Άγιος Ιωάννης Πατρών: Ἡμερίδα τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Πατρῶν μέ θέμα: Σχέσεις Ἐκκλησίας- Κράτους. 16.11.2016

Σάββατο 19 Νοεμβρίου 2016

Ἡμερίδα τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Πατρῶν μέ θέμα: Σχέσεις Ἐκκλησίας- Κράτους. 16.11.2016

1:36 π.μ. |

Μέ ἐπιτυχία πραγματοποιήθηκε τήν Τετάρτη 15.11.2016 τό ἀπόγευμα, ἡ Ἡμερίδα πού διοργάνωσε στό πλαίσιο τῶν Πρωτοκλητείων ἡ Ἱερά Μητρόπολις Πατρῶν μέ θέμα: Σχέσεις Ἐκκλησίας- Κράτους.

Ἡ ἡμερίδα πραγματοποιήθηκε στήν Διακίδειο Σχολή Λαοῦ Πατρῶν μέ τήν συμμετοχή πολλῶν Ἱερέων τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως καί πλήθους Λαοῦ.

Στήν ἐν λόγῳ ἡμερίδα ὡμίλησαν: α) ὁ Πολιτικός Ἐπιστήμων κ. Κωνσταντῖνος Χολέβας μέ θέμα: Θρησκευτικά ἢ Θρησκειολογία στά Σχολεία μας; Μεταξύ τῶν ἂλλων ἀνέφερε: «...Μὲ βάση τὸ ἰσχῦον Σύνταγμα (ἄρθρο 16, παρ.2), ἕνας ἐκ τῶν σκοπῶν τῆς δημόσιας Παιδείας εἶναι ἡ ἀνάπτυξη τῆς ἐθνικῆς καὶ θρησκευτικῆς συνειδήσεως τῶν μαθητῶν. Ἑρμηνεύοντας τὸ Σύνταγμα, δύο ἀποφάσεις τοῦ Συμβουλίου τῆς Ἐπικρατείας (1995 καὶ 1998) καὶ μία τελεσίδικη τοῦ Διοικητικοῦ Ἐφετείου Χανίων (2012) ὁρίζουν ὅτι τὸ μάθημα πρέπει νὰ διδάσκεται σὲ ἱκανὸ ἀριθμὸ ὡρῶν καὶ νὰ βασίζεται στὴν Ὀρθόδοξη Χριστιανικὴ Πίστη καὶ Παράδοση. Τὸ νέο πολυθρησκειακὸ Πρόγραμμα Σπουδῶν γιὰ τὰ Θρησκευτικὰ παραβιάζει τὸ Σύνταγμα καὶ τὶς δικαστικὲς ἀποφάσεις.

Ἡ Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος δικαιοῦται νὰ ἔχῃ λόγο ἐπὶ τῆς ὕλης τοῦ μαθήματος. Δὲν ἔχει δίκαιο ὁ Ὑπουργὸς Παιδείας ὁ ὁποῖος θεωρεῖ ἀποκλειστικὰ ἁρμόδιο τὸ Ἰνστιτοῦτο Ἐκπαιδευτικῆς Πολιτικῆς. Ὁ Καταστατικὸς Χάρτης τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, ποὺ εἶναι καὶ νόμος τοῦ Ἑλληνικοῦ Κράτους (Ν. 590/1977), προβλέπει στὸ ἄρθρο 9, παρ.1 ε ὅτι ἡ Διαρκὴς Ἱερὰ Σύνοδος: «Παρακολουθεῖ τὸ δογματικὸν περιεχόμενον τῶν διὰ τὰ Σχολεῖα τῆς Στοιχειώδους καὶ Μέσης Ἐκπαιδεύσεως προοριζομένων διδακτικῶν βιβλίων τοῦ μαθήματος τῶν Θρησκευτικῶν». Ἐξ ἄλλου ὁ ἴδιος Νόμος προβλέπει ὅτι ἡ Ἐκκλησία συνεργάζεται μὲ τὴν Πολιτεία γιὰ τὴν Χριστιανικὴ Ἀγωγὴ τῆς Νεότητος.

Δὲν διαφωνοῦμε νὰ δίδεται στοὺς μαθητὲς κάποια ἐνημέρωση γιὰ ἄλλα δόγματα καὶ ἄλλες θρησκεῖες ποὺ ἔχουν μεγάλο ἀριθμὸ πιστῶν, ἀλλὰ αὐτὸ δὲν πρέπει νὰ γίνεται εἰς βάρος τῆς Ὀρθόδοξης Χριστιανικῆς διδασκαλίας. Ἤδη στὰ ὑπάρχοντα σχολικὰ ἐγχειρίδια ὑπάρχουν κεφάλαια γνωριμίας μὲ τὰ ἄλλα θρησκεύματα, ἡ δὲ ὕλη τῆς Β΄ Λυκείου ἀναφέρεται κυρίως στὶς ἄλλες θρησκεῖες. Ἡ Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος μὲ ὁμόφωνη ἀπόφαση τῆς Ἱερᾶς Συνόδου τῆς Ἱεραρχίας τὸν Μάρτιο τοῦ 2016 πρότεινε σὲ ὅλες τὶς τάξεις τοῦ Γυμνασίου καὶ τοῦ Λυκείου νὰ ἀφιερώνεται τὸ 80% τῆς ὕλης στὴν Ὀρθόδοξη Χριστιανικὴ ἀγωγὴ καὶ τὸ 20% στὰ ἄλλα δόγματα καὶ θρησκεύματα, μὲ ποσότητα ὕλης καὶ μεθοδολογία, ποὺ θὰ ἀντιστοιχεῖ στὸ πνευματικό τους ἐπίπεδο καὶ δὲν θὰ τοὺς προξενεῖ σύγχυση. Τὰ κεφάλαια γιὰ τὰ θρησκεύματα νὰ τίθενται, σὲ ξεχωριστὲς ἑνότητες, στὸ τέλος τοῦ βιβλίου καὶ νὰ μὴν κατατάσσεται ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστὸς σὰν ἕνας διδάσκαλος ἰσότιμος μὲ μία δεκάδα ἄλλων σοφῶν, διδασκάλων ἢ ἱδρυτῶν θρησκειῶν.

