Δευτέρα 31 Δεκεμβρίου 2012

2013 NEO ETOΣ


Ευχή και Προσευχή μας να είναι τούτο το έτος 
αληθινά σωτήριο και ειρηνικό για όλους. 
Έτος πίστεως στο Θεό και αγάπης στον άνθρωπο. 
ΚΑΛΗ, ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΗ ΚΑΙ ΑΓΙΑΣΜΕΝΗ ΧΡΟΝΙΑ!

Ο ΧΡΟΝΟΣ ΣΤΗ ΖΩΗ ΜΑΣ...


  • Πρώτα πρέπει να σεβόμαστε τον Θεό και μετά πρέπει να σεβόμαστε τον χρόνο που Αυτός μας δίνει.
  • Μόνο η πίστη μας στον Xριστό, μπορεί να τακτοποιήσει το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον μας.
  • Το χθές χάθηκε, το αύριο είναι αμφίβολο. Το σήμερα υπάρχει και σου ανήκει. Γι'αυτό αξιοποίησε το!
ΟΥΡΑΝΙΑ ΜΗΝΥΜΑΤΑ εκδ. ΛΥΔΙΑ

ΜΕΓΑΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ

Ο Μέγας Βασίλειος ανήκει στις μεγάλες και ανεπανάληπτες μορφές που λάμπρυναν το στερέωμα της Εκκλησίας μας και της Ιστορίας. Ναι οι λόγοι του βαθείς και μεστοί αφυπνίζουν και λυτρώνουν φθοροποιές συνήθειες: 
«Είναι ντροπή να περνάη ο καιρός μας στα χαμένα, και ύστερα να αναπολούμε τα περασμένα. Τότε πιά δεν βγαίνει τίποτε από τις νοσταλγικές μελαγχολίες. Δεν μπορούμε να είμεθα σκεύη της θείας χάριτος, εάν δεν φροντίζουμε να απαλλαγούμε από τα πάθη που είναι ριζωμένα στην ψυχή μας. 
Γι’αυτό και ευτυχής είναι εκείνος που δεν πιάστηκε στο αγκίστρι της κακίας….Ευτυχής εκείνος που δεν εστήριξε την ελπίδα σ’αυτόν τον κόσμο, αλλά κράτησε την καρδιά του κοντά στην Πρόνοια του Θεού». 
«Γιατί παίρνεις πάνω σου την κατάρα του Κάϊν με την μέθη και την πολυφαγία… Δεν βλέπεις αυτούς που προπονούν τα άλογα… πως σαν πλησιάζουν οι αγώνες των προετοιμάζονται με ολιγοφαγία. Η μέθη οδηγεί στην ακολασία και η ολιγάρκεια στην αρετή. Όποιος είναι αθλητής προπονείται»! 
ΟΥΡΑΝΙΑ ΜΗΝΥΜΑΤΑ εκδ. ΛΥΔΙΑ
Κυριακή 30 Δεκεμβρίου 2012

ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ...


Το τέλος του χρόνου συχνά γεννά μέσα μας ένα αίσθημα μελαγχολίας, καθώς συνειδητοποιούμε πως όλο και περισσότερο γερνούμε ή προσεγγίζουμε το φυσικό μας τέλος. Ας μην λησμονούμε όμως, πώς τον πρώτο ρόλο στην ζωή μας δεν το παίζει το σώμα που είναι φθαρτό, αλλά η αθάνατη ψυχή μας. Γι' αυτό και η αρετή δεν έχει ηλικία. Πάντα μπορούμε να καλλιεργούμε και να ασκούμε την καλοσύνη, την αγάπη, την στοργή. Γιατί, αν και "ο έξω άνθρωπος, το σώμα φθείρεται, ο έσω άνθρωπος, η ψυχή, ξανακαινουργιώνεται ημέρα με την ημέρα", όπως γράφει ο Απ. Παύλος στους Κορινθίους. Έτσι τα γηρατειά δεν είναι ο "βράχος" που κλείνει τον δρόμο της ζωής, αλλά η πύλη που οδηγεί σε μια άλλη ζωή...!
ΟΥΡΑΝΙΑ ΜΗΝΥΜΑΤΑ εκδ ΛΥΔΙΑ

ΚΑΛΗ ΠΡΩΤΟΧΡΟΝΙΑ!
Παρασκευή 28 Δεκεμβρίου 2012

ΜΟΝΑΧΟΣ ΜΩΥΣΗΣ Ο ΑΓΙΟΡΕΙΤΗΣ

" Xριστός Γεννάται... 
Ο Χριστός γίνεται άνθρωπος, για να γίνει ο άνθρωπος Θεός. Ο άνθρωπος δίχως τον Χριστό γίνεται απάνθρωπος. Ο χριστιανισμός γέννησε τον ανθρωπισμό. Ο ανθρωπισμός παραμυθεί την ανθρωπότητα. 

