Δευτέρα 31 Δεκεμβρίου 2012

2013 NEO ETOΣ


Ευχή και Προσευχή μας να είναι τούτο το έτος 
αληθινά σωτήριο και ειρηνικό για όλους. 
Έτος πίστεως στο Θεό και αγάπης στον άνθρωπο. 
ΚΑΛΗ, ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΗ ΚΑΙ ΑΓΙΑΣΜΕΝΗ ΧΡΟΝΙΑ!

Ο ΧΡΟΝΟΣ ΣΤΗ ΖΩΗ ΜΑΣ...


  • Πρώτα πρέπει να σεβόμαστε τον Θεό και μετά πρέπει να σεβόμαστε τον χρόνο που Αυτός μας δίνει.
  • Μόνο η πίστη μας στον Xριστό, μπορεί να τακτοποιήσει το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον μας.
  • Το χθές χάθηκε, το αύριο είναι αμφίβολο. Το σήμερα υπάρχει και σου ανήκει. Γι'αυτό αξιοποίησε το!
ΟΥΡΑΝΙΑ ΜΗΝΥΜΑΤΑ εκδ. ΛΥΔΙΑ

ΜΕΓΑΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ

Ο Μέγας Βασίλειος ανήκει στις μεγάλες και ανεπανάληπτες μορφές που λάμπρυναν το στερέωμα της Εκκλησίας μας και της Ιστορίας. Ναι οι λόγοι του βαθείς και μεστοί αφυπνίζουν και λυτρώνουν φθοροποιές συνήθειες: 
«Είναι ντροπή να περνάη ο καιρός μας στα χαμένα, και ύστερα να αναπολούμε τα περασμένα. Τότε πιά δεν βγαίνει τίποτε από τις νοσταλγικές μελαγχολίες. Δεν μπορούμε να είμεθα σκεύη της θείας χάριτος, εάν δεν φροντίζουμε να απαλλαγούμε από τα πάθη που είναι ριζωμένα στην ψυχή μας. 
Γι’αυτό και ευτυχής είναι εκείνος που δεν πιάστηκε στο αγκίστρι της κακίας….Ευτυχής εκείνος που δεν εστήριξε την ελπίδα σ’αυτόν τον κόσμο, αλλά κράτησε την καρδιά του κοντά στην Πρόνοια του Θεού». 
«Γιατί παίρνεις πάνω σου την κατάρα του Κάϊν με την μέθη και την πολυφαγία… Δεν βλέπεις αυτούς που προπονούν τα άλογα… πως σαν πλησιάζουν οι αγώνες των προετοιμάζονται με ολιγοφαγία. Η μέθη οδηγεί στην ακολασία και η ολιγάρκεια στην αρετή. Όποιος είναι αθλητής προπονείται»! 
ΟΥΡΑΝΙΑ ΜΗΝΥΜΑΤΑ εκδ. ΛΥΔΙΑ
Κυριακή 30 Δεκεμβρίου 2012

ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ...


Το τέλος του χρόνου συχνά γεννά μέσα μας ένα αίσθημα μελαγχολίας, καθώς συνειδητοποιούμε πως όλο και περισσότερο γερνούμε ή προσεγγίζουμε το φυσικό μας τέλος. Ας μην λησμονούμε όμως, πώς τον πρώτο ρόλο στην ζωή μας δεν το παίζει το σώμα που είναι φθαρτό, αλλά η αθάνατη ψυχή μας. Γι' αυτό και η αρετή δεν έχει ηλικία. Πάντα μπορούμε να καλλιεργούμε και να ασκούμε την καλοσύνη, την αγάπη, την στοργή. Γιατί, αν και "ο έξω άνθρωπος, το σώμα φθείρεται, ο έσω άνθρωπος, η ψυχή, ξανακαινουργιώνεται ημέρα με την ημέρα", όπως γράφει ο Απ. Παύλος στους Κορινθίους. Έτσι τα γηρατειά δεν είναι ο "βράχος" που κλείνει τον δρόμο της ζωής, αλλά η πύλη που οδηγεί σε μια άλλη ζωή...!
ΟΥΡΑΝΙΑ ΜΗΝΥΜΑΤΑ εκδ ΛΥΔΙΑ

ΚΑΛΗ ΠΡΩΤΟΧΡΟΝΙΑ!
Παρασκευή 28 Δεκεμβρίου 2012

ΜΟΝΑΧΟΣ ΜΩΥΣΗΣ Ο ΑΓΙΟΡΕΙΤΗΣ

" Xριστός Γεννάται... 
Ο Χριστός γίνεται άνθρωπος, για να γίνει ο άνθρωπος Θεός. Ο άνθρωπος δίχως τον Χριστό γίνεται απάνθρωπος. Ο χριστιανισμός γέννησε τον ανθρωπισμό. Ο ανθρωπισμός παραμυθεί την ανθρωπότητα. 

Ο Χριστός ήλθε στον κόσμο γυμνός, όπως ο κάθε άνθρωπος, που όμως δεν το συλλογιέται καλά. Αυτό, φρονούμε, είναι το μήνυμα των Χριστουγέννων. 
Ο νεοελληνικός βίος θέλει να απομακρυνθεί από τον Χριστό. Θεωρεί ότι περιορίζεται, ότι ασφυκτιά η ζωή του με τον Χριστό. Έτσι, ελεύθερος υποδουλώνεται σε διάφορα είδωλα. Η Ορθοδοξία δεν μιλά πια στην καρδιά του Νεοέλληνα. Τη γέννηση του Θεανθρώπου εορτάζει στη Β. Ευρώπη ή στην Άπω Ανατολή. Η Ευρώπη κι αυτή αποχριστιανισμένη. Ο ανθρωπισμός έγινε απανθρωπισμός. 
Η αίσθηση της επίγειας αθανασίας οδηγεί τον άνθρωπο στο ασταμάτητο κυνηγητό της ηδονής, από τη σάρκα, το χρήμα και τη δόξα. Συχνά το αποτέλεσμα είναι οδυνηρό, μα ο άνθρωπος δεν το βάζει κάτω. Ο Χριστός ήλθε στον κόσμο για να μας ανασηκώσει και να μας πει πως είμαστε παρεπίδημοι. 
Τυφλωμένος και αχόρταγος ο άνθρωπος από τις απολαύσεις, έτσι εορτάζει και τις χριστιανικές εορτές και τα Χριστούγεννα. Αμφισβητώντας, αγνοώντας ή απορρίπτοντας το επέκεινα, ο άνθρωπος αφοσιώνεται όλος στο ενθάδε, στη μοναδικότητα του παρόντος, στην απόλαυση της ζωής. Η καθαρά αυτή υλιστική θεώρηση της ζωής δεν μπορεί να είναι μια αποτυχία του χριστιανισμού, που ποτέ κανέναν δεν μπορεί να εξουσιάσει, αλλά μια ελεύθερη επιλογή του ανθρώπου στα γήινα, πρόσκαιρα και φθαρτά. 
Η συρρίκνωση του ορθόδοξου βιώματος έκανε και τους Νεοέλληνες να εορτάζουν τις εορτές ανεόρταστα. Η αγορά, η κατανάλωση, η διαφήμιση, η μόδα, η διατροφή, η ενδυμασία, η απόλαυση όλων των υλικών αγαθών άφησε άχαρη την ψυχή. 
Χριστούγεννα σε μια παραμορφωμένη Ελλάδα με πικρές στατιστικές. 
Σαρκώνεται ο Χριστός για τη θέωση του ανθρώπου. Για την αναστήλωση του ιερού και μοναδικού του προσώπου. Ο Νεοέλληνας σφυρίζει αδιάφορα και αρκείται σε καλό φαΐ και κρασί, τηλεόραση, καναπέ ή πολυθρόνα και γλυκά. Το νήπιο Ιησούς απορεί για την κατάντια του μεγάλου θαύματος, του ανθρώπου. Που πιστεύει σε ό,τι βλέπει και πιάνει. Παραμελεί την ψυχή του. Αδιαφορεί για τα ερωτηματικά της συνειδήσεώς του. Απάνθρωπος βίος, αγενής συμπεριφορά, ατομισμός και αδιαφορία. 
Για ποιους σαρκώθηκε ο Χριστός; Για όλους. Οι περισσότεροι τον περιφρονούν επιδεικτικά. Δηλαδή απέτυχε; Νομίζω εμείς αποτύχαμε και ακόμη δεν ταπεινωθήκαμε. Δεν καταλάβαμε ότι δεν έχει ανάγκη από δικηγόρους ο Χριστός. Από νωρίς κυνηγήθηκε ο Χριστός και έφυγε για την Αίγυπτο. 
Η εξουσία φοβήθηκε την παρουσία του και κύλησε στο αίμα τα νήπια και γέμισε από θρήνους μητέρων η Σιών. Νομίζουμε πως κάτι είμαστε και κάτι κάνουμε. Δεν καταλάβαμε πως ως τιποτένιοι, απορημένοι και ταπεινοί κάτι κάποτε μπορούμε να κατορθώσουμε. Ας διακόψουμε τα πολλά λόγια και ας αφήσουμε να μιλήσει το παράδειγμα. Έχουμε μεγάλη ανάγκη σήμερα από συμπεριφορές και όχι από ομιλίες. 
Το νήπιο Χριστός στη φάτνη της Βηθλεέμ είναι σιωπηλό κι όμως διδάσκει περίτρανα την ταπείνωση. Οι νεοέλληνες χριστιανοί ορθόδοξοι έχουν μεγάλη την ανάγκη της γνήσιας μετάνοιας και της αληθινής ταπείνωσης. Οι καιροί είναι δύσκολοι, μα μην τους κάνουμε δυσκολότερους. Ο νεοελληνικός προκλητικός, υπερκαταναλωτικός βίος καταντά απαράκλητος και άχαρος. Των Ελλήνων οι κοινότητες κατά τον Δ. Σαββόπουλο αξίζει να ξαναθυμηθούν την ομορφιά της συντροφιάς, τη χάρη της παρέας, την ωραιότητα του καλαμπουριού. 
Και κατά τον Κ. Τσιρόπουλο την ευγένεια του πνεύματος που δίδαξαν με το βίο τους οι άγιοί μας. Παρ' όλα αυτά, αγαπητοί,"Χριστός γεννάται δοξάσατε, Χριστός εξ ουρανών απαντήσατε, Χριστός επί γης υψώθητε, άσατε τω Κυρίω άσμα καινόν και εν ευφροσύνη ανυμνήσατε λαοί ότι δεδόξασται".

ΤΟ ΜΟΝΑΧΙΚΟ ΠΑΙΔΙ...

«Είμαι καλό παιδί και θα βρω μια μαμά που θα με αγαπάει»
Συγκινεί το γράμμα που έγραψε ένα αγοράκι, ο Μάνος ο οποίος περνά τα πρώτα του Χριστούγεννα σε ίδρυμα.....

