ΚΑΘΩΣ ΕΟΡΤΑΖΟΜΕ ΓΙΑ ΜΙΑ ΑΚΟΜΗ ΦΟΡΑ ΤΗΝ ΠΡΩΤΟΧΡΟΝΙΑ... ΜΗΝΥΜΑ ΠΡΩΤΟΧΡΟΝΙΑΣ 2014

ΚΑΘΩΣ ΕΟΡΤΑΖΟΜΕ ΓΙΑ ΜΙΑ ΑΚΟΜΗ ΦΟΡΑ ΤΗΝ ΠΡΩΤΟΧΡΟΝΙΑ... 
Τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Πατρῶν κ.κ. Χρυσοστόμου

Καθώς ἑορτάζομε γιά μιά ἀκόμη φορά τήν Πρωτοχρονιά, μέσα σέ ἕνα κλῖμα ζοφερό, ἔρχονται κάποια γεγονότα νά μᾶς ξυπνήσουν άπό τόν πνευματικό λήθαργο, στόν ὁποῖο βρισκόμαστε ἐν πολλοῖς, ὑπενθυμίζοντάς μας ὅτι ὁ κόσμος προχωρεῖ χωρίς ὅραμα καί βασανίζεται ἀπό ποικίλα καί μεγάλα προβλήματα, καί ὡς ἐκ τούτου πρέπει ὅλοι μας νά ἀναλάβωμε τίς εὐθύνες μας.
Τό 2013 ἦταν ἕνας δύσκολος χρόνος, πού ἄφησε πολλές θλίψεις καί πικρίες ἕνεκα τῆς ἀνέχειας καί τῆς ἔνδειας, τῆς ἀνεργίας, τῆς ἀπανθρωπίας, κυρίως ὅμως ἕνεκα τῆς ἀποστασίας ἀπό τόν Θεό.
Στήν Ἑλλάδα οἱ δυσκολίες ἦταν καί εἶναι μεγάλες σέ ὅλα τά ἐπίπεδα. Ὁ ἀγώνας δύσκολος, ὁ δρόμος τραχύς . 
Χωρίς νά θέλωμε νά εἴμαστε ἀπαισιόδοξοι, θεωροῦμε ὅτι ἡ ὅλη ἐικόνα προοιωνίζει σκληρό μέλλον. Μακάρι νά συνειδητοποιήσωμε τήν ἀλήθεια, ἡ ὁποία εἶναι μία. Χρειάζεται μετάνοια, ἀλλαγή τρόπου ζωῆς καί σκέψεως, ἑνότητα καί ὁμόνοια. Ἀπαιτεῖται πίστη ἀκράδαντη στόν Θεό καί ἀγάπη πρός αὐτόν τόν τόπο πού τόσο ταλαιπωρεῖται, ὡς μή ὤφελεν, ἀπό τά παιδιά του καί ἀπό τούς ξένους. 
Τώρα, παρά ποτέ, εἶναι ἀπαραίτητη ἡ συστράτευση τῶν κοινωνικῶν καί πολιτικῶν δυνάμεων, γιά νά κλείσουν οἱ πληγές καί νά προχωρήσωμε πρός τήν ἔξοδο ἀπό τήν πολυεπίπεδη κρίση. 
Αὐτό ὅμως τό ἔργο ἀπαιτεῖ θυσίες καί αὐταπάρνηση. Εἴμαστε ἄραγε ἕτοιμοι νά δουλέψωμε ὅλοι μας, κατά τό νέο ἡμερολογιακό ἔτος, γιά τήν ἀνόρθωση τῆς «πεπτωκυίας σκηνῆς»; 
Κάθε ἡμέρα γίνεται κατανοητό, ὅτι χωρίς ἀνθρώπους θυσίας, μπροστάρηδες, πού θά ἔχουν ἀρνηθῇ τόν ἑαυτό τους καί θά εἶναι ἕτοιμοι νά θυσιαστοῦν, οὐδεμία πρόοδος θά ὑπάρξῃ. 
Μακάρι, μέ τήν χάρη καί τήν οἰκονομία τοῦ Θεοῦ, νά βροῦμε τόν δρόμο μας.
Ὅμως καί γενικώτερα τά πράγματα δέν εἶναι εὐχάριστα. Ἄς ἀναφέρωμε ὡρισμένα συγκλονιστικά στοιχεῖα. 
— Τό πρόβλημα τῆς Κύπρου, ἐνῷ τά χρόνια περνοῦν, παραμένει ἄλυτο. Ἕνα μεγάλο τμῆμα τῆς Μεγαλονήσου εὑρίσκεται ὑπό τουρκική κατοχή, μέ τόν πληθυσμό ξερριζωμένο καί τίς Ἑλληνικές Ὀρθόδοξες Χριστιανικές ἑστίες ρημαγμένες. Ἡ ἐπίσκεψή μας στά Κατεχόμενα, πρό ὀλίγου καιροῦ, γέμισε τήν ψυχή μας μέ θλίψη καί ὀδύνη. 
— Τό νέο ἔτος εὑρίσκει τούς Ὀρθοδόξους Χριστιανούς στήν Συρία, μέσα στόν πόνο, στό δάκρυ, στά αἵματα. 
