Άγιος Ιωάννης Πατρών: Νοεμβρίου 2022

Τρίτη 29 Νοεμβρίου 2022

Λαμπρός ὁ Ἑσπερινός τῆς Ἑορτῆς τοῦ Ἀποστόλου Ἀνδρέου στήν Πάτρα.

10:39 μ.μ. |

Μέ κάθε λαμπρότητα, ἀλλά καί ἱερά κατάνυξη ἐτελέσθη ὁ μέγας Πολυαρχιερατικός Ἑσπερινός τῆς Ἑορτῆς τοῦ Πρωτοκλήτου τῶν Ἀποστόλων, στό ἱερό Ἀποστολεῖο, στόν περικλεῆ καί περίλαμπρο Ναό του, στήν Ἀποστολική πόλη τῶν Πατρῶν.

Χιλιάδες εὐσεβῶν Χριστιανῶν προσέτρεξαν καθ’ ὃλον αὐτό τόν μῆνα, κυρίως ὃμως στήν ἱερά ἑσπερινή ἑόρτια καί πανηγυρική Ἀκολουθία, προκειμένου νά συμμετάσχουν προσευχητικά καί νά προσκυνήσουν τήν χαριτόβρυτο καί τιμία κάρα τοῦ Ἀποστόλου Ἀνδρέου, τόν Σταυρό τοῦ Μαρτυρίου του, πού προτίθενται στό μέσον τοῦ πανυπερλάμπρου Ναοῦ, ἀλλά καί τόν Τάφο του, ὁ ὁποῖος πού εὑρίσκεται στόν Παλαιό, λεγόμενο, Ναό του.

Στήν ἱερά Ἀκολουθία ἐχοροστάτησε ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Αἰτωλίας καί Ἀκαρνανίας κ. Δαμασκηνός, ὁ ὁποῖος στό κήρυγμά του, ἀφοῦ εὐχαρίστησε τόν Μητροπολίτη Πατρῶν γιά τήν ἀγάπη, τήν ὁλόθυμο στήριξη, ἀλλά καί τήν πρόσκληση νά μετάσχῃ τῆς λαμπρᾶς πανηγύρεως τοῦ Ἀποστόλου Ἀνδρέου ἀναφέρθηκε στούς τρεῖς σημαντικότερους σταθμούς τῆς ζωῆς τοῦ Ἀποστόλου.

Ὁ πρῶτος σταθμός εἶναι τά ρεῖθρα τοῦ Ἰορδάνου ποταμοῦ, ὅπου ἑλκύεται ἀπό τό κήρυγμα τοῦ Ἰωάννου τοῦ Προδρόμου καί ἐντάσσεται στόν κύκλο τῶν στενότερων μαθητῶν του. Ἐκεῖ διδάσκεται ὅτι ἡ μετάνοια καί ἡ θεογνωσία εἶναι καρποί τῆς ἀσκήσεως καί τῆς ταπεινώσεως. Μέ προτροπή τοῦ Προδρόμου ἀκολουθεῖ τόν Χριστό. Συγκλονίζεται ἀπό τήν συνάντηση μαζί Του καί σπεύδει νά μεταδώσῃ τήν χαρά του καί στόν ἀδελφό του, τόν Πέτρο, γενόμενος ὁ Πρωτόκλητος Μαθητής τοῦ Χριστοῦ καί ὁ Νυμφαγωγός τοῦ Πρωτοκορυφαίου.

Ὁ δεύτερος σταθμός εἶναι ἡ θάλασσα τῆς Τιβεριάδος, ἡ λίμνη Γεννησαρέτ, ὅπου ὁ Ἀνδρέας ἔζησε, ἐργάστηκε καί δέχθηκε τήν κλήση νά γίνῃ Ἀπόστολος τοῦ Χριστοῦ. Πρῶτος ἀποδέχεται τήν πρόσκληση, γιατί φλέγεται ἡ καρδιά του ἀπό εἰλικρινῆ ἀγάπη γιά τόν Θεό. Μετά τήν Πεντηκοστή περιοδεύει καί κηρύττει τό Εὐαγγέλιο σέ πολλές περιοχές. Ἱδρύει Ἐκκλησίες, νουθετεῖ, στηρίζει, προσφέρει τήν ἴαση, χειροτονεῖ Ἐπισκόπους.

