᾶς βρῆκε στὴν Κρήτη «τὸ ἔνδυμα τοῦ Προφήτου ἐκ τριχῶν καμήλου τυγχάνον καὶ περὶ τὸν τράχηλον ἠμαγμένον».
Ἡ Σύναξη τῆς εὑρέσεως τῆς Τιμίας Κεφαλῆς τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Προδρόμου ἐτελεῖτο στὸ Προφητεῖο του, ποὺ βρισκόταν στὴν τοποθεσία τὴν ὀνομαζόμενη Φωρακίου.
Ἀπολυτίκιον. Ἦχος δ’. Ταχὺ προκατάλαβε. Ἐκ γῆς ἀνατείλασα, ἡ τοῦ Προδρόμου Κεφαλή, ἀκτῖνας ἀφίησι, τῆς ἀφθαρσίας πιστοῖς τῶν ἰάσεων· ἄνωθεν συναθροίζει, τὴν πληθὺν τῶν Ἀγγέλων, κάτωθεν συγκαλεῖται, τῶν ἀνθρώπων τὰ γένη, ὁμόφωνον ἀναπέμψαι, δόξαν Χριστῷ τῷ Θεῷ.
Κοντάκιον. Ἦχος β’. Τὰ ἄνω ζητῶν. Προφῆτα Θεοῦ, καὶ Πρόδρομε τῆς χάριτος, τὴν Κάραν τὴν σήν, ὡς ῥόδον ἱερώτατον, ἐκ τῆς γῆς εὑράμενοι, τὰς ἰάσεις πάντοτε λαμβάνομεν, καὶ γὰρ πάλιν ὡς πρότερον, τῷ κόσμῳ κηρύττεις τὴν μετάνοιαν.
Μεγαλυνάριον.
Ὤσπερ μυροθήκη πνευματική, ἐκ γῆς ἀνεφάνη, σοῦ ἡ πάντιμος Κεφαλή, Βαπτιστὰ Κυρίου, καὶ κόσμον κατευφραίνει, τῆς ἡδυπνόου δόξης ταῖς διαδόσεσι.
ΤΟ ΑΓΙΟΝ ΟΡΟΣ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΨΗΦΙΑΚΕΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ!
12:48 π.μ.
|
150 φωτογραφίες υψηλής ανάλυσης από το Άγιο Όρος
Κυριακή 24 Φεβρουαρίου 2013
Η ΤΑΠΕΙΝΩΣΗ ΤΟΥ ΤΕΛΩΝΗ - Πρωτοπρεσβύτερος Αλέξανδρος Σμέμαν
1:10 π.μ.
|
Την παραμονή της Κυριακής «του Τελώνη και του Φαρισαίου», στον Εσπερινό του Σαββάτου εμφανίζεται για πρώτη φορά το λειτουργικό βιβλίο «Τριώδιο». Απ’ αυτό διαβάζονται διάφορα κείμενα που τα προσθέτουμε στους συνηθισμένους ύμνους της εβδομαδιαίας αναστάσιμης ακολουθίας. Όλα αυτά τα κείμενα παρουσιάζουν την επόμενη μεγάλη πλευρά της μετάνοιας: την ταπείνωση.
Το ευαγγελικό ανάγνωσμα (Λουκ.18,10-14) περιγράφει έναν άνθρωπο που είναι πάντα ευχαριστημένος με τον εαυτό του και που νομίζει ότι συμμορφώνεται με όλες τις απαιτήσεις της θρησκείας. Είναι βέβαιος για τον εαυτό του και πολύ περήφανος γι’ αυτόν. Στην πραγματικότητα όμως έχει παραποιήσει το νόημα της θρησκείας. Την έχει περιορίσει σε εξωτερικούς τύπους και μετράει την ευσέβειά του με το ποσόν των χρημάτων που συνεισφέρει στο ναό. Όσο για τον Τελώνη, αυτός ταπεινώνει τον εαυτό του και αυτή η ταπείνωση τον δικαιώνει μπροστά στον Θεό.