Οἱ ἐκεῖ ἀδελφοί μας, σηκώνουν τόν σταυρό τοῦ μαρτυρίου καί βιώνουν ἡμέρες φρίκης, ἡμέρες διωγμῶν τῶν πρωτοχριστιανικῶν χρόνων. 
Ἡ Συρία, στήν ὁποία ἄνθισε ὁ Χριστιανισμός, εἶναι βαμμένη στό αἶμα. 
Οἱ ἀπαχθέντες Ἀρχιερεῖς, ἄν ζοῦν, βιώνουν τό δικό τους μαρτύριο. 
Οὐδείς γνωρίζει ἐπίσης τήν τύχη τῶν ἀπαχθεισῶν Μοναχῶν. 
Οἱ Χριστιανικοί οἰκισμοί ρημάζουν. Οἱ ἄνθρωποι παραδίδονται στήν μάχαιρα τῶν φανατικῶν καί φονταμενταλιστῶν Ἰσλαμιστῶν. 
Κανείς δέν λογαριάζει τήν φωνή τῶν ἀδικουμένων, οὔτε τήν φωνή κάποιων πνευματικῶν ἡγετῶν τοῦ κόσμου πού ὑπερασπίζονται τά δικαιώματά τους. 
— Ἐπίσης, ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Ἀχρίδος Ἰωάννης εἶναι ἀκόμη στήν φρικτή φυλακή τῶν Σκοπίων, μέ ἐπισφαλῆ ὑγεία, μέσα σέ ἕνα κελί πού συνωστίζονται τριάντα ἀκόμα κρατούμενοι. Ὅλες οἱ ἐκκλήσεις γιά τήν ἀπελευθέρωσή του πέφτουν στό κενό.
Οἱ ἰσχυροί τῆς γῆς φαίνεται ὅτι δέν νοιάζονται γιά τήν προάσπιση τῶν ἀνθρωπίνων δικαιωμάτων, τά ὁποῖα βάναυσα παραβιάζονται. Δέν συγκινοῦνται ἀπό τίς σφαγές, τίς οἰμωγές καί τά δάκρυα τῶν ἀθώων θυμάτων. 
Ἡ διεθνής κοινότητα παρακολουθεῖ μέ ἀπάθεια τά φρικτά ἐγκλήματα. 
Τά λόγια τους, στεγνά καί στυγνά, σιδερένια, ὅπως καί οἱ καρδιές τους, προδίδουν τίς σκέψεις τους, οἱ ὁποῖες μόνο σύμφωνες μέ τό θέλημα τοῦ Θεοῦ δέν εἶναι.
Ὄμως, μέσα ἀπό τόν διωγμό καί τό μαρτύριο λάμπει περισσότερο ἡ Χάρις τοῦ Θεοῦ. Τόν πρῶτο καί τόν τελευταῖο λόγο τόν ἔχει Ἐκεῖνος. «Τά ἀδύνατα παρά ἀνθρώποις, δυνατά παρά τῷ Θεῷ ἐστίν» (Λουκ. ιη’. 27). 
Ἀδελφοί μου, πρός Αὐτόν, τόν παντοδύναμο Κύριό μας, σήμερα καί πάντοτε, ὑψώνομε τήν καρδιά μας, τά μάτια μας, τήν ὑπαρξή μας ὁλόκληρη καί τόν παρακαλοῦμε νά λυπηθῇ τόν καθένα ξεχωριστά, τήν Πατρίδα μας, τόν κόσμο ὅλο καί διά πρεσβειῶν τῆς Παναγίας Μητρός Του, τοῦ Οὐρανοφάντορος Μεγάλου Βασιλείου καί πάντων τῶν Ἁγίων, νά φωτίσῃ, νά ὁδηγήσῃ στήν μετάνοια καί νά σώσῃ τόν σύμπαντα κόσμο ἐκ τῶν, συνεχουσῶν αὐτόν, δεινῶν καταστάσεων καί συμφορῶν. 
Δός Κύριε τήν εὐλογίαν σου καί τήν δωρεά σου κατά τόν νέον ἐνιαυτόν τῆς χρηστότητός Σου. 
Σᾶς εὔχομαι κάθε εὐλογία καί δωρεά παρά τοῦ Θεοῦ κατά τό νέο Ἔτος. 
Τά ἔτη σας πολλά καί εὐλογημένα.
Κυριακή 29 Δεκεμβρίου 2013

ΕΥΧΑΡΙΣΤΙΕΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΠΑΤΡΩΝ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΒΟΗΘΕΙΑ ΣΤΟ ΕΡΓΟ ΤΗΣ ΦΙΛΑΝΘΡΩΠΙΑΣ


