Κυριακή 24 Ιουλίου 2022

ΟΙ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΙ ΘΑ ΓΙΝΟΥΝ ΠΡΩΤΟΙ π. Δημητρίου Μπόκου

Ο Χριστός θεραπεύει δύο τυφλούς (Κυριακή Ζ΄ Ματθαίου), αλλά τους δίνει ρητή εντολή να κρατήσουν το θαύμα μυστικό. «Οράτε μηδείς γινωσκέτω». Τον νου σας, λέει, μη μάθει κανένας τίποτε. Εκείνοι βέβαια δεν τον άκουσαν, αλλά διαφήμισαν το γεγονός παντού. Γιατί όμως ο Χριστός εφαρμόζει τέτοια τακτική; Δεν θα τον ενδιέφερε να μαθαίνονται τα θαύματά του και να τον ακολουθεί ο κόσμος περισσότερο; Πράγματι, δεν δείχνει να βιάζεται καθόλου.

Ο Χριστός περιμένει τον κατάλληλο καιρό για να φανερωθεί με την πραγματική του ιδιότητα, ως Υιός του Θεού. Δεν επείγεται να γίνει γνωστός πριν την ώρα του. Γι’ αυτό στην αρχή κρύβει τον εαυτό του. Κάνει πολύ διακριτικά τα θαύματά του, δίνοντας πάντα την παραγγελία, «ίνα μη φανερόν ποιήσωσιν αυτόν». Αποφεύγει τον εντυπωσιασμό, τις θορυβώδεις και δημαγωγικές εκδηλώσεις. Όπου βλέπει «ότι επισυντρέχει όχλος», αυτός απομακρύνεται. Δεν ενεργεί «μετά παρατηρήσεως», δεν θέλει θριαμβικές πορείες και πομπές. Δρα αθόρυβα, χωρίς να γίνεται ντόρος. Όπως ακριβώς είχε προφητευθεί γι’ αυτόν: «Ουκ ερίσει, ουδέ κραυγάσει, ουδέ ακουσθήσεται έξω (εν ταις πλατείαις) η φωνή αυτού» (πρβλ. Ησ. 42, 1-4. Ματθ. 12, 17-21).

Ταυτόχρονα, δίνει και σε μας «υπογραμμόν». Ένα τέλειο πρότυπο ταπεινοφροσύνης. Είναι ο «πράος και ταπεινός τη καρδία». Διδάσκει με έργα και λόγια, ότι το ταπεινό φρόνημα είναι αυθεντική, γνήσια αξία, που δεν χρειάζεται καμμιά διαφήμιση. Και δεν μπορεί κάποιος να είναι πραγματικά δικός του, αν δεν είναι ταπεινός, «πάντων έσχατος και πάντων διάκονος». Τη βαθειά αυτή ταπείνωση επιδίωξαν όλοι οι άγιοι, βάζοντας παντού τον εαυτό τους τελευταίο.

Διηγείται ο άγιος Παΐσιος: «Όταν ήμουν στη μονή Στομίου, ήταν κάτω στην Κόνιτσα ένας παπάς που με αγαπούσε από λαϊκό ακόμη. Μια Κυριακή είχα κατεβεί να λειτουργηθώ στην Κόνιτσα. Η Εκκλησία ήταν γεμάτη κόσμο. Την στιγμή που έμπαινα, όπως συνήθιζα, στο Ιερό, είπα μέσα μου: “Θεέ μου, βάλε όλους αυτούς τους πιστούς στον Παράδεισο κι εμένα, αν θέλεις, βάλε με σε μια ακρούλα”. Όταν πλησίασε η ώρα της Θείας Κοινωνίας, ενώ αυτός ο παπάς πάντα με κοινωνούσε μέσα στο Ιερό, γύρισε προς το μέρος μου και φώναξε δυνατά: “Βγες από το Ιερό να κοινωνήσεις απ’ έξω τελευταίος, γιατί είσαι ανάξιος”. Βγήκα έξω, χωρίς να πω τίποτε. Πήγα στο αναλόγιο και άρχισα να διαβάζω την ακολουθία της Θείας Μεταλήψεως. Ύστερα, καθώς πήγαινα τελευταίος να κοινωνήσω, είπα μέσα μου: “Ο παπάς φωτίσθηκε από τον Θεό και μου αποκάλυψε ποιος είμαι. Κύριε, Ιησού Χριστέ, ελέησέ με, το κτήνος”. Μόλις κοινώνησα, αισθάνθηκα μέσα μου μεγάλη γλυκύτητα» (Αγ. Παϊσίου, Λόγοι, Ε΄, σ. 94-95). Κάπως έτσι μια μέρα, πολλοί θα γίνουν από πρώτοι έσχατοι και από έσχατοι πρώτοι.

Η Κοίμηση της Αγίας Άννης

«Η Αγία Άννα, η γιαγιά κατά σάρκα του Κυρίου μας Ιησού Χριστού, ήταν από τη φυλή του Λευί, κόρη του ιερέα Ματθάν και της γυναίκας του Μαρίας. Ο Ματθάν ιεράτευε επί της βασιλείας Κλεοπάτρας και Σαπώρου ή Σαβωρίου, βασιλιά των Περσών, και της βασιλείας Ηρώδου του Αντιπάτρου. Ο Ματθάν είχε τρεις κόρες, τη Μαρία, τη Σοβή και την Άννα. Παντρεύτηκε η πρώτη στη Βηθλεέμ και γέννησε τη Σαλώμη, τη μαία. Παντρεύτηκε η δεύτερη, κι αυτή στη Βηθλεέμ, και γέννησε την Ελισάβετ (τη μητέρα του Ιωάννη του Προδρόμου).

Παντρεύτηκε δε και η Τρίτη, η Άννα, στη γη της Γαλιλαίας, και γέννησε Μαρία τη Θεοτόκο, που σημαίνει ότι η Σαλώμη, η Ελισάβετ και η αγία Μαρία η Θεοτόκος, ήσαν κόρες τριών αδελφών και μεταξύ τους πρωτεξαδέλφες. Αυτή λοιπόν η Άννα, αφού γέννησε τη σωτηρία όλου του κόσμου, την Παναγία, και την απογαλάκτισε, την ανάθεσε στον Ναό, ως άμωμο δώρο στον παντοκράτορα Θεό, και έζησε το υπόλοιπο της ζωής της, μέχρις ότου εξεδήμησε εν ειρήνη προς τον Κύριο, με νηστείες και ευεργεσίες προς αυτούς που είχαν ανάγκη. Τελείται δε η αυτής Σύναξις εν τω Δευτέρω».

Όλη η ακολουθία της ημέρας, εσπερινού και όρθρου, υπέρλαμπρη και φωτοφόρος, είναι γεμάτη από ωραιότατα εγκώμια προς την Αγία Άννα, στα οποία καλείται να μετάσχει «εν κυμβάλοις ψαλμικοίς», κατά το δοξαστικό των αποστίχων του εσπερινού, «Πάσα η κτίσις». «Μετ’ εγκωμίων εκτελείται η ένδοξος μνήμη σου… Άννα θεόκλητε». Ο εγκωμιασμός όμως δεν είναι μόνον για την αγία Άννα. Μετέχει σ’ αυτόν και ο σύζυγός της, ο δίκαιος Ιωακείμ, γιατί αυτός είναι, κατά κάποιο τρόπο, ο ήλιος, που ενώθηκε με τη σελήνη, την αγία Άννα, για να προέλθει η ακτίνα της Παρθενίας, η Παναγία Μαριάμ, η κόρη τους. «Ήλιος ώσπερ τη σελήνη τη Άννη ενούμενος, ο κλεινός Ιωακείμ, της παρθενίας ακτίνα γεννά».