Αν υπάρχει μια ηθική αξία που σχεδόν απόλυτα παραθεωρείται ή αγνοείται σήμερα είναι πραγματικά η ταπείνωση. Ο πολιτισμός στον οποίο ζούμε διαρκώς ενσταλάζει μέσα μας την έννοια της υπερηφάνειας, της αυτοεξύμνησης και της αυτοδικαίωσης. Είναι οικοδομημένος πάνω στην αλαζονική υπόθεση ότι ο άνθρωπος μπορεί να πετύχει οτιδήποτε μόνος του, και φτάνει το να περιγράφει τον Θεό σαν τον Ένα που πάντοτε αμείβει τις επιτυχίες και τα καλά έργα του ανθρώπου.
Η ταπείνωση -είτε ατομική, είτε ομαδική, είτε εθνική είναι- θεωρείται δείγμα αδυναμίας, κάτι ανάρμοστο για έναν αληθινό άνθρωπο. Αλλά μήπως οι χριστιανοί σήμερα δεν είναι ποτισμένοι με το πνεύμα του Φαρισαίου; Μήπως και μεις δε θέλουμε κάθε προσφορά μας, κάθε «καλή πράξη» μας, καθετί που κάνουμε «για την Εκκλησία» να αναγνωρίζεται, να επαινείται, να δημοσιεύεται;
Αλλά τι είναι ταπείνωση; Η απάντηση σ’ αυτή την ερώτηση μπορεί να φανεί παράδοξη γιατί είναι ριζωμένη σε μια περίεργη διαβεβαίωση: Ο ίδιος το Θεός είναι ταπεινός! Για κείνον που γνωρίζει τον Θεό, που Τον ατενίζει μέσα στη δημιουργία Του και στις σωτήριες ενέργειές Του, είναι φανερό ότι η ταπείνωση είναι πραγματικά μια θεία ποιότητα, είναι το ουσιαστικό περιεχόμενο και η λάμψη της δόξας από την οποία, όπως ψέλνουμε στη Θεία Λειτουργία, είναι «πλήρης ο ουρανός και η γη». Μέσα στην ανθρώπινη διανοητικότητά μας έχουμε την τάση να μη μπορούμε να συμβιβάσουμε τη «δόξα» με την «ταπείνωση» - αφού μάλιστα η ταπείνωση θεωρείται ψεγάδι ή ελάττωμα. Ακριβώς όμως η άγνοιά μας και η αδεξιότητά μας είναι εκείνα που μας κάνουν ή θα έπρεπε να μας κάνουν να νιώθουμε ταπεινοί.
Είναι σχεδόν αδύνατο να μεταφέρεις στο σύγχρονο άνθρωπο που τρέφεται με τη δημοσιότητα, την αυτοπροβολή και την ατέλειωτη αυτοεξύμνηση, το γεγονός ότι εκείνο που είναι αυθεντικά τέλειο, όμορφο και καλό είναι την ίδια στιγμή γνήσια ταπεινό. Ακριβώς γιατί η τελειότητα δεν έχει ανάγκη από τη «δημοσιότητα», την εξωτερική δόξα ή από την κάθε είδους επίδειξη.
Ο Θεός είναι ταπεινός γιατί είναι τέλειος. Η ταπείνωσή Του είναι η δόξα Του και η πηγή κάθε αληθινής ομορφιάς, τελειότητας και καλοσύνης. Αυτό συνέβηκε με την Παναγία, τη Μητέρα του Χριστού, που η ταπείνωση την έκανε χαρά όλης της οικουμένης και τρανή αποκάλυψη της ωραιότητας πάνω στη γη· αυτό έγινε και με όλους τους αγίους· το ίδιο συμβαίνει και με κάθε ανθρώπινη ύπαρξη στις σπάνιες στιγμές της επαφής της με το Θεό.
Πως κανείς γίνεται ταπεινός; Η απάντηση για ένα χριστιανό είναι απλή: με την ενατένιση του Χριστού, που είναι η σαρκωμένη Θεία ταπείνωση, ο Ένας, μέσα στον οποίο ο Θεός αποκάλυψε, μια για πάντα, τη δόξα Του σαν ταπείνωση και την ταπείνωσή Του σαν δόξα. «Νῦν» είπε ο Χριστός τη νύχτα της άκρας ταπείνωσής Του, «ἐδοξάσθη ὁ υἰός τοῦ ἀνθρώπου, καί ὁ Θεός ἐδοξάσθη ἐν αὐτῷ».