Ὁ τρίτος σταθμός τῆς ζωῆς του εἶναι ἡ θάλασσα τῶν Παλαιῶν Πατρῶν, ἡ θάλασσα τῆς Ἀχαϊκῆς γῆς. Ἐδῶ συλλαμβάνεται καί ὁδηγεῖται στό μαρτύριο. Καταδικάζεται σέ σταυρικό θάνατο, τόν ὁποῖο ἀντιμετωπίζει μέ γενναιότητα, ἐνθουσιασμό καί σταυρικό ἦθος. Διδάσκει τούς Χριστιανούς, ὅτι ἡ ὁδός πού ὁδηγεῖ στόν Θεό εἶναι ἕνας καθημερινός σταυρός. Συσταυρώνεται μαζί μέ τόν Χριστό γιά νά συναναστηθῇ μαζί Του.

Ὁλοκληρώνοντας τήν ὁμιλία του ὁ Μητροπολίτης κ. Δαμασκηνός ἐπεσήμανε, ὅτι ὀφείλουμε νά λάβουμε ὡς μηνύματα ἀπό τόν πρῶτο σταθμό τήν βεβαιότητα, ὅτι μόνο μέσα ἀπό τήν θεοποιό ταπείνωση μποροῦμε νά προετοιμαστοῦμε γιά νά ἀποδεχθοῦμε τό μυστήριο τῆς ἀποκαλύψεως τοῦ Θεοῦ. Ἀπό τήν θάλασσα τῆς Τιβεριάδος ὀφείλουμε νά διδαχθοῦμε ὅτι ἡ πρόσκληση τοῦ Θεοῦ ἀπαιτεῖ τήν ἀποδοχή. Ὁ Θεός πάντα κρούει τήν θύρα τῆς καρδιᾶς μας, ἀρκεῖ ἐμεῖς μέ θέρμη νά ἀποδεχθοῦμε τήν πρόσκληση. Ἀπό τόν τρίτο σταθμό διδασκόμαστε ὅτι τό σταυρικό βίωμα δέν εἶναι μία στείρα καί ἀπαρχαιωμένη ἰδεολογία, ἀλλά ἕνα βίωμα πού εὐφραίνει τίς καρδιές μας καί καλούμαστε νά βιώσουμε στή ζωή μας. Ἄν θέλουμε νά εἴμαστε γνήσια τέκνα τοῦ Πρωτοκλήτου μία ἐπιλογή ἔχουμε! τήν ὁδό τοῦ Σταυροῦ, τῆς θυσίας καί τῆς κένωσης. Νά ἀσκηθοῦμε στήν συγχώρεση καί τήν ἀγάπη πού ἑνώνει καί στήν ταπείνωση πού παραδειγματίζει.

Συνεχοροστάτησαν οἱ Σεβασμιώτατοι Μητροπολίτες:

πρ. Καλαβρύτων καί Αἰγιαλείας κ. Ἀμβρόσιος,

Ναυπάκτου καί Ἁγίου Βλασίου κ. Ἱερόθεος,

Σερρῶν καί Νιγρίτης κ. Θεολόγος,

Ἠλείας καί Ὡλένης κ. Ἀθανάσιος,

Ἱερισσοῦ, Ἁγίου Ὂρους καί Ἀρδαμερίου κ. Θεόκλητος,

Κινσάσας κ. Θεοδόσιος,

Γόρτυνος καί Μεγαλοπόλεως κ. Νικηφόρος

ὁ Θεοφιλέστατος Ἐπίσκοπος Κερνίτσης κ. Χρύσανθος

καί ὁ οἰκεῖος Ποιμενάρχης, Πατρῶν κ.κ. Χρυσόστομος.

Τούς ἁγίους Ἀρχιερεῖς προσεφώνησε καί καλωσόρισε μέ λόγους θερμούς ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Πατρῶν κ.κ. Χρυσόστομος.

Ἡ προσφώνηση τοῦ Σεβασμιωτάτου εἶχεν ὡς ἀκολούθως.

Ὦ τοῦ παραδόξου θαύματος, ἐν οὐρανῷ καί ἐν γῇ ἀγαλλίαμα σήμερον.

«Ἀνδρέας (τό τιμιώτατον Θεῷ καί πρᾶγμα καί ὂνομα), ὁ πιστός καί φρόνιμος τοῦ πατρός τῶν Φώτων οἰκονόμος, ὁ μέγας τοῦ Θεοῦ Λόγου κήρυξ καί δοκιμώτατος ὁμιλητής, ὁ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος ἁγιώτατος ὑπηρέτης καί θεραπευτής ( κατά τόν Νικήταν τόν Παφλαγόνα), ἐπί τῷ σεπτῷ καί σωτηρίῳ αὐτοῦ μαρτυρίῳ, συνεκάλεσεν ἃπαντας τούς ἀνθρώπους τε καί ἀγγέλους, εἰς ἐπίγειον καί οὐρανίαν χοροστασίαν».