«Ω, μακαρία δυάς, υμείς πάντων γεννητόρων υπερήρθητε…» Μακάρια δυάδα, που ξεπεράσατε όλους τους γονείς. Αιτία βεβαίως για τον πλούτο των εγκωμίων είναι αυτό που ο καθένας κατανοεί: από τον Ιωακείμ και την Άννα, γεννήθηκε η Παναγία, η οποία έφερε στον κόσμο, μέσα στο βάθος του σχεδίου του Θεού για τη σωτηρία αυτού, τον ίδιο τον Θεό εν σαρκί, τον Κύριο Ιησού Χριστό. «Δια της Παναγίας, της Θεότητος αυγή επέλαμψε». Με την Παναγία έλαμψε στον κόσμο το φως της Θεότητος. Και βεβαίως έτσι τιμώνται ο παππούς και η γιαγιά κατά σάρκα του Κυρίου μας. «Μνήμην τελούντες Δικαίων, των Προπατόρων Χριστού…».

Η αιτιολόγηση αυτή της φωτοφόρου εορτής της Κοιμήσεως της αγίας Άννης δεν συνιστά μία απλή αναφορά της όλης εορτής. Αποτελεί το κέντρο, την αδιάκοπα ανακυκλούμενη έννοια, τόσο που θα έλεγε κανείς ότι όλη η ακολουθία δεν κάνει τίποτε άλλο, από το να προβάλλει τον ερχομό του Χριστού διά της Παναγίας Μητέρας Του, και αυτό να το παρουσιάζει με διαφορετικές λέξεις και πολλαπλά λογοτεχνικά σχήματα, με εικόνες και με προτυπώσεις ακόμη από την Παλαιά Διαθήκη. Σαν να έχουμε το πολυτιμότερο διαμάντι στον κόσμο, και να το προβάλλουμε με όλων των ειδών τα φώτα και τους χρωματισμούς. «Οι εξ ακάρπων λαγόνων, ράβδον αγίαν την Θεοτόκον βλαστήσαντες, εξ ης η σωτηρία τω κόσμω ανέτειλε, Χριστός ο Θεός». «Της μητρός του Δεσπότου και Ποιητού, μήτηρ γέγονας Άννα πανευκλεής…»

Έτσι η κοίμηση της αγίας Άννης, και μαζί με αυτήν του αγίου Ιωακείμ, λειτουργεί παραπεμπτικά και αναγωγικά: δι’ αυτών τιμάται και εγκωμιάζεται ο Κύριος Ιησούς Χριστός. «Μνήμην Δικαίων τελούντες, σε ανυμνούμεν, Χριστέ». Κι είναι φυσικό: αν ένας άνθρωπος έχει κάποια αξία είναι γιατί ο ίδιος ο Θεός τον έχει χαριτώσει και τον έχει υπερυψώσει. Κι αν αυτό ισχύει για όλους τους αγίους, πόσο μάλλον για τους κατά σάρκα προπάτορές Του, τον παππού Του και τη γιαγιά Του;

Η τιμή ασφαλώς για την αγία Άννα και τον άγιο Ιωακείμ δεν είναι μία εύνοια του Θεού χωρίς λόγο. Για να χαριτωθούν με αυτόν τον τρόπο – να γεννήσουν το καλύτερο άνθος της ανθρωπότητας, την Παναγία Θεοτόκο – συνήργησαν και οι ίδιοι, με την αγιασμένη ζωή τους, γεγονός που προβάλλει εξίσου πολλαπλώς η ακολουθία της ημέρας. «…Η νοητή χελιδών (η Άννα)…αμέμπτως εν σωφροσύνη βιωσαμένη καλώς». Με σωφροσύνη και με άμεμπτο τρόπο έζησε η αγία Άννα. «Τας νόμου εντολάς, θεαρέστως τηρούσα, μητέρας Ισραήλ, υπερήρας απάσας…αγιόλεκτε Άννα, προμήτορ Κυρίου». Τήρησες τις εντολές του νόμου του Θεού, με θεάρεστο τρόπο, αγιόλεκτε Άννα, και ξεπέρασες όλες τις μητέρες του Ισραήλ.

Με την προϋπόθεση αυτή, να τηρεί δηλαδή πάντοτε το θέλημα του Θεού, αναδείχτηκε η Άννα σ’ αυτό το υψηλό σημείο, να γίνει Μητέρα της Μητέρας του Θεού, γι’ αυτό και οι ύμνοι στη συνέχεια δεν παύουν να μιλούν για το τελικό αποτέλεσμα: να μετατεθεί στους κόλπους του Θεού και να είναι συνόμιλος των αγγέλων. Ο Χριστός «σε μεταθέμενος προς τα επουράνια, μετά δόξης, Άννα ένδοξε». «Σήμερον εκ της προσκαίρου μεταστάσα ζωής, εν τοις επουρανίοις μετά χαράς την πορείαν ποιουμένη αγάλλεται». Το ένδοξο τέλος της αγίας Άννης, τηρουμένων των αναλογιών, περιμένει βεβαίως και εμάς, εφόσον αγωνιζόμαστε στη ζωή αυτή να τηρούμε τις άγιες εντολές του Χριστού. Ο Θεός μας, μη ξεχνάμε, δεν είναι προσωπολήπτης.

Πηγή: π. Γ. Δορμπαράκης (http://pgdorbas.blogspot.gr/)
Σάββατο 23 Ιουλίου 2022

ΕΝΟΡΙΑΚΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΕΒΔΟΜΑΔΟΣ 24/7 έως 31/7/2022 & ΔΕΚΑΠΕΝΤΑΥΓΟΥΣΤΟΣ 2022

v24/7 ΚΥΡΙΑΚΗ ΣΤ΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ: Θεία Λειτουργία 06:45-09:45

v26/7 ΤΡΙΤΗ, Αγίας Οσιομάρτυρος Παρασκευής: Θεία Λειτουργία 07:00

v27/7 ΤΕΤΑΡΤΗ, Αγίου Μεγαλομάρτυρος Παντελεήμονος: Θεία Λειτουργία 07:00  

v30/7 ΣΑΒΒΑΤΟ: Θεία Λειτουργία 07:00

v31/7 ΚΥΡΙΑΚΗ  Ζ΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ: Θεία Λειτουργία 06:45-09:45

vΑπό 1 έως 15 Αυγούστου θα τελείται καθημερινά Θεία Λειτουργία στον κάτω Ι.Ν. εκτός των Κυριακών 7/8 και 14/8, Σάββατο 6/8 της Μεταμορφώσεως και Δευτέρα 15/8 της Παναγίας που θα τελούνται στον άνω Ι.Ν.

vΟι Ιερές Παρακλήσεις του Δεκαπενταυγούστου θα τελούνται μεθ’ Εσπερινού (Δευτέρα-Τετάρτη-Παρασκευή η Μικρά Παράκλησις) και (Κυριακή-Τρίτη-Πέμπτη η Μεγάλη Παράκλησις) στις 19:00, εκτός των ημερών: 5/8, 6/8, 13/8 και 14/8

ΠΑΝΩ ΑΠ’ ΟΛΑ Η ΥΓΕΙΑ π. Δημητρίου Μπόκου


«Αφέωνταί σοι αι αμαρτίαι σου». Ένας παραλυτικός έφτασε στα πόδια του Χριστού ποθώντας την πολυπόθητη θεραπεία του. Και ο Χριστός, σαν να μην καταλάβαινε τον διακαή του καημό, αντί να σπεύσει να τον θεραπεύσει, του λέει πρώτα: «Σου συγχωρούνται οι αμαρτίες σου». Δυο διαφορετικά πλάνα προσέγγισης. Αλλιώς σκέφτεται ο Χριστός, αλλιώς οι άνθρωποι.