«Δεν έχω ξανακάνει Χριστούγεννα σε αυτό το σπίτι. Είναι πιο μεγάλο απ’ το δικό μου, έχει ωραία χρώματα και πολλές μαμάδες. Η δική μου μαμά είναι άρρωστη, δεν μπορεί να έλθει να μείνει μαζί μου. Μια φορά που την είδα, εδώ, ζαλιζόταν και δεν παίξαμε. Όταν ήμασταν στο δικό μας σπίτι την έβλεπα να κάνει ενέσεις, κοιμόταν πολύ, δεν με άκουγε όταν της μιλούσα.
Αυτό το σπίτι έχει κι άλλα παιδιά, είναι μόνα τους κι αυτά. Καμιά φορά έρχονται κάποιοι, μεγάλοι, και τα βλέπουν , τους φέρνουν παιχνίδια. Θέλω κι εγώ παιχνίδια, δικά μου, να τα παίρνω στο κρεβάτι μου. Ο Μάρκος με αφήνει να παίξω με το αυτοκίνητό του, αλλά δεν το θέλω, το κλωτσάω όταν το βρω μπροστά μου.
Μια κυρία που μένει εδώ, μου είπε ότι σε λίγο θα έχω καινούργιο σπίτι, πολλά παιχνίδια και μια καλή μαμά. Πότε; τη ρώτησα. Δεν θέλω να μείνω άλλο εδώ… Βαριέμαι. Μέχρι να φύγω, θα φωνάζω εκείνη μαμά μου. Είναι καλή, την αγαπάω, με παίρνει αγκαλιά, μια μέρα πήγα σπίτι της και έφαγα λουκουμάδες. Κι εδώ τρώω πολλά γλυκά, γιατί είναι Χριστούγεννα.
Η δασκάλα μου στο σχολείο με ρώτησε τι δώρο θέλω από τον Άϊ Βασίλη, κι εγώ είπα τρενάκι, που να σφυρίζει. Θέλω κι ένα σωσίβιο, για να πάω στην θάλασσα. Δεν έχω πάει ποτέ.
Η κυρία που την λέω μαμά μου μας πήγε θέατρο, μου άρεσε που είχε δυνατή μουσική. Είχε κι έναν κακό άνθρωπο που στο τέλος πέθανε, κι όλοι χειροκροτήσαμε. Κανείς δεν τους αγαπάει του κακούς. Εγώ είμαι καλό παιδί και θα βρω μια μαμά που θα με αγαπάει.
Μάνος»
Ε.Φ: ΕΜ
Τρίτη 25 Δεκεμβρίου 2012

ΚΑΤΟΙΚΗΤΗΡΙΟ ΤΟΥ ΘΕΟΥ


Ἄν θέλης  νά φτιάξης τήν ψυχή σου κατοικητήριο τοῦ Θεοῦ, πρῶτα ἀπ' ὅλα νά προετοιμάσης τό ἀπαραίτητο ὑλικό, ὥστε ὁ οὐράνιος Ἀρχιτέκτονας νά μπορῆ νά ἀρχίση τό χτίσιμο. Τό σπίτι πρέπει νά εἶναι φωτεινό καί εὐάερο. Νά ἔχη παράθυρα, πού εἶναι  οἱ πέντε αἰσθήσεις, ὥστε τό οὐράνιο φῶς, ὁ Ἥλιος  τῆς δικαιοσύνης, νά μπορεῖ νά εἰσχωρήση μέσα στόν ἐσωτερικό ἄνθρωπο. Ἡ πόρτα τοῦ σπιτιοῦ εἵναι ὁ  ἴδιος ὁ Χριστός, γιατί εἶπε: "ἐγώ  εἶμαι ἡ θύρα". Ἐκείνος φυλάει τό σπίτι καί ζεῖ μέσα σ'αὐτό. Ναί ἄν ἡ ψυχή σου  εἶναι ἔτσι προετοιμασμένη. Ὁ Θεός  μπορεῖ να ἔρθη καί νά κατοικήση ἐκεῖ!!!

ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΠΑΤΡΩΝ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ

Παιδιά μου εὐλογημένα,

Καθώς βρισκόμαστε μπροστά στό μέγα θαῦμα τῆς Θείας κενώσεως καί ἄκρας συγκαταβάσεωςτοῦ Θεοῦ γιά τήν σωτηρία τοῦ ἀνθρώπου καί τήν ἀνακαίνιση συμπάσης τῆς κτίσεως, ἐξετάζομε τήν δική μας ἀναστροφή καί τήν δική μας πορεία, μετά ἀπό τόσους αἰῶνες, ἀπό τήν σάρκωση τοῦ Θεοῦ,καί φεῦ, διαπιστώνομε ὅτι ἐνῷ «ὁ τοῦ Θεοῦ Λόγος ἐφάπαξ κατά σάρκα γεννηθείς, ἀεί γεννᾶται θέλων κατά πνεῦμα διά φιλανθρωπίαν τοῖς θέλουσι» (Ἅγιος Μάξιμος ὁ Ὁμολογητής), ἐμεῖς δέν ἀξιοποιοῦμε τήν ταπείνωση τοῦ Θεοῦ, τήν ἀγάπη καί τήν δωρεά Του.
Δέν θά σταθῶ στά δραματικά γεγονότα, πού ταλαιπωροῦν τόν πλανήτη μας ἀπ’ ἄκρου εἰς ἄκρον. Θά ἑστιάσω στόν δικό μας χῶρο, στήν δική μας πατρίδα, ἡ ὁποία εὐλογήθηκε τόσο ἀπό τόν Θεό, ὥστε νά κατέχῃ τήν ἀλήθεια τήν ἀποκεκαλυμμένη ἀπό Αὐτόν, καί στό διάβα τῶν αἰώνων νά φωτίσῃ καί τούς ἄλλους λαούς, οἱ ὁποῖοι εὑρίσκοντο στό σκότος τῆς ἀγνοίας.
Τώρα, ἄραγε, σέ ποιά κατάσταση εὑρίσκεται ἡ χώρα μας; Ἀξιοποίησε τά δῶρα τοῦ οὐρανοῦ; Ζεῖ ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ; Ὑποδέχεται τόν ἐνανθρωπήσαντα Σωτῆρα της ἐν χαρᾷ καί ἀγαλλιάσει;
Πρόκειται γιά ἐρωτήματα πού βασανίζουν τό «εἶναι» μας ἡμέρα καί νύκτα. Πρός ἐνίσχυση λοιπόν τῆς πορείας μας καί πνευματικόν ἐπανεντροχιασμόν, βάζοντας τό χέρι μας «εἰς τόν τύπον τῶν ἥλων», κάνομε ὁρισμένες σωτήριες, πιστεύομε, διαπιστώσεις. 
Ἄς στρέψωμε γύρω τήν ματιά μας καί ἄς δοῦμε τήν πραγματικότητα. Ἡ ἴδια ἡ ψυχή μας καί ἡ συνείδησή μας ἀποροῦν, καί μιά ἐσωτερική φωνή ἔρχεται νά μᾶς ξυπνήσῃ, κρούοντας τόν κώδωνα τοῦ κινδύνου. Ἕως πότε τό Ἔθνος μας, τό ὁποῖο ἐνωτίσθη καί ἐδέχθη τό μήνυμα τῆς σωτηρίας, θά βαδίζῃ σέ ἀλλοτρίας ὁδούς; Ἕως πότε θά μένωμε ὡς ὁ ἄσωτος υἱός τῆς Εὐαγγελικῆς περικοπῆς, μακράν τῆς ἀκενοτομήτου διδασκαλίας τοῦ Κυρίου καί Θεοῦ καί Σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ; Ἕως πότε θά ζῶμεν ὡς ὑλιστές καί εἰδωλολάτρες, ἔχοντας τοποθετήσῃ στό βάθρο τοῦ Θεοῦ εἴτε τόν ἑαυτό μας, εἴτε τήν ὕλη, εἴτε τήν ἡδονή; Ἔλειψαν δυστυχῶς, ἐν πολλοῖς, οἱ ἄνθρωποι τοῦ καθήκοντος, τῆς ἠθικῆς, τῆς δικαιοσύνης, τῆς ἀγάπης.
Δέν βλέπετε ὅτι ἡ νεολαία μας, τήν ὁποία θελήσαμε νά ἀναθρέψωμε, τά τελευταῖα ἔτη, μόνο μέτά ξυλοκέρατα τῆς ὕλης, μακράν τῆς Ὀρθοδόξου καί ἀμωμήτου Πίστεώς μας καί τῶν ἀξιῶν, πάνω στίς ὁποῖες στηρίχθηκε ὅλο τό οἰκοδόμημα τοῦ Ἔθνους μας, δέν βλέπετε ὅτι ἀπεγοητεύθη, ὅτι σήπεται πνευματικῶς, ὅτι κακοπαθεῖ μέσα σέ μιά ἀπομακρυσμένη ἀπό τόν Θεό κοινωνία; Ἡ ἀπογοήτευση αὐτή ὀφείλεται στό ὅτι ὡδηγήσαμε τά παιδιά μας μέσα ἀπό ἀνθρωποκεντρικά καί ὑλιστικά παιδαγωγικά συστήματα στήν ἀπώλεια τῆς ἐλπίδος καί τῆς αἰώνιας ζωῆς.
Πότε, ἀγαπητοί, θά συνέλθωμε; Ἕως πότε θά πλανώμεθα; Πότε θά κατανοήσωμε ὅτι αἰτία τῶν δεινῶν συμφορῶν μας εἶναι ἡ ἀποστασία μας ἀπό τόν ἐνανθρωπήσαντα Θεό;
Ἀδελφοί μου, πολλάκις ὡς Ἀρχιερεύς τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, ἠθέλησα νά περιγράψω τήν κατάσταση στήν ὁποία εὑρισκόμεθα ἐξ αἰτίας τῆς ἀρνήσεως τοῦ Θεοῦ. Καί τό ἔκαμα, ἀλλά μέ συστολή μεγάλη, ὄχι γιά κανένα ἄλλο λόγο, ἀλλά ἔχοντας τήν αἴσθηση ὅτι ἀναγινώσκοντες κάποιοι αὐτές τίς διαπιστώσεις θά ἐπέχαιρον εἰς βάρος μας.
Θεωρῶ ὅμως ὅτι πρέπει νά μιλήσωμε πλέον εἰς βάθος καί μέ τήν γλῶσσα τῆς ἀλήθειας, ὅσοκαί ἄν αὐτό μᾶς πονάει, προκειμένου καί τίς πληγές νά θεραπεύσωμε, καί τήν διάδοση τῆς πνευματικῆς νόσου νά ἐμποδίσωμε. 
Μελετῶντας τήν Ἁγία Γραφή, διαπιστώνομε ὅτι πρό πάσης ἀνορθώσεως, προηγήθη ὁ ἔλεγχος καί ἡ προφητική φωνή τῆς Ἐκκλησίας. Ἐξ ἄλλου ὁ ἴδιος ὁ Κύριος παραγγέλλει διά τοῦ Ἀποστόλου του: «Ἔλεγξον, ἐπιτίμησον, παρακάλεσον» (Πρός Τιμόθ. Β’, δ’, 2).
Σπεύσατε καί ἀνοίξατε τίς σελίδες τῆς ἱστορίας. Θά διαπιστώσετε ὅτι τό Ἔθνος μας, ὁσάκις εἶχε ἐστραμμένα τά μάτια πρός τόν ἕνα καί μόνο ἀληθινό Θεό, ἦτο κραταιό καί δυνατό. Ὁσάκις ὅμως ἐμετεωρίσθη ὁ νοῦς του, τότε ἔχασε τόν προορισμό του, τήν ἐλπίδα του, τήν ἐμπιστοσύνη ἀκόμη καί στόν ἴδιο τόν ἑαυτό του. Ἄρχισε νά βυθίζεται. Ἀλλ’ εὐτυχῶς, τήν ὥρα ἐκείνη, ὡς ἄλλος Πέτρος καταποντιζόμενος εἰς τήν θάλασσα, ἐβόησε πρός τόν παντοδύναμο Θεό, γνωρίζοντας ἐνδομύχως ὅτι μόνον Αὐτός δύναται νά προσφέρῃ τήν λύτρωση καί τήν σωτηρία: «Κύριε βοήθει μοι».
Καί ἡ ἀπάντηση ἦτο ἄμεση, μέ τήν γλυκυτάτη φωνή τοῦ Κυρίου μας: «Ὀλιγόπιστε, εἰς τί ἐδίστασας;» (Ματθ. ιδ’, 31). Γιατί ὀλιγοπίστησες; Γιατί ἔχασες τήν ἐλπίδα σου; Σέ ἄφησα ποτέ νά καταποντισθῇς, νά ἐξαφανισθῇς;
Γι’ αὐτό ἄς μή ἀπελπιζώμεθα, ἀδελφοί. Τά παθήματά μας πιστεύω ὅτι ἤδη ἄρχισαν νά γίνωνται μαθήματα. Ἀρκετά περιπλανηθήκαμε στίς χῶρες τίς ἄβατες καί ἄνυδρες. Ἀρκετά ἀδικήσαμε τόν ἑαυτό μας, ὑποτιμῶντας τήν θεοειδῆ καί θεοσφράγιστη ὕπαρξή μας. Τό λοιπόν ἀδελφοί, «καιρός τοῦ ποιῆσαι τῷ Κυρίῳ» (Ψαλμ. 118. 126). Ἡ ψυχή μας ἀναζητᾷ τόν Σωτῆρα της. Γνωρίζει ὅτι ὁ Σαρκωθείς Θεός ἀναμένει ἐν χαρᾷ καί ἀγαλλιάσει νά τοῦ προσφέρωμε τά δῶρα μας.Ἐπιμένει νά τοῦ δώσωμε τούς θησαυρούς μας. Καί ἰδού, ἱστάμεθα ἐνώπιον τοῦ σαρκί φανέντος Υἱοῦ καί Λόγου τοῦ Θεοῦ, καί ἀκούομε τό ἐρώτημά Του, ὅπως ὁ Ἅγιος Ἱερώνυμος: «Παιδιά μου, τί θά μοῦ προσφέρετε σήμερα τήν ἡμέρα τῆς γεννήσεώς μου;». Ἐμεῖς ἀπαντᾶμε ὅπως ὁ Ἅγιος: «Κύριε τί θά μπορούσαμε νά σοῦ δώσωμε; ... δέν ἔχομε τίποτε». Ἀλλά Ἐκεῖνος ἐπιμένει: «Καί ὅμως ἔχετε κάτι πού μπορεῖτε καί πρέπει νά μοῦ τό δώσετε... τίς ἁμαρτίες σας. Αὐτό εἶναι τό καλύτερο δῶρο γιά μένα.Δῶστε μου τίς ἁμαρτίες σας, γιά νά τίς συγχωρήσω ὅλες».
Ἄς προχωρήσωμε ἀδελφοί, ἄς πλησιάσωμε μαζί μέ τούς Ποιμένες καί τούς Μάγους τῆς Ἀνατολῆς, μαζί μέ ὅλους ὅσοι στό διάβα τῶν αἰώνων ἔφτασαν ἐνώπιόν Του καί κατέθεσαν τόν ἀτίμητο θησαυρό τῆς ψυχῆς τους. Ἄς προχωρήσωμε ὡς πρόσωπα, ὡς οἰκογένειες, ὡς Κοινωνία, ὡςἜθνος. 
Ἀκούετε, ἀδελφοί μου, τήν γλυκυτάτη φωνή Του; Εἶναι τόσο γνώριμη σέ μᾶς: «Υἱέ μου, δός μοι σήν καρδίαν» (Παροιμ. κγ’. 26). Μή δειλιῶμεν∙ ἄς τοῦ ἀπαντήσωμε ὁ καθείς μέ σπουδή καί πόθο: «Κύριε λάβε τήν καρδία μου καί ἅγνιζε, καί κάθαρε, καί ρύθμιζε αὐτήν».

