Σάββατο 30 Δεκεμβρίου 2023

ΕΝΟΡΙΑΚΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΕΒΔΟΜΑΔΟΣ 31/12/2023-7/1/2024-ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΕΙΣ

  • 1/1/2024 ΔΕΥΤΕΡΑ Περιτομή του Κυρίου - Μεγάλου Βασιλείου: Θεία Λειτουργία-Δοξολογία 07:00-10:15
  • 4/1 ΠΕΜΠΤΗ ΕΣΠΕΡΑΣ: Εσπερινός-Όρθρος-Μεγάλες Ώρες Θεοφανείων 17:00 
  • 5/1 ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ (πρωί): Ο Μεγάλος Εσπερινός των Θεοφανείων μετά της Θείας Λειτουργίας του Μεγάλου Βασιλείου και ο Μέγας Αγιασμός στις 06:30. Την παραμονή των Θεοφανείων(ΠΡΩΤΑΓΙΑΣΗ) 5/1/2024, οι Ιερείς θα επισκεφθούν τις οικίες και τα καταστήματα όσων επιθυμούν τον αγιασμό τους με τον Μεγάλο Αγιασμό. Δηλώνετε στους Ιερείς και στους επιτρόπους(ονοματεπώνυμο, διεύθυνση & τηλέφωνο), για τον προγραμματισμό αυτής της επίσκεψης. 
  • 6/1 ΣΑΒΒΑΤΟ ΑΓΙΑ ΘΕΟΦΑΝΕΙΑ: (ΔΥΟ ΘΕΙΕΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΕΣ) Α)(ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΒΡΑΔΥ) Μικρά Αγρυπνία: Όρθρος-Θεία Λειτουργία-Μέγας Αγιασμός 21:30-01:00 μετά τα μεσάνυχτα. Β)(ΣΑΒΒΑΤΟ ΠΡΩΪ) Θεία Λειτουργία-Μέγας Αγιασμός 07:30-10:30 
  • Την 7η Ιανουαρίου 2024 ημέρα ΚΥΡΙΑΚΗ ο Ιερός Ναός μας πανηγυρίζει την Σύναξιν του Τιμίου Προδρόμου & Βαπτιστού Ιωάννου. Δηλώσεις συμμετοχής για την αρτοκλασία κατά τον Εσπερινό της πανηγύρεως, στην Εκκλησιαστική Επιτροπή. 
  • ΙΕΡΑ ΠΑΝΥΓΗΡΙΣ

ΣΑΒΒΑΤΟ 6 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2024 - ΑΓΙΑ ΘΕΟΦΑΝΕΙΑ  

18:00 Μέγας Πανηγυρικός Αρχιερατικός Εσπερινός Μετ`Αρτοκλασίας.   

ΚΥΡΙΑΚΗ 7 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2024

07:00-10:00 Όρθρος-Αρχιερατική Θεία Λειτουργία.

17:00 Εσπερινός-Ιερά Παράκληση & Κοπή Ενοριακής Βασιλόπιτας.

  • Ο Ιερός Ναός έχει εκδώσει καλαίσθητα ημερολόγια διά το έτος 2024 και διατίθενται σε μεγέθη τοίχου και τσέπης για την ενίσχυση των έργων αποπερατώσεως!

ΘΑΥΜΑΣΤΟΣ ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΟΣ ΚΟΣΜΟΣ π. Δημητρίου Μπόκου

Συνεορταζόταν τὸ πάλαι ἡ ἑορτὴ τῶν Χριστουγέννων μὲ τὴν ἑορτὴ τῶν Θεοφανείων. Καὶ στὶς δυὸ ἑορτὲς ὑπάρχει κοινὸ θέμα, κοινὸς σκοπός: Μιὰ πρωτόγνωρη θεοφάνεια. Ἡ φανέρωση τοῦ Θεοῦ ἐπὶ τῆς γῆς. Μὲ τὸν δικό της τρόπο ἡ καθεμιὰ ἀναδεικνύει τὸ ἀσύλληπτο μυστήριο, «τὸ πάντων καινῶν καινότατον, τὸ μόνον καινὸν ὑπὸ τὸν ἥλιον» (ἅγ. Ἰω. Δαμασκηνός). Δὲν ὑπῆρξε οὔτε θὰ ὑπάρξει πιὸ πρωτοφανές, πιὸ σπουδαῖο γεγονὸς ἀπὸ τὴν κάθοδο τοῦ Θεοῦ στὸν κόσμο, τὴν ἐνσάρκωση, τὴν ἐμφάνιση καὶ τὴ συναναστροφή του μὲ τοὺς ἀνθρώπους. Τί μεγαλύτερο θὰ μποροῦσε νὰ ὑπάρξει ἀπ’ τὸ νὰ γίνει ὁ Θεὸς ἄνθρωπος;