Ο Χριστός ήλθε στον κόσμο γυμνός, όπως ο κάθε άνθρωπος, που όμως δεν το συλλογιέται καλά. Αυτό, φρονούμε, είναι το μήνυμα των Χριστουγέννων. 
Ο νεοελληνικός βίος θέλει να απομακρυνθεί από τον Χριστό. Θεωρεί ότι περιορίζεται, ότι ασφυκτιά η ζωή του με τον Χριστό. Έτσι, ελεύθερος υποδουλώνεται σε διάφορα είδωλα. Η Ορθοδοξία δεν μιλά πια στην καρδιά του Νεοέλληνα. Τη γέννηση του Θεανθρώπου εορτάζει στη Β. Ευρώπη ή στην Άπω Ανατολή. Η Ευρώπη κι αυτή αποχριστιανισμένη. Ο ανθρωπισμός έγινε απανθρωπισμός. 
Η αίσθηση της επίγειας αθανασίας οδηγεί τον άνθρωπο στο ασταμάτητο κυνηγητό της ηδονής, από τη σάρκα, το χρήμα και τη δόξα. Συχνά το αποτέλεσμα είναι οδυνηρό, μα ο άνθρωπος δεν το βάζει κάτω. Ο Χριστός ήλθε στον κόσμο για να μας ανασηκώσει και να μας πει πως είμαστε παρεπίδημοι. 
Τυφλωμένος και αχόρταγος ο άνθρωπος από τις απολαύσεις, έτσι εορτάζει και τις χριστιανικές εορτές και τα Χριστούγεννα. Αμφισβητώντας, αγνοώντας ή απορρίπτοντας το επέκεινα, ο άνθρωπος αφοσιώνεται όλος στο ενθάδε, στη μοναδικότητα του παρόντος, στην απόλαυση της ζωής. Η καθαρά αυτή υλιστική θεώρηση της ζωής δεν μπορεί να είναι μια αποτυχία του χριστιανισμού, που ποτέ κανέναν δεν μπορεί να εξουσιάσει, αλλά μια ελεύθερη επιλογή του ανθρώπου στα γήινα, πρόσκαιρα και φθαρτά. 
Η συρρίκνωση του ορθόδοξου βιώματος έκανε και τους Νεοέλληνες να εορτάζουν τις εορτές ανεόρταστα. Η αγορά, η κατανάλωση, η διαφήμιση, η μόδα, η διατροφή, η ενδυμασία, η απόλαυση όλων των υλικών αγαθών άφησε άχαρη την ψυχή. 
Χριστούγεννα σε μια παραμορφωμένη Ελλάδα με πικρές στατιστικές. 
Σαρκώνεται ο Χριστός για τη θέωση του ανθρώπου. Για την αναστήλωση του ιερού και μοναδικού του προσώπου. Ο Νεοέλληνας σφυρίζει αδιάφορα και αρκείται σε καλό φαΐ και κρασί, τηλεόραση, καναπέ ή πολυθρόνα και γλυκά. Το νήπιο Ιησούς απορεί για την κατάντια του μεγάλου θαύματος, του ανθρώπου. Που πιστεύει σε ό,τι βλέπει και πιάνει. Παραμελεί την ψυχή του. Αδιαφορεί για τα ερωτηματικά της συνειδήσεώς του. Απάνθρωπος βίος, αγενής συμπεριφορά, ατομισμός και αδιαφορία. 
Για ποιους σαρκώθηκε ο Χριστός; Για όλους. Οι περισσότεροι τον περιφρονούν επιδεικτικά. Δηλαδή απέτυχε; Νομίζω εμείς αποτύχαμε και ακόμη δεν ταπεινωθήκαμε. Δεν καταλάβαμε ότι δεν έχει ανάγκη από δικηγόρους ο Χριστός. Από νωρίς κυνηγήθηκε ο Χριστός και έφυγε για την Αίγυπτο. 
Η εξουσία φοβήθηκε την παρουσία του και κύλησε στο αίμα τα νήπια και γέμισε από θρήνους μητέρων η Σιών. Νομίζουμε πως κάτι είμαστε και κάτι κάνουμε. Δεν καταλάβαμε πως ως τιποτένιοι, απορημένοι και ταπεινοί κάτι κάποτε μπορούμε να κατορθώσουμε. Ας διακόψουμε τα πολλά λόγια και ας αφήσουμε να μιλήσει το παράδειγμα. Έχουμε μεγάλη ανάγκη σήμερα από συμπεριφορές και όχι από ομιλίες. 
Το νήπιο Χριστός στη φάτνη της Βηθλεέμ είναι σιωπηλό κι όμως διδάσκει περίτρανα την ταπείνωση. Οι νεοέλληνες χριστιανοί ορθόδοξοι έχουν μεγάλη την ανάγκη της γνήσιας μετάνοιας και της αληθινής ταπείνωσης. Οι καιροί είναι δύσκολοι, μα μην τους κάνουμε δυσκολότερους. Ο νεοελληνικός προκλητικός, υπερκαταναλωτικός βίος καταντά απαράκλητος και άχαρος. Των Ελλήνων οι κοινότητες κατά τον Δ. Σαββόπουλο αξίζει να ξαναθυμηθούν την ομορφιά της συντροφιάς, τη χάρη της παρέας, την ωραιότητα του καλαμπουριού. 
Και κατά τον Κ. Τσιρόπουλο την ευγένεια του πνεύματος που δίδαξαν με το βίο τους οι άγιοί μας. Παρ' όλα αυτά, αγαπητοί,"Χριστός γεννάται δοξάσατε, Χριστός εξ ουρανών απαντήσατε, Χριστός επί γης υψώθητε, άσατε τω Κυρίω άσμα καινόν και εν ευφροσύνη ανυμνήσατε λαοί ότι δεδόξασται".

ΤΟ ΜΟΝΑΧΙΚΟ ΠΑΙΔΙ...

«Είμαι καλό παιδί και θα βρω μια μαμά που θα με αγαπάει»
Συγκινεί το γράμμα που έγραψε ένα αγοράκι, ο Μάνος ο οποίος περνά τα πρώτα του Χριστούγεννα σε ίδρυμα.....

«Δεν έχω ξανακάνει Χριστούγεννα σε αυτό το σπίτι. Είναι πιο μεγάλο απ’ το δικό μου, έχει ωραία χρώματα και πολλές μαμάδες. Η δική μου μαμά είναι άρρωστη, δεν μπορεί να έλθει να μείνει μαζί μου. Μια φορά που την είδα, εδώ, ζαλιζόταν και δεν παίξαμε. Όταν ήμασταν στο δικό μας σπίτι την έβλεπα να κάνει ενέσεις, κοιμόταν πολύ, δεν με άκουγε όταν της μιλούσα.
Αυτό το σπίτι έχει κι άλλα παιδιά, είναι μόνα τους κι αυτά. Καμιά φορά έρχονται κάποιοι, μεγάλοι, και τα βλέπουν , τους φέρνουν παιχνίδια. Θέλω κι εγώ παιχνίδια, δικά μου, να τα παίρνω στο κρεβάτι μου. Ο Μάρκος με αφήνει να παίξω με το αυτοκίνητό του, αλλά δεν το θέλω, το κλωτσάω όταν το βρω μπροστά μου.
Μια κυρία που μένει εδώ, μου είπε ότι σε λίγο θα έχω καινούργιο σπίτι, πολλά παιχνίδια και μια καλή μαμά. Πότε; τη ρώτησα. Δεν θέλω να μείνω άλλο εδώ… Βαριέμαι. Μέχρι να φύγω, θα φωνάζω εκείνη μαμά μου. Είναι καλή, την αγαπάω, με παίρνει αγκαλιά, μια μέρα πήγα σπίτι της και έφαγα λουκουμάδες. Κι εδώ τρώω πολλά γλυκά, γιατί είναι Χριστούγεννα.
Η δασκάλα μου στο σχολείο με ρώτησε τι δώρο θέλω από τον Άϊ Βασίλη, κι εγώ είπα τρενάκι, που να σφυρίζει. Θέλω κι ένα σωσίβιο, για να πάω στην θάλασσα. Δεν έχω πάει ποτέ.
Η κυρία που την λέω μαμά μου μας πήγε θέατρο, μου άρεσε που είχε δυνατή μουσική. Είχε κι έναν κακό άνθρωπο που στο τέλος πέθανε, κι όλοι χειροκροτήσαμε. Κανείς δεν τους αγαπάει του κακούς. Εγώ είμαι καλό παιδί και θα βρω μια μαμά που θα με αγαπάει.
Μάνος»
Ε.Φ: ΕΜ
Τρίτη 25 Δεκεμβρίου 2012

ΚΑΤΟΙΚΗΤΗΡΙΟ ΤΟΥ ΘΕΟΥ


Ἄν θέλης  νά φτιάξης τήν ψυχή σου κατοικητήριο τοῦ Θεοῦ, πρῶτα ἀπ' ὅλα νά προετοιμάσης τό ἀπαραίτητο ὑλικό, ὥστε ὁ οὐράνιος Ἀρχιτέκτονας νά μπορῆ νά ἀρχίση τό χτίσιμο. Τό σπίτι πρέπει νά εἶναι φωτεινό καί εὐάερο. Νά ἔχη παράθυρα, πού εἶναι  οἱ πέντε αἰσθήσεις, ὥστε τό οὐράνιο φῶς, ὁ Ἥλιος  τῆς δικαιοσύνης, νά μπορεῖ νά εἰσχωρήση μέσα στόν ἐσωτερικό ἄνθρωπο. Ἡ πόρτα τοῦ σπιτιοῦ εἵναι ὁ  ἴδιος ὁ Χριστός, γιατί εἶπε: "ἐγώ  εἶμαι ἡ θύρα". Ἐκείνος φυλάει τό σπίτι καί ζεῖ μέσα σ'αὐτό. Ναί ἄν ἡ ψυχή σου  εἶναι ἔτσι προετοιμασμένη. Ὁ Θεός  μπορεῖ να ἔρθη καί νά κατοικήση ἐκεῖ!!!

ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΠΑΤΡΩΝ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ

Παιδιά μου εὐλογημένα,

Καθώς βρισκόμαστε μπροστά στό μέγα θαῦμα τῆς Θείας κενώσεως καί ἄκρας συγκαταβάσεωςτοῦ Θεοῦ γιά τήν σωτηρία τοῦ ἀνθρώπου καί τήν ἀνακαίνιση συμπάσης τῆς κτίσεως, ἐξετάζομε τήν δική μας ἀναστροφή καί τήν δική μας πορεία, μετά ἀπό τόσους αἰῶνες, ἀπό τήν σάρκωση τοῦ Θεοῦ,καί φεῦ, διαπιστώνομε ὅτι ἐνῷ «ὁ τοῦ Θεοῦ Λόγος ἐφάπαξ κατά σάρκα γεννηθείς, ἀεί γεννᾶται θέλων κατά πνεῦμα διά φιλανθρωπίαν τοῖς θέλουσι» (Ἅγιος Μάξιμος ὁ Ὁμολογητής), ἐμεῖς δέν ἀξιοποιοῦμε τήν ταπείνωση τοῦ Θεοῦ, τήν ἀγάπη καί τήν δωρεά Του.
Δέν θά σταθῶ στά δραματικά γεγονότα, πού ταλαιπωροῦν τόν πλανήτη μας ἀπ’ ἄκρου εἰς ἄκρον. Θά ἑστιάσω στόν δικό μας χῶρο, στήν δική μας πατρίδα, ἡ ὁποία εὐλογήθηκε τόσο ἀπό τόν Θεό, ὥστε νά κατέχῃ τήν ἀλήθεια τήν ἀποκεκαλυμμένη ἀπό Αὐτόν, καί στό διάβα τῶν αἰώνων νά φωτίσῃ καί τούς ἄλλους λαούς, οἱ ὁποῖοι εὑρίσκοντο στό σκότος τῆς ἀγνοίας.
Τώρα, ἄραγε, σέ ποιά κατάσταση εὑρίσκεται ἡ χώρα μας; Ἀξιοποίησε τά δῶρα τοῦ οὐρανοῦ; Ζεῖ ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ; Ὑποδέχεται τόν ἐνανθρωπήσαντα Σωτῆρα της ἐν χαρᾷ καί ἀγαλλιάσει;
Πρόκειται γιά ἐρωτήματα πού βασανίζουν τό «εἶναι» μας ἡμέρα καί νύκτα. Πρός ἐνίσχυση λοιπόν τῆς πορείας μας καί πνευματικόν ἐπανεντροχιασμόν, βάζοντας τό χέρι μας «εἰς τόν τύπον τῶν ἥλων», κάνομε ὁρισμένες σωτήριες, πιστεύομε, διαπιστώσεις. 
Ἄς στρέψωμε γύρω τήν ματιά μας καί ἄς δοῦμε τήν πραγματικότητα. Ἡ ἴδια ἡ ψυχή μας καί ἡ συνείδησή μας ἀποροῦν, καί μιά ἐσωτερική φωνή ἔρχεται νά μᾶς ξυπνήσῃ, κρούοντας τόν κώδωνα τοῦ κινδύνου. Ἕως πότε τό Ἔθνος μας, τό ὁποῖο ἐνωτίσθη καί ἐδέχθη τό μήνυμα τῆς σωτηρίας, θά βαδίζῃ σέ ἀλλοτρίας ὁδούς; Ἕως πότε θά μένωμε ὡς ὁ ἄσωτος υἱός τῆς Εὐαγγελικῆς περικοπῆς, μακράν τῆς ἀκενοτομήτου διδασκαλίας τοῦ Κυρίου καί Θεοῦ καί Σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ; Ἕως πότε θά ζῶμεν ὡς ὑλιστές καί εἰδωλολάτρες, ἔχοντας τοποθετήσῃ στό βάθρο τοῦ Θεοῦ εἴτε τόν ἑαυτό μας, εἴτε τήν ὕλη, εἴτε τήν ἡδονή; Ἔλειψαν δυστυχῶς, ἐν πολλοῖς, οἱ ἄνθρωποι τοῦ καθήκοντος, τῆς ἠθικῆς, τῆς δικαιοσύνης, τῆς ἀγάπης.
Δέν βλέπετε ὅτι ἡ νεολαία μας, τήν ὁποία θελήσαμε νά ἀναθρέψωμε, τά τελευταῖα ἔτη, μόνο μέτά ξυλοκέρατα τῆς ὕλης, μακράν τῆς Ὀρθοδόξου καί ἀμωμήτου Πίστεώς μας καί τῶν ἀξιῶν, πάνω στίς ὁποῖες στηρίχθηκε ὅλο τό οἰκοδόμημα τοῦ Ἔθνους μας, δέν βλέπετε ὅτι ἀπεγοητεύθη, ὅτι σήπεται πνευματικῶς, ὅτι κακοπαθεῖ μέσα σέ μιά ἀπομακρυσμένη ἀπό τόν Θεό κοινωνία; Ἡ ἀπογοήτευση αὐτή ὀφείλεται στό ὅτι ὡδηγήσαμε τά παιδιά μας μέσα ἀπό ἀνθρωποκεντρικά καί ὑλιστικά παιδαγωγικά συστήματα στήν ἀπώλεια τῆς ἐλπίδος καί τῆς αἰώνιας ζωῆς.
Πότε, ἀγαπητοί, θά συνέλθωμε; Ἕως πότε θά πλανώμεθα; Πότε θά κατανοήσωμε ὅτι αἰτία τῶν δεινῶν συμφορῶν μας εἶναι ἡ ἀποστασία μας ἀπό τόν ἐνανθρωπήσαντα Θεό;
Ἀδελφοί μου, πολλάκις ὡς Ἀρχιερεύς τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, ἠθέλησα νά περιγράψω τήν κατάσταση στήν ὁποία εὑρισκόμεθα ἐξ αἰτίας τῆς ἀρνήσεως τοῦ Θεοῦ. Καί τό ἔκαμα, ἀλλά μέ συστολή μεγάλη, ὄχι γιά κανένα ἄλλο λόγο, ἀλλά ἔχοντας τήν αἴσθηση ὅτι ἀναγινώσκοντες κάποιοι αὐτές τίς διαπιστώσεις θά ἐπέχαιρον εἰς βάρος μας.
Θεωρῶ ὅμως ὅτι πρέπει νά μιλήσωμε πλέον εἰς βάθος καί μέ τήν γλῶσσα τῆς ἀλήθειας, ὅσοκαί ἄν αὐτό μᾶς πονάει, προκειμένου καί τίς πληγές νά θεραπεύσωμε, καί τήν διάδοση τῆς πνευματικῆς νόσου νά ἐμποδίσωμε. 
Μελετῶντας τήν Ἁγία Γραφή, διαπιστώνομε ὅτι πρό πάσης ἀνορθώσεως, προηγήθη ὁ ἔλεγχος καί ἡ προφητική φωνή τῆς Ἐκκλησίας. Ἐξ ἄλλου ὁ ἴδιος ὁ Κύριος παραγγέλλει διά τοῦ Ἀποστόλου του: «Ἔλεγξον, ἐπιτίμησον, παρακάλεσον» (Πρός Τιμόθ. Β’, δ’, 2).
Σπεύσατε καί ἀνοίξατε τίς σελίδες τῆς ἱστορίας. Θά διαπιστώσετε ὅτι τό Ἔθνος μας, ὁσάκις εἶχε ἐστραμμένα τά μάτια πρός τόν ἕνα καί μόνο ἀληθινό Θεό, ἦτο κραταιό καί δυνατό. Ὁσάκις ὅμως ἐμετεωρίσθη ὁ νοῦς του, τότε ἔχασε τόν προορισμό του, τήν ἐλπίδα του, τήν ἐμπιστοσύνη ἀκόμη καί στόν ἴδιο τόν ἑαυτό του. Ἄρχισε νά βυθίζεται. Ἀλλ’ εὐτυχῶς, τήν ὥρα ἐκείνη, ὡς ἄλλος Πέτρος καταποντιζόμενος εἰς τήν θάλασσα, ἐβόησε πρός τόν παντοδύναμο Θεό, γνωρίζοντας ἐνδομύχως ὅτι μόνον Αὐτός δύναται νά προσφέρῃ τήν λύτρωση καί τήν σωτηρία: «Κύριε βοήθει μοι».
Καί ἡ ἀπάντηση ἦτο ἄμεση, μέ τήν γλυκυτάτη φωνή τοῦ Κυρίου μας: «Ὀλιγόπιστε, εἰς τί ἐδίστασας;» (Ματθ. ιδ’, 31). Γιατί ὀλιγοπίστησες; Γιατί ἔχασες τήν ἐλπίδα σου; Σέ ἄφησα ποτέ νά καταποντισθῇς, νά ἐξαφανισθῇς;
Γι’ αὐτό ἄς μή ἀπελπιζώμεθα, ἀδελφοί. Τά παθήματά μας πιστεύω ὅτι ἤδη ἄρχισαν νά γίνωνται μαθήματα. Ἀρκετά περιπλανηθήκαμε στίς χῶρες τίς ἄβατες καί ἄνυδρες. Ἀρκετά ἀδικήσαμε τόν ἑαυτό μας, ὑποτιμῶντας τήν θεοειδῆ καί θεοσφράγιστη ὕπαρξή μας. Τό λοιπόν ἀδελφοί, «καιρός τοῦ ποιῆσαι τῷ Κυρίῳ» (Ψαλμ. 118. 126). Ἡ ψυχή μας ἀναζητᾷ τόν Σωτῆρα της. Γνωρίζει ὅτι ὁ Σαρκωθείς Θεός ἀναμένει ἐν χαρᾷ καί ἀγαλλιάσει νά τοῦ προσφέρωμε τά δῶρα μας.Ἐπιμένει νά τοῦ δώσωμε τούς θησαυρούς μας. Καί ἰδού, ἱστάμεθα ἐνώπιον τοῦ σαρκί φανέντος Υἱοῦ καί Λόγου τοῦ Θεοῦ, καί ἀκούομε τό ἐρώτημά Του, ὅπως ὁ Ἅγιος Ἱερώνυμος: «Παιδιά μου, τί θά μοῦ προσφέρετε σήμερα τήν ἡμέρα τῆς γεννήσεώς μου;». Ἐμεῖς ἀπαντᾶμε ὅπως ὁ Ἅγιος: «Κύριε τί θά μπορούσαμε νά σοῦ δώσωμε; ... δέν ἔχομε τίποτε». Ἀλλά Ἐκεῖνος ἐπιμένει: «Καί ὅμως ἔχετε κάτι πού μπορεῖτε καί πρέπει νά μοῦ τό δώσετε... τίς ἁμαρτίες σας. Αὐτό εἶναι τό καλύτερο δῶρο γιά μένα.Δῶστε μου τίς ἁμαρτίες σας, γιά νά τίς συγχωρήσω ὅλες».
Ἄς προχωρήσωμε ἀδελφοί, ἄς πλησιάσωμε μαζί μέ τούς Ποιμένες καί τούς Μάγους τῆς Ἀνατολῆς, μαζί μέ ὅλους ὅσοι στό διάβα τῶν αἰώνων ἔφτασαν ἐνώπιόν Του καί κατέθεσαν τόν ἀτίμητο θησαυρό τῆς ψυχῆς τους. Ἄς προχωρήσωμε ὡς πρόσωπα, ὡς οἰκογένειες, ὡς Κοινωνία, ὡςἜθνος. 
Ἀκούετε, ἀδελφοί μου, τήν γλυκυτάτη φωνή Του; Εἶναι τόσο γνώριμη σέ μᾶς: «Υἱέ μου, δός μοι σήν καρδίαν» (Παροιμ. κγ’. 26). Μή δειλιῶμεν∙ ἄς τοῦ ἀπαντήσωμε ὁ καθείς μέ σπουδή καί πόθο: «Κύριε λάβε τήν καρδία μου καί ἅγνιζε, καί κάθαρε, καί ρύθμιζε αὐτήν».