Σᾶς ἀσπάζομαι ὅλους πατρικά καί σᾶς εὔχομαι ἀπό τά βάθη τῆς ψυχῆς μου,

Χρόνια Πολλά καί Εὐλογημένα!
Πανευφρόσυνα Χριστούγεννα!
Καλή Πρωτοχρονιά!

Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ


Παρασκευή 21 Δεκεμβρίου 2012

ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΕΙΚΟΝΑΣ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ

Προκαταβολικά πρέπει να σημειώσουμε, ότι η εικόνα της Γεννήσεως του Χριστού ανήκει στις λεγόμενες πολυεικόνες, διότι απεικονίζει πολλά γεγονότα μαζί, που χρονικά και τοπικά απέχουν μεταξύ τους. Είναι και αυτός ένας τρόπος που χρησιμοποιείται από την Εκκλησία μας, για να παρουσιάζει και να βιώνει το γεγονός της θείας ενανθρωπήσεως, ως ένα συνεχές παρόν.
«΄Οτε ήλθε το πλήρωμα του χρόνου, εξαπέστειλεν ο Θεός τον υιόν αυτού γενόμενον εκ γυναικός, γενόμενον υπό νόμον, ίνα τους υπό νόμον εξαγοράση, ίνα την υιοθεσίαν απολάβωμεν». (Γαλ. 4, 4-5).
Με αυτό το λιτό τρόπο περιγράφει η Καινή Διαθήκη το μεγαλύτερο γεγονός των αιώνων, τη σάρκωση του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού. Το ίδιο απέρριτα και λιτό, αποδίδουν το μεγάλο τούτο μυστήριο και οι ορθόδοξοι αγιογράφοι.
Ο Φώτης Κόντογλου αποδίδει πολύ παραστατικά το περιβάλλον, όπου λαμβάνουν χώρα τα γεγονότα της Γεννήσεως του Κυρίου: «Εικόνισον βουνόν βραχώδες, αλλ’ εύχαρι και φωτεινόχρωμον, και εις το μέσον σπήλαιον, και μέσα εις αυτό φάτνην και τον Χριστόν νήπιον εσπαργανωμένον».
Είναι γνωστό ότι, ο Χριστός γεννήθηκε στη Βηθλεέμ. Αυτό βεβαιώνεται και από τους Ευαγγελιστές Ματθαίο: «Του δε Ιησού γεννηθέντος εν Βηθλεέμ της Ιουδαίας» (2,1), και Λουκά: «Ανέβη δε και Ιωσήφ από της Γαλιλαίας εκ πόλεως Ναζαρέτ εις την Ιουδαίαν εις πόλιν Δαυίδ, ήτις καλείται Βηθλεέμ». (2,4).
Βηθλεέμ σημαίνει «οίκος άρτων». Δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι, ο Ιησούς γεννήθηκε εκεί. Ο ίδιος έλεγε για τον εαυτό του: «εγώ ειμί ο άρτος της ζωής…ο άρτος ο καταβάς εκ του ουρανού». (Ιωαν.6, 35 και 41).
Για σπήλαιο μας πληροφορούν αρχαίοι εκκλησιαστικοί συγγραφείς, όπως ο Ιουστίνος, ο Ωριγένης κ.ά.
Για τη φάτνη αντλούμε πληροφορίες από το ευαγγέλιο του Λουκά: «και έτεκε τον υιόν αυτής τον πρωτότοκον, και εσπαργάνωσεν αυτόν και ανέκλινεν αυτόν εν τη φάτνη, διότι ουκ ην αυτοίς τόπος εν τω καταλύματι». (2,7). Μέσα στη φάτνη ανακλίνεται το Θείο Βρέφος σπαργανωμένο. Ο Ουσπένσκυ αναφέρει χαρακτηριστικά:«Σπήλαιο, φάτνη, σπάργανα είναι δείγματα της κένωσης της θεότητας, της συγκατάβασής της, της άκρας ταπείνωσης Εκείνου, ο οποίος, αοράτος στη θεία Του φύση γίνεται ορατός εν σαρκί για χάρη του ανθρώπου, προδηλώνοντας έτσι το θάνατο και την ταφή Του, τον τάφο και τα σάβανα». Πραγματικά παρατηρώντας τη φάτνη, θα διαπιστώσουμε, ότι μοιάζει με τάφο και τα σπάργανα, με σάβανα της εποχής εκείνης.
Στην ορθόδοξη αγιογραφία η φάτνη εικονίζεται μέσα σε σκοτεινό σπήλαιο. Με το μαύρο χρώμα συμβολίζεται ο κόσμος, ο οποίος ήταν σκοτισμένος από την αμαρτία και φωτίζεται τώρα, με το φως του Χριστού. Μέσα στο σπήλαιο, πάνω από τη φάτνη ζωγραφίζονται ένα βόδι και ένας όνος. Η παράσταση αυτή είναι παρμένη από την προφητεία του Ησαΐα: «΄Εγνω βους τον κτησάμενον και όνος την φάτνην του Κυρίου αυτού, Ισραήλ δε με ουκ έγνω και ο λαός μου ου συνήκεν». Επάνω από το σπήλαιο εικονίζεται ο ουρανός , από τον οποίο κατεβαίνει ακτίνα θεϊκού φωτός, στην οποία κρέμεται το αστέρι, σαν δροσοσταλίδα πάνω από το Χριστό, ο οποίος ως Θείο Βρέφος ανακλίνεται σπαργανωμένος μέσα στη φάτνη των αλόγων ζώων, διότι όπως λέει ο ΄Αγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης, «έμελλε να ελευθερώση ημάς από την αλογίαν».
Το πρόσωπο που κατέχει κεντρική θέση στην παράσταση και διακρίνεται για το μέγεθός του, είναι η Μητέρα του Θεού. Σε άλλες εικόνες εικονίζεται ξαπλωμένη με έκδηλη την κούραση στο πρόσωπό Της, σε άλλες μισοκαθισμένη, σε στάση ανάλαφρη για να φαίνεται με τον τρόπο αυτό η έλλειψη πόνων και συνεπώς η παρθενική γέννηση του Παιδίου. Εικονίζεται και γονατιστή –στοιχείο δυτικής καταγωγής- με τα χέρια σταυρωμένα να προσκυνά το Θείο Βρέφος.
Σε όποια στάση κι αν εικονίζεται η Παρθένος, το πρόσωπό Της παρουσιάζεται σκεπτικό και με διάχυτη μια γλυκιά μελαγχολία. Η Μαρία ακούει και βλέπει όσα θαυμαστά συμβαίνουν και «πάντα συνετήρει τα ρήματα ταύτα συμβάλλουσα εν τη καρδία αυτής». (Λκ. 3,19).
Στα αριστερά της εικόνας εικονίζεται ο ΄Αγγελος Κυρίου, ο οποίος ευαγγελίζεται στους ποιμένες«χαράν μεγάλην, ήτις έσται παντί τω λαώ». (Λκ. 2,10). Από τους ποιμένες ο ένας παρακολουθεί έκθαμβος τον ΄Αγγελο, ενώ ο άλλος καθιστός παίζει τη φλογέρα του. Πέρα του γεγονότος, ότι η παρουσία των ποιμένων αναφέρεται στις διηγήσεις των ευαγγελίων, στην εικόνα συμβολίζουν τους Ιουδαίους.
Στη δεξιά πλευρά της εικόνας ΄Αγγελοι κοιτάζοντας το άστρο δοξολογούν τον «εν υψίστοις Θεόν». Ο ευαγγελιστής Λουκάς αναφέρεται σε πλήθος Αγγέλων. «Και εξαίφνης εγένετω συν τω αγγέλω πλήθος στρατιάς ουρανίου αινούντων τον Θεόν και λεγόντων, δόξα εν υψίστοις Θεώ, και επί γης ειρήνη, εν ανθρώποις ευδοκία». (2, 13-14).
Κάτω από τους Αγγέλους και ανάμεσα στα βουνά που φαίνονται πίσω από το σπήλαιο, εικονίζονται οι τρεις Μάγοι, άλλωτε έφιπποι και άλλωτε πεζοί. Οι Μάγοι έχουν διαφορετικές ηλικίες, (νέος, μεσήλικας, γέροντας), ενώ τα άλογα τους έχουν διαφορετικό χρώμα το καθένα, (άσπρο, μαύρο και κόκκινο). Με τον τρόπο αυτό τονίζεται η αλήθεια, ότι ο Χριστός είναι «το φως το αληθινόν, το φωτίζον και αγιάζον πάντα άνθρωπον»,ανεξάρτητα από ηλικία και κοινωνική θέση. Οι Μάγοι αντιπροσωπεύουν τους ειδολωλάτρες, οι οποίοι θα αποτελέσουν την εκκλησία που θα προέρχεται από τους εθνικούς. Η προσκύνηση των Μάγων έγινε μετά την περιτομή του Κυρίου. Επειδή όμως είναι στενά συνδεδεμένη με τη Γέννηση, εμφανίζονται ως δύο γεγονότα αναπόσπαστα. Κατά την παράδοση της Εκκλησίας, οι Μάγοι που προσκύνησαν το Χριστό ήταν ανατολίτες αστρολόγοι. Η καταγωγή τους δεν είναι γνωστή. Τα δώρα που προσέφεραν οδηγούν στο συμπέρασμα ότι κατάγονταν από κάποια χώρα της Ανατολής, πιθανόν από την Αραβία ή την Περσία.
Στο νεογέννητο Χριστό, όπως αναφέρει ο ευαγγελιστής Ματθαίος, προσέφεραν «χρυσόν και λίβανον και σμύρναν», (2,11). Η ερμηνεία που συμφωνεί με την παράδοση της Εκκλησίας, όσον αφορά τα δώρα των Μάγων είναι ότι, ο χρυσός προσφέρθηκε στο Χριστό ως βασιλέα, ο λίβανος ως θεό και η σμύρνα, με την οποία άλειφαν τους νεκρούς πριν από την ταφή, ως άνθρωπο.
Αξιοσημείωτη είναι η θέση του Ιωσήφ στην εικόνα. Δεν εικονίζεται, όπως η Μητέρα του Θείου Βρέφους κοντά σε αυτό, αλλά βίσκεται στην άκρη, διότι δεν είναι ο πατέρας του παιδιού, αλλά προστάτης της Αγίας Οικογένειας. Κάθεται συλλογισμένος ο Ιωσήφ, στο κάτω μέρος της εικόνας στηρίζοντας το κεφάλι του, με το αριστερό του χέρι. Η στάση αυτή του δικαίου Ιωσήφ ερμηνεύεται θαυμάσια από το δοξαστικό της Α΄ ΄Ωρας, της ακολουθίας των Χριστουγέννων, όπου ρωτά τη Θεοτόκο: «Μαρία, τι το δράμα τούτο, ο εν σοι τεθέαμαι; αντί τιμής αισχύνην, αντ’ ευροσύνης, την λύπην, αντί του επαινείσθαι, τον ψόγον μοι προσήγαγες. Ουκ έτι φέρω, το όνειδος των ανθρώπων».
Δίπλα στον Ιωσήφ, στηριγμένος στο ραβδί του και τυλιγμένος με προβιά, βρίσκεται ένας γέρος τσομπάνης και φαίνεται σαν να ρωτά τον Ιωσήφ, τι του συμβαίνει. Ο Ουσπένσκυ, στο πρόσωπο του γέροντα βλέπει το σατανά, που προσπαθεί να καλλιεργήσει στον Ιωσήφ, την αμφιβολία.
Στο άλλο άκρο, απέναντι από τον Ιωσήφ παρουσιάζονται δυο γυναίκες, που ετοιμάζουν το λουτρό του νεογέννητου. Η μία, ηλικιωμένη κρατά στην αγκαλιά της γυμνό τον Ιησού και με το χέρι της φαίνεται να δοκιμάζει τη θερμοκρασία του νερού, ενώ η άλλη, νέα στην ηλικία αδειάζει νερό μέσα στην κολυμβήθρα. Αυτή η σκηνή είναι παρμένη από το απόκρυφο ευαγγέλιο του Ιακώβου, όπου αναφέρεται ότι, στο στάβλο, ο Ιωσήφ έφερε μια μαία και τη Σαλώμη, για να βοηθήσουν τη Θεοτόκο.
Στην ορθόδοξη αγιογραφία υπάρχουν και άλλες εικονογραφικές παραστάσεις της Θείας Γεννήσεως, που στηρίζονται στα κείμενα και στους ύμνους της εορτής.
Ενδιαφέρουσα είναι μία τοιχογραφία του 16ου αιώνα, η οποία βρίσκεται στο καθολικό της Ιεράς Μονής Δοχειαρίου, στο ΄Αγιον ΄Ορος. Στην εικόνα δεσπόζει η Θεοτόκος, να κάθεται σε θρόνο με το Βρέφος στα γόνατά Της. Αυτή η παράσταση ανταποκρίνεται στα λεγόμενα του τροπαρίου των αίνων, της εορτής, που λέει:«Παρθένος καθέζεται τα Χερουβίμ μιμουμένη βαστάζουσα εν κόλποις Θεόν.
Εκτός από τις μορφές των Αγγέλων και των ανθρώπων, στην εικόνα της Γεννήσεως του Χριστού υπάρχουν αντιπρόσωποι και από το φυτικό και από το ζωικό βασίλειο. ΄Ολη η κτίση έχει να προσφέρει κάτι στο νεογέννητο Χριστό: «Οι ΄Αγγελοι τον ύμνον, οι ουρανοί τον αστέρα, οι Μάγοι τα δώρα, οι ποιμένες το θαύμα, η γη το σπήλαιον, η έρημος την φάτνην, ημείς δε μητέρα Παρθένον». (Στιχηρό, εσπερινού Χριστουγέννων).
Η Γέννηση του Χριστού αποτέλεσε προσφιλές θέμα όχι μόνο αγιογράφων αλλά και ζωγράφων. ΄Ετσι συναντούμε πολλές «εικόνες», όπου εικονίζονται δεξιά του Θείου Βρέφους, η Θεοτόκος γονατιστή και αριστερά στην ίδια στάση ο δίκαιος Ιωσήφ, να προσκυνούν το Χριστό.
Αυτοί την παράσταση τη συνηθίζουν οι δυτικοί εικονογράφοι. Σε άλλες πάλι, παρόμοιες εικόνες το Θείο Βρέφος δεν διακρίνεται σχεδόν καθόλου, γιατί βρίσκεται ανάμεσα σε αρχαία χαλάσματα και περιστοιχίζεται από πλήθος ανθρώπων. Το σκηνικό συμπληρώνεται με άλογα, καμήλες και άλλα ζώα. Σε κάποιες άλλες, σπάνιες «εικόνες», πάνω στα χείλη του σπηλαίου είναι ζωγραφισμένα δύο μάτια, σαν να είναι ζωντανό το σπήλαιο. Με αυτό τον τρόπο όχι μόνο δεν τονίζεται, αλλά αντιθέτως καταστρέφεται η απλότητα του μυστηρίου και τα νοήματα συγχέονται.