Φέτος οἱ δυὸ ἑορτὲς συναντῶνται ξανά. Ἡ Κυριακὴ μετὰ τὴν Χριστοῦ Γέννησιν εἶναι ταυτόχρονα καὶ Κυριακὴ πρὸ τῶν Φώτων. Ἀπὸ τὴ μιὰ ψάλλονται οἱ ὕμνοι τῆς Γέννησης, γιὰ νὰ ἀποδοθεῖ (νὰ ὁλοκληρωθεῖ καὶ νὰ κλείσει) ὁ ἑορτασμὸς τῶν Χριστουγέννων, ἀπὸ τὴν ἄλλη προαναγγέλλονται τὰ Θεοφάνεια. Ὁ Πρόδρομος, κηρύσσοντας στὴν ἔρημο τοῦ Ἰορδάνου, «ὅπου ἐξεπορεύετο πᾶσα ἡ Ἰουδαία χώρα καὶ οἱ Ἱεροσολυμῖται, καὶ ἐβαπτίζοντο πάντες ἐν τῷ Ἰορδάνῃ ὑπ’ αὐτοῦ», προέλεγε ὅτι πίσω του ἐρχόταν κάποιος πολὺ ἰσχυρότερός του. Τόσο μεγάλος, ποὺ αὐτός, ὁ Πρόδρομος, δὲν ἦταν ἄξιος οὔτε νὰ σκύψει γιὰ νὰ τοῦ λύσει τὰ κορδόνια τῶν ὑποδημάτων του.

Αὐτὸς ὁ μέγας καὶ ἰσχυρὸς «βαπτίσει ὑμᾶς ἐν Πνεύματι Ἁγίῳ». Ἦρθε γιὰ νὰ ἀναπλάσει μὲ τὴν πνοὴ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος τὸν παλαιὸ κόσμο. Νὰ τὸν ἀναχωνεύσει μέσα στὸ «καταναλίσκον» τὴν ἁμαρτία «πῦρ» τῆς Θείας Χάριτος, νὰ φτιάξει ἀπὸ αὐτὸν ἕναν θαυμαστὸ καινούργιο κόσμο. Ὄχι σὰν αὐτὸν ποὺ ὀνειρεύεται ὁ ἐπηρμένος ἀπ’ τὴν τεχνολογία του ἄνθρωπος τῆς νέας ἐποχῆς. Ὁ κόσμος τοῦ Θεοῦ εἶναι μιὰ καινούργια κτίση, ἀναγεννημένη ἐκ τῶν ἔσω. Ἀνέτειλε ἐκ τῆς Παρθένου ὁ νοητὸς ἥλιος τῆς δικαιοσύνης Χριστός, γιὰ νὰ γίνει φῶς σὲ ἕναν κόσμο γεμάτο σκοτάδι. «Ἐν χώρᾳ καὶ σκιᾷ θανάτου». Καὶ μᾶς καλεῖ νὰ γίνουμε μέρος τοῦ δικοῦ του κόσμου, ἀφήνοντας τὸ ψέμα καὶ μετέχοντας στὴν ἀλήθεια. Ἀλλὰ ἀληθινοὶ ἄνθρωποι γινόμαστε ἐκ τῶν ἔσω. Μὲ τὸν ἀδιάλειπτο ἀγώνα κατὰ τῆς ρίζας ὅλων τῶν παθῶν, τοῦ ἐπάρατου ἐγωκεντρισμοῦ.