Σᾶς ἀσπάζομαι ὅλους πατρικά καί σᾶς εὔχομαι ἀπό τά βάθη τῆς ψυχῆς μου,

Χρόνια Πολλά καί Εὐλογημένα!
Πανευφρόσυνα Χριστούγεννα!
Καλή Πρωτοχρονιά!

Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ


Παρασκευή 21 Δεκεμβρίου 2012

ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΕΙΚΟΝΑΣ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ

Προκαταβολικά πρέπει να σημειώσουμε, ότι η εικόνα της Γεννήσεως του Χριστού ανήκει στις λεγόμενες πολυεικόνες, διότι απεικονίζει πολλά γεγονότα μαζί, που χρονικά και τοπικά απέχουν μεταξύ τους. Είναι και αυτός ένας τρόπος που χρησιμοποιείται από την Εκκλησία μας, για να παρουσιάζει και να βιώνει το γεγονός της θείας ενανθρωπήσεως, ως ένα συνεχές παρόν.
«΄Οτε ήλθε το πλήρωμα του χρόνου, εξαπέστειλεν ο Θεός τον υιόν αυτού γενόμενον εκ γυναικός, γενόμενον υπό νόμον, ίνα τους υπό νόμον εξαγοράση, ίνα την υιοθεσίαν απολάβωμεν». (Γαλ. 4, 4-5).
Με αυτό το λιτό τρόπο περιγράφει η Καινή Διαθήκη το μεγαλύτερο γεγονός των αιώνων, τη σάρκωση του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού. Το ίδιο απέρριτα και λιτό, αποδίδουν το μεγάλο τούτο μυστήριο και οι ορθόδοξοι αγιογράφοι.
Ο Φώτης Κόντογλου αποδίδει πολύ παραστατικά το περιβάλλον, όπου λαμβάνουν χώρα τα γεγονότα της Γεννήσεως του Κυρίου: «Εικόνισον βουνόν βραχώδες, αλλ’ εύχαρι και φωτεινόχρωμον, και εις το μέσον σπήλαιον, και μέσα εις αυτό φάτνην και τον Χριστόν νήπιον εσπαργανωμένον».
Είναι γνωστό ότι, ο Χριστός γεννήθηκε στη Βηθλεέμ. Αυτό βεβαιώνεται και από τους Ευαγγελιστές Ματθαίο: «Του δε Ιησού γεννηθέντος εν Βηθλεέμ της Ιουδαίας» (2,1), και Λουκά: «Ανέβη δε και Ιωσήφ από της Γαλιλαίας εκ πόλεως Ναζαρέτ εις την Ιουδαίαν εις πόλιν Δαυίδ, ήτις καλείται Βηθλεέμ». (2,4).
Βηθλεέμ σημαίνει «οίκος άρτων». Δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι, ο Ιησούς γεννήθηκε εκεί. Ο ίδιος έλεγε για τον εαυτό του: «εγώ ειμί ο άρτος της ζωής…ο άρτος ο καταβάς εκ του ουρανού». (Ιωαν.6, 35 και 41).
Για σπήλαιο μας πληροφορούν αρχαίοι εκκλησιαστικοί συγγραφείς, όπως ο Ιουστίνος, ο Ωριγένης κ.ά.
Για τη φάτνη αντλούμε πληροφορίες από το ευαγγέλιο του Λουκά: «και έτεκε τον υιόν αυτής τον πρωτότοκον, και εσπαργάνωσεν αυτόν και ανέκλινεν αυτόν εν τη φάτνη, διότι ουκ ην αυτοίς τόπος εν τω καταλύματι». (2,7). Μέσα στη φάτνη ανακλίνεται το Θείο Βρέφος σπαργανωμένο. Ο Ουσπένσκυ αναφέρει χαρακτηριστικά:«Σπήλαιο, φάτνη, σπάργανα είναι δείγματα της κένωσης της θεότητας, της συγκατάβασής της, της άκρας ταπείνωσης Εκείνου, ο οποίος, αοράτος στη θεία Του φύση γίνεται ορατός εν σαρκί για χάρη του ανθρώπου, προδηλώνοντας έτσι το θάνατο και την ταφή Του, τον τάφο και τα σάβανα». Πραγματικά παρατηρώντας τη φάτνη, θα διαπιστώσουμε, ότι μοιάζει με τάφο και τα σπάργανα, με σάβανα της εποχής εκείνης.
Στην ορθόδοξη αγιογραφία η φάτνη εικονίζεται μέσα σε σκοτεινό σπήλαιο. Με το μαύρο χρώμα συμβολίζεται ο κόσμος, ο οποίος ήταν σκοτισμένος από την αμαρτία και φωτίζεται τώρα, με το φως του Χριστού. Μέσα στο σπήλαιο, πάνω από τη φάτνη ζωγραφίζονται ένα βόδι και ένας όνος. Η παράσταση αυτή είναι παρμένη από την προφητεία του Ησαΐα: «΄Εγνω βους τον κτησάμενον και όνος την φάτνην του Κυρίου αυτού, Ισραήλ δε με ουκ έγνω και ο λαός μου ου συνήκεν». Επάνω από το σπήλαιο εικονίζεται ο ουρανός , από τον οποίο κατεβαίνει ακτίνα θεϊκού φωτός, στην οποία κρέμεται το αστέρι, σαν δροσοσταλίδα πάνω από το Χριστό, ο οποίος ως Θείο Βρέφος ανακλίνεται σπαργανωμένος μέσα στη φάτνη των αλόγων ζώων, διότι όπως λέει ο ΄Αγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης, «έμελλε να ελευθερώση ημάς από την αλογίαν».
Το πρόσωπο που κατέχει κεντρική θέση στην παράσταση και διακρίνεται για το μέγεθός του, είναι η Μητέρα του Θεού. Σε άλλες εικόνες εικονίζεται ξαπλωμένη με έκδηλη την κούραση στο πρόσωπό Της, σε άλλες μισοκαθισμένη, σε στάση ανάλαφρη για να φαίνεται με τον τρόπο αυτό η έλλειψη πόνων και συνεπώς η παρθενική γέννηση του Παιδίου. Εικονίζεται και γονατιστή –στοιχείο δυτικής καταγωγής- με τα χέρια σταυρωμένα να προσκυνά το Θείο Βρέφος.
Σε όποια στάση κι αν εικονίζεται η Παρθένος, το πρόσωπό Της παρουσιάζεται σκεπτικό και με διάχυτη μια γλυκιά μελαγχολία. Η Μαρία ακούει και βλέπει όσα θαυμαστά συμβαίνουν και «πάντα συνετήρει τα ρήματα ταύτα συμβάλλουσα εν τη καρδία αυτής». (Λκ. 3,19).
Στα αριστερά της εικόνας εικονίζεται ο ΄Αγγελος Κυρίου, ο οποίος ευαγγελίζεται στους ποιμένες«χαράν μεγάλην, ήτις έσται παντί τω λαώ». (Λκ. 2,10). Από τους ποιμένες ο ένας παρακολουθεί έκθαμβος τον ΄Αγγελο, ενώ ο άλλος καθιστός παίζει τη φλογέρα του. Πέρα του γεγονότος, ότι η παρουσία των ποιμένων αναφέρεται στις διηγήσεις των ευαγγελίων, στην εικόνα συμβολίζουν τους Ιουδαίους.