Για μας προέχει το άμεσο. Να έχουμε εδώ και τώρα το ποθούμενο, όποιο κι αν είναι αυτό. Είμαστε άρρωστοι; Να γίνουμε καλά. Πεινάμε; Να χορτάσουμε. Πεθαίνουμε; Να ζήσουμε. Το νόημα της ζωής μας είναι βασικά το να περνάμε καλά. Να μην υπάρχει κάτι που να μας ταλαιπωρεί. Ο πολιτισμός μας με την περίφημη τεχνολογία του και την ασυναγώνιστη «χημεία» του επιστρατεύεται για να διασφαλίζει επιτυχώς την άνεσή μας, τον παράδεισο της τρυφής και της απόλαυσης. Πάνω απ’ όλα, την υγειά μας να ’χουμε, βέβαια.

Για τον Χριστό προέχει όμως κάτι πιο μακροπρόθεσμο. Να μας εξασφαλίσει προοπτική ζωής. Συνεχούς, αδιάκοπης, αιώνιας ζωής. Κάτι που ο άνθρωπος δεν μπορεί να το έχει από μόνος του, αφού με τον θάνατο τερματίζουν οι δικές του δυνατότητες. Και για να το πετύχει αυτό ο Χριστός, δεν ασχολείται με προσωρινά μέτρα. Δίνει λύσεις ριζικές και αιώνιες.

Ποιες είναι αυτές; Ο Χριστός ήλθε για να λύσει το κατ’ εξοχήν πρόβλημα, αυτό που έφερε την πλήρη ανατροπή στη μοίρα του ανθρώπου. Το πρόβλημα της αμαρτίας. Η φθορά, η αρρώστια, το γήρας, η όλη θνητότητα εν τέλει και ο θάνατος, είναι καρπός της αμαρτίας και μόνο. Αυτή έβγαλε τον άνθρωπο απ’ την προοπτική της θέωσης και της αθανασίας, τον κατέστησε θνητό, ευάλωτο και εφήμερο. Από αυτήν πρέπει να απαλλαγεί ο άνθρωπος, για να ζήσει παντοτινά. Αυτό ήρθε να του δώσει ο Χριστός, γιατί μόνο αυτός, ο αθάνατος Θεός, ο μόνος Σωτήρας, μπορεί να λύσει τα έργα της αμαρτίας και να μεταδώσει ζωή και αφθαρσία.

Δεν μπορεί όμως ο άνθρωπος να ζητάει και για την υγεία του, την απαλλαγή του από τις ταλαιπωρίες της ζωής του; Και βέβαια μπορεί! Δεν είμαστε υπεράνθρωποι. Προσευχόμαστε για τη σωτηρία μας «από πάσης θλίψεως, οργής, κινδύνου και ανάγκης». Με μια προϋπόθεση: Ότι δεν ξεχνάμε «τα καλά και συμφέροντα ταις ψυχαίς ημών». Να μην αλλάζουν οι προτεραιότητες, η σωστή ιεράρχηση. Υπάρχουν τα «προς ολίγον» ωφέλιμα και τα «προς πάντα» ωφέλιμα. Μέσα στην προοπτική αυτή ο Θεός δίνει λύση και στα προσωρινά, στα επίγεια προβλήματά μας, στο μέτρο που Εκείνος κρίνει ότι θα μας ωφελήσει κάτι τέτοιο. Κι εμείς εμπιστευόμαστε απόλυτα την κρίση του και αποδεχόμαστε ταπεινά ό,τι Εκείνος αποφασίσει.

Είτε ζούμε, είτε πεθαίνουμε, «του Κυρίου εσμέν». Το θέμα είναι να ’μαστε στα χέρια του!

Πέμπτη 21 Ιουλίου 2022

Προφήτης Ηλίας ο μέγιστος των προφητών.-Μυργιώτης Παναγιώτης Μαθηματικός

Προφήτης Ηλίας, ο πλέον γνωστός και ο πλέον μεγαλύτερος από όλους τους προφήτες της Παλαιάς διαθήκης. Ονομάστηκε Θεσβίτης γιατί καταγόταν από τη Θέσβη. Έζησε τον 9ο αι. π.Χ. και λειτούργησε ως προφήτης 25 χρόνια. Κατά την γέννησή του ο πατέρας του είδε σε οπτασία δυο αγγέλους να τον ονομάζουν Ηλία και να τον σπαργανώνουν με φωτιά και να του δίδουν φλόγα να φάει. Οι ιερείς του Ισραήλ, ερμηνεύοντας την οπτασία, είπαν στον πατέρα, ότι ο γιος του θα γίνει προφήτης και θα κρίνει το Ισραήλ με δίκοπο μαχαίρι και φωτιά.

Ο προφήτης εμφανίστηκε σε μια δύσκολη εποχή για τον λαό του Ισραήλ, όταν βασιλιάς στο βόρειο τμήμα ήταν ένας κακός, ασεβής και ειδωλολάτρης, ο Αχαάβ. Ο προφήτης με εντολή του Θεού παρουσιάζεται ξαφνικά στον βασιλιά και προφητεύει ότι θα ακολουθήσουν τρεισήμισι χρόνια ανομβρίας και ότι δεν θα βρέξει αν ο ίδιος (ο προφήτης) δεν το ζητήσει… Φοβούμενος την οργή του ειδωλολάτρη βασιλιά ο Ηλίας καταφεύγει, καθ’ υπόδειξη του Θεού, σε ένα σπήλαιο κοντά στον ποταμό Χορράθ ανατολικά του Ιορδάνη ποταμού. Ο Θεός φρόντισε για τη ζωή του προφήτου. Το πρωί και το βράδυ σαρκοβόροι κόρακες τον τροφοδοτούσαν με κρέας και ψωμί. Νερό προμηθεύονταν από τον παρακείμενο ποταμό. Ο Θεός, λοιπόν, φρόντισε τα σαρκοβόρα κοράκια να μεταφέρουν κρέας για να τρέφεται ο πιστός δούλος του Ηλίας. Είναι το σπήλαιο στο οποίο κατέφυγε για να προσευχηθεί ο πατέρας της Παναγιάς μας, ο Άγιος Ιωακείμ, και να παρακαλέσει τον Θεό να του χαρίσει ένα παιδί, για να αποφύγει την περιφρόνηση του άτεκνου.

Πάλι με εντολή του Θεού, όταν ο χείμαρρος στέρεψε από νερό πήγε και εγκαταστάθηκε στη Σαρεπτά στην περιοχή της Σιδωνίας στο σπίτι μιας χήρας. Ο προφήτης Ηλίας ευλόγησε το λιγοστό αλεύρι και το λιγοστό λάδι της οικογένειας, με τα οποία περάσανε ολόκληρη την περίοδο της ανομβρίας. Ο υιός της χήρας αρρώστησε βαριά και απέθανε. Η χήρα μητέρα απευθύνεται στον προφήτη και του λέγει: Γιατί ήλθες εδώ για να θυμηθεί ο Θεός τις αμαρτίες μου και να θανατώσει τον γιό μου;; Ο προφήτης αφού προσευχήθηκε στον Θεό ανέστησε το νεκρό παιδί και η μητέρα του ανεγνώρισε ότι ο Ηλίας ήταν προφήτης απεσταλμένος από το Θεό. Αυτό δεν είναι και το μοναδικό θαύμα που έκανε ο προφήτης Ηλίας. Προφήτευσε τη γέννηση του Χριστού, το φρικτό τέλος του βασιλιά Αχαάβ, της συζύγου του και το άδοξο τέλος του βασιλικού οίκου τους.