Καί ἡμεῖς τά τέκνα τοῦ μεγάλου αὐτοῦ Ἑστιάτορος καί Πανηγυριστοῦ, μέ τήν σάλπιγγα τῆς ἀγάπης καί τῆς χαρᾶς, σαλπίζομεν τόν ἑόρτιον καί ἑωθινόν παιᾶνα, σκιρτῶντες γηθοσύνως ὡς ἀρνία καί ἒλαφοι, κατά τήν ρήσιν τοῦ Ἱεροῦ Χρυσοστόμου, δι’ ἂλλην περίπτωσιν.

Ἡ φωνή μας ἑόρτιος καί πανευφρόσυνος, ἒγινε πρόσκλησις ἡ ὁποία ἡδέως ἠκούσθη ἀπό ἀδελφούς ἠγαπημένους οἱ ὁποῖοι κατέλιπον, πρός καιρόν, πᾶσαν μέριμναν ἐν ταῖς ἐπαρχίαις αὐτῶν καί ἒσπευσαν, ἳνα συγχαρῶσιν μεθ’ ἡμῶν καί τόν Πρωταπόστολον μετά τῶν τέκνων αὐτοῦ μακαρίσωσιν.

Ὃθεν τήν χάριν τοῦ Παρακλήτου καί τάς θαυμαστάς πρεσβείας τοῦ Πρωτοκλήτου, ἐν χαρμονῇ καρδίας, συγκινήσει βαθυτάτη καί εὐγνωμόνῳ καρδίᾳ ἐπ’ αὐτούς, ἐπικαλούμεθα δι’ ἒτη πλεῖστα ὃσα, ἀγλαόκαρπα καί πνευματικῶς κατηγλαϊσμένα καί ἐν εὐγνωμοσύνῃ ἃπαντας καλωσορίζομεν καί περιποθήτως κατασπαζόμεθα.

vΤόν σήμερον, τόν Ἀρχιερατικόν θρόνον κλεΐζοντα, νεώτατον ἐν τοῖς ἀδελφοῖς, ἂρτι χειροτονηθέντα καί πρό ὀλίγου καιροῦ ἐν τῇ ἱστορικῇ καί ἐνδόξῳ αὐτοῦ ἐπαρχίᾳ, λαμπρῶς κατασταθέντα, ἀεικίνητον καί ἀκοίμητον ὑπηρέτην καί ἐργάτην εἰς τό ἱερόν τοῦ Θεοῦ Γεώργιον, ἐν τε τῆ Ἐκκλησίᾳ τῆς Δημητριάδος, ἀλλά καί εἰς τήν νέαν αὐτοῦ ἐπαρχίαν καί ἱερᾶν ἒπαλξιν, πολλά δέ ἐν τῇ Ἐκκλησίᾳ ὑποσχόμενον, Σεβασμιώτατον Μητροπολίτην Αἰτωλίας καί Ἀκαρνανίας κ. Δαμασκηνόν, ὁ ὁποῖος ἀπόψε παρεκλήθη, ἳνα καί λόγον πνευματικῆς οἰκοδομῆς ἀπευθύνῃ πρός τό Χριστεπώνυμον πλήρωμα τῆς Ἐκκλησίας μας.

Μετά δέ ταῦτα, κατά τά ἱερά πρεσβεῖα τῆς Ἀρχιερωσύνης καί τήν ἐκκλησιαστικήν τάξιν, καλωσορίζομεν καί ἐν ἀγάπῃ, εὐγνωμόνως, προσαγορεύομεν,