Πηγή εδώ    Αρχιμ. Γεράσιμος Φραγκουλάκης
Πέμπτη 20 Δεκεμβρίου 2012

ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ 2012

ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ 
ΣΤΟΝ ΕΝΟΡΙΑΚΟ ΙΕΡΟ ΝΑΟ ΤΙΜΙΟΥ ΠΡΟΔΡΟΜΟΥ & 
ΟΣΙΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ ΡΩΣΣΟΥ ΠΑΤΡΩΝ 

  • ΚΥΡΙΑΚΗ 23/12 ΠΡΟ ΤΗΣ ΧΡΙΣΤΟΥ ΓΕΝΝΗΣΕΩΣ: Θεία Λειτουργία 07:00-10:00 ΕΣΠΕΡΑΣ: Εσπερινός – Όρθρος - Μεγάλες Ώρες των Χριστουγέννων 17:00 
  • ΔΕΥΤΕΡΑ 24/12 (παραμονή Χριστουγέννων) Οσιομάρτυρος Ευγενίας: Μέγας Εσπερινός της εορτής των Χριστουγέννων μετά της Θείας Λειτουργίας του Μ. Βασιλείου 07:30(πρωί). 


ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ 
ΔΥΟ  ΘΕΙΕΣ   ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΕΣ 
  • ΔΕΥΤΕΡΑ 24/12 (Βράδυ)Μικρά Αγρυπνία- Θεία Λειτουργία 22:00-01:00 μετά τα μεσάνυχτα.
  • ΤΡΙΤΗ 25/12 (Πρωί) Θεία Λειτουργία  07:00-10:15.

  • ΤΕΤΑΡΤΗ 26/12 Σύναξις της Υπεραγίας Θεοτόκου: Θεία Λειτουργία 07:00-09:30 

  • ΠΕΜΠΤΗ 27/12 Αγίου Πρωτομάρτυρος Στεφάνου: Θεία Λειτουργία 07:00-09:00(κάτω Ι.Ν) 


ΕΚ ΤΟΥ ΙΕΡΟΥ ΝΑΟΥ
Παρασκευή 14 Δεκεμβρίου 2012

Η ΑΡΓΙΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ - ΓΕΜΙΣΤΕ ΤΙΣ ΕΚΚΛΗΣΙΕΣ

Ἑορτάσθη στήν Πάτρα ἡ μνήμη τοῦ Ἁγίου Σπυρίδωνος τοῦ Θαυματουργοῦ μέ κέντρο τόν Ἱερό Ναό τοῦ Ἁγίου Σπυρίδωνος στήν Λεύκα Πατρῶν, ὅπου ἐτελέσθη ἀπό τόν Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Πατρῶν κ.κ. Χρυσόστομο, ἡ Θεία Λειτουργία. Στό κήρυγμά του ὁ Σεβασμιώτατος ἀνεφέρθη καί στό θέμα τῆς Κυριακῆς ἀργίας καί εἶπε μεταξύ τῶν ἄλλων:
«Ἡ ἀργία τῆς Κυριακῆς εἶναι ἐντολή τοῦ Θεοῦ. Εἶναι ἡμέρα ἀφιερωμένη στό Θεό καί σ’ αὐτήν ἀναφέρονται οἱ Ἅγιοι Ἀπόστολοι, οἱ Ἅγιοι Πατέρες καί διδάσκαλοι τῆς Ἐκκλησίας, μέ χαρακτηριστική τήν διδαχή τοῦ Πατρο-Κοσμᾶ τοῦ Αἰτωλοῦ, ὁ ὁποῖος στά δύσκολα ἐκεῖνα χρόνια τῆς σκλαβιᾶς ἔλεγε στούς Ἕλληνες:
«Ἐκεῖνο τὸ κέρδος ὁποὺ γίνεται τὴν Κυριακὴν εἶνε ἀφωρισμένο καὶ κατηραμένο,καὶ βάνετε φωτιὰ καὶ κατάρα εἰς τὸ σπίτι σας καὶ ὄχι εὐλογίαν».
Αὐτοῦ τοῦ εἴδους ἐνέργειες, ἐντάσσονται στήν προσπάθεια ἀποϊεροποιήσεως τῆς ζωῆς στήν πατρίδα μας. Ἄς τά γκρεμίσωμε, λοιπόν, ὅλα, συνέχισε ὁ Σεβασμιώτατος. Ἄς μή μείνῃ τίποτε ὄρθιο σ’ αὐτό τόν τόπο. Ἄς δώσωμε τήν χαρά νά ἱκανοποιηθοῦν ἀκόμα περισσότερο, ὅσοι ἠθέλησαν τήν διάλυση τῆς Ἑλληνορθόδοξης Ἑλλάδος. Θά πρέπει νά εἶναι κάποιος ἀφελής, ἐάν πιστεύσῃ ὅτι θά λυθῇ τό οἰκονομικό πρόβλημα τῆς πατρίδος μας καί θά διευκολυνθοῦν οἱ καταναλωτές, ἐάν ἀπελευθερωθῇ ἡ ἀγορά τίς Κυριακές.
Ἀλλά θά ἀντιδράσῃ ὁ ἴδιος ὁ Λαός μέ τήν στάση του ἀπέναντι σέ αὐτές τίς τακτικές.
Γεμῖστε τίς Ἐκκλησίες τήν Κυριακή, εἶπε ὁ Σεβασμιώτατος, στό πολυπληθές ἐκκλησίασμα. Μή μένετε κανείς στό σπίτι σας. Ἀφῆστε στήν ἄκρη ὁποιαδήποτε ἐργασία. Ἀπολαῦστε τήν κοινωνία τῶν προσώπων καί τήν οἰκογενειακή θαλπωρή τόσο στή Θεία Λειτουργία, ὅσο καί στό οἰκογενειακό τραπέζι.
Καί ἄν ἐφαρμοσθοῦν αὐτά τά μέτρα, εἴμεθα βέβαιοι, ὅτι οἱ συνειδητοποιημένοι χριστιανοί δέν θά ψωνίζουν τήν Κυριακή καί οἱ εὐσεβεῖς καταστηματάρχαι δέν θά ἐργάζονται.
Ἄς ἀπαντήσομε, λοιπόν, μέ τήν στάση μας. Τό χρωστᾶμε στόν ἑαυτό μας, στήν πατρίδα μας, στόν Κύριό μας ἰδιαίτερα.