Μετά από τρία χρόνια ανομβρίας παρουσιάστηκε, πάλι με εντολή του Θεού, στον βασιλιά Αχαάβ και του ζήτησε να συγκεντρώσει όλους τους ιερείς των ειδώλων στο Καρμήλιο όρος και να δουν ποιός Θεός είναι ο αληθινός. Ο Ηλίας πρότεινε να αρχίσουν πρώτοι οι ειδωλολάτρες. Πράγματι συγκεντρώθηκαν οι ιερείς των ειδώλων και παρακαλούσαν τους θεούς των (τους ανύπαρκτους) να στείλουν φωτιά για να ανάψει το θυσιαστήριο και να γίνει η θυσία και η λατρεία του Βάαλ. Προσπαθούσαν όλη την ημέρα οι ειδωλολάτρες. Αλλά η φωτιά δεν άναψε. Προς το τέλος της ημέρας ο προφήτης ζήτησε να προσφέρει θυσία και αυτός στον δικό του Θεό. Έβαλε τα ξύλα στο θυσιαστήριο και έριξε και νερό. Έπειτα άρχισε να προσεύχεται «Κύριε, Θεέ τοῦ  Ἀβραάμ, τοῦ  Ἰσαάκ καί τοῦ  Ἰακώβ, ἄς μάθουν ὅλοι σήμερα ὅτι ἐσύ εἶσαι Θεός στόν Ἰσραήλ κι ἐγώ δοῦλος σου, καί ὅτι ἐγώ ἔκανα ὅλα αὐτά τά πράγματα σύμφωνα μέ τόν λόγο σου. Ἀπάντησέ μου, Κύριε, ὥστε νά μάθει ὁ λαός σου αὐτός ὅτι ἐσύ εἶσαι ὁ Κύριος, ὁ Θεός, κι ὅτι ἐσύ θά ξαναφέρεις τήν καρδιά τους κοντά σου» (Γ΄ Βασ. 18, 36-37) και πριν τελειώσει την προσευχή του πυρ κατήλθε εκ του ουρανού και άναψαν τα ξύλα πάνω στο βωμό του Ηλία. Η θυσία έγινε. Ο προφήτης συνεπαρμένος έδωσε το σύνθημα να εξοντώσουν τους ιερείς. Η ανομβρία σταμάτησε και οι κρουνοί του ουρανού ανοίξανε

Όταν ήλθε το πλήρωμα του χρόνου και ο Ηλίας να αποχωριστεί τα γήινα, πήρε ο προφήτης τον μαθητή του Ελισαίο και προχώρησαν προς την αντίπερα όχθη του Ιορδάνη ποταμού. Δια να διέλθουν τον ποταμό ο Ηλίας ως άλλος Μωυσής κτύπησε τα νερά με την μηλωτή του και εκείνα χωρίστηκαν σε δυο κομμάτια και πέρασε ο προφήτης και ο μαθητής του. Εκεί ο Προφήτης Ηλίας έδωσε τις τελευταίες συμβουλές και οδηγίες προς τον μαθητή του και άρμα πυρός με ίππους πυρός κατέβηκε από τον ουρανό και παρέλαβε τον Ηλία. Ο προφήτης παρελήφθη ζωντανός από το άρμα. Με εντολή του Θεού όρισε διάδοχό του τον μαθητή του Ελισαίο, ρίχνοντας από το άρμα την μηλωτή του

Από την στιγμή εκείνη δεν εμφανίστηκε επί της γης ο προφήτης. Στην επί του όρους Θαβώρ μεταμόρφωση του Κυρίου εμφανίζεται ο Ηλίας μαζί με τον Μωυσή να συνομιλεί με τον Κύριο, όπως μαρτυρούν οι ευαγγελιστές.

Σε πολλούς πιστούς υπάρχει η εντύπωση ότι ο προφήτης Ηλίας αναλήφθηκε, όπως ο Κύριος, εις τον ουρανό. Την απάντηση δίδει ο Απόστολος Παύλος, ο οποίος αναφέρει ότι ο Προφήτης Ηλίας δεν ανελήφθη όπως ο Κύριος, εις τον ουρανό, αλλά άφησε ο Θεός να φανεί ότι ανελήφθη και ζει κάτω εις την γη με το φθαρτό του σώμα, χιλιάδες χρόνια τώρα. Την ίδια θέση εκφράζουν και Πατέρες της Εκκλησίας μας όπως ο Μέγας Αθανάσιος και ο Άγιος Γρηγόριος Παλαμάς ερμηνεύοντας το «ως» στο κείμενο: «Και εγένετο αυτών πορευομένων, επορεύοντο και ελάλουν (Ηλίας και Ελισσαιέ) και ιδού άρμα πυρός και ίπποι πυρός και διέστειλεν ανά μέσον αμφοτέρων και ανελήφθη Ηλιού εν συσσεισμώ ΩΣ εις τον ουρανόν» (Δ’ Βασ. Β’ 11). «Δηλαδή κάνουν μία διάκριση οι Άγιοι Πατέρες, μεταξύ της αναλήψεως του Προφήτου, και της Αναλήψεως του Κυρίου. Διότι πράγματι, ενώ στην ανάληψη του Προφήτη Ηλία, υπάρχει η μικρή συλλαβή «ΩΣ» (που αμφίβολον έχει την έννοιαν) στην Ανάληψη του Κυρίου υπάρχει η μικρή συλλαβή «ΕΙΣ» (που τρανήν δείκνυσι την αλήθειαν). Διότι στα Γραφικά χωρία της Αναλήψεως του Κυρίου βρίσκουμε το «ΕΙΣ τον Ουρανόν» και όχι «ΩΣ εις τον Ουρανόν» , www.dogma.gr/diafora/o-profitis-ilias-den-pethane-pote/34164/. Επί πλέον εις την Ε’ δε Ωδή του δευτέρου κανόνα της Αναλήψεως, υπάρχει το εξής τροπάριο: «Ξένην Σου η Γέννησις, ξένη Σου η Ανάστασις, ξένη και φρικτή Σου, Ζωοδότα, η εκ του Όρους θεία Ανάληψις, ην εξεικονίζων Ηλιού, τέθριππος ανήρχετο, ανυμνών Σε, Φιλάνθρωπε». Δηλαδή: «Ω φύσει Ζωοδότα Χριστέ, παράδοξος μεν και υπερφυσική υπήρξε η από της Παρθένου άσπορος και άφθορος Γέννηση Σου· παράδοξος και υπερφυσική υπήρξε η από του Τάφου Ανάσταση Σου· παράδοξος και φρίκης αξία υπήρξε η από του όρους των Ελαιών γενομένη θεία Σου Ανάληψη». Αύτη δε την φρικτή Σου Ανάληψη προεικόνιζε ο Προφήτης Ηλίας, ο οποίος ανέβηκε με άμαξα πύρινη και με τέσσαρα άλογα πύρινα, όχι όμως στον Ουρανό, αλλ’ «ΩΣ εις τον ουρανόν». Παρουσιάζει δηλαδή ο υμνωδός στο τροπάριο τούτο, συν τοις άλλοις, ότι η ανάληψη του Προφήτου Ηλιού ήταν τύπος της κατοπινής ανάληψης του Κυρίου. Αναμένεται να εμφανιστεί και να ελέγξει τον Αντίχριστο, μαζί με τον Προφήτη Ενώχ, πριν από τη Δευτέρα Παρουσία του Κυρίου, όπως αναφέρει ο προφήτης Μαλαχίας και ο Ευαγγελιστής Ιωάννης ο Θεολόγος στην Αποκάλυψη.

Τη μνήμη του μεγίστου Προφήτου Ηλιού τιμά η Εκκλησία μας κατ’ έτος την 20ή Ιουλίου.

Ἀπολυτίκιον, ἦχος δ΄ Ταχύ προκατάλαβε

Ὁ ἔνσαρκος ἄγγελος, τῶν προφητῶν ἡ κρηπίς, ὁ δεύτερος πρόδρομος τῆς παρουσίας Χριστοῦ, Ἠλίας ο ἔνδοξος, ἄνωθεν καταπέμψας Ἐλισαίῳ τήν χάριν, νόσους ἀποδιώκει καί λεπρούς καθαρίζει. Διό καί τοῖς τιμῶσιν αὐτόν βρύει ἰάματα.