Στη δεξιά πλευρά της εικόνας ΄Αγγελοι κοιτάζοντας το άστρο δοξολογούν τον «εν υψίστοις Θεόν». Ο ευαγγελιστής Λουκάς αναφέρεται σε πλήθος Αγγέλων. «Και εξαίφνης εγένετω συν τω αγγέλω πλήθος στρατιάς ουρανίου αινούντων τον Θεόν και λεγόντων, δόξα εν υψίστοις Θεώ, και επί γης ειρήνη, εν ανθρώποις ευδοκία». (2, 13-14).
Κάτω από τους Αγγέλους και ανάμεσα στα βουνά που φαίνονται πίσω από το σπήλαιο, εικονίζονται οι τρεις Μάγοι, άλλωτε έφιπποι και άλλωτε πεζοί. Οι Μάγοι έχουν διαφορετικές ηλικίες, (νέος, μεσήλικας, γέροντας), ενώ τα άλογα τους έχουν διαφορετικό χρώμα το καθένα, (άσπρο, μαύρο και κόκκινο). Με τον τρόπο αυτό τονίζεται η αλήθεια, ότι ο Χριστός είναι «το φως το αληθινόν, το φωτίζον και αγιάζον πάντα άνθρωπον»,ανεξάρτητα από ηλικία και κοινωνική θέση. Οι Μάγοι αντιπροσωπεύουν τους ειδολωλάτρες, οι οποίοι θα αποτελέσουν την εκκλησία που θα προέρχεται από τους εθνικούς. Η προσκύνηση των Μάγων έγινε μετά την περιτομή του Κυρίου. Επειδή όμως είναι στενά συνδεδεμένη με τη Γέννηση, εμφανίζονται ως δύο γεγονότα αναπόσπαστα. Κατά την παράδοση της Εκκλησίας, οι Μάγοι που προσκύνησαν το Χριστό ήταν ανατολίτες αστρολόγοι. Η καταγωγή τους δεν είναι γνωστή. Τα δώρα που προσέφεραν οδηγούν στο συμπέρασμα ότι κατάγονταν από κάποια χώρα της Ανατολής, πιθανόν από την Αραβία ή την Περσία.
Στο νεογέννητο Χριστό, όπως αναφέρει ο ευαγγελιστής Ματθαίος, προσέφεραν «χρυσόν και λίβανον και σμύρναν», (2,11). Η ερμηνεία που συμφωνεί με την παράδοση της Εκκλησίας, όσον αφορά τα δώρα των Μάγων είναι ότι, ο χρυσός προσφέρθηκε στο Χριστό ως βασιλέα, ο λίβανος ως θεό και η σμύρνα, με την οποία άλειφαν τους νεκρούς πριν από την ταφή, ως άνθρωπο.
Αξιοσημείωτη είναι η θέση του Ιωσήφ στην εικόνα. Δεν εικονίζεται, όπως η Μητέρα του Θείου Βρέφους κοντά σε αυτό, αλλά βίσκεται στην άκρη, διότι δεν είναι ο πατέρας του παιδιού, αλλά προστάτης της Αγίας Οικογένειας. Κάθεται συλλογισμένος ο Ιωσήφ, στο κάτω μέρος της εικόνας στηρίζοντας το κεφάλι του, με το αριστερό του χέρι. Η στάση αυτή του δικαίου Ιωσήφ ερμηνεύεται θαυμάσια από το δοξαστικό της Α΄ ΄Ωρας, της ακολουθίας των Χριστουγέννων, όπου ρωτά τη Θεοτόκο: «Μαρία, τι το δράμα τούτο, ο εν σοι τεθέαμαι; αντί τιμής αισχύνην, αντ’ ευροσύνης, την λύπην, αντί του επαινείσθαι, τον ψόγον μοι προσήγαγες. Ουκ έτι φέρω, το όνειδος των ανθρώπων».
Δίπλα στον Ιωσήφ, στηριγμένος στο ραβδί του και τυλιγμένος με προβιά, βρίσκεται ένας γέρος τσομπάνης και φαίνεται σαν να ρωτά τον Ιωσήφ, τι του συμβαίνει. Ο Ουσπένσκυ, στο πρόσωπο του γέροντα βλέπει το σατανά, που προσπαθεί να καλλιεργήσει στον Ιωσήφ, την αμφιβολία.
Στο άλλο άκρο, απέναντι από τον Ιωσήφ παρουσιάζονται δυο γυναίκες, που ετοιμάζουν το λουτρό του νεογέννητου. Η μία, ηλικιωμένη κρατά στην αγκαλιά της γυμνό τον Ιησού και με το χέρι της φαίνεται να δοκιμάζει τη θερμοκρασία του νερού, ενώ η άλλη, νέα στην ηλικία αδειάζει νερό μέσα στην κολυμβήθρα. Αυτή η σκηνή είναι παρμένη από το απόκρυφο ευαγγέλιο του Ιακώβου, όπου αναφέρεται ότι, στο στάβλο, ο Ιωσήφ έφερε μια μαία και τη Σαλώμη, για να βοηθήσουν τη Θεοτόκο.
Στην ορθόδοξη αγιογραφία υπάρχουν και άλλες εικονογραφικές παραστάσεις της Θείας Γεννήσεως, που στηρίζονται στα κείμενα και στους ύμνους της εορτής.
Ενδιαφέρουσα είναι μία τοιχογραφία του 16ου αιώνα, η οποία βρίσκεται στο καθολικό της Ιεράς Μονής Δοχειαρίου, στο ΄Αγιον ΄Ορος. Στην εικόνα δεσπόζει η Θεοτόκος, να κάθεται σε θρόνο με το Βρέφος στα γόνατά Της. Αυτή η παράσταση ανταποκρίνεται στα λεγόμενα του τροπαρίου των αίνων, της εορτής, που λέει:«Παρθένος καθέζεται τα Χερουβίμ μιμουμένη βαστάζουσα εν κόλποις Θεόν.
Εκτός από τις μορφές των Αγγέλων και των ανθρώπων, στην εικόνα της Γεννήσεως του Χριστού υπάρχουν αντιπρόσωποι και από το φυτικό και από το ζωικό βασίλειο. ΄Ολη η κτίση έχει να προσφέρει κάτι στο νεογέννητο Χριστό: «Οι ΄Αγγελοι τον ύμνον, οι ουρανοί τον αστέρα, οι Μάγοι τα δώρα, οι ποιμένες το θαύμα, η γη το σπήλαιον, η έρημος την φάτνην, ημείς δε μητέρα Παρθένον». (Στιχηρό, εσπερινού Χριστουγέννων).
Η Γέννηση του Χριστού αποτέλεσε προσφιλές θέμα όχι μόνο αγιογράφων αλλά και ζωγράφων. ΄Ετσι συναντούμε πολλές «εικόνες», όπου εικονίζονται δεξιά του Θείου Βρέφους, η Θεοτόκος γονατιστή και αριστερά στην ίδια στάση ο δίκαιος Ιωσήφ, να προσκυνούν το Χριστό.
Αυτοί την παράσταση τη συνηθίζουν οι δυτικοί εικονογράφοι. Σε άλλες πάλι, παρόμοιες εικόνες το Θείο Βρέφος δεν διακρίνεται σχεδόν καθόλου, γιατί βρίσκεται ανάμεσα σε αρχαία χαλάσματα και περιστοιχίζεται από πλήθος ανθρώπων. Το σκηνικό συμπληρώνεται με άλογα, καμήλες και άλλα ζώα. Σε κάποιες άλλες, σπάνιες «εικόνες», πάνω στα χείλη του σπηλαίου είναι ζωγραφισμένα δύο μάτια, σαν να είναι ζωντανό το σπήλαιο. Με αυτό τον τρόπο όχι μόνο δεν τονίζεται, αλλά αντιθέτως καταστρέφεται η απλότητα του μυστηρίου και τα νοήματα συγχέονται.