Μετέχουν λοιπὸν στὴ ζωὴ τοῦ Χριστοῦ, μόνο ὅσοι νεκρώνουν τὴ σάρκα τους, τὸν σαρκικὸ ἄνθρωπο, μὲ τὰ πάθη καὶ τὶς ἀδυναμίες του. Αὐτοὶ ἀποκαθηλώνουν τὸν ἑαυτό τους, βάζουν σὲ δεύτερο πλάνο τὶς δικές τους ἐπιδιώξεις, τὴ δική τους εὐχαρίστηση. Σὲ πρῶτο ἔχουν πάντα τὸν συνάνθρωπο, ἀρχίζοντας ἀπὸ τὸν πλησιέστερο, τὸν σύντροφό τους. Εἶναι οἱ ὄντως ταπεινοί. Ζοῦν γιὰ τὸν ἄλλον πρῶτα, μετὰ γιὰ τὸν ἑαυτό τους. Γίνονται «εἰς ἀλλήλους χρηστοί, εὔσπλαγχνοι», ἀλληλοσυγχωρούμενοι, ὅπως ὁ Θεὸς συγχωρεῖ ἐμᾶς διὰ τοῦ Χριστοῦ (Γαλ. 5, 24. Ἐφ. 4, 32).

Ἡ «καινὴ κτίσις», ὁ θαυμαστὸς καινούργιος κόσμος τοῦ Θεοῦ εἶναι ἐδῶ. Εἴμαστε μέσα;

Καλὸ Ἅγιο Δωδεκαήμερο! Καλὸ μήνα! Καλὴ χρονιά! Χρόνια πολλά!

Ο ΜΕΓΑΣ ΒΟΗΘΟΣ π. Δημητρίου Μπόκου

«Πολυμερῶς καὶ πολυτρόπως πάλαι ὁ Θεὸς λαλήσας τοῖς πατράσιν ἐν τοῖς προφήταις, ἐπ’ ἐσχάτου τῶν ἡμερῶν τούτων ἐλάλησεν ἡμῖν ἐν Υἱῷ» (Ἑβρ. 1, 1). Σὲ δύο μόλις γραμμὲς ἡ πρὸς Ἑβραίους ἐπιστολὴ μᾶς δίνει ὅλο τὸ πλάνο τοῦ σωστικοῦ σχεδίου ποὺ ἡ ἄπειρη ἀγάπη τοῦ Θεοῦ ἀπεργάσθηκε γιὰ τὸν κόσμο. «Πολλὲς φορὲς καὶ μὲ πολλοὺς τρόπους παλιότερα ὁ Θεὸς μίλησε στοὺς πνευματικούς μας προγόνους διὰ μέσου τῶν προφητῶν. Μὰ δὲν ἀρκέστηκε σ’ αὐτό. Τώρα μᾶς μίλησε διὰ μέσου τοῦ Υἱοῦ του».

Γιατὶ ὅμως ἦταν ἀναγκαῖο νὰ κατεβεῖ στὴ γῆ, νὰ σαρκωθεῖ ἀσπόρως «ἐκ Πνεύματος Ἁγίου καὶ Μαρίας τῆς Παρθένου» καὶ νὰ περπατήσει ἀνάμεσά μας ὡς ὅμοιος μὲ μᾶς («καθ’ ἡμᾶς ἄνθρωπος») ὁ ἴδιος ὁ Υἱὸς τοῦ Θεοῦ; Δὲν ἔκαναν καλὰ τὸ ἔργο τους οἱ δίκαιοι καὶ οἱ προφῆτες; Δὲν ὁμολόγησε ὁ ἴδιος ὁ Θεὸς π. χ. γιὰ τὸν «ἑαυτοῦ φίλον», τὸν Μωυσῆ, ὅτι τὸν ἀναγνωρίζει ὡς τὸν πιὸ ἐκλεκτό του ἀνάμεσα στοὺς ἀνθρώπους; «Οἶδά σε παρὰ πάντας καὶ χάριν ἔχεις παρ’ ἐμοὶ» (Ἐξ. 33, 12).

Οἱ προφῆτες ἔκαμαν πολὺ καλὰ τὴ δουλειά τους. Μὰ ἡ ἀποστολή τους δὲν ἦταν νὰ σώσουν τὸν κόσμο. Ξεπερνοῦσε τὶς δυνάμεις τους αὐτό. Ἄνθρωποι οἱ ἴδιοι, φορώντας τὴν πεσοῦσα φύση τοῦ Ἀδάμ, ὑποκείμενοι στὴ φθορὰ καὶ τὸν θάνατο ποὺ ἡ ἁμαρτία εἶχε εἰσαγάγει στὸν κόσμο, δὲν μποροῦσαν νὰ δώσουν στὸν ἄνθρωπο αὐτὸ ποὺ δὲν εἶχαν οἱ ἴδιοι. «Οὐκ ἂν λάβοις παρὰ τοῦ μὴ ἔχοντος» (Λουκιανός). Ὁ ρόλος τους ἦταν ὄχι νὰ σώσουν, ἀλλὰ νὰ προαναγγείλουν μόνο τὸν Σωτήρα.