Κοντάκιον αυτόμελον, ήχος β΄

Προφήτα και προόπτα των μεγαλουργιών του Θεού, Ηλία μεγαλώνυμε, ο τω φθέγματί σου στήσας τα υδατόρρυτα νέφη, πρέσβευε υπέρ ημών προς τον μόνον φιλάνθρωπον.

ΤΙ ΞΕΡΕΙ ΝΑ ΚΑΝΕΙ Ο ΘΕΟΣ π. Δημητρίου Μπόκου


Από τους καλλιτέχνες που έγιναν πολύ της μόδας στην εποχή μας, είναι και ο παλιός (1789-1854) Βρεττανός ζωγράφος Τζον Μάρτιν. Χαρακτηριστικό του γνώρισμα είναι η ιδιαίτερη ενασχόληση στους πίνακές του με το θέμα του τέλους του κόσμου. Αναδείχθηκε «ο μάστορας του οράματος της Αποκάλυψης», μοναδικός σπεσιαλίστας του θέματος.

«Ανάμεσα στο 1812, όταν ξεκίνησε να φαντάζεται αυτό το τέλος, και τον θάνατό του, το 1854, υπήρξε ο καλύτερος αφηγητής της τελευταίας στιγμής της ανθρωπότητας. Πριν από αυτόν πολλοί καλλιτέχνες προσπάθησαν να το φανταστούν. Ο Μιχαήλ Άγγελος, ας πούμε, στην Καπέλα Σιξτίνα. Όμως ο Τζον Μάρτιν υπήρξε μοναδικός και μάλιστα, ξεπερνώντας όλους όσοι έχουν ασχοληθεί με κόμικς ή ταινίες με θέμα την Αποκάλυψη, σήμερα φιγουράρει σε κάθε βρεττανικό σπίτι που μπορεί να αντέξει οικονομικά έναν πίνακά του…

Παιδί καλβινιστών γονέων, ο Μάρτιν άκουγε από τη μάνα του, ότι θα τσουρουφλιστεί στην κόλαση, αν δεν ζούσε χριστιανικά. Κι εκείνος με τον καιρό έγινε ένα με τον φόβο, οραματιζόμενος σπαρακτικά την Αποκάλυψη. Μετέφερε στον καμβά το τέλος της Πομπηίας, την Ημέρα της Κρίσεως, περιέγραψε την καταστροφή στα Σόδομα και τα Γόμορα, παθιασμένος οπαδός μιας θρησκείας που ξέρει μόνο να τιμωρεί» (ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, 11-9-2011).

Διατηρούμε τις επιφυλάξεις μας για την ψυχολογική ανάλυση που γίνεται στον Μάρτιν από τους σύγχρονους σχολιαστές του και τα κίνητρα που του αποδίδονται, ωστόσο προκαλεί απορία η άποψή τους, πως η (Χριστιανική προφανώς) θρησκεία «ξέρει μόνο να τιμωρεί». Πίσω της δηλαδή κρύβεται ένας Θεός τιμωρός. Που η μόνη του δουλειά (αφού αυτό ξέρει μόνο να κάνει) είναι να παρακολουθεί άγρυπνα κάθε παράβαση, να καταγράφει προσεκτικά κάθε στραβοτιμονιά του ανθρώπου, και να επιβάλλει (χαιρέκακα; σαδιστικά; γιατί όχι;) την αντίστοιχη τιμωρία.

Πώς διαμορφώθηκε μια τέτοια εικόνα για έναν τρομοκράτη Θεό; Από πού ξεφύτρωσε αυτό το μεγάλο αφεντικό, όπως θα ’λεγε και ο Σάρτρ, τη στιγμή που εμείς αναζητούμε στο πρόσωπό του τον πατέρα;

Η άποψη που αναφέρθηκε δείχνει μια τραγική άγνοια για τον Θεό. Μια βαθειά παρεξήγηση της πραγματικής του φύσης. Μια απόλυτη παρερμηνεία της εικόνας του. Και προκύπτει απ’ την απουσία ουσιαστικής σχέσης μαζί του. Αυτόν που δεν γνωρίζεις, τον παρερμηνεύεις. Διαστρεβλώνεις την εικόνα του και λες πράγματα γι’ αυτόν που δεν ισχύουν. Είναι μια απατηλή, ψεύτικη, επιφανειακή γνώση, ή μάλλον μια παχυλή άγνοια, που κρατάει δέσμιο τον άνθρωπο σε ηθελημένη ή μη, καταστροφική πάντως, προκατάληψη.

Γι’ αυτό και ο Χριστός μας προκαλεί να τον γνωρίσουμε λέγοντας: «Γνωρίστε με, ερευνήστε με καλά. Θα δείτε ότι είμαι η αλήθεια, κι αυτή η αλήθεια θα σας ελευθερώσει από κάθε δουλεία» (πρβλ. Ματθ. 11, 29. Ιω. 14, 6. 8, 32).

Και δεν μένει μόνο στα λόγια, αλλά προχωράει σε έργα. Έρχεται κοντά μας, γίνεται όμοιος με μας, πονάει, υποφέρει μαζί μας, παίρνει πάνω του όλα τα βάρη μας, σταυρώνεται και πεθαίνει, πληρώνοντας αυτός αντί για μας τα πάντα, και τέλος ανασταίνεται, για να ανοίξει τον δρόμο προς τη λύτρωση αποκλειστικά και πάλι για μας. Επισημαίνει δε πως μεγαλύτερη αγάπη απ’ αυτήν δεν υπάρχει (Ιω. 15, 13).

Δεν παραλείπει ποτέ επίσης να τονίζει τη διαφωνία του προς κάθε άποψη που, εντελώς πλανερά και λανθασμένα, τον θέλει τιμωρό.

Έτσι, ενώ ανέβαινε στα Ιεροσόλυμα για να σταυρωθεί, δεν έγινε δεκτός σε κάποιο χωριό Σαμαρειτών και οι μαθητές του Ιάκωβος και Ιωάννης είπαν: «Θέλεις να πούμε, να πέσει φωτιά απ’ τον ουρανό και να τους κάψει, όπως έγινε με τον προφήτη Ηλία;» Ο Χριστός όμως στράφηκε και τους επέπληξε: «Δεν ξέρετε ακόμη ποίου πνεύματος είστε σεις. Ο Υιός του Ανθρώπου δεν ήλθε να απολέσει ψυχές ανθρώπων, αλλά να σώσει» (Λουκ. 9, 51-56).

Είναι ο Θεός που ξέρει να σταυρώνεται, όχι να τιμωρεί. Εμείς τώρα, οι κατ’ εικόνα Θεού άνθρωποι, τί κάνουμε; Ακτινοβολούμε με τη ζωή μας αυτήν την εικόνα, της τόσης αγάπης του Θεού προς τον κόσμο; Η μήπως, σαν σπασμένος καθρέφτης, παρουσιάζουμε μιαν άλλη εικόνα του Θεού, στρεβλή, παραπλανητική και αυθαίρετη;


(ΛΥΧΝΙΑ ΝΙΚΟΠΟΛΕΩΣ, αρ. φ. 346, Μάιος 2012)
Αντιύλη
Ι. Ναός Αγ. Βασιλείου, 481 00 Πρέβεζα
Τηλ. 26820 25861/23075/6980 898 504
e-mail: antiyli.gr@gmail.com
 