Πηγή εδώ    Αρχιμ. Γεράσιμος Φραγκουλάκης
Πέμπτη 20 Δεκεμβρίου 2012

ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ 2012

ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ 
ΣΤΟΝ ΕΝΟΡΙΑΚΟ ΙΕΡΟ ΝΑΟ ΤΙΜΙΟΥ ΠΡΟΔΡΟΜΟΥ & 
ΟΣΙΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ ΡΩΣΣΟΥ ΠΑΤΡΩΝ 

  • ΚΥΡΙΑΚΗ 23/12 ΠΡΟ ΤΗΣ ΧΡΙΣΤΟΥ ΓΕΝΝΗΣΕΩΣ: Θεία Λειτουργία 07:00-10:00 ΕΣΠΕΡΑΣ: Εσπερινός – Όρθρος - Μεγάλες Ώρες των Χριστουγέννων 17:00 
  • ΔΕΥΤΕΡΑ 24/12 (παραμονή Χριστουγέννων) Οσιομάρτυρος Ευγενίας: Μέγας Εσπερινός της εορτής των Χριστουγέννων μετά της Θείας Λειτουργίας του Μ. Βασιλείου 07:30(πρωί). 


ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ 
ΔΥΟ  ΘΕΙΕΣ   ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΕΣ 
  • ΔΕΥΤΕΡΑ 24/12 (Βράδυ)Μικρά Αγρυπνία- Θεία Λειτουργία 22:00-01:00 μετά τα μεσάνυχτα.
  • ΤΡΙΤΗ 25/12 (Πρωί) Θεία Λειτουργία  07:00-10:15.