Τόν πολυσέβαστον πᾶσιν ἡμῖν, πολιόν, γεραρόν καί σεβάσμιον Ἱεράρχην, Σεβασμιώτατον Μητροπολίτην πρ. Καλαβρύτων καί Αἰγιαλείας κ. Ἀμβρόσιον, τοῦ ὁποίου τήν σεβασμίαν χεῖρα, εὐλαβῶς κατασπαζόμεθα, τόν πολλά κεκοπιακότα καί κοπιάζοντα, ὑπέρ τῆς ἁγιωτάτης ἡμῶν Ἐκκλησίας καί τῆς Ὀρθοδόξου Πατρίδος, εὐχαριστοῦντες διά τόν λόγον αὐτοῦ, τόν τε ἐλεγκτικόν πολλάκις, πάντοτε ὃμως παιδαγωγικόν, τόν εὐκαίρως ἀκαίρως μετά παρρησίας καί ἀγάπης ἐκφερόμενον καί πρός οἰκοδομήν προσφερόμενον λόγον καί εἰς τόν ὁποῖον, σεβάσμιον Ἱεράρχην, ἐκ βαθέων εὐχόμεθα, ἳνα συνεχίσῃ εἰς ἒτη πολλά τήν Ἀρχιερατικήν αὐτοῦ διακονίαν, διδάσκων καί παιδαγωγῶν πνευματικῶς.
Τόν ποικίλοις χαρίσμασι κεκοσμημένον, λόγιον Ἀρχιερέα τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, τόν βαθυνούστατον θεολόγον, τόν ἱεροῖς λόγοις τε καί συγγράμμασι, φωτίζοντα τά τέκνα τῆς ὑπ’ οὐρανόν Ὀρθοδοξίας, τόν κλεΐζοντα τήν Ἱεραρχίαν τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, θερμουργόν λειτουργόν τοῦ Θεοῦ τοῦ Ὑψίστου, τόν τήν ἱστορικήν ἱεράν Μητρόπολιν τῆς κατά Ναύπακτον καί Ἃγιον Βλάσιον Ἐκκλησίας, θεοφιλῶς καί θυσιαστικῶς διαποιμαίνοντα, τήν ὁποίαν ἀπό μικράν τοῖς ὁρίοις, πνευματικῶς μεγίστην ἀνέδειξε καί ἓως περάτων τῆς Οἰκουμένης κατέδειξε, τόν πολύτιμον γείτονα καί φίλον γνήσιον καί ἐγκάρδιον.
Τόν ἠγαπημένον ἀδελφόν, Σεβασμιώτατον Μητροπολίτην Σερρῶν καί Νιγρίτης, τόν τοῦ ἠγαπημένου Μαθητοῦ τοῦ Κυρίου, ἐπαξίως, τό ὂνομα φέροντα, τόν τοῦ ἀλήστου μνήμης, Πρωθιεράρχου Χριστοδούλου, πνευματικόν υἱόν ἠγαπημένον, ὁ ὁποῖος μέ τήν ὁλόφωτον παρουσίαν του κλεΐζει τῆς ἱστορικῆς Μακεδονικῆς Μητροπόλεως τῶν Σερρῶν, τόν ἁγιώτατον θρόνον καί ἀγωνίζεται μέ γλῶσσαν πεπαρρησιασμένην καί ἦθος ἀγωνιστοῦ Ὀρθοδόξου Ἱεράρχου διά τε τήν Ἐκκλησίαν καί τήν Ὀρθόδοξον Πατρίδα μας, μετά τοῦ ὁποίου συνυπηρετήσαμεν ἐν τῷ ἐπιτελικῷ Ὀργανισμῷ τῆς Ἱερᾶς Συνόδου τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, πλησίον τοῦ Ἀρχιεπισκόπου Χριστοδούλου, κατά τήν λαμπράν ἐκείνην διά τε τήν Ἐκκλησίαν καί τήν Πατρίδα περίοδον.
Τόν τῆς γείτονος Ἠλείας σεπτόν Ποιμενάρχην, τόν τοῦ Μεγάλου πατρός τῆς Ἐκκλησίας Ἀθανασίου ἐπώνυμον, τόν πολλά κοπιάσαντα πλησίον τοῦ σεμνοῦ καί σοφοῦ προκατόχου του κ. Γερμανοῦ καί ἐσχάτως, ἐπαξίως εἰς διάδοχον αὐτοῦ ἀναδειχθέντα, τόν πραΰν καί ἀθόρυβον ἐργάτην τοῦ Ἀμπελῶνος τοῦ Κυρίου, Σεβασμιώτατον Μητροπολίτην Ἠλείας καί Ὡλένης κ. Ἀθανάσιον,
Τόν ἐκ τῆς νεανικῆς ἡμῶν ἡλικίας, φίλον καί ἀδελφόν ἠγαπημένον, τόν ἐν τῇ γενετείρα ἡμῶν καί ἐρασμίῳ Μητροπόλει Μαντινείας καί Κυνουρίας, συνεργόν εἰς τό ἱερόν τοῦ Κυρίου Γεώργιον, Σεβασμιώτατον Μητροπολίτην Ἱερισσοῦ, Ἁγίου Ὂρους καί Ἀρδαμερίου κ. Θεόκλητον, τόν τιμιώτατον συνιεροκήρυκα μου, τόν γλυκύν τοῖς τρόποις καί ἂδολον τῇ καρδίᾳ, τόν συνοδοιπόρον εἰς τούς πνευματικούς ἀγῶνας πλησίον τοῦ Ἁγίου Γέροντός ἡμῶν, ἀλήστου μνήμης Ἀρχιερέως κυροῦ Θεοκλήτου, καί τοῦ νῦν λαμπροῦ καί πολλοῖς χαρίσμασι κεκοσμημένου, Ἱεράρχου τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Μαντινείας καί Κυνουρίας κ. Ἀλεξάνδρου, τοῦ ὁποίου τάς πατρικάς εὐχάς καί εὐλογίας ἐπικαλούμεθα, τόν ἀδελφόν λέγω Θεόκλητον τόν ἀκάματον τῆς Ἐκκλησίας ἐργάτην ὁ ὁποῖος μέ σφρῖγος καί ζέσιν καρδίας ἐργάζεται, ἀγαπῶν τόν Λαόν αὐτοῦ καί ὑπό τοῦ ποιμνίου του μεγάλως ἀγαπώμενον.
καί τόν Ἱεραποστολικῷ ζήλῳ φλεγόμενον, σεμνόν καί ἐνάρετον Ἀρχιερέα τοῦ Ἀλεξανδρινοῦ Θρόνου, τόν ἐπί πολλά ἒτη ἐν τῇ Ἀποστολικῇ Ἐκκλησίᾳ τῶν Πατρῶν θεοφιλῶς καί θεαρέστως διακονήσαντα καί νῦν ἐν τῇ Κεντρικῇ Ἀφρικῇ νυχθημερόν ὑπέρ τοῦ εὐαγγελισμοῦ καί τῆς σωτηρίας τῶν ἐκεῖ ἀδελφῶν θυσιαστικῶς ἐργαζόμενον, Σεβασμιώτατον Μητροπολίτην Κινσάσας κ. Θεοδόσιον,
Ἀλλά καί τόν τῆς περιακούστου, ἁγιοτόκου καί ἡρωοτόκου Μητροπόλεως Γόρτυνος καί Μεγαλοπόλεως, νέον Ποιμενάρχην, τόν τῆς νίκης φερώνυμον, τόν Νικηφόρον, δηλαδή, τόν ἀποσταλλέντα παρά Κυρίου εἰς τήν γῆν καί τήν πατρίδα, τοῦ Ἐθνοϊερομάρτυρος Ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Ε’, τοῦ Παλαιῶν Πατρῶν Γερμανοῦ, τοῦ Ἐθνοϊερομάρτυρος Ἀνανίου τοῦ Λαμπάρδη, εἰς τήν Πατρίδα καί κοιτίδα πολλῶν ἡρώων καί μαρτύρων, εἰς τόν ἃγιον τόπον ὁ ὁποῖος ἐπυροδότησε τήν σπίθαν τῆς Ἐλευθερίας, τόν σεμνόν καί ἐργατικόν, τίμιον ἀδελφόν, προφρόνως κατασπαζόμεθα.