Ἀπό τά βάθη τῆς ψυχῆς μας, εὐχαριστοῦμε ὅλους ὅσοι ἔρχονται ἀρωγοί στό ἔργο μας, ὥστε νά καλυφθοῦν οἱ ἀνάγκες τῶν ἐνδεῶν συνανθρώπων μας. 
Ἡ ἀγάπη, μᾶς ἑνώνει ὅλους σ’ αὐτό τό ἔργο τῆς προσφορᾶς πρός τόν συνάνθρωπο. 
Νά ἔχουν τήν εὐλογία τοῦ Θεοῦ ὅλοι ἐκεῖνοι, πού κάθε ἡμέρα μέ τήν ὅποια συνεισφορά τους δέν ἀφήνουν κανένα νηστικό καί γυμνό. 
Ἐκεῖνοι πού προσέφεραν καί προσφέρουν στό Γενικό Φιλόπτωχο Ταμεῖο τῆς Μητροπόλεως, στά Φιλόπτωχα τῶν Ἱερῶν Ναῶν, καθώς καί στόν Ἔρανο τῆς Ἀγάπης. 
Τά ὀνόματα ὅλων γέγραπται ἐν οὐρανῷ. Κύριος ὁ Θεός νά δίδῃ κατά τήν ἀγαπῶσαν καρδίαν των. 
Μᾶς συγκινοῦν ἰδιαιτέρως οἱ μαθηταί, πού ἔχουν πολύ μεγάλες εὐαισθησίες γιά τούς συνανθρώπους μας.  
Ἐπίσης, ἐκεῖνοι πού ἐθελοντικά συνεργάζονται στά Συσσίτια τῆς Μητροπόλεως καί στό λοιπό ἔργο τῆς φιλανθρωπίας. 
Οἱ ἀδελφοί μας ἰδιοκτῆτες τῶν Super Market Πατρῶν, πού ὅλο τόν χρόνο βοηθοῦν μέ πολλή ἀγάπη τό ἔργο τῆς Μητροπόλεως. 
Ἀκόμη, ἡ Alpha Bank, ἡ Madouvalos Bros S.A., ἡ Μπακαλάρος Α.Ε., τά Καθαριστήρια «Στεγνό», οἱ Ὑπάλληλοι τῆς ΔΕΗ ἐν ἐνεργείᾳ καί συνταξιοῦχοι, ὁ Ἀθλητικός Σύλλογος «Ἀπόλλων» Πατρῶν, ἡ Πανελλαδική Ἕνωσις Γυναικῶν «Παναθηναϊκή» (Παράρτημα Πατρῶν), κ.ἄ. πού προσέφεραν ἀπό τήν ἀγαπῶσα καρδία τους, γιά τούς ἔχοντες ἀνάγκη ἀδελφούς μας. 
Εὐχόμεθα σέ ὅλους πανευφρόσυνες Ἑορτές.


Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ

ΟΙ ΕΥΧΕΣ ΜΑΣ....ΟΙ ΕΥΧΑΡΙΣΤΙΕΣ ΜΑΣ...


ΙΕΡΟΣ ΝΑΟΣ ΤΙΜΙΟΥ ΠΡΟΔΡΟΜΟΥ & ΟΣΙΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ ΡΩΣΣΟΥ ΠΑΤΡΩΝ

«Τα Χριστούγεννα έχουν πάνω τους τη γλύκα της γιορτής ενός παιδιού. Ένας καινούργιος άνθρωπος γεννιέται ανάμεσά μας, ένα καινούργιο παιδί μας χαμογελάει. Κι αυτό το παιδί δεν είναι ξένο για κανένα μας- είναι ο εαυτός μας, που γεννιέται με τη θεία του ομορφιά, ανώτερη κι από το πρώτο κάλλος του, με την ωραιότερη μορφή του στο πρόσωπο του θεανθρώπου Ιησού Χριστού. Γιορτάζοντας ο πιστός τα Χριστούγεννα ζει κάθε φορά ένα μεγάλο μυστήριο· τη γέννηση της καινούργιας ανθρωπότητας». 

Προετοιμαζόμενοι να εορτάσουμε την Ενανθρώπηση του Υιού του Θεού και την είσοδο στον νέο έτος 2014, επικοινωνούμε μαζί σας, αισθανόμενοι την ανάγκη να σας ευχαριστήσουμε θερμώς για μια ακόμη φορά, δια την ευγενή, αδιάκοπη οικονομική ενίσχυση που προσφέρετε στον Ιερό Ναό μας, για την αποπεράτωσή του. 
Η ηθική και υλική συνεισφορά καταδεικνύει την καθοριστική συμπαράσταση σας και μας χαρίζει δύναμη να συνεχίσουμε αυτό το θεάρεστο έργο προς Δόξα Θεού. 
Καλά και Ευλογημένα Χριστούγεννα,
Ευλογημένο και Ειρηνικό το νέο έτος 2014!!!