  • ΤΕΤΑΡΤΗ 26/12 Σύναξις της Υπεραγίας Θεοτόκου: Θεία Λειτουργία 07:00-09:30 

  • ΠΕΜΠΤΗ 27/12 Αγίου Πρωτομάρτυρος Στεφάνου: Θεία Λειτουργία 07:00-09:00(κάτω Ι.Ν) 


ΕΚ ΤΟΥ ΙΕΡΟΥ ΝΑΟΥ
Παρασκευή 14 Δεκεμβρίου 2012

Η ΑΡΓΙΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ - ΓΕΜΙΣΤΕ ΤΙΣ ΕΚΚΛΗΣΙΕΣ

Ἑορτάσθη στήν Πάτρα ἡ μνήμη τοῦ Ἁγίου Σπυρίδωνος τοῦ Θαυματουργοῦ μέ κέντρο τόν Ἱερό Ναό τοῦ Ἁγίου Σπυρίδωνος στήν Λεύκα Πατρῶν, ὅπου ἐτελέσθη ἀπό τόν Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Πατρῶν κ.κ. Χρυσόστομο, ἡ Θεία Λειτουργία. Στό κήρυγμά του ὁ Σεβασμιώτατος ἀνεφέρθη καί στό θέμα τῆς Κυριακῆς ἀργίας καί εἶπε μεταξύ τῶν ἄλλων:
«Ἡ ἀργία τῆς Κυριακῆς εἶναι ἐντολή τοῦ Θεοῦ. Εἶναι ἡμέρα ἀφιερωμένη στό Θεό καί σ’ αὐτήν ἀναφέρονται οἱ Ἅγιοι Ἀπόστολοι, οἱ Ἅγιοι Πατέρες καί διδάσκαλοι τῆς Ἐκκλησίας, μέ χαρακτηριστική τήν διδαχή τοῦ Πατρο-Κοσμᾶ τοῦ Αἰτωλοῦ, ὁ ὁποῖος στά δύσκολα ἐκεῖνα χρόνια τῆς σκλαβιᾶς ἔλεγε στούς Ἕλληνες:
«Ἐκεῖνο τὸ κέρδος ὁποὺ γίνεται τὴν Κυριακὴν εἶνε ἀφωρισμένο καὶ κατηραμένο,καὶ βάνετε φωτιὰ καὶ κατάρα εἰς τὸ σπίτι σας καὶ ὄχι εὐλογίαν».
Αὐτοῦ τοῦ εἴδους ἐνέργειες, ἐντάσσονται στήν προσπάθεια ἀποϊεροποιήσεως τῆς ζωῆς στήν πατρίδα μας. Ἄς τά γκρεμίσωμε, λοιπόν, ὅλα, συνέχισε ὁ Σεβασμιώτατος. Ἄς μή μείνῃ τίποτε ὄρθιο σ’ αὐτό τόν τόπο. Ἄς δώσωμε τήν χαρά νά ἱκανοποιηθοῦν ἀκόμα περισσότερο, ὅσοι ἠθέλησαν τήν διάλυση τῆς Ἑλληνορθόδοξης Ἑλλάδος. Θά πρέπει νά εἶναι κάποιος ἀφελής, ἐάν πιστεύσῃ ὅτι θά λυθῇ τό οἰκονομικό πρόβλημα τῆς πατρίδος μας καί θά διευκολυνθοῦν οἱ καταναλωτές, ἐάν ἀπελευθερωθῇ ἡ ἀγορά τίς Κυριακές.
Ἀλλά θά ἀντιδράσῃ ὁ ἴδιος ὁ Λαός μέ τήν στάση του ἀπέναντι σέ αὐτές τίς τακτικές.
Γεμῖστε τίς Ἐκκλησίες τήν Κυριακή, εἶπε ὁ Σεβασμιώτατος, στό πολυπληθές ἐκκλησίασμα. Μή μένετε κανείς στό σπίτι σας. Ἀφῆστε στήν ἄκρη ὁποιαδήποτε ἐργασία. Ἀπολαῦστε τήν κοινωνία τῶν προσώπων καί τήν οἰκογενειακή θαλπωρή τόσο στή Θεία Λειτουργία, ὅσο καί στό οἰκογενειακό τραπέζι.
Καί ἄν ἐφαρμοσθοῦν αὐτά τά μέτρα, εἴμεθα βέβαιοι, ὅτι οἱ συνειδητοποιημένοι χριστιανοί δέν θά ψωνίζουν τήν Κυριακή καί οἱ εὐσεβεῖς καταστηματάρχαι δέν θά ἐργάζονται.
Ἄς ἀπαντήσομε, λοιπόν, μέ τήν στάση μας. Τό χρωστᾶμε στόν ἑαυτό μας, στήν πατρίδα μας, στόν Κύριό μας ἰδιαίτερα.

ΕΡΑΝΟΣ ΑΓΑΠΗΣ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ

Ὅπως κάθε χρόνο, ἔτσι καί φέτος πραγματοποιεῖται ἀπό τήν Ἱερά Μητρόπολη Πατρῶν ὁ Ἔρανος τῆς Ἀγάπης, προκειμένου νά ἐνισχυθοῦν οἱ συνάνθρωποί μας πού ἀντιμετωπίζουν ἀκόμη καί ἀνάγκες καθημερινῆς ἐπιβιώσεως.
Ἔτσι, στίς 14, 15 καί 16 Δεκεμβρίου, Παρασκευή, Σάββατο καί Κυριακή, θά διενεργηθῇ ὁ Ἔρανος ἀπό συνεργεῖα ἐθελοντῶν καί ἐθελοντριῶν τῶν Ἐνοριῶν τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως.
Ἐπίσης, σέ ὅλες τίς Ἐνορίες συγκεντρώνονται τρόφιμα μακρᾶς διαρκείας (ζυμαρικά, λάδι, γάλατα, κλπ.), τά ὁποῖα θά διανεμηθοῦν κατά τίς ἅγιες ἡμέρες τῶν Χριστουγέννων στούς ἐμπεριστάτους ἀδελφούς μας. 
Ὁ Μητροπολίτης Πατρῶν κ.κ. Χρυσόστομος ἔχει ἤδη κάνει ἔκκληση στόν Πατραϊκό Λαό, προκειμένου νά ἀνταποκριθῇ στήν πανστρατιά αὐτή τῆς ἀγάπης (βλ. www.i-m-patron.gr/keimena/eranosagapis2012.html).
Στην Ενορία μας θα διενεργηθεί ο Έρανος Αγάπης από τις εθελόντριες κυρίες του Ενοριακού Φιλόπτωχου Ταμείου, το Σάββατο 15 Δεκεμβρίου 2012 από 9:00 έως 13:00.   
Κυριακή 9 Δεκεμβρίου 2012

ΕΝΟΡΙΑΚΗ ΕΣΠΕΡΙΝΗ ΣΥΝΑΞΗ

     Την Δευτέρα 10 Δεκεμβρίου 2012  στις 17:00 στον Ιερό Ναό μας, στα πλαίσια της προγραμματισμένης Εσπερινής Συνάξεως της Δευτέρας, θα τελεστεί Εσπερινός και Παράκλησις προς τον Όσιο Ιωάννη το Ρώσσο και στη συνέχεια θα πραγματοποιήσει επίκαιρη ομιλία ο Ηγούμενος της Ιεράς Μονής Αγίων Πάντων Ωλενού Τριταίας Αρχιμανδρίτης π. Αρτέμιος.  
Δευτέρα 3 Δεκεμβρίου 2012