Πάντες ἀδελφοί, τιμιώτατοι καί πεφιλημένοι, ἡ ἡμετέρα ταπεινότης καί ἐλαχιστότης καί ὁ ἐμός συγκυρηναῖος καί ἀδελφός ἠγαπημένος, Θεοφιλέστατος Ἐπίσκοπος Κερνίτσης κ. Χρύσανθος, ὁ ἱερός Κλῆρος καί ὁ φιλόθεος καί φιλάγιος Πατραϊκός Λαός, ἐν εὐγνωμοσύνῃ Σᾶς ὑποδεχόμεθα εἰς τήν Ἀποστολικήν καί περιάκουστον πόλιν τῶν Πατρῶν, θεωροῦντες μεγίστην εὐλογίαν καί τιμήν τήν ἐνταῦθα εὐλογητήν παρουσίαν Σας, μετά τῶν τιμίων συνοδειῶν Σας καί τοῦ Κυρίου δεόμεθα, ὑπέρ ὑγιείας Ὑμῶν καί μακροημερεύσεως, πρός δόξαν θεοῦ καί εὒκλειαν τῆς Ἁγίας ἡμῶν Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, ἐν καιροῖς μάλιστα δυσχειμέροις, ἀλλά καί πρός εὒκλειαν τῆς φιλτάτης ἡμῶν Ὀρθοδόξου Πατρίδος.