Η ταπείνωση μαθαίνεται ατενίζοντας το Χριστό ο οποίος είπε: «Μάθετε ἀπ’ ἐμοῦ ὅτι πρᾶος εἰμί καί ταπεινός τῇ καρδίᾳ» (Ματθ. 11: 29). Τελικά γινόμαστε ταπεινοί με το να μετράμε το καθετί με μέτρο το Χριστό και να αναφερόμαστε για όλα σ’ Αυτόν. Χωρίς τον Χριστό η αληθινή ταπείνωση είναι αδύνατη, ενώ στην περίπτωση του Φαρισαίου, ακόμα και η θρησκεία, γίνεται υπερηφάνεια για τα επιτεύγματά του· έχουμε δηλαδή ένα είδος φαρισαϊκής αυτό-δοξολογίας.
Η περίοδος λοιπόν της Μεγάλης Τεσσαρακοστής αρχίζει με μια αναζήτηση, μια προσευχή για ταπείνωση που είναι η αρχή της αληθινής μετάνοιας. Γιατί μετάνοια, πάνω από καθετί άλλο, είναι η επιστροφή στη γνήσια τάξη των πραγμάτων, η «αναμόρφωση του αρχαίου κάλλους». Η μετάνοια επομένως είναι θεμελιωμένη στην ταπείνωση και η ταπείνωση – η Θεία και θαυμαστή ταπείνωση – είναι καρπός της και τέρμα της.
Πρωτοπρεσβύτερος Αλέξανδρος Σμέμαν
ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΕΛΩΝΟΥ & ΦΑΡΙΣΑΙΟΥ
1:03 π.μ.
|
Την Κυριακή αυτή διαβάζεται η ομώνυμη παραβολή, στην οποία διακρίνουμε τα αποτελέσματα της υπερήφανης προσευχής του «δικαίου» Φαρισαίου που τελικά δεν εισακούστηκε και της ταπεινής προσευχής του αμαρτωλού Τελώνου, του οποίου (η προσευχή) ανέβει στον ουρανό ως θυμίαμα και εισακούστηκε. Με αυτόν τον τρόπο η Εκκλησία μας βοήθα να συνειδητοποιήσουμε την ανάγκη προσεγγίσεως της υψοποιού ταπεινώσεως, την οποία κάθε χριστιανός πρέπει να επιδιώκει μέσα στην περίοδο της αγίας Τεσσαρακοστής και κατ' επέκταση στη ζωή του. Ο ταπεινός άνθρωπος δεν κινδυνεύει να πέσει. «Ο υποκάτω πάντων ων, που πεσείται;» λέγουν οι Πατέρες. Δηλ. αυτός που τοποθετεί και θεωρεί τον εαυτόν του κάτω - κάτω, χαμηλότερα απ’ όλους, που θα πέσει; Και ο Μέγας Αντώνιος έλεγε: «Είδα όλες τις παγίδες του εχθρού να έχουν απλωθεί πάνω στη γη και είπα λυπημένος: Ποίος άραγε μπορεί να τις αποφύγει; Και άκουσα φωνή πού έλεγε: Η ταπεινοφροσύνη!». Η Εκκλησία μας θέλοντας να μας διδάξει την ταπείνωση του Τελώνη και να μας προφυλάξει από την υπερηφάνεια του Φαρισαίου, μας καλεί να ψάλλουμε: «Φαρισαίου φύγωμεν υψηγορίαν, και τελώνου μάθωμεν τό ταπεινόν, εν στεναγμοίς πρός τόν Σωτήρα»
Από την Χ.Φ.Ε.
ΤΡΙΩΔΙΟ!
12:58 π.μ.
|
- Της σωτηρίας εύθυνόν μοι τρίβους, Θεοτόκε· αισχραίς γαρ κατερρύπωσα, την ψυχήν αμαρτίαις, ως ραθύμως τον βίον μου, όλον εκδαπανήσας, ταις σαις πρεσβείαις ρύσαι με, πάσης ακαθαρσίας.