Καὶ ὅταν ὁ Λόγος τοῦ Πατρὸς «σὰρξ ἐγένετο καὶ ἐσκήνωσεν ἐν ἡμῖν» (Ἰω. 1, 14), μᾶς ἔδειξε μὲ τὴ θαυμάσια παραβολὴ «τοῦ ἐμπεσόντος εἰς τοὺς ληστάς», γιατί προέκρινε νὰ μᾶς σώσει μὲ τὸν τρόπο αὐτόν. Ἡ παραβολὴ μιλάει γιὰ τὸν ἱερέα καὶ τὸν λευΐτη πού, «διὰ τὸ ἀνίατον» τοῦ τραύματος «μὴ φέροντες τὴν ψυχοφθόρον ἀλγηδόνα», δὲν μπόρεσαν νὰ βοηθήσουν τὸν ἄνθρωπο ποὺ οἱ ληστὲς ἐγκατέλειψαν ἡμιθανῆ. Μιλάει ὅμως καὶ γιὰ κάποιον ἀλλογενῆ Σαμαρείτη, ποὺ ἔσωσε τὸν τραυματισμένο, ἐπιδένοντας τὶς πληγές του καὶ μεταφέροντάς τον στὸ πανδοχεῖο.

«Ἱερέα ὀνομάζει τὸν μακάριο Μωυσῆ καὶ Ἀαρών. Εἶναι τοῦτος λοιπὸν ὁ ἀξιοθαύμαστος Μωυσῆς ποὺ δοξάστηκε, ποὺ μὲ τὴ δεκαπλῆ μάστιγά του χτύπησε τοὺς Αἰγυπτίους, ποὺ ἔσχισε καὶ ξέρανε τὴν Ἐρυθρά, ποὺ πίσω ἀπὸ τὸ σύννεφο μίλησε μὲ τὸν Θεό. Αὐτὸς ποὺ ἔκαμε πολλὰ ἀξιοθαύμαστα, αὐτός, ἀφοῦ εἶδε τὸν ἄνθρωπο πληγωμένο στὴ γῆ, τὸν προσπέρασε χωρὶς νὰ τὸν σηκώσει. Ὅμοια κι ὁ Λευΐτης, ἡ τάξη τῶν προφητῶν. Οὔτε ὁ Μωυσῆς μὲ τὰ θαύματά του, οὔτε οἱ προφῆτες μὲ τὰ σημεῖα τους, κανένας δὲν τὸν λύτρωσε ἀπὸ τὸν θάνατο, κανένας δὲν ἔκλεισε τὸ τραῦμα τῆς ἁμαρτίας. Γιατὶ οἱ ἴδιοι ἦσαν τῆς ἁμαρτίας δεσμῶτες. Μ’ ὅλο ποὺ μὲ τὴ σεμνὴ ζωή τους ἔγιναν φίλοι τοῦ Θεοῦ, ὅμως, ἐπειδὴ ἦσαν ὁμόσαρκοι μὲ τὸν Ἀδὰμ καὶ προέρχονταν ἀπὸ τὴ νεκρὴ ρίζα, δὲν μποροῦσαν, κλαδιὰ αὐτοί, νὰ ἀποσπάσουν τὴ ρίζα τῆς ἁμαρτίας» (Χρυσόστομος). Χρειαζόταν λοιπὸν κάποιος ἱκανότερος.