Δευτέρα 23 Δεκεμβρίου 2013

ΝΕΟΣ ΠΡΩΤΟΣΥΓΚΕΛΛΟΣ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ ΠΑΤΡΩΝ

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΑΤΡΩΝ
Ἐν Πάτραις τῇ 23ῃ Δεκεμβρίου 2013

ΔΕΛΤΙΟΝ ΤΥΠΟΥ
ΝΕΟΣ ΠΡΩΤΟΣΥΓΚΕΛΛΟΣ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ ΠΑΤΡΩΝ

Ἀποχωρήσαντος ἐκ τῆς Ὑπηρεσίας του, ὡς Πρωτοσυγκέλλου τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Πατρῶν, τοῦ σεμνοῦ καί ἐναρέτου Ἀρχιμ. π. Συμεών Χατζῆ, Ἡγουμένου τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Γηροκομητίσσης Πατρῶν, ἵνα ἀφοσιωθῇ ἀπερίσπαστος εἰς τά ἐν τῇ Ἱερᾷ Μονῇ καθήκοντά του, ἀνετέθησαν ὑπό τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Πατρῶν κ.κ. Χρυσοστόμου, καθήκοντα Πρωτοσυγκέλλου εἰς τόν Πανοσιολογιώτατον Ἀρχιμ. π. Ἀρτέμιον Ἀργυρόπουλον, ἐργαζόμενον ἐπί ἀρκετά ἔτη εἰς τά Γραφεῖα τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Πατρῶν.  
Ὁ Σεβασμιώτατος ἔπλεξε τό ἐγκώμιο τοῦ π. Συμεών, ὁ ὁποῖος μέ τήν σειρά του συγκινημένος εὐχαρίστησε τόν Σεβασμιώτατο γιά τήν συνεχιζομένη ἀμείωτη ἀγάπη καί τιμή, μέ τήν ὁποία τόν περιβάλλει.  
Ὁ νέος Πρωτοσύγκελλος ἀνέλαβε τά καθήκοντά του ἀπό 23ης Δεκεμβρίου 2013.
Βιογραφικό Σημείωμα
Ὁ Πανοσιολογιώτατος Ἀρχιμ. Ἀρτέμιος (κατά κόσμον Ἀντώνιος) Ἀργυρόπουλος ἐγεννήθη ἐν Πάτραις τό 1977. Εἶναι ἀπόφοιτος τοῦ Τμήματος Οἰκονομικῆς καί Περιφερειακῆς Ἀνάπτυξης τοῦ Παντείου Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν καί τῆς Θεολογικῆς Σχολῆς τοῦ Καποδιστριακοῦ Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν. Ὁμιλεῖ Ἀγγλικά καί Γερμανικά.  
Ἐκάρη Μοναχός τήν 22αν Αὐγούστου 2001 εἰς τήν Ἱεράν Μονήν Παναγίας Γηροκομητίσσης ὑπό τοῦ Καθηγουμένου αὐτῆς Ἀρχιμ. Συμεών Χατζῆ.  
Ἐχειροτονήθη Διάκονος ὑπό τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου πρ. Πατρῶν κυροῦ Νικοδήμου, τήν 23ην Αὐγούστου 2001.  
Πρεσβύτερος ἐχειροτονήθη ὑπό τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Πατρῶν κ.κ. Χρυσοστόμου τήν 24ην Σεπτεμβρίου 2006 καί ἔλαβε τό ὀφφίκιο τοῦ Ἀρχιμανδρίτου.  
Παράλληλα μέ τά καθήκοντά του εἰς τά Γραφεῖα τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως, ἔχει τοποθετηθῆ Ἡγούμενος τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Ἁγίων Πάντων Πατρῶν.
 
Ἐκ τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως

Μια αναπάντεχη εξέλιξη...

