ΠΡΟΕΟΡΤΙΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ ΤΟ ΣΗΜΕΙΟΝ ΤΟΥ ΑΧΑΖ (β) π. Δημητρίου Μπόκου

Ἐνῶ τὸ βασίλειο τοῦ Ἰούδα βρίσκεται σὲ κρίσιμη κατάσταση (βλ. καὶ ΛΥΧΝΙΑ ΝΙΚΟΠΟΛΕΩΣ, ἀρ. φ. 449, Δεκ. 2020), ὁ Θεὸς προφητεύει ὅτι, ὄχι μόνο δὲν θὰ χαθεῖ ὁ λαός του, ἀλλὰ θὰ προέλθει ἀπὸ αὐτὸν στὸ μακρινὸ μέλλον ὁ Μεσσίας, ποὺ θὰ γεννηθεῖ μάλιστα μὲ τρόπο θαυμαστὸ ἀπὸ μητέρα παρθένο. «Ἰδοὺ ἡ παρθένος ἐν γαστρὶ ἕξει καὶ τέξεται υἱόν, καὶ καλέσουσι τὸ ὄνομα αὐτοῦ Ἐμμανουήλ, ὅ ἐστι μεθερμηνευόμενον μεθ’ ἡμῶν ὁ Θεὸς» (Ματθ. 1, 23. Ἡσ. 7, 14).

Τὸ βασίλειο τοῦ Ἰούδα δὲν βρίσκεται πλέον στὴν αἴγλη ποὺ τὸ ἀνύψωσε ὁ ἐκλεκτὸς τοῦ Θεοῦ βασιλιὰς Δαυΐδ. Ἡ ἀποστασία ἀπὸ τὸν νόμο τοῦ Θεοῦ, μὲ ἰδιαίτερο χαρακτηριστικὸ τὴν ἐκτροπὴ στὴν εἰδωλολατρία, τὸ ἔχουν φέρει στὴν ἔσχατη παρακμὴ καὶ κατάπτωση. Βρίσκεται σχεδὸν ἀδιάκοπα σὲ ἐμφύλια διαμάχη μὲ τὸ βασίλειο τοῦ Ἰσραήλ, τὸ βόρειο τμῆμα ποὺ ἀποκόπηκε ἀπὸ τὸ ἑνιαῖο ἀρχικὰ βασίλειο. Στὴ συγκεκριμένη στιγμὴ τὸ βασίλειο τοῦ Ἰούδα μετράει τὶς πληγές του ἀπὸ τὴ μεγάλη σύγκρουση μὲ τὶς δυνάμεις τοῦ βασιλιᾶ τοῦ Ἰσραὴλ καὶ τοῦ βασιλιᾶ τοῦ Ἀρὰμ (Συρίας), ποὺ συμμάχησαν ἐναντίον του.

Ὁ Θεὸς ἐπιτρέπει στὴν ἀνίερη συμμαχία τους νὰ νικήσει καὶ νὰ ἐπικρατήσει προσωρινὰ πάνω στὸ βασίλειο τοῦ Ἰούδα, γιατὶ βασιλιὰς καὶ λαὸς ἔχουν ἀσεβήσει τὰ μέγιστα. Ἡ πανωλεθρία τους εἶναι τρομερή. Ὁ βασιλιὰς Ἄχαζ ἔχει χάσει τὸ ἕνα τρίτο τοῦ στρατοῦ του. Ἑκατὸν εἴκοσι χιλιάδες στρατιῶτες του ἔχουν πέσει σὲ μιὰ καὶ μόνο μέρα στὸ πεδίο τῆς μάχης. Τριακόσιες χιλιάδες ἄμαχοι ἔχουν αἰχμαλωτισθεῖ. Ὁ φόβος καὶ ὁ τρόμος ἔχουν συνταράξει λαὸ καὶ βασιλιά.

Ὁ Θεὸς ὅμως διαβεβαιώνει τὸν Ἄχαζ διὰ μέσου τοῦ Ἡσαΐα (Ἡσ. 7, 4ἑξ.) ὅτι γιὰ χάρη τοῦ Δαυΐδ, τοῦ ἐκλεκτοῦ του, δὲν θὰ νικήσουν τελικὰ οἱ ἐχθροί του. Θὰ βοηθήσει τὸν λαό του, ὄχι ὅμως πρὶν μετανοήσει καὶ ἐπιστρέψει στὴν ὁδὸ τοῦ Κυρίου. Γι’ αὐτὸ προαναγγέλλει ὅτι θὰ ὑπάρξουν καὶ ἄλλες καταστροφές, δηώσεις καὶ ἐξορίες εἰς βάρος του. Ὅλα αὐτὰ θὰ ἔχουν παιδαγωγικὸ καὶ μόνο χαρακτήρα. Ἐπιτρέπει τὴ συμφορά, γιὰ νὰ γίνει φραγμὸς στὴν πάνδημη ἁμαρτία. Ἐπιτρέπει νὰ δοκιμασθεῖ σκληρὰ ὁ λαός του, γιὰ νὰ ἔλθει σὲ μετάνοια.