- Παναγία Θεοτόκε, άνοιξε μου τον δρόμον για να σωθώ. Δυστυχώς καταβρώμισα την ψυχήν μου με τις αισχρές αμαρτίες αφού ολόκληρη την ζωή μου την έζησα με αδιαφορία και τεμπελιά πνευματική. Σε παρακαλώ, με τις προσευχές Σου προς τον Θεόν να με λυτρώσει από κάθε αμαρτία.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις
(Atom)
Blog Archive
-
►
2024
(281)
- ► Σεπτεμβρίου (30)
- ► Φεβρουαρίου (30)
- ► Ιανουαρίου (32)
-
►
2023
(364)
- ► Δεκεμβρίου (33)
- ► Σεπτεμβρίου (27)
- ► Φεβρουαρίου (28)
- ► Ιανουαρίου (32)
-
►
2022
(349)
- ► Δεκεμβρίου (31)
- ► Σεπτεμβρίου (32)
- ► Φεβρουαρίου (30)
- ► Ιανουαρίου (31)
-
►
2021
(350)
- ► Δεκεμβρίου (33)
- ► Σεπτεμβρίου (30)
- ► Φεβρουαρίου (29)
- ► Ιανουαρίου (33)
-
►
2020
(359)
- ► Δεκεμβρίου (32)
- ► Σεπτεμβρίου (31)
- ► Φεβρουαρίου (29)
- ► Ιανουαρίου (31)
-
►
2019
(404)
- ► Δεκεμβρίου (32)
- ► Σεπτεμβρίου (34)
- ► Φεβρουαρίου (29)
- ► Ιανουαρίου (33)
-
►
2018
(425)
- ► Δεκεμβρίου (36)
- ► Σεπτεμβρίου (36)
- ► Φεβρουαρίου (30)
- ► Ιανουαρίου (38)
-
►
2017
(427)
- ► Δεκεμβρίου (33)
- ► Σεπτεμβρίου (35)
- ► Φεβρουαρίου (29)
- ► Ιανουαρίου (46)
-
►
2016
(418)
- ► Δεκεμβρίου (39)
- ► Σεπτεμβρίου (39)
- ► Φεβρουαρίου (30)
- ► Ιανουαρίου (41)
-
►
2015
(419)
- ► Δεκεμβρίου (35)
- ► Σεπτεμβρίου (42)
- ► Φεβρουαρίου (30)
- ► Ιανουαρίου (32)
-
►
2014
(377)
- ► Δεκεμβρίου (35)
- ► Σεπτεμβρίου (31)
- ► Φεβρουαρίου (28)
- ► Ιανουαρίου (35)
-
▼
2013
(367)
- ► Δεκεμβρίου (34)
- ► Σεπτεμβρίου (28)
-
▼
Φεβρουαρίου
(32)
- Παναγιώτης Θεοφιλόπουλος
- Γράμμα σ' έναν απελπισμένο!
- Άγιος Σεραφείμ του Σαρώφ:
- Ά και ΄Β Εύρεσις της Τιμίας κεφαλής.
- ΤΟ ΑΓΙΟΝ ΟΡΟΣ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΨΗΦΙΑΚΕΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ!
- Η ΤΑΠΕΙΝΩΣΗ ΤΟΥ ΤΕΛΩΝΗ - Πρωτοπρεσβύτερος Αλέξανδρ...
- ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΕΛΩΝΟΥ & ΦΑΡΙΣΑΙΟΥ
- ΤΡΙΩΔΙΟ!
- 1913-2013 Επέτειος 100 χρόνων από την απελευθέρωση...
- Αξιέπαινη πρωτοβουλία: Επίσκεψη μαθητών Έ τάξεως 2...
- ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΠΑΤΡΩΝ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ
- Η Οσιομάρτυς των Αθηνών 'Φιλοθέη'.
- Αν σπείρεις...
- Ο Άγιος Μεγαλομάρτυρας Θεόδωρος ο Τήρων
- ΔΩΣΕ ΤΟ ΠΑΡΟΝ...
- Θαύματα Αγίου Ανθίμου της Χίου.
- Ο ΟΣΙΟΣ ΑΝΘΙΜΟΣ ΤΗΣ ΧΙΟΥ, 15 Φεβρουαρίου 1960
- Μια ξεχωριστή Βάπτιση...