Μια αναπάντεχη εξέλιξη
Tό πολυτελέστατο αυτοκίνητο έσβησε τη μηχανή στο χώρο στάθμευσης του πολυωρόφου καταστήματος.
Πρώτο κατέβηκε τρισχαρούμενο το παιδί. Σχεδόν πηδηχτά μπήκε με τη μητέρα του στο ισόγειο. Πολύχρωμος παράδεισος εκεί. Βιτρίνες, ράφια, δάπεδα γεμάτα.
Παιχνίδια, παιχνίδια, παιχνίδια. Ενθουσιασμός!
Το αγόρι με ολάνοιχτα μάτια κοίταξε προσεχτικά και αναφωνούσε κάθε στιγμή: «Το έχω, το έχω, πάμε πιο πέρα...»
Έτρεχε πρώτο οπό διάδρομο σε διάδρομο. Διάβαζε πινακίδες, περιεργαζόταν τα μεγέθη. Φώναζε στη μητέρα του:
— Έλα, μαμά, προχώρησε, μη με χάσεις, μπαίνω στο λαβύρινθο... Δεν είχε άδικο. Στα εκατοντάδες τετραγωνικά του ισογείου σχηματίζονταν δαιδαλώδεις διάδρομοι με ατέλειωτες συσκευασίες, φανταχτερές εικόνες παιχνιδιών και ποδήλατα μικρά, μέτρια και μεγάλα...
Μια αδιόρατη όμως μελαγχολία άρχιζε να σκιάζει τα παιδικά ολόλαμπρα πριν μάτια.
Ανέβηκαν με τις κυλιόμενες σκάλες στον 1ο όροφο.
Ίδια εικόνα του ισογείου κι δ. Φαντασμαγορία!
Στριμωγμένα στα ράφια πλήθος παιχνίδια. Άλλα κρεμασμένα οπό ψηλά, λαγουδάκια, ζωάκια διάφορα σκυλάκια, μικρούτσικα και πελώρια σαν λύκοι, μπεζ, κόκκινα, άσπρα, ασπρόμαυρα. Ζαλιζόταν τα μάτια να βλέπουν έντονα χρώματα, παραστάσεις με άγρια ζώα.
Προβολείς εστιάζονταν στα πιο καινούργια παιχνίδια.
Εκεί σταματούσε ὁ νεαρούλης με τη μητέρα του. Τα έβλεπε προσεχτικά για λίγο κι έπειτα μια σκιά απογοήτευσης.
— Πάμε, μαμά, στο 2ο όροφο.
— Τί έπαθε τούτο το παιδί και είναι ανικανοποίητο, έλεγε μέσα της ἡ μητέρα του. Πάλι τα ίδια, τίποτε δεν του αρέσει.
—Έλα, αγόρι μου, σίγουρα θα βρεις κάτι ωραίο. Όσο κι αν κοστίζει, θα το πάρουμε.
Κατασκευές, συναρμολογούμενα παιχνίδια, παιδικά αυτοκίνητα. Δεκάδες αυτοκίνητα, πλαστικά, μεταλλικά, φορτηγάκια, αστυνομικά, ασθενοφόρα, συρόμενα, ηλεκτροκίνητα, μερικά κόντευαν να φθάσουν τα διθέσια Smart (Mercedes).
Άλλες φιγούρες πιο πέρα. Ζωντανές και ψεύτικες κούκλες στο ίδιο ανάστημα!
Το αγόρι προσπέρασε περιφρονητικά.
Δεν μπορεί, θα εύρισκε κάποιο σπάνιο παιχνίδι.
Δεν υπήρχε σε όλη την Ελλάδα άλλο μεγαλύτερο πολυκατάστημα παιχνιδιών απ αυτό στο προάστιο της Αθήνας.
Το ήξερε. Το άκουγε στις διαφημίσεις. Στήριζε σ’ ατό τις ελπίδες του για κάποιο σπάνιο παιχνίδι, καινούργιο, άγνωστο στους φίλους του. Απατήθηκε κι εδώ.
Είχε απομείνει μια ανεξερεύνητη ακόμα πλευρά του ορόφου. Εκεί αεροπλάνα, τρένα, τηλεκατευθυνόμενα, επιτραπέζια, ηλεκτρονικά, ασύλληπτη ποικιλία.
Κάποια παιδάκια με βουρκωμένα μάτια τραβούσαν οπό το χέρι τον πατέρα τους, τη μάνα ἤ τον παππού, όποιον τα συνόδευε, για να τούς αγοράσει κάτι πού τα εντυπωσίασε, μα ὁ μεγαλύτερος τα προσπερνούσε ως ακατάλληλα για την ηλικία τους ἤ πολύ ακριβά και εξηγούσε την αιτία στα μικρά.
Σ’ ατή τη γωνιά στάθηκε και ὁ Νίκος, το παιδί, πού μπήκε τρισευτυχισμένο στο κατάστημα με τη μεγαλύτερη συλλογή χιλιάδων παιχνιδιών.
Επαναλάμβανε όμως την ίδια φράση κοιτάζοντας και τα τελευταία ράφια: «Το ξέρω, μαμά, το έχω κι αυτό, το έχω κι κενό...».
Μια θλίψη τώρα φανερή σκοτείνιασε το παιδικό πρόσωπο κι ὁ Νίκος έτρεξε προς την έξοδο κλαίγοντας απαρηγόρητα: Δεν βρήκα τίποτε. Τα έχω όλα, όλα!!!