ΕΝΟΡΙΑΚΗ ΠΡΟΣΦΟΡΑ ΑΓΑΠΗΣ: ΑΙΜΟΔΟΣΙΑ


Η Ενορία μας από το έτος 2005 με τις ευχές και τις ευλογίες του σεπτού ποιμενάρχου μας Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Πατρών κ.κ. Χρυσοστόμου, έχει δημιουργήσει Ενοριακή τράπεζα αίματος σε συνεργασία με το γραφείο Αιμοδοσίας της Ιεράς Μητροπόλεως Πατρών και το Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Πατρών "Παναγία η Βοήθεια". 
Για την λειτουργία της Ενοριακής τράπεζας αίματος και την στήριξη πασχόντων και εχόντων ανάγκη αίματος αδελφών μας πραγματοποιείται δύο φορές το χρόνο Ενοριακή εθελοντική Αιμοδοσία.  Προς τούτο γίνεται ενημέρωση των ενοριτών, στις ιερές ακολουθίες, από το εκδιδόμενο μηνιαίο Ενοριακό πρόγραμμα και με αφίσες ανά την Ενορία.  
Σήμερα Κυριακή 2 Δεκεμβρίου 2012 το σύνθημα  "Δίνω ζωή ...είναι στο αίμα μου!",  έγινε πράξη με την πραγματοποίηση Ενοριακής Εθελοντικής Αιμοδοσίας μετά το πέρας της Κυριακάτικης Θείας Λειτουργίας  και ώρα 10 έως 1μ.μ. στο προαύλιο του Ι.Ν. από κινητή μονάδα Αιμοληψίας του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου "Παναγία η Βοήθεια". 
Η ανταπόκριση των Ενοριτών και η συμμετοχή σ' αυτήν την προσφορά αγάπης  ήταν συγκινητική και ξεπέρασε κάθε προηγούμενη! Προσήλθαν 27 άτομα και αιμοδότησαν μετά από τον απαραίτητο ιατρικό έλεγχο 17 συνάνθρωποι μας. Τα άτομα που προσήλθαν, ακόμα και αυτά που δεν αιμοδότησαν, διακρίνονταν από την άξια της θυσιαστικής εθελοντικής προσφοράς αγάπης προς τον πάσχοντα άνθρωπο. 
Χαρακτηριστικό παράδειγμα πρόσκλησης για συμμετοχή στην εθελοντική Αιμοδοσία και παράδειγμα προς μίμηση αποτέλεσε το εξής περιστατικό: Ενορίτης αιμοδότης προσήλθε στην κινητή μονάδα να αιμοδοτήσει συνοδευόμενος από την δεκάχρονη κόρη του, η οποία παρακολουθούσε με ενδιαφέρον την όλη διαδικασία. Βρήκε λοιπόν την ευκαιρία την στιγμή που η νοσηλεύτρια ολοκλήρωσε  την  αιμοληψία να ρωτήσει τον πάτερα της αν πόνεσε από το τσίμπημα της αιμοληπτικής σύριγγας και ο πατέρας απάντησε ξεκάθαρα: ...μικρή μου το τσίμπημα αυτό αξίζει πολλά και είναι μηδαμινός ο πόνος που το ακολουθεί, από την στιγμή που ξέρεις  ότι το αίμα αυτό θα ανακουφίσει έναν ασθενή συνάνθρωπο μας που το έχει ανάγκη και σίγουρα πονάει 100 φορές περισσότερο από εμένα... Ένα ξεκάθαρο και αυθόρμητο μήνυμα προς όλους! 
Συγκεντρώθηκαν λοιπόν 17 φιάλες αίματος προς ανακούφιση εχόντων ανάγκη συνανθρώπων μας! Θερμές ευχαριστίες αναπέμπομεν, "εν πρώτοις" προς Τον Κύριο της Ζωής που απετέλεσε το πρότυπο μας και για αυτήν την Ενοριακή μας δραστηριότητα και έπειτα προς τον ιατρό και τις νοσηλεύτριες της κινητής μονάδος, καθώς και τους πρωταγωνιστές αιμοδότες που ανταποκρίθηκαν στο προσκλητήριο αγάπης! 
Ακολουθεί φωτογραφικό στιγμιότυπο της όλης δραστηριότητος.... 














     
   
Κυριακή 2 Δεκεμβρίου 2012

ΔΙΔΑΧΕΣ ΑΓΙΩΝ

Πρόσκληση για αληθινή ζωή!
Ἄν θέλης νά φτιάξης τήν ψυχή σου κατοικητήριο τοῦ Θεοῦ, πρῶτα ἀπ’ ὅλα νά προετοιμάσης τό ἀπαραίτητο ὑλικό, ὥτσε ὁ οὐράνιος Ἀρχιτέκτονας νά μπορῆ νά ἀρχίση τό χτίσιμο. Τό σπίτι πρέπει νά εἶναι φωτεινό καί εὐάερο. Νά ἔχη παράθυρα, πού εἶναι οἱ πέντε αἰσθήσεις, ὥστε τό οὐράνιο φῶς, ὁ Ἥλιος τῆς δικαιοσύνης, νά μπορεῖ νά εἰσχωρήση μέσα στόν ἐσωτερικό ἄνθρωπο. Ἡ πόρτα τοῦ σπιτιοῦ εἷναι ὁ ἴδιος ὁ Χριστός, γιατί εἶπε: «ἐγώ εἶμαι ἡ θύρα». Ἐκείνος φυλάει τό σπίτι καί ζεῖ μέσα σ’ αὐτό. Ναί, ἄν ἡ ψυχή σου εἶναι ἔτσι προετοιμασμένη, ὁ Θεός μπορεῖ νά ἔρθη καί νά κατοικήση ἐκεῖ. (Αγίου Σεραφείμ του Σάρωφ )
Να λοιπόν η πρόκληση, ανοίγεται μπροστά μας ο δρόμος προς τη Βηθλεέμ. «Δεύτε ἴδωμεν πιστοί, πού ἐγεννήθη ὁ Χριστός», ψάλλει η Εκκλησία μας. Νηστεία, Μετάνοια, Ελεημοσύνη, Εκκλησιασμός, Θ. Κοινωνία, είναι ο τρόπος που μας προτείνει η Εκκλησία για να εορτάσουμε Χριστούγεννα με Χριστό. Χριστούγεννα Πνευματικά, Ορθόδοξα, Ελληνικά!

ΠΡΟΣΟΧΗ!!! ΠΕΡΙ ΜΑΡΤΥΡΩΝ ΤΟΥ ΙΕΧΩΒΑ

ΠΡΟΣΟΧΗ!!! ΠΕΡΙ ΜΑΡΤΥΡΩΝ ΤΟΥ ΙΕΧΩΒΑ
ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΠΑΤΡΩΝ κ.κ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ

ΛΥΧΝΟΣ TV-ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΗΝ ΕΝΟΡΙΑ ΜΑΣ

ΛΥΧΝΟΣ TV-ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΗΝ ΕΝΟΡΙΑ ΜΑΣ
ΚΥΡΙΑΚΗ ΣΤΗΝ ΕΝΟΡΙΑ

ΚΑΤΗΧΗΤΙΚΑ 2022-2023

ΚΑΤΗΧΗΤΙΚΑ 2022-2023
ΕΛΑ ΚΑΙ ΕΣΥ ΣΤΗΝ ΠΑΡΕΑ ΜΑΣ...

ΤΡΑΠΕΖΑ ΑΓΑΠΗΣ

ΤΡΑΠΕΖΑ ΑΓΑΠΗΣ
ΑΠΟ ΤΟ ΕΝΟΡΙΑΚΟ ΦΙΛΩΠΤΩΧΟ ΤΑΜΕΙΟ

Blog Archive

Από το Blogger.

Δημοφιλείς αναρτήσεις

Αρχειοθήκη ιστολογίου

ΕΘΕΛΟΝΤΙΚΗ ΑΙΜΟΔΟΣΙΑ

ΕΘΕΛΟΝΤΙΚΗ ΑΙΜΟΔΟΣΙΑ
Δώσε ζωή...

ΠΡΟΒΟΛΕΣ ΣΕΛΙΔΑΣ

Translate