- 20 ΧΡΟΝΙΑ...ΝΕΑΝΙΚΗ ΟΜΑΔΑ ΑΓΙΟΥ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΠΑΤΡΩΝ
- H γλώσσα του θαύματος...
- O ΑΓΙΟΣ ΒΛΑΣΙΟΣ ΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΣΕΒΑΣΤΕΙΑΣ
- Ο Άγιος Χαράλαμπος στη ζωή του λαού:
- ΜΙΑ ΙΣΤΟΡΙΑ ΜΕ ΝΟΗΜΑ...
- AΛΗΘΙΝΗ ΙΣΤΟΡΙΑ...
- ΕΥΧΗ - ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΣΤΟΝ ΑΓΙΟ ΠΑΡΘΕΝΙΟ
- ΕΙΣ ΤΙΜΗΝ ΚΑΙ ΜΝΗΜΗΝ... ΠΑΡΘΕΝΙΟΥ ΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΛΑΜΨΑΚΟΥ
- O ΑΓΙΟΣ ΠΑΡΘΕΝΙΟΣ
- "ΕΠΑΓΓΕΛΜΑ": ΑΓΙΟΣ
- 170 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΟΙΜΗΣΗ ΤΟΥ ΘΕΟΔΩΡΟΥ ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗ
- ΑΓΙΟΥ ΠΑΡΘΕΝΙΟΥ-ΜΙΚΡΑ ΑΓΡΥΠΝΙΑ
- Η ΑΞΙΑ ΤΗΣ ΜΗΤΕΡΑΣ ΣΤΗ ΖΩΗ ΜΑΣ...
- ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΕΟΡΤΗΣ ΤΗΣ ΥΠΑΠΑΝΤΗΣ...
- ► Ιανουαρίου (23)
-
►
2012
(37)
- ► Δεκεμβρίου (17)
- ► Σεπτεμβρίου (7)
Από το Blogger.
Δημοφιλείς αναρτήσεις
-
Ὓμνον στίς εὐσεβεῖς μητέρες, ἒπλεξε ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Πατρῶν κ.κ. Χρυσόστομος , ὁμιλώντας κατά τήν διάρκεια τῆς Θείας Λε...
-
EΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΑΤΡΩΝ ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ 19.11.2017 Μὲ λαμπρότητα καὶ μὲ τὴν συμμετοχὴ χιλιάδων πιστῶν ἀπ...
-
Εις ανάμνηση των Εγκαινίων του Ιερού Ναού, τα οποία τελέσθηκαν την τελευταία Κυριακή του μηνός Σεπτεμβρίου του έτους 1969, από τον Μακα...
Αρχειοθήκη ιστολογίου
-
►
2024
(281)
- ► Σεπτεμβρίου (30)
- ► Φεβρουαρίου (30)
- ► Ιανουαρίου (32)
-
►
2023
(364)
- ► Δεκεμβρίου (33)
- ► Σεπτεμβρίου (27)
- ► Φεβρουαρίου (28)
- ► Ιανουαρίου (32)
-
►
2022
(349)
- ► Δεκεμβρίου (31)
- ► Σεπτεμβρίου (32)
- ► Φεβρουαρίου (30)
- ► Ιανουαρίου (31)
-
►
2021
(350)
- ► Δεκεμβρίου (33)
- ► Σεπτεμβρίου (30)
- ► Φεβρουαρίου (29)
- ► Ιανουαρίου (33)
-
►
2020
(359)
- ► Δεκεμβρίου (32)
- ► Σεπτεμβρίου (31)
- ► Φεβρουαρίου (29)
- ► Ιανουαρίου (31)
-
►
2019
(404)
- ► Δεκεμβρίου (32)
- ► Σεπτεμβρίου (34)
- ► Φεβρουαρίου (29)
- ► Ιανουαρίου (33)
-
►
2018
(425)
- ► Δεκεμβρίου (36)
- ► Σεπτεμβρίου (36)
- ► Φεβρουαρίου (30)
- ► Ιανουαρίου (38)
-
►
2017
(427)
- ► Δεκεμβρίου (33)
- ► Σεπτεμβρίου (35)
- ► Φεβρουαρίου (29)
- ► Ιανουαρίου (46)
-
►
2016
(418)
- ► Δεκεμβρίου (39)
- ► Σεπτεμβρίου (39)
- ► Φεβρουαρίου (30)
- ► Ιανουαρίου (41)
-
►
2015
(419)
- ► Δεκεμβρίου (35)
- ► Σεπτεμβρίου (42)
- ► Φεβρουαρίου (30)
- ► Ιανουαρίου (32)
-
►
2014
(377)
- ► Δεκεμβρίου (35)
- ► Σεπτεμβρίου (31)
- ► Φεβρουαρίου (28)
- ► Ιανουαρίου (35)
-
▼
2013
(367)
- ► Δεκεμβρίου (34)
- ► Σεπτεμβρίου (28)
-
▼
Φεβρουαρίου
(32)
- Παναγιώτης Θεοφιλόπουλος
- Γράμμα σ' έναν απελπισμένο!