Κυριακή 17 Ιουλίου 2022

ΤΙ ΕΙΝΑΙ Ο ΧΡΙΣΤΟΣ π. Δημητρίου Μπόκου

Τί είναι ο Χριστός;
Πρώτος ο Χριστός έθεσε στους μαθητές του το ερώτημα αυτό, που έκτοτε δεν έπαυσε ποτέ να απασχολεί διαχρονικά την ανθρωπότητα. Αποκύημα της περί του Χριστού διερεύνησης της ανθρώπινης λογικής υπήρξαν οι μεγάλες χριστολογικές αιρέσεις (αρειανισμός, νεστοριανισμός, μονοφυσιτισμός). Και αποκορύφωμα της ορθόδοξης πίστης και διδασκαλίας πάνω σ’ αυτό αποτελεί η απόφανση της Δ΄ Οικουμενικής Συνόδου (451 μ. Χ.).
Και ο μεν αρειανισμός δεχόταν, ότι ο Χριστός δεν είναι Θεός ομοούσιος με τον Πατέρα, αλλά το πρώτο και τελειότερο κτίσμα του. Ο νεστοριανισμός πάλι έλεγε ότι έχουμε δύο Χριστούς. Ο ένας είναι ο Υιός του Θεού και ο άλλος ο υιός της Παναγίας, ο άνθρωπος Ιησούς. Δύο διαφορετικά δηλαδή όντα, δύο πρόσωπα, που ενώθηκαν μεταξύ τους. Γι’ αυτό και η Παναγία κατά τον Νεστόριο έπρεπε να λέγεται όχι Θεοτόκος, αλλά Χριστοτόκος, ανθρωποτόκος. Ο δε μονοφυσίτης Ευτυχής δίδασκε, ότι ναι μεν ο Χριστός έλαβε δύο φύσεις, αλλά μετά την ένωσή τους η ανθρώπινη απορροφήθηκε, χάθηκε μέσα στη θεία. Τί πιστεύουμε εμείς;
Η Εκκλησία με την Δ΄ Οικουμενική Σύνοδο, που έγινε στη Χαλκηδόνα, προάστειο της Κων/πολης, ξεκαθάρισε το όλο χριστολογικό πρόβλημα. Σύμφωνα με τον δογματικό της όρο, ο Χριστός είναι ένα και όχι δύο πρόσωπα. Μία οντότητα και όχι δύο χωριστά όντα που εν συνεχεία ενώθηκαν. Ο Χριστός είναι ο Υιός του Θεού, ομοούσιος με τον Πατέρα και το Άγιο Πνεύμα. Ο ίδιος αυτός Χριστός, το β΄ πρόσωπο του Τριαδικού Θεού, προσλαμβάνει και ανθρώπινη φύση, γεννάται ως άνθρωπος, με σώμα και ψυχή, από την Παρθένο Μαρία και γίνεται ομοούσιος με όλους εμάς τους ανθρώπους. Συνεπώς, το ένα πρόσωπο, η μία υπόσταση του Χριστού, συνενώνει πάνω της δύο φύσεις: Θεία και ανθρώπινη. Ένας Χριστός υπήρχε και θα υπάρχει πάντοτε, Θεός μόνο αρχικά, κατόπιν όμως Θεάνθρωπος. Οι δύο φύσεις είναι αχώριστα και αδιαίρετα ενωμένες στο ένα πρόσωπο, στη μία οντότητα του Χριστού. Αλλά είναι και ασύγχυτες μεταξύ τους, ορατές και οι δύο, διασώζοντας πλήρως η καθεμιά τις ιδιότητές της μετά την ένωση. Επομένως, όχι δύο Χριστοί με δύο φύσεις (Νεστόριος), ούτε ένας Χριστός με μία φύση (Ευτυχής). Αλλά ένας Χριστός «εν δύο φύσεσιν», με δύο φύσεις.
Είναι η αναλλοίωτη αιώνια αλήθεια του Ευαγγελίου μας, που απ’ αρχής διδάσκεται στον κόσμο διά στόματος των αποστόλων. «Εξαπέστειλεν ο Θεός τον Υιόν αυτού, γενόμενον εκ γυναικός» (Γαλ. 4, 4). Σάρκα από την αγία Παρθένο έλαβε όχι κάποιος άνθρωπος, αλλά ο ίδιος ο Υιός του Θεού. «Άξιον και δίκαιον» λοιπόν, η αγία Μαρία να ονομάζεται Θεοτόκος. 


ΕΝΟΡΙΑΚΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΕΒΔΟΜΑΔΟΣ 18/7 έως 24/7/2022

  • 20/7 ΤΕΤΑΡΤΗ Προφήτου Ηλιού: Θεία Λειτουργία 07:00  
  • 23/7 ΣΑΒΒΑΤΟ: Θεία Λειτουργία 07:00  
  • 24/7 ΚΥΡΙΑΚΗ ΣΤ΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ: Θεία Λειτουργία 06:45-09:45 
Παρασκευή 15 Ιουλίου 2022

Περάτωση ἀποκαταστάσεως ἱστορικοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ Παναγίας Μέτζαινας, Πατρῶν.

Μέ μεγάλη χαρά πληροφοροῦμε τό χριστεπώνυμο πλήρωμα τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεώς μας καί γενικώτερα, ὃτι μέ τήν χάρη τοῦ Θεοῦ καί τίς πρεσβεῖες τῆς Κυρίας Θεοτόκου, ἐπερατώθησαν οἱ ἐργασίες ἀναστηλώσεως-ἀποκαταστάσεως τοῦ ἱστορικοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ τῆς Παναγίας Μέτζαινας (μνημεῖο τοῦ 10ου αἰῶνος).

Τόν ἀνακαινισθέντα Ἱερό Ναό ἐπεσκέφθησαν ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Πατρῶν κ.κ. Χρυσόστομος καί ἡ Διευθύντρια τῆς Ἐφορείας Ἀρχαιοτήτων Ἀχαΐας κ. Ἀναστασία Κουμούση, προκειμένου νά ὁρίσουν τά σχετικά μέ τά Θυρανοίξια τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ καί τά πρακτικά θέματα τῆς περαιτέρω λειτουργίας του.

Γιά τήν ἀποκατάσταση τοῦ Μνημείου συνεργάστηκαν μέ τήν ἁρμόδια Ἐφορεία Ἀρχαιοτήτων καί τήν κατά πάντα ἀξία Διευθύντρια κ. Ἀναστασία Κουμούση, ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Πατρῶν κ.κ. Χρυσόστομος καί ὁ Σύλλογος Προστασίας Ὑγιείας καί Περιβάλλοντος τῆς περιοχῆς κέντρου Ὑγιείας Χαλανδρίτσας, τοῦ ὁποίου τά κατά καιρούς Διοικητικά Συμβούλια ἐπέδειξαν ἰδιαίτερο ζῆλο καί ἐνδιαφέρον.

Ὁ Σεβασμιώτατος ἐξέφρασε τήν χαρά καί τήν συγκίνησή του γιά τήν ἀποκατάσταση τοῦ Μνημείου καί εὐχαρίστησε εὐγνωμόνως τήν κα Ἀναστασία Κουμούση καί τούς συνεργάτες της καί δι’ αὐτῆς τό Ὑπουργεῖο Πολιτισμοῦ.

Τά Θυρανοίξια θά πραγματοποιηθοῦν στίς 3 Αὐγούστου ἐ.ἒ, ἡμέρα Τετάρτη καί ὣρα 7μ.μ. Στή συνέχεια θά ψαλῇ ἡ Παράκλησις πρός τήν Ὑπεραγία Θεοτόκο.



Πέμπτη 14 Ιουλίου 2022

Πατρῶν Χρυσόστομος: « Ὁ Ὃσιος Παΐσιος, δῶρο Θεοῦ στόν κόσμο».

Πλήθη πιστῶν συνέρρευσαν στό Ἱερό Παρεκκλήσιο τοῦ Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου, δίπλα στόν Ἱερό Ναό τοῦ Ἁγίου Νικολάου Πατρῶν γιά νά προσκυνήσουν τήν ἱερά εἰκόνα τοῦ Ὁσίου Παϊσίου καί τά ἀποτμήματα τῶν ἱερῶν καί χαριτοβρύτων λειψάνων τοῦ Ὁσίου Ἀρσενίου τοῦ Καππαδόκου, τά ὁποῖα φυλάσσονται στόν Ἱερό Ναό τῆς Ἁγίας Τριάδος Πατρῶν. Ἐπί μίαν ἑβδομάδα στό Παρεκκλήσιο τοῦ Ὁσίου ἐτελοῦντο Ἱερές Ἀγρυπνίες καί ἂλλες Ἱερές Ἀκολουθίες.