-Ἁγιώτατε καί παμφίλτατε Ἀδελφέ, Μητροπολίτα τῆς Γῆς τῶν ἡρώων Ἐξοδιτῶν καί τῶν Φιλελλήνων, τῆς πυρφόρου καί φωτοφόρου, τοῖς αἳμασι κατηγλαϊσμένης Ἱερᾶς Πόλεως τοῦ Μεσολογγίου καί τῆς Πατρίδος τοῦ Ἐθναποστόλου καί Ἱερομάρτυρος Κοσμᾶ τοῦ Αἰτωλοῦ, τῆς χώρας παλαιῶν καί νέων Ἁγίων, ὡς τοῦ Ἁγίου Καλλινίκου Ἐδέσσης, Σεπτέ Ποιμενάρχα Δαμασκηνέ, παρακαλῶ Σε ὃπως, ἐκ τῆς ἀγαπώσης καρδίας Σου καί ὡς ἒχων νωπήν τήν, τῆς Ἀρχιερωσύνης χάριν, ἀπευθύνῃς ὑμῖν, λόγον, τόν προσήκοντα πανηγυρικόν τε, διδακτικόν καί σωτήριον.

Ἐκ τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως

0 σχόλια

Δευτέρα 28 Νοεμβρίου 2022

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΕΟΡΤΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ ΑΝΔΡΕΟΥ ΤΟΥ ΠΡΩΤΟΚΛΗΤΟΥ

11:08 μ.μ. |

0 σχόλια

Ἡ ἑορτή τῶν Ἀχαιῶν Ἁγίων στήν Πάτρα.

11:08 μ.μ. |

Μέ λαμπρότητα ἑορτάσθη ἡ ἱερά καί πανσεβάσμιος μνήμη, πάντων τῶν ἐν Ἀχαΐᾳ καί ἐξ’ Ἀχαΐας Ἁγίων, οἱ ὁποῖοι μέ πρῶτον τόν πανεύφημον καί πανένδοξον Ἀνδρέαν τόν Πρωτόκλητον, πρεσβεύουν ἀδιαλείπτως ὑπέρ πάντων ἡμῶν.

Ἡ μνήμη τῶν Ἀχαιῶν Ἁγίων ἑορτάζεται τήν Κυριακή πρό τῆς ἑορτῆς τοῦ Ἁγίου Ἀποστόλου Ἀνδρέου.

Τό πρωί τῆς Κυριακῆς, 27.11.2022, ἐτελέσθη ἡ Θεία Λειτουργία στόν Νέο Ἱερό Ναό τοῦ Ἁγίου Ἀνδρέου Πατρῶν, προεξάρχοντος τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Πατρῶν κ.κ. Χρυσοστόμου καί συνιερουργοῦντος τοῦ Θεοφιλεστάτου Ἐπισκόπου Κερνίτσης κ. Χρυσάνθου.

Πλῆθος Λαοῦ ἀπό τήν Πάτρα καί ἂλλα μέρη, κατέκλυσε τόν ἱερό Ναό, προκειμένου νά προσκυνήσῃ τήν Ἁγία Κάρα καί τόν Σταυρό τοῦ Ἀποστόλου, ἀλλά καί τά ἱερά Λείψανα, ἂλλων Ἁγίων τῆς Ἀχαΐας, ὃπως τοῦ Ὁσίου Ἰωακείμ Νοτενῶν, ἀλλά καί τήν χαριτόβρυτον Κάρα τῆς Ἁγίας Εἰρήνης, ἡ ὁποία φυλάσσεται στόν Ἱερό Ναό της, στήν Πάτρα.