Μια αναπάντεχη αλλαγή έγινε λίγο αργότερα.
Ξαναμπήκαν στο αυτοκίνητο τους με άδεια τα χέρια και θλιμμένη καρδιά. Ὁ Νίκος μισοξάπλωσε δακρυσμένος κι αμίλητος στο πίσω κάθισμα. Ἡ μητέρα οδηγούσε βαθιά προβληματισμένη. Έντονο το ερωτηματικό έρχονταν και ξανάρχονταν στη σκέψη της:
—Ποιός φταίει, ποιός φταίει; Ὁ Νικάκης, τα πλούτη μας, εγώ; Μήπως εγώ, εγώ κι ὁ πατέρας του; Δεν στερήσαμε ποτέ τίποτε στο παιδί μας. Γιατί μένει ανικανοποίητο, να είναι ευαίσθητο και γεμάτο αγάπη για τούς άλλους;
Ίδια χαρακτηριστικά είχε και ἡ μητέρα, πού κρατούσε αφηρημένη τώρα το τιμόνι. Ὁ νους της ήταν συγκεντρωμένος σ’ αυτό το θέμα.
Το φανάρι άναψε κόκκινο. Έκανε απότομο φρενάρισμα.
Ανασηκώθηκε ὁ Νίκος. — Τί έγινε, μαμά;
Βρήκε τότε ευκαιρία και πλησίασε δειλά στο τζάμι ένα αδύνατο, με φτωχικά ρούχα κι αχτένιστα μαλλιά «παιδί των φαναριών». Έμοιαζε αθώο και πονεμένο. Άπλωσε το χεράκι του και κοίταζε μια το Νίκο, μια τη μητέρα του.
Ποιός ξέρει πόση φτώχεια, ποιά εγκατάλειψη, ποιά εκμετάλλευση το έφερε σ’ αυτό το σταυροδρόμι...
— Νίκο μου, είπε ἡ μητέρα, μήπως έχεις κανένα ευρώ στο πορτοφολάκι σου;
— Ναι, ναι, απάντησε ὁ Νίκος κι έψαχνε στη τσέπη του. Άνοιξε ξαφνικά μόνος του το πίσω παράθυρο κι έδωσε το πορτοφόλι του στο φτωχοντυμένο παιδάκι. Ἐκείνο έμεινε αποσβολωμένο, χαμογέλασε, δεν πίστευε! Ξαφνιάστηκε και ἡ μητέρα.
Το μικρό το άνοιξε με τα μαυρισμένα χεράκια του και γούρλωσε τα μάτια του. Κέρματα και χαρτονομίσματα 10, 20, 50 €.
Τ’ αυτοκίνητα πίσω άρχισαν να σφυρίζουν. Πράσινο. Ἡ κυρία πρόλαβε να πει στο μικρό, πού την κοίταξε απορημένο, συνεσταλμένα.
—Πρόσεξε, αυτά είναι δώρο για σένα. Μη τα δώσεις σε άλλον.
Το μικρό απόμεινε στο φανάρι και χαιρέτησε.
Ὁ Νίκος από το πίσω τζάμι τ’ αυτοκινήτου ανταπέδιδε το χαιρετισμό.
— Μαμά, Είμαι πολύ χαρούμενος, τις είπε. Ἡ δασκάλα μας μάς είχε πει, πώς όταν δίνουμε κάτι δικό μας σε όσους έχουν ανάγκη, γεμίζει ἡ καρδιά μας με πλούτη αλλιώτικα κι ατυχία!
Ἡ πλούσια μητέρα πήρε μια αναπάντεχη απάντηση στον προβληματισμό της. Χάρηκε με την αυθόρμητη προσφορά και τη χαρά του γιο της. Του ξήγησε βέβαια διακριτικά, ότι αυτά τα παιδιά στα φανάρια των δρόμων μπορεί να τα εκμεταλλεύονται και κακοί άνθρωποι. Ἡ πράξη του όμως ήταν πολύ ωραία!
Έπειτα τις ήλθε μια έμπνευση, πού την προκάλεσε το ίδιο το παιδί της.
— Θέλεις, Νικάκη μου, το απόγευμα να πάμε πιο μακριά λίγο από το σπίτι μας, σε ένα άλλο σπίτι ενός ιδρύματος, να παίξεις με μερικά παιδιά πού δεν έχουν γονείς και τα φροντίζουν κάποιοι καλοί ξένοι άνθρωποι;
Να τούς χαρίσεις, αν θέλεις, και μερικά από τα παιχνίδια σου;
— Ναι, ναι, θα τούς δώσω πολλά-πολλά από τα καλύτερα παιχνίδια μου....
Το βράδυ μητέρα και παιδί γύρισαν τρισευτυχισμένοι στο σπίτι τους.
...........................................................................
Το γεγονός είναι αληθινό, όσο κι αν μοιάζει ακραίο κι απίστευτο. Έγινε παραμονές Χριστουγέννων κι όμως στέλνει μηνύματα για όλες τις ημέρες, σε όλους τούς καιρούς, σε μικρότερους και μεγαλύτερους.

Πηγή: Περιοδικό ‘’Προς Την Νίκην’’, τεύχος Δεκεμβρίου 2008

ΠΗΓΗ 

ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΕΟΡΤΗ ΑΓΑΠΗΣ...ΜΕ ΔΕΜΑΤΑ ΑΓΑΠΗΣ!

Με τις ευλογίες του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου μας κ.κ Χρυσοστόμου και το σύνθημα κανείς να μην πεινάσει στις εορτές των Χριστουγέννων, την ευθύνη του Ενοριακου Φιλοπτώχου Ταμείου και με την ηθική και υλική στήριξη των Ενοριτών και άλλων αγαπώντων το φιλανθρωπικό έργο, ο κάτω Ιερός Ναός γέμισε τρόφιμα που προσφέρθηκαν για τους έχοντας ανάγκη αδελφούς μας. 
Οι κυρίες του Ενοριακού Φιλοπτώχου Ταμείου με την καθοδήγηση του υπευθύνου Ιερέως π. Αλεξίου ετοίμασαν 100 δέματα με τρόφιμα (κρέας,γάλα,ζυμαρικά,όσπρια,καφέ,κουραμπιέδες,μελομακάρονα,
τσουρέκια κ.α), τα οποιά μοιράστηκαν  σε 100 οικογένειες της Ενορίας, κάνοντας πραξη την εντολή της αγάπης και την προσφορά αλληλεγγύης.
Θερμές ευχαριστίες σε όσους συνεισεφεραν από το υστέρημα τους για να προσφερθούν αυτά τα 100 δέματα αγάπης!!!