ΕΡΑΝΟΣ ΑΓΑΠΗΣ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ

Ὅπως κάθε χρόνο, ἔτσι καί φέτος πραγματοποιεῖται ἀπό τήν Ἱερά Μητρόπολη Πατρῶν ὁ Ἔρανος τῆς Ἀγάπης, προκειμένου νά ἐνισχυθοῦν οἱ συνάνθρωποί μας πού ἀντιμετωπίζουν ἀκόμη καί ἀνάγκες καθημερινῆς ἐπιβιώσεως.
Ἔτσι, στίς 14, 15 καί 16 Δεκεμβρίου, Παρασκευή, Σάββατο καί Κυριακή, θά διενεργηθῇ ὁ Ἔρανος ἀπό συνεργεῖα ἐθελοντῶν καί ἐθελοντριῶν τῶν Ἐνοριῶν τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως.
Ἐπίσης, σέ ὅλες τίς Ἐνορίες συγκεντρώνονται τρόφιμα μακρᾶς διαρκείας (ζυμαρικά, λάδι, γάλατα, κλπ.), τά ὁποῖα θά διανεμηθοῦν κατά τίς ἅγιες ἡμέρες τῶν Χριστουγέννων στούς ἐμπεριστάτους ἀδελφούς μας. 
Ὁ Μητροπολίτης Πατρῶν κ.κ. Χρυσόστομος ἔχει ἤδη κάνει ἔκκληση στόν Πατραϊκό Λαό, προκειμένου νά ἀνταποκριθῇ στήν πανστρατιά αὐτή τῆς ἀγάπης (βλ. www.i-m-patron.gr/keimena/eranosagapis2012.html).
Στην Ενορία μας θα διενεργηθεί ο Έρανος Αγάπης από τις εθελόντριες κυρίες του Ενοριακού Φιλόπτωχου Ταμείου, το Σάββατο 15 Δεκεμβρίου 2012 από 9:00 έως 13:00.   
Κυριακή 9 Δεκεμβρίου 2012

ΕΝΟΡΙΑΚΗ ΕΣΠΕΡΙΝΗ ΣΥΝΑΞΗ

     Την Δευτέρα 10 Δεκεμβρίου 2012  στις 17:00 στον Ιερό Ναό μας, στα πλαίσια της προγραμματισμένης Εσπερινής Συνάξεως της Δευτέρας, θα τελεστεί Εσπερινός και Παράκλησις προς τον Όσιο Ιωάννη το Ρώσσο και στη συνέχεια θα πραγματοποιήσει επίκαιρη ομιλία ο Ηγούμενος της Ιεράς Μονής Αγίων Πάντων Ωλενού Τριταίας Αρχιμανδρίτης π. Αρτέμιος.  
Δευτέρα 3 Δεκεμβρίου 2012

ΕΝΟΡΙΑΚΗ ΠΡΟΣΦΟΡΑ ΑΓΑΠΗΣ: ΑΙΜΟΔΟΣΙΑ


Η Ενορία μας από το έτος 2005 με τις ευχές και τις ευλογίες του σεπτού ποιμενάρχου μας Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Πατρών κ.κ. Χρυσοστόμου, έχει δημιουργήσει Ενοριακή τράπεζα αίματος σε συνεργασία με το γραφείο Αιμοδοσίας της Ιεράς Μητροπόλεως Πατρών και το Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Πατρών "Παναγία η Βοήθεια". 
Για την λειτουργία της Ενοριακής τράπεζας αίματος και την στήριξη πασχόντων και εχόντων ανάγκη αίματος αδελφών μας πραγματοποιείται δύο φορές το χρόνο Ενοριακή εθελοντική Αιμοδοσία.  Προς τούτο γίνεται ενημέρωση των ενοριτών, στις ιερές ακολουθίες, από το εκδιδόμενο μηνιαίο Ενοριακό πρόγραμμα και με αφίσες ανά την Ενορία.  
Σήμερα Κυριακή 2 Δεκεμβρίου 2012 το σύνθημα  "Δίνω ζωή ...είναι στο αίμα μου!",  έγινε πράξη με την πραγματοποίηση Ενοριακής Εθελοντικής Αιμοδοσίας μετά το πέρας της Κυριακάτικης Θείας Λειτουργίας  και ώρα 10 έως 1μ.μ. στο προαύλιο του Ι.Ν. από κινητή μονάδα Αιμοληψίας του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου "Παναγία η Βοήθεια". 
Η ανταπόκριση των Ενοριτών και η συμμετοχή σ' αυτήν την προσφορά αγάπης  ήταν συγκινητική και ξεπέρασε κάθε προηγούμενη! Προσήλθαν 27 άτομα και αιμοδότησαν μετά από τον απαραίτητο ιατρικό έλεγχο 17 συνάνθρωποι μας. Τα άτομα που προσήλθαν, ακόμα και αυτά που δεν αιμοδότησαν, διακρίνονταν από την άξια της θυσιαστικής εθελοντικής προσφοράς αγάπης προς τον πάσχοντα άνθρωπο. 
Χαρακτηριστικό παράδειγμα πρόσκλησης για συμμετοχή στην εθελοντική Αιμοδοσία και παράδειγμα προς μίμηση αποτέλεσε το εξής περιστατικό: Ενορίτης αιμοδότης προσήλθε στην κινητή μονάδα να αιμοδοτήσει συνοδευόμενος από την δεκάχρονη κόρη του, η οποία παρακολουθούσε με ενδιαφέρον την όλη διαδικασία. Βρήκε λοιπόν την ευκαιρία την στιγμή που η νοσηλεύτρια ολοκλήρωσε  την  αιμοληψία να ρωτήσει τον πάτερα της αν πόνεσε από το τσίμπημα της αιμοληπτικής σύριγγας και ο πατέρας απάντησε ξεκάθαρα: ...μικρή μου το τσίμπημα αυτό αξίζει πολλά και είναι μηδαμινός ο πόνος που το ακολουθεί, από την στιγμή που ξέρεις  ότι το αίμα αυτό θα ανακουφίσει έναν ασθενή συνάνθρωπο μας που το έχει ανάγκη και σίγουρα πονάει 100 φορές περισσότερο από εμένα... Ένα ξεκάθαρο και αυθόρμητο μήνυμα προς όλους! 
Συγκεντρώθηκαν λοιπόν 17 φιάλες αίματος προς ανακούφιση εχόντων ανάγκη συνανθρώπων μας! Θερμές ευχαριστίες αναπέμπομεν, "εν πρώτοις" προς Τον Κύριο της Ζωής που απετέλεσε το πρότυπο μας και για αυτήν την Ενοριακή μας δραστηριότητα και έπειτα προς τον ιατρό και τις νοσηλεύτριες της κινητής μονάδος, καθώς και τους πρωταγωνιστές αιμοδότες που ανταποκρίθηκαν στο προσκλητήριο αγάπης! 
Ακολουθεί φωτογραφικό στιγμιότυπο της όλης δραστηριότητος.... 














     
   
Κυριακή 2 Δεκεμβρίου 2012

ΔΙΔΑΧΕΣ ΑΓΙΩΝ

Πρόσκληση για αληθινή ζωή!
Ἄν θέλης νά φτιάξης τήν ψυχή σου κατοικητήριο τοῦ Θεοῦ, πρῶτα ἀπ’ ὅλα νά προετοιμάσης τό ἀπαραίτητο ὑλικό, ὥτσε ὁ οὐράνιος Ἀρχιτέκτονας νά μπορῆ νά ἀρχίση τό χτίσιμο. Τό σπίτι πρέπει νά εἶναι φωτεινό καί εὐάερο. Νά ἔχη παράθυρα, πού εἶναι οἱ πέντε αἰσθήσεις, ὥστε τό οὐράνιο φῶς, ὁ Ἥλιος τῆς δικαιοσύνης, νά μπορεῖ νά εἰσχωρήση μέσα στόν ἐσωτερικό ἄνθρωπο. Ἡ πόρτα τοῦ σπιτιοῦ εἷναι ὁ ἴδιος ὁ Χριστός, γιατί εἶπε: «ἐγώ εἶμαι ἡ θύρα». Ἐκείνος φυλάει τό σπίτι καί ζεῖ μέσα σ’ αὐτό. Ναί, ἄν ἡ ψυχή σου εἶναι ἔτσι προετοιμασμένη, ὁ Θεός μπορεῖ νά ἔρθη καί νά κατοικήση ἐκεῖ. (Αγίου Σεραφείμ του Σάρωφ )
Να λοιπόν η πρόκληση, ανοίγεται μπροστά μας ο δρόμος προς τη Βηθλεέμ. «Δεύτε ἴδωμεν πιστοί, πού ἐγεννήθη ὁ Χριστός», ψάλλει η Εκκλησία μας. Νηστεία, Μετάνοια, Ελεημοσύνη, Εκκλησιασμός, Θ. Κοινωνία, είναι ο τρόπος που μας προτείνει η Εκκλησία για να εορτάσουμε Χριστούγεννα με Χριστό. Χριστούγεννα Πνευματικά, Ορθόδοξα, Ελληνικά!
Τρίτη 13 Νοεμβρίου 2012

Ἐγκαίνια περικαλλοῦς Ἱεροῦ Ναοῦ Ἁγίου Ἰωάννου Προδρόμου Τέρψης Πατρῶν






Ἐγκαίνια περικαλλοῦς Ἱεροῦ Ναοῦ

Ἁγίου Ἰωάννου Προδρόμου Τέρψης Πατρῶν


Μέ κάθε λαμπρότητα τελέσθηκαν ἀπό τόν Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Πατρῶν κ.κ. Χρυσόστομο τά Ἐγκαίνια τοῦ περικαλλοῦς Ἱεροῦ Ναοῦ Τιμίου Προδρόμου Τέρψης Πατρῶν, τήν Κυριακή 11 Νοεμβρίου 2012.
Τήν παραμονή ο Σεβασμιώτατος μετέφερε στόν Ναό, ἀπό τό Ἐπισκοπεῖο, τά Ἱερά Λείψανα τῶν Ἁγίων Μαρτύρων, τά ὁποῖα κατέθεσε ἐπί τῆς Ἁγίας Τραπέζης, σύμφωνα μέ τήν προβλεπόμενη ἀπό τήν ἐκκλησιαστική τάξη τελετή.