Στό κήρυγμά του ὁ Σεβασμιώτατος, ἀνεφέρθη στήν κλίση τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων ἀπό τόν Κύριό μας, στό παράδοξον τοῦ τόπου καί τοῦ τρόπου αὐτῆς τῆς κλήσεως καί στά θαυμαστά ἀποτελέσματα, ἑστιάσας στήν ἀποστολική ζωή, πορεία, διδασκαλία καί στό ἐπί χιαστοῦ Σταυροῦ μαρτύριο τοῦ Πρωτοκλήτου τῶν Ἀποστόλων. Ἀποτέλεσμα θαυμαστό τῆς διδασκαλίας καί τῆς θυσίας τοῦ Ἀποστόλου Ἀνδρέου, ἐτόνισε ὁ Σεβασμιώτατος, εἶναι ἡ μεταστροφή τῶν ἀνθρώπων ἀπό τήν εἰδωλολατρεία στήν ἀληθινή πίστη, ἡ ἀνακαίνιση τῆς ζωῆς τους καί τῆς πορείας τους ἐν Ἁγίῳ Πνεύματι, ὁ φωτισμός μέ τό ἀνέσπερο φῶς τῆς Ἀληθείας, τῶν πόλεων καί χωρῶν ἀπό τάς ὁποίας διῆλθε καί ἰδιαιτέρως, ἐν προκειμένῳ, τῶν Πατρῶν, πού ἀπό τότε ἡ πόλις ἒλαβε τόν ἐπίζηλον τίτλον «Ἀποστολική».

Οἱ ἐν Ἀχαΐᾳ καί ἐξ Ἀχαΐας Ἂγιοι εἶναι καρποί ἐν Ἁγίῳ Πνεύματι τῆς διδασκαλίας καί τοῦ μαρτυρίου τοῦ Ἀποστόλου Ἀνδρέου. Ὁ Σεβασμιώτατος ἀνεφέρθη ἐν ὀλίγοις στόν καθ’ ἓνα ἀπό τούς ἐν Ἀχαΐᾳ καί ἐξ’ Ἀχαΐας Ἁγίους καί στήν ἐν Κυρίῳ θαυμαστή πολιτεία τους. Ἡ Πάτρα ἐσυνέχισε, ἒχει ταυτιστεῖ μέ τόν Ἱερότατον Ἀπόστολον. Δέν εἶναι δυνατόν νά εἲπῃ τις τό ὂνομα τῆς πόλεως καί νά μή ἀνατρέξῃ στόν Ἃγιον Ἀνδρέαν.

...Καί κατέληξε, ὃτι χρέος μας εἶναι ὂχι μόνον ἡ τιμή πρός τόν Ἃγιο καί οἱ λαμπροί ἑορτασμοί, ἀλλά καί ἡ μίμησις τῆς ζωῆς του καί ἡ τήρησις ἀκεραίας τῆς διδασκαλίας του, ἡ ὁποία εἶναι ἀπό τόν Θεό ἀποκεκαλυμμένη καί εἶναι ἡ μόνη σώζουσα ὁδός, διά τῆς Μυστηριακῆς ζωῆς τῆς Ἁγίας μαςἘκκλησίας.

Στό τέλος τῆς Θείας Λειτουργίας, ἐλιτανεύθη ἡ πανσεβάσμια κάρα τοῦ Ἀποστόλου Ἀνδρέου ἐντός τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ καί ἐτοποθετήθη στό κέντρο, ὣστε νά ἀρχίσῃ τό προσκύνημα τῆς Ἑορτῆς τοῦ Ἁγίου.

Ἡ Θεία Λειτουργία μετεδόθη ἀπευθείας ἀπό τήν Δημόσια Τηλεόραση ΕΡΤ2, τήν ὁποία εὐχαρίστησε ὁ Σεβασμιώτατος.

0 σχόλια

Κυριακή 27 Νοεμβρίου 2022

Ὁ Ἑσπερινός τῆς ἑορτῆς τῶν Ἀχαιῶν Ἀγίων στήν Πάτρα.

11:27 μ.μ. |

Μέ λαμπρότητα ἐτελέσθη τό Σάββατο 26.11.2022 στόν Ἱερό Ναό τοῦ Ἁγίου Ἀποστόλου Ἀνδρέου Πατρῶν, ὁ Ἑσπερινός τῆς Ἑορτῆς πάντων τῶν ἐν Ἀχαΐᾳ καί ἐξ’ Ἀχαΐας Ἁγίων, προεξάρχοντος τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Πατρῶν κ.κ. Χρυσοστόμου καί συγχοροστατοῦντος τοῦ Θεοφιλεστάτου Ἐπισκόπου Κερνίτσης κ. Χρυσάνθου.

Πρό τοῦ Ἑσπερινοῦ ἐγένετο ἡ ὑποδοχή τῶν ἱερῶν Λειψάνων τῶν Ἁγίων, ὃπως τῆς τιμίας Κάρας τῆς Ἁγίας Εἰρήνης καί τῶν ἱερῶν καί χαριτοβρύτων λειψάνων τοῦ Ὁσίου καί Θεοφόρου πατρός ἡμῶν Ἰωακείμ τοῦ νέου Ἀσκητοῦ, Ἡγουμένου τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Νοτενῶν Ἀχαΐας καί ἂλλων Ἁγίων.