Κυριακή 22 Δεκεμβρίου 2013

ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΠΑΤΡΩΝ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ


Χ Ρ Υ Σ Ο Σ Τ Ο Μ Ο Σ
ΕΛΕῼ ΘΕΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΤΗΣ ΑΓΙΩΤΑΤΗΣ
ΚΑΙ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ ΠΑΤΡΩΝ

 
 Πρός τό Χριστεπώνυμον πλήρωμα τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Πατρῶν 
«Χριστός γεννᾶται, δοξάσατε». 
Ὁ ἱερός ὑμνογράφος μέ χαρά καί ἀγαλλίαση καλεῖ τούς ἀνθρώπους ὅπου γῆς, νά δοξολογήσουν τόν Θεό, γιατί ἡ προσδοκία τῶν ἐθνῶν ἔγινε πραγματικότης. Τά δεσμά ἐλύθησαν καί ὁ ἄνθρωπος ἐλευθερώνεται πλέον ἀπό τήν προγονική κατάρα, μέσα ἀπό τήν ἑκούσια κένωση, τό ἄδειασμα τοῦ Θεοῦ. Ὁ Θεός γίνεται ἄνθρωπος, «ἵνα τόν ἄνθρωπον Θεόν ἀπεργάσηται». 
«Χριστός ἐξ οὐρανῶν, ἀπαντήσατε». 
Ἐλᾶτε οἱ ἄνθρωποι, ἑνωθῆτε μέ τίς οὐράνιες δυνάμεις, ὑποδεχθῆτε «τόν Ἄρτον τόν ἐξ οὐρανοῦ καταβάντα». 
Δέν πρόκειται γιά ἕνα ἁπλό ἐπισκέπτη. Δέν ἔρχεται ἕνας ἰσχυρός ἡγέτης. Δέν κατεβαίνει ἄγγελος ἀπό τόν οὐρανό, γιά νά μᾶς φέρῃ κάποιο μήνυμα. 
Ὁ ἴδιος ὁ Θεός σαρκώνεται, ἀφοῦ «οὔτε ἄγγελος, οὔτε ἄνθρωπος, οὔτε ἄλλη κτιστή δύναμις» ἠδύνατο νά ἀποκαταστήσῃ τήν ἀμαυρωθεῖσαν εἰκόνα καί νά ἀνακαινίσῃ τήν σύμπασαν κτίσιν. 
«Χριστός ἐπί γῆς, ὑψώθητε». 
Οἱ πεσμένοι καί ταλαιπωρημένοι ἄνθρωποι, οἱ ζῶντες μέσα στόν γνόφο τῆς ἀγνωσίας τοῦ Θεοῦ, ἦλθε ἡ ὥρα νά σηκώσετε τό κεφάλι. «Τά ἀρχαῖα παρῆλθεν. Ἰδού γάρ γέγονε τά πάντα καινά...». Οἱ ἀπελπισμένοι καί ἀπογοητευμένοι ἀπό τίς δυσκολίες τῆς ζωῆς, μή λυγίζετε. Εἶστε πλέον νικηταί, γιατί εἶναι μαζί μας ὁ Ἰησοῦς Χριστός. 
«Ἄσατε τῷ Κυρίῳ, πᾶσα ἡ γῆ». 
Σκιρτήσατε, χορεύσατε οἱ γηγενεῖς. Εὐφρόσυνον χορό συστήσατε. Τήν λύπη διαδέχεται ἡ χαρά, τόν πόνο καί τά βάσανα διαδέχεται ἡ εὐλογία. 
«Καί ἐν εὐφροσύνῃ ἀνυμνήσατε Λαοί». 
Ἑνωθῆτε ὅλοι οἱ ἄνθρωποι σήμερα, ἀπ’ ἄκρου εἰς ἄκρον τῆς γῆς, νεανίσκοι καί παρθένοι, πρεσβύτεροι μετά νεωτέρων καί ἄσατε παναρμόνια ὠδή· «κενοῦται γάρ ἡ θεότης... ἀνακαινοῦται δέ τό ἀνθρώπινον, διά τῆς πρός τό θεῖον ἀνακράσεως, θεῖον γινόμενον» (Ἁγ. Γρηγόριος Νύσσης). 
Αὐτό τό πανηγύρι, αὐτή ἡ μεγάλη γιορτή, αὐτή ἡ κένωση τοῦ Θεοῦ, δίδει σήμερα, μέσα στό ζοφερό παρόν πού διέρχεται ἡ ἀνθρωπότης, τό ἔναυσμα νά κατακλύσῃ τίς καρδιές μας ἡ αἰσιοδοξία, τό θάρρος, ἡ ἐλπίδα, ἡ χαρά. 
Τά Χριστούγεννα εἶναι τό ξανάνιωμα τοῦ παλιωμένου κόσμου. Γιατί νά λυπούμεθα; Γιατί νά θλιβώμεθα καί νά ἀπογοητευώμεθα; Γιατί νά χάνωμε τόν ἐνθουσιασμό μας καί τήν αἰσιοδοξία μας; Τί κι ἄν ἔρχωνται δυσκολίες τῆς ζωῆς; Τί κι ἄν μᾶς ταλαιπωροῦν πρός καιρόν οἱ ἀνθρώπινες καταστάσεις, οἱ ὁποῖες «ὡς νεφίδιον» παρέρχονται; 
Ἐμεῖς δέν ἔχομε τό πολίτευμά μας ἐνταῦθα. Ὁ σκοπός μας καί ὁ προορισμός μας εἶναι ἡ οὐράνια καί αἰώνια πατρίδα. 
Ἐλᾶτε λοιπόν ἀδελφοί, μικροί καί μεγάλοι. Ἐλᾶτε νά χαροῦμε. Δεῖτε μέ θάρρος τήν ζωή. Ὁ Θεός εἶναι ἀνάμεσά μας. 
Μή χάνετε τήν ἐλπίδα καί τήν εὐφροσύνη τῆς καρδιᾶς. Δέν εἴμαστε μόνοι μας πλέον ἐπάνω στήν γῆ. Δέν μπορεῖ καμμιά δύναμη νά μᾶς κάμψῃ τό φρόνημά, νά ἐμποδίσῃ τήν πορεία μας πρός τήν λύτρωση. 
Ὁ Θεός ἔγινε ἄνθρωπος. Εἶναι μαζί μας. Εἶναι στό σπίτι μας, στήν καρδιά μας, ἐφ’ ὅσον Τοῦ ἀνοίξωμε τήν πόρτα. 
Ναί, εἶναι ἴσως κάποιοι πού ἄργησαν, δέν θέλησαν μέχρι τώρα, ἤ δέν μπόρεσαν νά Τοῦ ἀνοίξουν, γιά νά Τόν φιλοξενήσουν. Ἄς τό κάνουν τώρα. Τούς βλέπομε καί χαιρόμεθα. Σπεύδουν νά Τόν προσκαλέσουν, γιά νά μείνῃ μαζί τους. 
Ἴσως κάποιοι ἀκόμη ἐπιμένουν στήν ἄρνηση. Ἐκεῖνος ὅμως περιμένει καί ἐπιμένει, λέγοντάς μας: «Διά σέ τήν δόξαν ἐκένωσα, τόν Πατέρα εἴασα καί πρός σέ ἦλθον τόν μισοῦντα με καί ἀποστρεφόμενον. Φάγε με εἶπον, καί λέγω σοι, καί πίε με...». Θέλει ὅλους νά μᾶς ἀγκαλιάσῃ. Θέλει νά κάνῃ τήν καρδιά ὅλων μας τόπον δοχῆς, ὄχι μόνο φιλοξενίας προσκαίρου, ἀλλά μονίμου διαμονῆς, πρός εὐλογία, σωτηρία καί ἁγιασμό μας. 
Χρόνια Πολλά καί Εὐλογημένα! Καλή Πρωτοχρονιά!  
Χριστούγεννα 2013  
Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ

Ο  Π Α Τ Ρ Ω Ν  Χ Ρ Υ Σ Ο Σ Τ Ο Μ Ο Σ

ΠΡΟΣΟΧΗ!!! ΠΕΡΙ ΜΑΡΤΥΡΩΝ ΤΟΥ ΙΕΧΩΒΑ

ΠΡΟΣΟΧΗ!!! ΠΕΡΙ ΜΑΡΤΥΡΩΝ ΤΟΥ ΙΕΧΩΒΑ
ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΠΑΤΡΩΝ κ.κ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ

ΛΥΧΝΟΣ TV-ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΗΝ ΕΝΟΡΙΑ ΜΑΣ

ΛΥΧΝΟΣ TV-ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΗΝ ΕΝΟΡΙΑ ΜΑΣ
ΚΥΡΙΑΚΗ ΣΤΗΝ ΕΝΟΡΙΑ

ΚΑΤΗΧΗΤΙΚΑ 2022-2023

ΚΑΤΗΧΗΤΙΚΑ 2022-2023
ΕΛΑ ΚΑΙ ΕΣΥ ΣΤΗΝ ΠΑΡΕΑ ΜΑΣ...

ΤΡΑΠΕΖΑ ΑΓΑΠΗΣ

ΤΡΑΠΕΖΑ ΑΓΑΠΗΣ
ΑΠΟ ΤΟ ΕΝΟΡΙΑΚΟ ΦΙΛΩΠΤΩΧΟ ΤΑΜΕΙΟ

Blog Archive

Από το Blogger.

Δημοφιλείς αναρτήσεις

Αρχειοθήκη ιστολογίου

ΕΘΕΛΟΝΤΙΚΗ ΑΙΜΟΔΟΣΙΑ

ΕΘΕΛΟΝΤΙΚΗ ΑΙΜΟΔΟΣΙΑ
Δώσε ζωή...

ΠΡΟΒΟΛΕΣ ΣΕΛΙΔΑΣ

Translate