Ἔτσι ἔρχεται ὁ μέγας βοηθός, ὁ Χριστός, «οὐκ ἐκ Σαμαρείας, ἀλλ’ ἐκ Μαρίας». Κατέρχεται ἀπὸ τὴν Ἱερουσαλήμ, τὴ Βασιλεία τῶν Οὐρανῶν. Ἀκολουθεῖ τὴν πορεία τοῦ ἀνθρώπου καὶ ἔρχεται στὴν Ἱεριχώ, στὴ ληστρικὴ χώρα τῆς ἁμαρτίας. Ἔρχεται νὰ θεραπεύσει τὸ μέγα τραῦμα τοῦ ἀνθρώπου, «ἐπιχέων ἔλαιον καὶ οἶνον». Ἀπὸ τοὺς ἄπειρους τρόπους σωτηρίας ποὺ τὸ βάθος τῆς σοφίας του γνωρίζει, διαλέγει τὸ λάδι (τὴν ἀγάπη του) καὶ τὸ κρασὶ (τὸ αἷμα του).
Ἡ σάρκωσή του εἶναι ὁ δρόμος τῆς ὑπέρτατης θυσίας, γιατὶ αὐτὴ ἐκφράζει καλύτερα τὴν ἄφατη φιλανθρωπία του.

(ΛΥΧΝΙΑ ΝΙΚΟΠΟΛΕΩΣ, ἀρ. φ. 413, Δεκ. 2017)

Ἀντιύλη
Ἱ. Ναὸς Ἁγ. Βασιλείου, 481 00 Πρέβεζα
Τηλ. 26820 25861/23075/6980 898 504
e-mail: antiyli.gr@gmail.com

Η ΣΑΡΚΑ ΤΗΣ ΠΑΡΘΕΝΟΥ π. Δημητρίου Μπόκου

Η Παναγία «ευρέθη εν γαστρί έχουσα εκ Πνεύματος Αγίου». Βρέθηκε να εγκυμονεί χωρίς να έχει σχέση με άνδρα. Η εγκυμοσύνη της δεν προέκυψε κατά τους φυσικούς νόμους. Οφειλόταν αποκλειστικά σε θεϊκή ενέργεια. «Το γαρ εν αυτή γεννηθέν εκ Πνεύματός εστιν Αγίου». Και όταν συμπληρώθηκαν οι μέρες για να γεννήσει, «έτεκε τον Υιόν αυτής τον πρωτότοκον, και εκάλεσε το όνομα αυτού Ιησούν» (Κυριακή προ της Χριστού Γεννήσεως). Η Γέννηση του Χριστού είναι η μοναδική που δεν υπάκουσε στους φυσικούς νόμους.

Ο Χριστός έγινε άνθρωπος παίρνοντας σάρκα μόνο από τη μητέρα του. Η Παναγία γέννησε ενώ ήταν παρθένος. Κατά την πίστη της Εκκλησίας μας υπήρξε πάντοτε, ψυχή τε και σώματι, παρθένος. «Πρό τόκου», πριν γεννήσει τον Χριστό, «εν τόκω», κατά τη γέννα του Χριστού, αλλά και «μετά τόκον», μετά τον τοκετό. Είναι Αειπάρθενη. Κυοφόρησε και γέννησε τον Κτίστη, «μηδέν της παρθενίας λυμανθείσης». Χωρίς να φθαρεί καθόλου η παρθενία της. Είναι η «αδιαφθόρως Θεόν Λόγον τεκούσα».

Η σάρκα που έδωσε στον Υιό της ήταν πανάχραντη. Άσπιλη και αμόλυντη. Αν και η Θεοτόκος γεννήθηκε όχι με άσπιλη σύλληψη, αλλά όπως όλοι οι άνθρωποι, φέροντας και αυτή το προπατορικό αμάρτημα ως θυγατέρα και απόγονος του Αδάμ, όμως κατά τον Ευαγγελισμό, αποδεχόμενη τη θεϊκή πρόταση να γίνει μητέρα του Χριστού, καθαρίστηκε. Εξαγιάστηκε με την επέλευση του Αγίου Πνεύματος και την επισκίασή της από τη δύναμη του Υψίστου Θεού. Το βρέφος που με εντελώς υπερφυσικό τρόπο θα γεννιόταν από αυτήν, θα ήταν άγιο και αναμάρτητο. Θα ονομαζόταν Υιός Θεού. «Διό και το γεννώμενον άγιον κληθήσεται Υιός Θεού» (Λουκ. 1, 35).