Στόν Ἑσπερινό αὐτό καλοῦνται κατ’ ἒτος οἱ Ἐκπαιδευτικοί ὃλων τῶν βαθμίδων καί βραβεύονται οἱ πέντε πρῶτοι εἰσαχθέντες ἀπό τά Λύκεια τῶν Πατρῶν στίς Ἀνώτατες Σχολές.

Ὁ Σεβασμιώτατος στό κήρυγμά του ἀνεφέρθη στήν ὑπόθεση τῆς ἑορτῆς, στήν ἱερά μνήμη τοῦ Φωτιστοῦ καί Ἀποστόλου τῶν Πατρῶν, Ἀνδρέου τοῦ Πρωτοκλήτου, ὁ ὁποῖος ἐμαθήτευσε πλησίον τοῦ Οὐρανίου καί Θείου Διδασκάλου, στούς Μαθητάς καί στούς Ἁγίους Ἐκγόνους τοῦ Πρωταποστόλου, οἱ ὁποῖοι κατά τήν διάρκεια τῶν 2000 ἐτῶν, ἀπό τότε πού ἐδίδαξε καί μαρτύρησε στήν Πάτρα, ἠκολούθησαν τά ἱερά καί ἃγια βήματά του, προσφερθέντες ὡς ἐθελόθυτα θύματα, ὑπέρ τῆς ἁγίας ἡμῶν καί ἀμωμήτου πίστεως.

Ἐν συνεχείᾳ μίλησε πρός τόν Ἐκπαιδευτικό κόσμο καί ἐπήνεσε καί εὐχαρίστησε τούς διδασκάλους ὃλων τῶν βαθμίδων, οἱ ὁποῖοι μέ συνείδηση εὐθύνης ἒναντι Θεοῦ καί ἀνθρώπων, παρά τίς πολλές καί ποικίλες δυσκολίες τῶν καιρῶν μας, ἐπιτελοῦν τό μεγάλο ἒργο καί λειτούργημά τους.

Ἑχρησιμοποίησε λόγους τοῦ Ἱεροῦ Χρυσοστόμου, ὁ ὁποῖος χαρακτηρίζει τό ἒργο τοῦ διδασκάλου μέγα καί θαυμαστόν καί τόν θέλει ἐπί θρόνου καθήμενον, ἳνα φωτίζῃ μέ τό φῶς τῆς ἀληθείας καί τῆς γνώσεως.

Ἐν συνεχείᾳ ἀνεφέρθη στίς ἀρετές πού πρέπει νά κοσμοῦν τόν διδάσκαλο καί στά ὃπλα τά πνευματικά τά ὁποῖα πρέπει νά ἒχῃ στήν διάθεσή του, ὣστε νά φέρῃ εἰς πέρας τό ἒργο του, οὐχί μόνον ἐκεῖνο τῆς προσφορᾶς τῆς κοσμικῆς γνώσεως, ἀλλά κυρίως ἐκεῖνο τῆς κατά Θεόν γνώσεως καί σοφίας.

Εὐγνωμόνως καί προσευχητικῶς ἀνεφέρθη στούς μακαριστούς διδασκάλους τοῦ Γένους μας καί τῆς Πατρίδος μας καί τούς ἐμακάρισε γιά τούς πολλούς κόπους καί τήν πνευματική καί τήν ἐν γένει προσφορά τους.

Τέλος, ὁ Σεβασμιώτατος, ἐβράβευσε τίς πέντε ἂριστες, τίς φοιτήτριες, οἱ ὁποῖες συγκέντρωσαν τήν ὑψηλότερη βαθμολογία, ἀπό ὃλους τούς ἐπιτυχόντες, ἀποφοίτους τῶν Λυκείων τῶν Πατρῶν, στίς Ἀνώτατες Σχολές καί εὐχήθηκε νά ἒχουν ἀρίστη πρόοδο καί ἐπιτυχία στή ζωή τους. Ἐπήνεσε δέ τούς διδασκάλους καί Καθηγητάς, ἀλλά καί τούς Γονεῖς τους.

Στό τέλος τοῦ Ἑσπερινοῦ, προσεφέρθη μικρά δεξίωσις πρός τιμήν τῶν Ἐκπαιδευτικῶν.