Γι’ αὐτὸ καὶ δὲν θὰ ἀφήσει τὸν ἐχθρὸ νὰ ὑπερισχύσει ὁριστικά. Ὁ οἶκος τοῦ Δαυῒδ δὲν θὰ καταλυθεῖ. Ὁ Θεὸς ἔχει ὑποσχεθεῖ στὸν Δαυῒδ ὅτι δὲν θὰ ἐκλείψει «ἄρχων καὶ ἡγούμενος» ἀπὸ τὴ γενιά του, μέχρι νὰ ἔλθει ὁ Μεσσίας. Ὅση καταστροφὴ καὶ ἐρήμωση καὶ ἂν ὑφίσταται ὁ λαός του, δὲν θὰ ἐκλείψει ὁλοκληρωτικά. Θὰ σώζεται πάντα ἕνα εὐλογημένο «λεῖμμα», «τὸ ἐπιδέκατον» (τὸ ἕνα δέκατο τοῦ λαοῦ). Αὐτὸ θὰ εἶναι τὸ ἐκλεκτὸ κατάλοιπο, τὸ ἀγαπημένο ὑπόλοιπο τοῦ Ἰσραήλ, ποὺ θὰ ἐπιβιώνει ἀπὸ ὅλα, ἀκόμη καὶ ἀπὸ τὴ βαβυλώνεια αἰχμαλωσία, γιὰ νὰ ἐξασφαλίζει τὴν ἀπρόσκοπτη συνέχεια τοῦ οἴκου τοῦ Δαυῒδ καὶ νὰ ἀποτελέσει τὴν εὐλογημένη κατὰ σάρκα γενεὰ τοῦ Χριστοῦ.

Προφητεύει λοιπὸν ὁ Θεὸς ταυτόχρονα δυὸ πράγματα: α. Τὴν ἐπικείμενη συντριβὴ τῶν ἐχθρῶν καί, συνεπῶς, β. τὴ διαιώνιση τοῦ οἴκου τοῦ Δαυΐδ, ὥστε νὰ προέλθει σὲ βάθος χρόνου ἀπὸ αὐτόν, καὶ συγκεκριμένα ἀπὸ τὴν ἀπόγονο τοῦ Δαυῒδ Παρθένο Μαρία, ὁ Μεσσίας. Ἡ ἐκπλήρωση στὸ ἐγγὺς καὶ ἄμεσο μέλλον τῆς πρώτης προφητείας (τῆς σωτηρίας ἀπὸ τοὺς ἐχθρούς), θὰ ἐγγυᾶται στὸν λαὸ μὲ τρόπο ἀναντίρρητο τὴν ἐκπλήρωση στὸ μακρινὸ μέλλον καὶ τῆς δεύτερης προφητείας: Ὅτι, παρὰ τοὺς κινδύνους, ὁ Θεὸς θὰ διασφαλίζει τὴν ὕπαρξη τοῦ λαοῦ του, ὥστε νὰ γεννηθεῖ «ἐξ οἴκου καὶ πατριᾶς Δαυῒδ» ὁ Χριστός, «τὸ σωτήριον τοῦ Θεοῦ», ἡ τελειωτικὴ σωτηρία τοῦ κόσμου ὁλόκληρου.

Ἔτσι λοιπὸν ὁ Ἐμμανουὴλ ἦλθε καὶ ἔφερε τὸν Θεὸ ἀνάμεσά μας. Γιὰ νὰ εἰσέλθουμε ὅλοι, ἂν τὸ θέλουμε, στὸ νέο εὐλογημένο «λεῖμμα» τοῦ λαοῦ τοῦ Θεοῦ, τὴν ἁγία του Ἐκκλησία. (ΛΥΧΝΙΑ ΝΙΚΟΠΟΛΕΩΣ, ἀρ. φ. 461, Δεκ. 2021) (Τέλος)