Στήν συνέχεια ὁ Σεβασμιώτατος ἐχοροστάτησε στόν Πανηγυρικό Ἑσπερινό ἐν πληθούσῃ Ἐκκλησίᾳ. Στήν ὁμιλία του, ἀνεφέρθη στήν σημασία τῆς καταθέσεως τῶν Ἱερῶν Λειψάνων καί προετοίμασε τόν Λαό γιά τήν τέλεση τῶν Ἱερῶν Ἐγκαινίων.

Ἀνήμερα ὁ Σεβασμιώτατος ἐχοροστάτησε στόν Ὄρθρο καί ἐτέλεσε τά Ἱερά Ἐγκαίνια τοῦ Ναοῦ, τελέσας ἐν συνεχείᾳ τήν πρώτη Ἀρχιερατική Θεία Λειτουργία, ἐπί τῆς καθιερωθείσης καί καθαγιασθείσης Ἁγίας Τραπέζης.

Πλῆθος πιστῶν ἀπό τήν Ἐνορία τοῦ Τιμίου Προδρόμου καί ἀπό ὅλη τήν Πάτρα συμμετεῖχαν στίς λαμπρές καί κατανυκτικές τελετές καί στήν Θεία Λειτουργία.

Ὁ Σεβασμιώτατος κατά τήν διάρκεια τῶν Ἱερῶν Ἐγκαινίων ἐξηγοῦσε στόν Λαό τά τελούμενα, προκειμένου νά γνωρίζουν τήν σημασία κάθε τελετουργικῆς πράξεως.
Στό τέλος τῶν Ἐγκαινίων ὁ Σεβασμιώτατος ἀνεφέρθη στό ἱστορικό τοῦ Ναοῦ, στούς πρωτεργάτας τῆς κινήσεως γιά τήν ἀνέγερσή του, στούς δωρητάς, στούς σήμερον κοπιάζοντας μέ ζῆλο Θεοῦ καί ζέση καρδίας, καί εὐχαρίστησε γιά τήν ὅποια προσφορά τοῦ καθενός καί ὅλων μαζί, προκειμένου νά φτάσωμε στήν ἡμέρα τῶν Ἐγκαινίων τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ.
Ἐπιβραβεύοντας τούς Ἱερεῖς τῆς Ἐνορίας γιά τό ἔργο τό ὁποῖο προσφέρουν στήν Ἐνορία τους, πνευματικό καί κοινωνικό, καί γιά τούς ἀγῶνες τους γιά νά προχωρήσουν οἱ ἐργασίες ἀνεγέρσεως τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ, σέ συνεργασία πάντοτε μέ τόν Μητροπολίτη, καί σέ σύμπνοια μέ τό προσωπικό τοῦ Ναοῦ καί τῆς Ἐνορίας, προχείρισε τόν προϊστάμενο τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ, π. Θεόδωρο Κωτσόπουλο, Πρωτοπρεσβύτερο, καί τόν ἕτερον Ἱερέα, π. Ἀλέξιο Μυλωνᾶ, Οἰκονόμο.
Τέλος, εὐχαρίστησε τήν Ἀρχιτέκτονα κ. Βασιλική Φαρμάκη καί ὅλους ὅσοι συνεργάστηκαν στήν πορεία τοῦ ἔργου τῆς ἀνεγέρσεως τοῦ Ναοῦ, καί παρεκάλεσε ἑνωμένοι καί στήν συνέχεια νά προχωρήσουν ὅλοι, προκειμένου νά καλυφθοῦν οἱ ὅποιες ἀνάγκες ὑπάρχουν ἀκόμη.







Κυριακή 4 Νοεμβρίου 2012

ΝΗΠΙΟΒΑΠΤΙΣΜΟΣ: ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΣΤΑ ΓΙΑΤΙ...


Γιατί με βάπτισαν χωρίς να με ρωτήσουν;


-Γιατί δεν αποφασίζουμε μόνοι μας, αν θέλουμε να βαπτιστούμε και να γίνουμε Χριστιανοί;
-Γιατί μας βαπτίζουν νήπια καταστρατηγώντας την ελευθερία μας;
Ερωτήματα που ακούγονται συχνά και μας προκαλούν, με τη σειρά μας, να ρωτήσουμε:
-Όταν το νήπιο είναι άρρωστο και χρειάζεται γιατρό, μήπως πρέπει πρώτα να το ρωτήσουμε για να τον φωνάξουμε;
-Μήπως το φάρμακο που του δίνουμε του στερεί την ελευθερία να επιλέξει αν θα γιατρευτεί;
-Ζητάμε προηγουμένως τη συγκατάθεσή του, όταν το εμβολιάσουμε;
-Καταστρέφουμε την ελευθερία του, όταν του δίνουμε φαγητό ή το ντύνουμε;
-Το ρωτάμε ποια γλώσσα επιθυμεί να μιλάει;
-Το ρωτάμε αν θέλει να πάει στο σχολείο;
Τη σωματική υγεία του παιδιού τη φροντίζουμε, χωρίς να το ρωτήσουμε. 
Την πνευματική υγεία του δεν θα την αποκαταστήσουμε στην πρωταρχική της ωραιότητα; Είναι μικρότερης σημασίας η πνευματική του υγεία;
Όπως σε όλους τους τομείς της ζωής οι γονείς προσφέρουν στα παιδιά τους ότι καλύτερο μπορούν από κάθε άποψη, έτσι είναι φυσικό, για τους γονείς που είναι πιστοί οι ίδιοι να νιώθουν την ανάγκη το παιδί τους να γίνει σύντομα μέλος του σώματος του Χριστού. Να γεμίσει από Άγιο Πνεύμα, έστω και αν η ώρα της Βάπτισης δεν είναι συνειδητή γι' αυτό. Με το βάπτισμα το παιδί «εγκεντρίζετε» (μπολιάζεται)
κατά κάποιον τρόπο, ενσωματώνεται μυστικά στο άχραντο σώμα του Χριστού, γίνεται επίσημα μέλος της Εκκλησίας και έχει το δικαίωμα συμμετοχής και στα υπόλοιπα μυστήρια. 

Τη σωτηρία και υπέροχη σφραγίδα του Άγιου Πνεύματος, που παίρνει με το Βάπτισμα, τη γνωρίζουν οι άγγελοι και την τρέμουν οι δαίμονες. Ώστε έτσι, οι δαίμονες φεύγουν τρέχοντας από τον βαπτισμένο και οι άγγελοι τον

φρουρούν σαν γνώριμο και παιδί του Θεού. Το βάπτισμα το κάνουμε στα νήπια για να τα προφυλάξουμε από έναν μέγιστο κίνδυνο για να περιφρουρήσουμε την ελευθερία τους από τις μεθοδείες του διαβόλου.
Ο νηπιοβαπτισμός επομένως δεν εμποδίζει, αλλά εξασφαλίζει και διασφαλίζει την ουσιαστική ελευθερία. Το λουτρό του Βαπτίσματος, σε συνδυασμό προς το Άγιο Χρίσμα, ενεργεί μια νέα γέννηση. Έτσι έχουμε μια νέα δημιουργία, νέα γέννηση πνευματικής ύπαρξης τελείως νέας και χαριτωμένης. Δεν δίνονται απλώς κάποια χαρίσματα στον πιστό, αλλά όλο το πλήρωμα του Αγίου Πνεύματος εκχύνεται 
σ' αυτόν, μορφώνει μέσα του τη μορφή του Χριστού και τον κάνει παιδί του Θεού Πατέρα.
Γιατί λοιπόν πρέπει να αρνούμαστε στα παιδιά το δικαίωμα να έχουν από την αρχή της ζωής τους τη ζωοποιό Χάρη του Αγίου Πνεύματος, ως μέρος της ύπαρξης τους; Αν καθώς μεγαλώνουν αποφασίσουν ότι δεν θέλουν πια το Άγιο Πνεύμα, ας το αρνηθούν, όπως κάνει καθένας που αρνείται τον Θεό. Και ο Θεός αυτήν την κίνηση την σέβεται και αφήνει αυτόν που Τον αρνείται.
Η Βάπτισή μας και γενικά η σχέση μας με τον Θεό δεν μας δεσμεύει. Μήπως άλλωστε ζούμε αν δεν το επιλέξουμε και επιδιώξουμε όπως ταιριάζει σε βαπτισμένους Χριστιανούς; Επομένως ούτως ή άλλως διαλέγουμε. Αν κανείς θέλει να αλλάξει πίστη, δεν δεσμεύεται από το βάπτισμα. Το βάπτισμα σώζει τελικά όσους με τον καθημερινό τους αγώνα ενεργοποιούν τη χάρη του Αγίου Πνεύματος μένει
αδιενέργητη στην ψυχή του. Όπως δηλαδή το μολύβι που γράφουμε ή το βέλος για να κινηθούν χρειάζονται το ανθρώπινο χέρι, έτσι και η αίρεση των ανθρώπων που πιστεύουν. Το γεγονός της ταύτισης του βαπτίσματος με την αναγέννηση, δεν σημαίνει πως το βάπτισμα μας απαλλάσσει από τον προσωπικό αγώνα για τη διατήρηση και την καρποφορία του πνευματικού δώρου.
Τα λόγια του Αγίου Κυρίλλου, Αρχιεπισκόπου Ιεροσολύμων, τον 4ο αιώνα, «προς τους φωτιζόμενους» μπορούν να λειτουργήσουν αφυπνιστικά και στην εποχή μας:
«Δεν παίρνεις λοιπόν όπλο φθαρτό, αλλά πνευματικό. Φυτεύεσαι στο νοητό Παράδεισο. Παίρνεις καινούργιο όνομα που δεν το είχες πριν. Πριν από το βάπτισμα ήσουνα κατηχούμενος, ενώ τώρα θα ονομαστείς πιστός. 
Από την αμαρτία μετατίθεσαι, περνάς στη δικαιοσύνη, από το μόλυσμα στην καθαρότητα. Αυτό όμως δεν φτάνει. 
Έργο του Θεού είναι το φύτεμα και το πότισμα, και δικό σου η καρποφορία. Έργο του Θεού είναι να σου δώσει τη χάρη Του, ενώ δικό σου να τη δεχτείς και να τη διατηρήσεις.
Μην καταφρονείς τη Χάρη, επειδή σου δίνεται δωρεάν, αλλά δέξου τη και συντήρησέ την, λειτουργώντας την μέσα στην ύπαρξή σου με πραγματική ευλάβεια».
ε.φ: Π.Σ.
Τετάρτη 31 Οκτωβρίου 2012

ΠΑΤΕΡΙΚΕΣ ΔΙΔΑΧΕΣ...

Ας έχουμε υπόψιν τι κάνουν οι ζωγράφοι (Αγίου Βασιλείου) 

Σπουδαιότατος δρόμος για να διδαχθεί κανείς το καθήκον του είναι ή μελέτη των θεοπνεύστων Γραφών. 
Διότι μέσα σ' αυτές θα βρεί κανείς καί τίς εντολές πού πρέπει να εφαρμόζει καί τους βίους των μακαρίων ανδρών, πού περιγράφονται έκεί σαν έμψυχες εικόνες, πού δείχνουν πώς να πολιτεύεσαι σύμφωνα με το θείο θέλημα. Είναι πρότυπα αγαθών έργων πού καλείσαι να μιμηθείς...