Τήν παραμονή τῆς ἑορτῆς ἐχοροστάτησε στόν Ἑσπερινό καί ὡμίλησε ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Πατρῶν κ.κ. Χρυσόστομος, ὁμοίως καί ἀνήμερα ἐτέλεσε τήν Θεία Λειτουργία καί ἐκήρυξε τόν θεῖο λόγο ἐν πληθούσῃ Ἐκκλησίᾳ.

Ὁ Σεβασμιώτατος ἀνεφέρθη στίς πνευματικές ρίζες καί καταβολές τοῦ Ὁσίου Παϊσίου, στίς ἀλησμόνητες καί αἱματοποτισμένες πατρίδες τῆς Καππαδοκίας καί τῆς Ἰωνίας, πού γέννησαν καί ἀνέθρεψαν Ἁγίους, στό δῶρο τοῦ Θεοῦ ἐν ἐσχάτοις τοῖς ἒτεσι, στόν Ἃγιο δηλ. Παΐσιο, ὁ ὁποῖος ἐδέχθη στήν ἀνοιχτή πνευματική του ἀγκαλιά καί ἀνέπαυσε χιλιάδες ἀνθρώπων κυρίως νέων, ἀνέστιων καί ἀπογοητευμένων, ἐξαρτημένων καί προβληματισμένων.

Mίλησε γιά τήν διακριτικότητα, τήν ταπείνωση, τήν ἀγάπη, τήν χαρά, γιά τά δῶρα αὐτά τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, τά ὁποῖα εἶχε λάβει ὁ Ὃσιος Παΐσιος, ὡς ἐπιβράβευση τῶν ἀσκητικῶν του ἀγώνων.

Ἐσημείωσε τέλος, ὃτι παρηγοριά γιά ὃλους εἶναι ὁ τάφος τοῦ Ὁσίου στή Σουρωτή, ὃπου χιλιάδες εὐλαβῶν χριστιανῶν καταφθάνουν καθημερινῶς γιά νά προσκυνήσουν τόν Ὃσιο καί νά πάρουν δύναμη καί ἰσχύ γιά τήν ζωή τους.

Ἀκόμη ἀνεφέρθη καί στό πόσο ἐπηρέασε ἡ τηλεοπτική σειρά ἡ ὁποία εἶχε ὡς θέμα τόν Ὃσιο Παΐσιο. Τά ὓψη τῆς τηλεθέασης μαρτυροῦν ὃτι οἱ ἂνθρωποι διψοῦν γιά τούς Ἁγίους καί ἀναζητοῦν πρότυπα καί πνευματικά στηρίγματα.

Ἐπήνεσε τέλος, τόν Προϊστάμενο τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ, Πανοσιολογιώτατο Ἀρχιμ. Ἱερόθεο Ἀνδρουτσόπουλο καί τούς συνεργάτες του Κληρικούς καί Λαϊκούς γιά τήν, μετά ζήλου θείου, ἑτοιμασία καί διεκπεραίωση τῆς λαμπρᾶς πανηγύρεως.

Στόν μεθέορτο Ἑσπερινό, στήν Ἱερά Παράκληση πρός τόν Ὃσιο Παΐσιο καί στήν λιτάνευση τῆς ἱερᾶς του εἰκόνος, προέστη ὁ Πρωτοσύγκελλος τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Πατρῶν, Πανοσιολογιώτατος Ἀρχιμ. Ἀρτέμιος Ἀργυρόπουλος, ὁ ὁποῖος ἐκήρυξε τόν θεῖο λόγο.












Προσκύνημα στήν Βασιλεύουσα διοργανώνει ἡ Ἱερά Μητρόπολις Πατρῶν 1-7 Σεπτεμβρίου 2022.

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΑΤΡΩΝ

ΟΔΙΚΗ ΕΚΔΡΟΜΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΗ
– 7ημερη ΥΠΟ ΤΗΝ ΑΙΓΙΔΑ
ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ ΠΑΤΡΩΝ

1.9.2022 – 7.9.2022
 
  • ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΚΑΙ ΔΗΛΩΣΕΙΣ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗΣ ΣΤΑ ΓΡΑΦΕΙΑ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ ΠΑΤΡΩΝ, ΒΟΤΣΗ 34, 1ος ΟΡΟΦΟΣ, ΤΗΛ. 2610-320602 (ὧρες 9π.μ.-12μ.) καί 6981038388 (π. Ἀνδρέας)

Πατρῶν Χρυσόστομος: «Χαίροις Ζουμπάτα τοῦ Γρηγορίου Δέρκων Γενέτειρα»

Λαμπρές ἐκδηλώσεις πραγματοποιήθηκαν στήν Ζουμπάτα Ἀχαΐας, γενέτειρα τοῦ Ἁγίου ἐνδόξου Ἐθνοϊερομάρτυρος Γρηγορίου Μητροπολίτου Δέκρων, ὁ ὁποῖος ἀπηγχονίσθη ἀπό τούς Τούρκους, στίς 3 Ἰουνίου 1821, μπροστά στό Ἐπισκοπεῖο, στά Θεραπειᾶ τῆς Κωνσταντινουπόλεως. Ὁ Ἐθνοϊερομάρτυς Γρηγόριος Δέρκων, κατετάγη ἐπισήμως στάς δέλτους τῶν Ἁγίων, τό περασμένο ἒτος 2021.

Ὁ πρῶτος ἑορτασμός του πραγματοποιήθηκε ἐπισήμως στόν Ἱερό Ναό τοῦ Πολιούχου Πατρῶν, Ἁγίου Ἀποστόλου Ἀνδρέου στίς 3 Ἰουνίου 2022, ἐν πληθούσῃ Ἐκκλησίᾳ καί σέ κλῖμα βαθειᾶς συγκινήσεως.

Στήν γενέτειρα τοῦ Ἁγίου Ἐθνοϊερομάρτυρος, ἐστήθη ἢδη ἀπό ἐτῶν, ὑπό τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Πατρῶν κ.κ. Χρυσοστόμου σέ συνεργασία μέ τόν πολιτιστικό Σύλλογοι Μοίρα-Ζουμπάτας, ἡ προτομή τοῦ Γρηγορίου Δέρκων καί κατ’ ἒτος τήν δεύτερη Κυριακή τοῦ Ἰουλίου, τελοῦνται λαμπρές ἐκδηλώσεις πρός τιμήν του.

Ἐφέτος ὁ ἑορτασμός τοῦ λαμπροῦ τέκνου τῆς Ζουμπάτας, Γρηγορίου Δέρκων, πραγματοποιήθηκε στήν γενέτειρά του, τήν Κυριακή 10 Ἰουλίου 2022 καί ἦτο ξεχωριστός, ἀφοῦ ἐτιμήθη πλέον ὡς Ἃγιος, ὁ λαμπρός καί ἡρωικός ὑπερασπιστής τῶν ἱερῶν καί τῶν Ὁσίων τῆς Πίστεως καί τῆς Πατρίδος μας.

Στόν Ἱερό Ναό τῆς Κοιμήσεως τῆς Θεοτόκου Ζουμπάτας, ἐτελέσθη ὑπό τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Πατρῶν κ.κ. Χρυσοστόμου ἡ Θεία Λειτουργία μέ τήν συμμετοχή πλήθους πιστῶν. Στήν ὁμιλία του ὁ Σεβασμιώτατος, ἀνεφέρθη στήν πολυδιάστατη καί μαρτυρική προσωπικότητα τοῦ Γρηγορίου, ὁ ὁποῖος ἒλαμψε ὡς Μητροπολίτης Λακεδαιμονίας, διάδοχος τοῦ Ἁγίου Ἐθνοϊερομάρτυρος Ἀνανίου, ὡς Μητροπολίτης Βιδύνης καί τέλος ὡς Μητροπολίτης Δέρκων ἀπ’ ὃπου καί μαρτυρικά ἐτελειώθη.