Ο Χριστός παίρνει τη σάρκα της Παρθένου, επειδή διάλεξε να σώσει τον άνθρωπο με το να γίνει άνθρωπος ο ίδιος. Θέλησε να αποκαταστήσει μια εντελώς ρεαλιστική κοινωνία με τον άνθρωπο, φυσική, κατά κυριολεξία σωματική. Σαρκώνεται, αποκτά «εκ των αγνών και παρθενικών αιμάτων» της Παναγίας σώμα ίδιο με μας, το αγιάζει και μας το αντιπροσφέρει (με τη Θεία Ευχαριστία), για να ενωθεί όχι απλώς πνευματικά ή ηθικά, αλλά ουσιαστικά, δηλαδή οντολογικά, σωματικά, μαζί μας. Με τη θεία Μετάληψη πλέον ο άνθρωπος γίνεται σύσσωμος και σύναιμος με τον Χριστό. «Διά τούτο ανέμιξεν Εαυτόν ημίν και ανέφυρε (ανέμιξε) το σώμα Αυτού εις ημάς», για να γίνουμε ένα, όπως το σώμα που είναι ενωμένο με την κεφαλή. «Των γαρ σφόδρα ποθούντων εστί τούτο δείγμα». Έτσι ενεργούν αυτοί που αγαπούν δυνατά. «Αδελφός ηθέλησα υμέτερος γενέσθαι. Εκοινώνησα σαρκός και αίματος δι’ υμάς» (αγ. Ιω. Χρυσόστομος).

Θεμέλιο και βαθύτατη ρίζα του μυστηρίου αυτού είναι η Παναγία, αφού ο Χριστός που κοινωνούμε σαρκώθηκε από την Παρθένο. Στη Θεία Ευχαριστία μεταλαμβάνουμε τη σάρκα του Χριστού που γεννήθηκε από τη Θεοτόκο. Είναι συνεπώς και δική της σάρκα. Και μέσω του Χριστού την παίρνουμε κι εμείς. Γινόμαστε κι εμείς υιοί της, όπως ο Χριστός. Και αυτή γίνεται Μητέρα της Εκκλησίας, αφού είναι Μητέρα του Χριστού, της κεφαλής της Εκκλησίας.

Η Εκκλησία δεν διστάζει να υποστηρίξει με τόλμη την αλήθεια του πράγματος αυτού, διότι πράγματι η σάρκα του Κυρίου είναι σάρκα της Θεοτόκου. Με την ενσάρκωση του Λόγου ο κάτω κόσμος, ο ανθρώπινος, ενώθηκε με τον άνω, τον αγγελικό (π. Γεώργιος Φλωρόφσκι, Ανατομία προβλημάτων της Πίστεως, εκδ. Ρηγοπούλου, Θεσ/νίκη 1977, σ. 151, 161).

Γι’ αυτό και δεν αμελούμε ποτέ να μνημονεύουμε «εξαιρέτως της Παναγίας αχράντου…».

Παρασκευή 29 Δεκεμβρίου 2023

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ- ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΟΠΗ ΤΗΣ ΒΑΣΙΛΟΠΙΤΤΑΣ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ ΠΑΤΡΩΝ

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΑΤΡΩΝ

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Μέ τήν εὐκαιρία τῆς εἰσόδου στό νέο Ἔτος 2024 καί τῆς Ἱερᾶς Μνήμης τοῦ ἐν Ἁγίοις Πατρός ἡμῶν Βασιλείου τοῦ Μεγάλου, θά τελεσθῇ στίς 31 Δεκεμβρίου 2023, ἡμέρα Κυριακή καί ὥρᾳ 6.00μ.μ. στόν Νέο Ἱερό Ναό Ἁγίου Ἀνδρέου Πατρῶν, Μέγας Ἀρχιερατικός Ἑσπερινός χοροστατοῦντος τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Πατρῶν κ.κ. Χρυσοστόμου, μετά τό τέλος τοῦ ὁποίου θά πραγματοποιηθῇ ἡ τελετή κοπῆς τῆς Βασιλόπιττας.

Ἡ ἑορτή τῶν Χριστουγέννων στήν Πάτρα.

Μέ λαμπρότητα καί μέ τήν συμμετοχή πλήθους εὐσεβοῦς Λαοῦ, πού κατέκλυσε τούς Ἱερούς Ναούς, ἑορτάσθη ἡ μεγάλη Δεσποτική ἑορτή τῶν Χριστουγέννων στήν Ἱερά Μητρόπολη Πατρῶν.