- Άγιος Σεραφείμ του Σαρώφ:
- Ά και ΄Β Εύρεσις της Τιμίας κεφαλής.
- ΤΟ ΑΓΙΟΝ ΟΡΟΣ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΨΗΦΙΑΚΕΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ!
- Η ΤΑΠΕΙΝΩΣΗ ΤΟΥ ΤΕΛΩΝΗ - Πρωτοπρεσβύτερος Αλέξανδρ...
- ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΕΛΩΝΟΥ & ΦΑΡΙΣΑΙΟΥ
- ΤΡΙΩΔΙΟ!
- 1913-2013 Επέτειος 100 χρόνων από την απελευθέρωση...
- Αξιέπαινη πρωτοβουλία: Επίσκεψη μαθητών Έ τάξεως 2...
- ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΠΑΤΡΩΝ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ
- Η Οσιομάρτυς των Αθηνών 'Φιλοθέη'.
- Αν σπείρεις...
- Ο Άγιος Μεγαλομάρτυρας Θεόδωρος ο Τήρων
- ΔΩΣΕ ΤΟ ΠΑΡΟΝ...
- Θαύματα Αγίου Ανθίμου της Χίου.
- Ο ΟΣΙΟΣ ΑΝΘΙΜΟΣ ΤΗΣ ΧΙΟΥ, 15 Φεβρουαρίου 1960
- Μια ξεχωριστή Βάπτιση...
- 20 ΧΡΟΝΙΑ...ΝΕΑΝΙΚΗ ΟΜΑΔΑ ΑΓΙΟΥ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΠΑΤΡΩΝ
- H γλώσσα του θαύματος...
- O ΑΓΙΟΣ ΒΛΑΣΙΟΣ ΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΣΕΒΑΣΤΕΙΑΣ
- Ο Άγιος Χαράλαμπος στη ζωή του λαού:
- ΜΙΑ ΙΣΤΟΡΙΑ ΜΕ ΝΟΗΜΑ...
- AΛΗΘΙΝΗ ΙΣΤΟΡΙΑ...
- ΕΥΧΗ - ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΣΤΟΝ ΑΓΙΟ ΠΑΡΘΕΝΙΟ
- ΕΙΣ ΤΙΜΗΝ ΚΑΙ ΜΝΗΜΗΝ... ΠΑΡΘΕΝΙΟΥ ΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΛΑΜΨΑΚΟΥ
- O ΑΓΙΟΣ ΠΑΡΘΕΝΙΟΣ
- "ΕΠΑΓΓΕΛΜΑ": ΑΓΙΟΣ
- 170 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΟΙΜΗΣΗ ΤΟΥ ΘΕΟΔΩΡΟΥ ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗ
- ΑΓΙΟΥ ΠΑΡΘΕΝΙΟΥ-ΜΙΚΡΑ ΑΓΡΥΠΝΙΑ
- Η ΑΞΙΑ ΤΗΣ ΜΗΤΕΡΑΣ ΣΤΗ ΖΩΗ ΜΑΣ...
- ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΕΟΡΤΗΣ ΤΗΣ ΥΠΑΠΑΝΤΗΣ...
- ► Ιανουαρίου (23)
-
►
2012
(37)
- ► Δεκεμβρίου (17)
- ► Σεπτεμβρίου (7)