Μέ τίς θυσίες αὐτῶν ἐλευθερωθήκαμε, εἶπε
ὁ Σεβασμιώτατος, μέ τό αἷμα τοῦ Γρηγορίου Δέρκων καί τῶν ἂλλων ἱερῶν σφαγίων τοῦ Γένους μας, Κληρικῶν καί Λαϊκῶν, ἐποτίσθη τό δένδρο τῆς ἐλευθερίας, ὣστε νά σκεπάζῃ ὃλους μας σήμερα καί νά καυχώμεθα ἐν Κυρίῳ ὡς Ὀρθόδοξοι Χριστιανοί καί Ἓλληνες, ἀπόγονοι μεγάλων ἀγωνιστῶν καί ἡρώων ὑπέρ Πίστεως καί Πατρίδος.

Τό μήνυμα τοῦ Γρηγορίου ἐπίκαιρο, στούς δύσκολους καιρούς πού ζοῦμε καί μάλιστα μπροστά στήν προκλητικότητα τῶν γειτόνων μας. Ἡ θυσία του λυτρωτική καί σωτήρια γιά τόν δικό μας ἀγῶνα καί τήν πορεία μας τῆς Πατρίδος μας στό μέλλον.

Ἂς κρατήσωμε τήν παρακαταθήκη πού μᾶς παρέδωσε καί ἂς διατηρήσωμε τήν λαμπάδα ἀναμμένη, γιά νά φωτίζῃ τήν πορεία μας μέ ἀσφάλεια, σέ ἓνα λαμπρό μέλλον ἀντάξιο τῆς αἱματηρῆς θυσίας καί προσφορᾶς τοῦ Γρηγορίου.

Μετά τήν Θεία Λειτουργία ἐσχηματίσθη λιτανευτική πομπή, μέ τήν εἰκόνα τοῦ Ἁγίου Γρηγορίου Δέρκων, ἡ ὁποία ἒφθασε στόν τόπο, πού ἒχει στηθῆ ἡ προτομή του καί ἐτελέσθη δοξολογία. Ἐν συνεχείᾳ ἀπεκαλύφθη ἀντίγραφον τοῦ πίνακος, ὁ ὁποῖος εὑρίσκεται εἰς τήν Ἱερά Ἀρχιεπισκοπή Ἀθηνῶν καί παρουσιάζει τούς ἐγκλείστους στή φρικτή φυλακή τῆς Κωνσταντινουπόλεως Ἀρχιερεῖς, ἐν μέσῳ τῶν ὁποίων ἳστανται ὁ Γρηγόριος Δέρκων. Ὃλοι οἱ εἰκονιζόμενοι Ἀρχιερεῖς ἐμαρτύρησαν ἀπό τούς Τούρκους τό 1821 καί ἢδη κατετάγησαν εἰς τάς δέλτους τῶν Ἁγίων. Ὁ Σεβασμιώτατος παρέδωσε τόν πίνακα καί τήν σημαίαν μέ τήν ὁποία ἦτο καλυμμένος, στόν Πρόεδρο τοῦ Πολιτιστικοῦ Συλλόγου Μοίρα- Ζουμπάτας κ. Κωνσταντίνον Ἀγγελόπουλον, ὣστε νά τοποθετηθοῦν ὡς ἱερά κειμήλια στά Γραφεῖα τοῦ Συλλόγου.

Ἐν συνεχείᾳ κατετέθησαν στέφανοι καί ἐψάλη ὁ Ἐθνικός Ὓμνος.

Συμμετεῖχαν στόν ἑορτασμό ἀντιπροσωπεῖες πατριωτικῶν συλλόγων μέ ἐθνικές ἐνδυμασίες καί τό χορευτικό τμῆμα τῶν Παραδοσιακῶν ὃπλων καί στρατιῶτες οἱ ὁποῖοι ἐβάστασαν τήν εἰκόνα τοῦ Ἁγίου κατά τήν Λιτανεία.

Παρέστησαν ἐκ μέρους τῆς Περιφερείας ὁ κ. Χρῖστος Μητρογιῶργος, ἐκ μέρους τοῦ Δήμου ἡ Ἀντιδήμαρχος κ. Ἀναστασία Τογιοπούλου, ὁ Βουλευτής Ἀχαΐας κ. Ἂγγελος Τσιγκρῆς καί ἂλλοι ἐκπρόσωποι Ἀρχῶν καί Φορέων.

Στόν τόπο αὐτό ὁριοθετήθη ἀπό τόν Σεβασμιώτατο σέ συνεργασία μέ τόν Ἱερέα Μοίρα- Ζουμπάτας, ὁ χῶρος πού θά ἀνεγερθῆ ὁ Ναός τοῦ Ἁγίου καί ἢδη ἂρχισαν οἱ ἐργασίες, ὣστε συντόμως νά γίνῃ ἡ θεμελίωσις.

Νά σημειώσωμε ὃτι πρό ὀλίγου καιροῦ, ὑπό τῆς Ἁγίας καί Ἱερᾶς Συνόδου τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου, κατετάγη εἰς τάς δέλτους τῶν Ἁγίων, ὁ Ἐνθοϊερομάρτυς Μητροπολίτης Λακεδαιμονίας, Ἀνανίας Λαμπάρδης, ὁ ἐκ Δημητσάνης, ὁ ὁποῖος ἦτο ὁ ἂμεσος προκάτοχος τοῦ Ἁγίου Γρηγορίου Δέρκων, στήν Μητρόπολη Λακεδαιμονίας. Ὁποία εὐλογία γιά τήν Ὀρθόδοξη Πατρίδα μας, ὁποία δωρεά καί χάρις. Ὁποία ὃμως καί εὐθύνη ἡμῶν ἁπάντων ἒναντι τῆς θυσίας αὐτοῦ τῶν μαρτύρων προγόνων μας. 


























ΠΡΟΣΟΧΗ!!! ΠΕΡΙ ΜΑΡΤΥΡΩΝ ΤΟΥ ΙΕΧΩΒΑ

ΠΡΟΣΟΧΗ!!! ΠΕΡΙ ΜΑΡΤΥΡΩΝ ΤΟΥ ΙΕΧΩΒΑ
ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΠΑΤΡΩΝ κ.κ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ

ΛΥΧΝΟΣ TV-ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΗΝ ΕΝΟΡΙΑ ΜΑΣ

ΛΥΧΝΟΣ TV-ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΗΝ ΕΝΟΡΙΑ ΜΑΣ
ΚΥΡΙΑΚΗ ΣΤΗΝ ΕΝΟΡΙΑ

ΚΑΤΗΧΗΤΙΚΑ 2024-2025

ΚΑΤΗΧΗΤΙΚΑ 2024-2025
ΕΛΑ ΚΑΙ ΕΣΥ ΣΤΗΝ ΠΑΡΕΑ ΜΑΣ...

ΤΡΑΠΕΖΑ ΑΓΑΠΗΣ

ΤΡΑΠΕΖΑ ΑΓΑΠΗΣ
ΑΠΟ ΤΟ ΕΝΟΡΙΑΚΟ ΦΙΛΩΠΤΩΧΟ ΤΑΜΕΙΟ

Blog Archive

Από το Blogger.

Δημοφιλείς αναρτήσεις

Αρχειοθήκη ιστολογίου

ΕΘΕΛΟΝΤΙΚΗ ΑΙΜΟΔΟΣΙΑ

ΕΘΕΛΟΝΤΙΚΗ ΑΙΜΟΔΟΣΙΑ
Δώσε ζωή...

ΠΡΟΒΟΛΕΣ ΣΕΛΙΔΑΣ

Translate