·Τήν παραμονή τῆς Ἑορτῆς, ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Πατρῶν κ.κ. Χρυσόστομος, ἐχοροστάτησε καί ὡμίλησε στήν Ἀκολουθία τοῦ Ἑσπερινοῦ στόν Μητροπολιτικό Ἱερό Ναό Εὐαγγελιστρίας Πατρῶν.

·Ἀνήμερα, ὁ Σεβασμιώτατος ἐχοροστάτησε στόν Ὂρθρο καί ἐτέλεσε τήν Θεία Λειτουργία στόν μεγαλοπρεπῆ Ἱερό Ναό τοῦ Ἁγίου Ἀποστόλου Ἀνδρέου Πατρῶν, ὁ ὁποῖος ἐπλημμύρισε ἀπό χιλιάδες κόσμο, πού κατέκλυσαν ὂχι μόνο τό ἐσωτερικό τοῦ Ναοῦ, ἀλλά καί τόν αὒλειο χῶρο.

Κατά τήν διάρκεια τῆς Θείας Λειτουργίας ἀνεγνώσθη ἡ Χριστουγεννιάτικη Ἐγκύκλιος τοῦ Σεβασμιωτάτου, ὃπως ἒγινε σέ ὃλους τούς Ναούς τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως.

Στό τέλος τῆς Θείας Λειτουργίας, ὁ Σεβασμιώτατος ἐξέφρασε τήν χαρά του καί τήν συγκίνησή του γιά τήν συμμετοχή τοῦ Λαοῦ στήν Θεία Λατρεία, ἡ ὁποία εἶναι ἡ ἀπάντηση σέ ὃλους, ὃσοι θέλουν μια κοινωνία χωρίς πνευματικές βάσεις, χωρίς ἀξίες, χωρίς Θεό.

·Ὁ Θεοφιλέστατος Ἐπίσκοπος Κερνίτσης κ. Χρύσανθος, ἐτέλεσε ὃλες τίς ἱερές Ἀκολουθίες τῶν Χριστουγέννων, στόν Ἱερό Ναό τοῦ Ἁγίου Νεκταρίου Πατρῶν, ἐν πληθούσῃ Ἐκκλησίᾳ.

Στούς περισσοτέρους Ἱερούς Ναούς τῆς πόλεως, ἐτελέσθησαν δύο Θεῖες Λειτουργίες, σέ κάποιους δέ καί τρεῖς (Ἱερά Ἀγρυπνία, Θεία Λειτουργία πρώτη πρωινή καί δεύτερη).













ΠΡΟΣΟΧΗ!!! ΠΕΡΙ ΜΑΡΤΥΡΩΝ ΤΟΥ ΙΕΧΩΒΑ

ΠΡΟΣΟΧΗ!!! ΠΕΡΙ ΜΑΡΤΥΡΩΝ ΤΟΥ ΙΕΧΩΒΑ
ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΠΑΤΡΩΝ κ.κ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ

ΛΥΧΝΟΣ TV-ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΗΝ ΕΝΟΡΙΑ ΜΑΣ

ΛΥΧΝΟΣ TV-ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΗΝ ΕΝΟΡΙΑ ΜΑΣ
ΚΥΡΙΑΚΗ ΣΤΗΝ ΕΝΟΡΙΑ

ΚΑΤΗΧΗΤΙΚΑ 2024-2025

ΚΑΤΗΧΗΤΙΚΑ 2024-2025
ΕΛΑ ΚΑΙ ΕΣΥ ΣΤΗΝ ΠΑΡΕΑ ΜΑΣ...

ΤΡΑΠΕΖΑ ΑΓΑΠΗΣ

ΤΡΑΠΕΖΑ ΑΓΑΠΗΣ
ΑΠΟ ΤΟ ΕΝΟΡΙΑΚΟ ΦΙΛΩΠΤΩΧΟ ΤΑΜΕΙΟ

Blog Archive

Από το Blogger.

Δημοφιλείς αναρτήσεις

Αρχειοθήκη ιστολογίου

ΕΘΕΛΟΝΤΙΚΗ ΑΙΜΟΔΟΣΙΑ

ΕΘΕΛΟΝΤΙΚΗ ΑΙΜΟΔΟΣΙΑ
Δώσε ζωή...

ΠΡΟΒΟΛΕΣ ΣΕΛΙΔΑΣ

Translate