Άς έχουμε ύπ'όψη τί κάνουν οι ζωγράφοι. Όταν αντιγράφουν κάποιο πρότυπο, στρέ­φουν συνεχώς το βλέμμα προς αυτό καί προσπαθούν να μεταφέρουν στο καλλιτέχνημα τους όλα τα χαρακτηριστικά πού βλέπουν έκεί.
Το ίδιο πρέπει να κάνει κι όποιος αγωνί­ζεται με επιμέλεια να καταστήσει τον εαυτό του τέλειο σε κάθε είδος αρετής. Να μελετάει με προσοχή τους βίους των αγίων, σαν αγάλματα πού έχουν κίνηση καί δράση καί θα κά­νει δικό του ό,τι καλό έχουν, αντιγράφοντας τους. 
«Ας έχουμε υπόψιν τι κάνουν οι ζωγράφοι», ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ «Επιστολή προς τον φίλον Γρηγόριο», ΕΠΕ, Τόμος 1, ΣΕΛ. 66-68
ε.φ.: Ε.Μ.
Δευτέρα 22 Οκτωβρίου 2012

ΕΓΚΑΙΝΙΑ ΤΟΥ ΙΕΡΟΥ ΝΑΟΥ ΜΑΣ!


ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ

Ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Πατρῶν κ.κ. Χρυσόστομος,
οἱ Ἱερεῖς και το Ἐκκλησιαστικό Συμβούλιο τοῦ Ἐνοριακοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ Τιμίου Προδρόμου & Ὁσίου Ἱωάννου Ρώσσου Πατρῶν, σᾶς προσκαλοῦν στά Ἐγκαίνια τοῦ περικαλλοῦς Ἱεροῦ Ναοῦ, κατά τό ἀκόλουθο πρόγραμμα:
  • ΣΑΒΒΑΤΟ 10 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2012 
17:00 Κατάθεσις Ἱερῶν Λειψάνων & Ἀρχιερατικός Ἐσπερινός.
  • ΚΥΡΙΑΚΗ 11 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2012
06:30 Ὅρθρος 
07:00  Καταβασίαι(ἄφιξις Μητροπολίτου)
Τελετή Ἐγκαινίων- Ἀρχιεράτική Θεία Λειτουργία ἔως 10:30

Τιμή μας ἡ συμμετοχή σας!


Κυριακή 21 Οκτωβρίου 2012

Ωφέλιμο ή καταστροφικό!



Διαδίκτυο

Άλλο το δίκτυ του Χριστού και άλλο του διαβόλου.
Το ένα πάει σ' ουρανό μα τ' άλλο, πίκρα δόλου.
Από την χρήση του, αυτό, θα δεις αν σε συμφέρει.
Έχεις ανάπαυση ψυχής ή ταραχή σε φέρνει;

Ποικίλα έχει θέματα μ' ελκυστικές βιτρίνες'
κρυμμένες όμως βρίσκονται οι των τεράτων σφήνες.
Είναι τα δίχτυα των παθών που σέρνουν απ' τη μύτη
σε σιδηρό-γκρεμο λαθών το θύμα και τον θύτη.

Υπάρχουνε βαθιά νερά αν αμέριμνος σερφάρεις,
οι καρχαρίες καραδοκούν να χάψουν, αν δεν προλάβεις.
Καλό το διαδίκτυο, αν ξέρεις να επιλέγεις
όλα τα ψυχωφέλιμα, προοδεύοντας να χαίρεις!

Πρόσεχε αδελφάκι μου, μη γίνεις φατα-βούρκος
στους πονηρο-ιστοχώρους τους εδράζει ο οφιούχος.
Ενώ αν είναι απ' τον Θεό η κάθε ιστοσελίδα
τη σωτηρία εργάζεται ως ουρανού πυξίδα!

Μαρία Π.Μ.

ε.φ: Ε.Μ.

Σταυρός πιστών το στήριγμα....



Το πολύτιμο σταυρουδάκι. 
Αφήγηση Χάρης Εφραιμίδης καθηγητής Μετσοβίου Πολυτεχνείου. (βίντεο)

http://www.youtube.com/watch?feature=player_embedded&v=NLOA0mT8ArU#at=370

Δείτε την ιστορία ενός Έλληνα Ορθοδόξου Χριστιανού, του Χάρη Εφραιμίδη που θέλησε κατόπιν προτροπής της θείας του να γυρίσει μετά από πολλά χρόνια στην Μικρά Ασία (Τουρκία) και να πάρει τα χρυσαφικά και κυρίως ένα πολύτιμο σταυρουδάκι που είχε μεγάλη σημασία για εκείνη.
Δείτε στο παραπάνω σύνδεσμο, τι έγινε καθώς έφτασε στο σπίτι...
Παρασκευή 19 Οκτωβρίου 2012

Ήρθε η ώρα της Εκκλησίας!




Η ευαισθητοποίηση της νεολαίας στο θέμα της θρησκείας είναι εντυπωσιακή παρά τα παράπονα που ακούγονται συχνά πυκνά. Την τελευταία πενταετία διαπιστώνουμε μία μεγάλη στροφή της ελληνικής νεολαίας προς την Εκκλησία. Η εξήγηση είναι πολύ απλή. Η ορθόδοξη Εκκλησία είναι η μόνη διέξοδος στα αδιέξοδα της σύγχρονης κοινωνίας. Όσο φαίνεται αρνητική η νεολαία μας απέναντι σ’ εκείνα τα συστήματα τα οποία με φανατισμό υπηρετούσε, τόσο τώρα κλείνει προς εκείνο που πριν αντιμετώπιζε με καχυποψία.

Η κατάρρευση των σύγχρονων ειδώλων και των υλιστικών και αθεϊστικών συστημάτων έπεισε τους νέους , ότι η πίστη στον Ιησού Χριστό είναι η μόνη αξεπέραστη αξία που δεν χάνεται και που μπορεί να γεμίζει με ουσιαστικό περιεχόμενο τη ζωή.
Όπως δείχνουν τα πράγματα η νεολαία μας μπορεί να γίνει χειραγωγός που θα οδηγήσει και τους μεγάλους σε μία συνειδητή βίωση της ορθόδοξης πίστης και παράδοσης. Πέρα από τις ομάδες των νέων που έχουν παρασυρθεί στους σκοτεινούς μονόδρομους της περιπέτειας και περιέργειας, οι περισσότεροι νέοι μας είναι βαθειά προβληματισμένοι, αλλά και σκανδαλισμένοι από την ασυνέπεια των πρεσβυτέρων. Γι’ αυτό και ζουν συναισθηματικά το σεισμό εσωτερικών διεργασιών που σε λίγο θα σημάνουν την ώρα μιας εντυπωσιακής και εκρηκτικής θρησκευτικότητας.
Δεν είναι υπερβολή να πούμε ότι ήρθε η ώρα της Εκκλησίας. Γι’ αυτό και η δική μας ευθύνη είναι μεγάλη. Στην κρίσιμη ώρα της μεταλλαγής να βοηθήσουμε τα παιδιά μας να περάσουν από την απόγνωση στην ελπίδα. 

π. γ. στ. agiabarbarapatras.blogspot.gr
Τετάρτη 17 Οκτωβρίου 2012

ΟΙ ΠΕΙΡΑΣΜΟΙ ΣΤΗ ΖΩΗ ΜΑΣ!


Ο  ΓΕΡΩΝ  ΚΛΕΟΠΑΣ  ΠΕΡΙ  ΠΕΙΡΑΣΜΩΝ
Ρώτησαν κάποτε τον μακαριστό γέροντα Κλεόπα Ήλιε, από πόσα και ποιά μέρη πειράζεται ο χριστιανός; Τότε ο φημισμένος Ρουμάνος γέροντας έδωσε την παρακάτω σοφή και υπέροχη απάντηση.
Κατά την μαρτυρία του αγίου Μελετίου του Ομολογητού, ο χριστιανός πειράζεται εκ του διαβόλου από οκτώ μέρη:
1) Εκ των άνω μας πειράζει όταν με όλες τις δυνάμεις μας αγωνιζόμαστε χωρίς διάκριση για την απόκτηση των αρετών . Δηλαδή, νηστεία μέχρι εξαντλήσεως, σωματικούς κόπους πάνω από τα κανονικά μέτρα αντοχής, αγρυπνία ολονύκτια και άλλα πνευματικά έργα τα οποία οδηγούν στην τελειότητα τότε και μόνον τότε, όταν γίνονται με διάκριση και όχι όταν γίνονται με αδιάκριτη υπερβολή.
2) Εκ των κάτω μας πειράζει ο διάβολος με την ακηδία και οκνηρία για την εκτέλεση των καλών έργων. Έτσι λοιπόν, αδυνατίζει η θέλησή μας, το λογιστικό μέρος της ψυχής μας, ο έλεγχος της συνειδήσεώς μας, η γενναιοψυχία και η επιμονή στην πνευματική πάλη.
3) Εξ αριστερών μας πειράζει ο διάβολος με τα κάθε είδους σωματικά πάθη. Όπως δηλαδή την μέθη, την γαστριμαργία, την φιλαργυρία, την οργή, το μίσος, την εκδίκηση, και κάθε σωματική και ψυχική κακία. Ονομάζονται έτσι, δηλαδή «εξ αριστερών», διότι έρχονται κατευθείαν από τον διάβολο και κάθε αγωνιστής αντιλαμβάνεται εύκολα αυτές τις παγίδες του πονηρού.
4) Εκ δεξιών μας πειράζει με τα ψυχικά πάθη και την υπερβολική ευαισθησία. Και αυτά δυστυχώς είναι δυσκολονόητα και δυσδιάκριτα και δυσθεράπευτα. Όπως π.χ. είναι η υπερηφάνεια, η αλαζονεία, το εγωιστικό θέλημα, η κενοδοξία, η μνησικακία, η έξαψη, η παρακοή, ο εγωισμός, η αίρεση, το σχίσμα, η βλασφημία, η υπερβολική εμπιστοσύνη στο έλεος του Θεού, η αμφιβολία, η απιστία, τα όνειρα, τα οράματα, η μαγεία κ.λπ. Αυτά τα πάθη (πού έχουν σαν θεμέλιο την υπερηφάνεια, από την οποία εξέπεσε και ο εωσφόρος στον Άδη) δύσκολα αναγνωρίζονται και θεραπεύονται. Γι’ αυτό και χρειάζεται ιδιαίτερη προσοχή σ’ αυτά τα πάθη.

ε.φ: Ε.Μ.
Σάββατο 13 Οκτωβρίου 2012

ΓΟΝΕΙΣ ΚΑΙ ΠΑΙΔΙΑ!


Αλήθεια, πώς θα μπορούσαμε να μιλήσουμε στα παιδιά για το Θεό; Πόσο εφικτό γίνεται αυτό όταν εμείς έχουμε μεγάλα πνευματικά κενά αλλά και οι σημερινές απαιτήσεις των παιδιών έχουν γίνει πιεστικές; Στους καιρούς μας περισσεύουν οι αντιρρήσεις για την ύπαρξη του Θεού, ενώ μεταλλαγμένες μορφές αθεΐας εμφανίζονται συνεχώς. Παράλληλα τα αμείλικτα ερωτήματα των παιδιών μας ζητούν απαντήσεις, σημερινές και άμεσες. Πού είναι ο Θεός όταν το κακό κραυγάζει θριαμβευτικά, όταν ο πόνος, η αρρώστια, ο θάνατος χτυπούν βάναυσα και ανελέητα; Πού είναι ο Θεός στην ορφάνια ή στην έσχατη φτώχεια; Σ’ αυτό τον ορυμαγδό αμφισβητήσεων και αντιρρήσεων μόνο η εμπειρική βίωση από μέρους μας της ορθοδόξου πίστεως μπορεί να απαντήσει.


Από την αρχή παρουσιάζεται ένα πρακτικό πρόβλημα. Στην εκκλησιαστική παράδοση και την ορθόδοξη Θεολογία μιλούμε για ένα Θεό πού είναι Τριαδικός. Πρέπει να συνειδητοποιήσουμε πώς αυτά πού κατανοούμε ή προσπαθούμε να κατανοήσουμε εμείς, δεν είναι αυτονόητα στο παιδί. Γι’ αυτό και χρειάζεται στο ξεκίνημα να χρησιμοποιήσουμε παραδείγματα πού «απλοποιούν» την τριαδικότητα του Θεού. Ένα χαρακτηριστικό είναι το θαύμα του Αγίου Σπυρίδωνος με το κεραμίδι στην Α’ Οικουμενική Σύνοδο.
Πριν ξεκινήσουμε να αποκαλύπτουμε το μεγάλο μυστήριο του Θεού στην παιδική ψυχή πρέπει να δημιουργήσουμε την αίσθηση της παρουσίας του Θεού στη ζωή του. Δηλαδή, όπως όταν γεννήθηκε, οι παραστάσεις γύρω του αλλά και ή συνεχής στοργή και φροντίδα το έπεισαν για το ποιοι είναι οι γονείς του πού δίπλα τους αισθάνεται ασφάλεια και σιγουριά, έτσι πρέπει να το πείσουμε να δέχεται το Θεό σαν παρουσία, σαν αίσθηση ζωντανή, να πιστεύει σ’ Εκείνον και να εκδηλώνει την πίστη του με συγκεκριμένο τρόπο. Οι εικόνες, το καντήλι, το θυμίαμα, ή άσκηση της νηστείας, η προσπάθεια εφαρμογής των Ευαγγελικών εντολών από μέρους της οικογένειας δημιουργούν μία ατμόσφαιρα την οποία το παιδί αποδέχεται ως φυσικό του περιβάλλον και στη συνέχεια ακολουθεί. Έτσι γίνεται ευκολότερη αργότερα η προσέγγιση των πνευματικών δεδομένων. Κοντολογίς η πνευματική ατμόσφαιρα πού υπάρχει στο σπίτι, κηρύττει σιωπώσα και αποτελεί την πρώτη απόδειξη πώς ή πίστη στο Θεό δεν είναι έργο απροσδιόριστο χειρών ανθρώπων αλλά πραγματικότητα πού μπορεί να βιωθεί.
Η οποιαδήποτε στάση μας – πρέπει να γνωρίζουμε – μπορεί να «χρεώσει» το Θεό και την Εκκλησία. Μερικές φορές εφευρίσκοντας τρόπους για να διαπαιδαγωγήσουμε τα παιδιά μας, επιστρατεύουμε και το Θεό σαν συνήγορο των δικών μας αποφάσεων. Χρειάζεται ιδιαίτερη προσοχή, ώστε να μην χρησιμοποιούμε την παρουσία του Θεού κατ’ επιλογήν και κυρίως στις οφειλές των άλλων σε μας. "Αν π.χ. υποστηρίζουμε κάτι εξόφθαλμα άδικο και χρησιμοποιούμε και το Θεό γι’ αυτό, τότε πρέπει να γνωρίζουμε πώς το παιδί θα απορρίψει και εμάς και το δίκιο μας.
Είναι νομίζουμε λάθος να μιλούμε για το Θεό με έννοιες πού το παιδί δεν κατανοεί. Δεν μπορούμε να χρησιμοποιούμε λέξεις πού δεν έχουν αντίκρισμα στην παιδική ψυχή. Θα μπορούσαμε”πλάθοντας” το Θεό να του μιλήσουμε με όπλο τις καινοδιαθηκικές ή παλαιοδιαθηκικές ιστορίες για την αγάπη Του, την ειρήνη Του πού απλόχερα σκορπίζει σ’ εκείνους πού τον πιστεύουν και Τον αγαπούν. Είναι ευκολότερη η προσέγγιση του Θεού όταν μιλάμε για τα «χαρακτηριστικά Του. Kαλά θα είναι να ακολουθούμε το μεγάλωμα του παιδιού και να του αποκαλύπτουμε τις αλήθειες της ορθοδόξου πίστεως κατά τη δεκτικότητα του.
Ο νέος αυτός ρόλος που αναλαμβάνουμε, δηλαδή αυτή η εμπειρία της διδασκαλίας ή της μικράς κατηχήσεως θα μας φέρει συχνά αντιμέτωπους με τις πραγματικά μεγάλες πνευματικές ελλείψεις ή και την τελεία μας άγνοια πάνω στα πνευματικά ζητήματα.
"Ας φροντίσουμε μιλώντας για το Θεό να γνωρίσουμε τι ακριβώς πρέπει να πούμε στα παιδιά μήπως βρεθούμε σε δρόμους μη ορθόδοξους.
"Ας αναζητήσουμε το απόσταγμα της πατερικής σοφίας πού αποτελεί τη σωστική κιβωτό. Σχεδόν ταυτόχρονα μπορεί ν’ αρχίσει λίγο στην αρχή, εντονότερα στη συνέχεια ή αμφισβήτηση για την αλήθεια ή ακόμη θ’ αναπτυχθούν σκέψεις ως προς την ορθή πίστη άλλων θρησκειών. Στις μέρες μας μάλιστα πού ο συγκρητισμός καταργεί τις ιδιαιτερότητες και τις ταυτότητες των τόπων και των προσώπων χρειάζεται να καταβληθεί πολύς κόπος ώστε το παιδί μας να πεισθεί πώς ή πίστη πού του διδάξουμε είναι πραγματικά ή σωστή.
Είναι πολύ σημαντικό ή διδασκαλία μας να συνοδεύεται από τιμία συνεχή προσπάθεια μας να μάθει το παιδί πώς οι εντολές του Θεού είναι πραγματικά εφαρμόσιμες. Καταλαβαίνει λοιπόν κανείς καλά γιατί χρειάζεται ή πράξη να προηγείται της θεωρίας.
Η άρνηση του Θεού από μέρους του παιδιού σε κάποια ηλικία έρχεται όχι τόσο από την προσωπική του επανάσταση, όσο γιατί αδυνατεί να σηκώσει το «βάρος» της μαρτυρίας του Χριστού στο σχολείο ή στην κοινωνία γενικότερα. Δεν μπορεί να σηκώνει «μόνο» του τις ειρωνείες των φίλων και συμμαθητών του και τότε μοιάζει με τους πολλούς. Τότε, ίσως, είναι ώρα να πούμε στο παιδί μας πως η αγάπη μας σε κάποιον δεν είναι θεωρητική αλλά έχει αξία όταν για εκείνον πού αγαπάς θυσιάζεσαι. Αυτό δηλαδή πού δίδαξε ο Κύριος «αυτή εστίν η εντολή η έμή, Ινα αγαπάτε αλλήλους καθώς ηγάπησα υμάς μείζονα ταύτης σγάπην ουδείς έχει, ίνα τις την ψυχήν αυτού θή υπέρ των φίλων αυτού» (Ίω. ιε’ 12, 13). Είναι ανάγκη να μιλήσουμε για την ανάγκη της μαρτυρίας του ονόματος του Χρίστου πού συχνά γίνεται μαρτύριο.
Την πιο σκληρή μάχη καλείται να δώσει ο παιδαγωγός στα αμείλικτα ερωτήματα του παιδιού: γιατί το κακό στον κόσμο; Γιατί πεθαίνουν οι άνθρωποι; γιατί πονούν;
Κι όμως αποτελεί βασικό ζήτημα ολόκληρης της ανθρώπινης ζωής, σε όλους τους καιρούς. Με πολλή υπομονή και διάκριση θα ξεκινήσουμε από το θέμα της Ελευθερίας του ανθρώπου. Ο άνθρωπος, πλασμένος από το Θεό, απολάμβανε τον πλούτο των δωρεών του ζώντας στον Παράδεισο. Ο Θεός έπλασε τον άνθρωπο ελεύθερο και αθάνατο.
Τί θα ήταν ο άνθρωπος χωρίς την ελευθερία και την αθανασία; Με την αμαρτία ο άνθρωπος χάνει μόνος του την ελευθερία, αιχμαλωτίζεται. Δεν του τη στερεί ο Θεός. Έκτοτε το κακό σαν παγκόσμια επιδημία εξαπλώνεται στη γη ως ακριβό τίμημα αυτής της κακής χρήσης της Ελευθερίας.
Αφού τέλος καταβάλουμε κάθε δυνατή προσπάθεια με το λόγο και το παράδειγμα μας, ας αναθέσουμε με την προσευχή μας τα παιδιά στο Θεό, για να επιλέξει Εκείνος τον τρόπο πού θα μιλήσει στην καρδιά τους.

Αρχιμανδρίτη Εφραίμ Παναούση
Περιοδικό “Πειραϊκή Εκκλησία”, τ.Ιούνιος 2001
Τρίτη 9 Οκτωβρίου 2012

EΝΑΡΞΗ ΝΕΑΝΙΚΩΝ ΚΑΤΗΧΗΤΙΚΩΝ ΣΥΝΑΞΕΩΝ 2012-2013



ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΑΤΡΩΝ
ΕΝΟΡΙΑΚΟΣ ΙΕΡΟΣ ΝΑΟΣ ΤΙΜΙΟΥ ΠΡΟΔΡΟΜΟΥ &
ΟΣΙΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ ΡΩΣΣΟΥ ΠΑΤΡΩΝ
(Ελ. Βενιζέλου, Οζηρού & Πρέσπας)ΤΕΡΨΗ

Ο Χριστός σε καλεί στο Κατηχητικό....


...εσύ θα έρθεις;

ΞΕΚΙΝΑΜΕ:   ΣΑΒΒΑΤΟ 13 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2012 
  •  ΜΑΘΗΤΕΣ από Γ΄-ΣΤ΄Δημοτικού: Σάββατο 10-11π.μ.
  • ΜΑΘΗΤΡΙΕΣ από Γ΄-ΣΤ΄Δημοτικού: Σάββατο 11:30-12:30μ.μ.
  • ΜΑΘΗΤΡΙΕΣ ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ-ΛΥΚΕΙΟΥ: Σάββατο 4-5μ.μ.
  •  ΜΑΘΗΤΕΣ ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ-ΛΥΚΕΙΟΥ: Σάββατο 4:30-5:30μ.μ.



ΠΡΟΣΟΧΗ!!! ΠΕΡΙ ΜΑΡΤΥΡΩΝ ΤΟΥ ΙΕΧΩΒΑ

ΠΡΟΣΟΧΗ!!! ΠΕΡΙ ΜΑΡΤΥΡΩΝ ΤΟΥ ΙΕΧΩΒΑ
ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΠΑΤΡΩΝ κ.κ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ

ΛΥΧΝΟΣ TV-ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΗΝ ΕΝΟΡΙΑ ΜΑΣ

ΛΥΧΝΟΣ TV-ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΗΝ ΕΝΟΡΙΑ ΜΑΣ
ΚΥΡΙΑΚΗ ΣΤΗΝ ΕΝΟΡΙΑ

ΚΑΤΗΧΗΤΙΚΑ 2022-2023

ΚΑΤΗΧΗΤΙΚΑ 2022-2023
ΕΛΑ ΚΑΙ ΕΣΥ ΣΤΗΝ ΠΑΡΕΑ ΜΑΣ...

ΤΡΑΠΕΖΑ ΑΓΑΠΗΣ

ΤΡΑΠΕΖΑ ΑΓΑΠΗΣ
ΑΠΟ ΤΟ ΕΝΟΡΙΑΚΟ ΦΙΛΩΠΤΩΧΟ ΤΑΜΕΙΟ

Blog Archive

Από το Blogger.

Δημοφιλείς αναρτήσεις

Αρχειοθήκη ιστολογίου

ΕΘΕΛΟΝΤΙΚΗ ΑΙΜΟΔΟΣΙΑ

ΕΘΕΛΟΝΤΙΚΗ ΑΙΜΟΔΟΣΙΑ
Δώσε ζωή...

ΠΡΟΒΟΛΕΣ ΣΕΛΙΔΑΣ

Translate