Ἡ θεμελιώδης διαφωνία τῆς Ἐκκλησίας ἔναντι τοῦ νέου Προγράμματος Σπουδῶν εἶναι ὅτι ὑποβαθμίζεται, συρρικνώνεται καὶ διαστρεβλώνεται ἡ Ὀρθόδοξη Χριστιανικὴ διδασκαλία. Ἐπίσης ἀντὶ νὰ γίνεται σαφὴς διάκριση μεταξὺ τῆς Ὀρθοδόξου διδασκαλίας καὶ τῶν ἄλλων θρησκειῶν, τὸ νέο Πρόγραμμα τὰ παρουσιάζει ὅλα μαζὶ συγκεχυμένα καὶ ἰσοπεδωμένα στὶς ἴδιες ἑνότητες. Αὐτὸ στὴν ἐπιστημονικὴ ὁρολογία λέγεται θρησκευτικὸς συγκρητισμός. Οἱ σχεδιαστὲς τοῦ Προγράμματος δίνουν τὴν ἐντύπωση ὅτι ἔβαλαν σὲ ἕνα μίξερ τὴν Ὀρθοδοξία, τὶς ἄλλες Χριστιανικὲς Ὁμολογίες καὶ τὰ γνωστὰ θρησκεύματα καὶ κατασκεύασαν ἕνα πολυθρησκειακὸ συνονθύλευμα, καλλιεργώντας τὸν σχετικισμὸ καὶ ὑπονομεύοντας τὴν Ὀρθόδοξη Χριστιανικὴ ταυτότητα τοῦ λαοῦ μας. Οὐσιαστικὰ οἱ μαθητὲς δὲν βοηθοῦνται νὰ ἀποκτήσουν ἕναν ἀξιακὸ κώδικα, ἀλλὰ καλοῦνται νὰ διαμορφώσουν τὴν «ἀτομική τους θρησκεία» ἀπὸ πολὺ μικρὴ ἡλικία.

Στὸ Πρόγραμμα Σπουδῶν συνεξετάζεται ἡ Ἁγία Γραφὴ μαζὶ μὲ τὰ ἱερὰ βιβλία τῶν θρησκειῶν, δηλ. ἡ ἀλήθεια τοῦ Θεοῦ μαζὶ μὲ τὶς μαγεῖες, τοὺς μύθους καὶ τὶς δεισιδαιμονίες γεγονὸς ποὺ προσβάλει κάθε Ὀρθόδοξο Χριστιανό. Οἱ ἅγιοι ἀναφέρονται στὴν ἴδια κατηγορία μὲ τοὺς ἀσκούμενους στὴ γιόγκα καὶ τὸ διαλογισμό, ἐνῶ ἡ μετάνοια, ἡ νηστεία, ἡ ἄσκηση τῆς Σαρακοστῆς θεωροῦνται κοινοὶ τόποι μὲ τὴ νηστεία, τὸ διαλογισμὸ καὶ τὴ γιόγκα τοῦ Ἰνδουισμοῦ καὶ τοῦ Βουδισμοῦ.

Τὸ νέο Πρόγραμμα Σπουδῶν συσκοτίζει περίτεχνα τὴν ἀντίληψη τῶν μικρῶν μαθητῶν γιὰ τὸ ποιὸς εἶναι ὁ δικός τους Θεὸς καὶ Λυτρωτής, ποὺ σώζει τὸν ἄνθρωπο, καθὼς καὶ ποιὰ εἶναι ἡ ἀληθινὴ κοινωνία μαζί Του. Ἡ ξεκάθαρη ὀρθόδοξη ἀπάντηση, ἡ ἀπάντηση καὶ ἡ ἀλήθεια τῆς δικῆς τους πίστεως σ’ αὐτὸ τὸ ἐρώτημα χαρακτηρίζεται «ὁμολογιακὴ ἐμμονή, κατηχητισμός, φανατισμὸς ἢ μισαλλοδοξία» καὶ ἀποκλείεται ἢ δίδεται κουτσουρεμένη, ἀλλοιωμένη καὶ προπαντὸς ἀναμεμειγμένη καὶ σχετικοποιημένη μαζὶ μὲ τὸ τί πιστεύουν ὅλες οἱ γνωστὲς θρησκεῖες! Αὐτὴ ἡ ποικιλία ὄχι ἁπλῶς δὲν προσφέρει τίποτα στὰ παιδιὰ ἀλλὰ ἐπιπλέον ἀποδομεῖ καὶ αὐτὸ ποὺ πιστεύουν.

Παραθέτουμε ὁρισμένα χαρακτηριστικὰ παραδείγματα:

Στὴ Γ΄ Δημοτικοῦ, πρὶν τὸ μικρὸ παιδὶ διδαχθεῖ τὰ βασικὰ περὶ Θεανθρώπου Ἰησοῦ Χριστοῦ καὶ Ὀρθοδοξίας, καλεῖται νὰ ζωγραφίσῃ τὰ Μάνταλα (σύμβολο τοῦ Ἰνδουισμοῦ) ἀκούγοντας τὴν ἀντίστοιχη (ἰνδουιστικὴ) μουσική!

Στὴ Δ΄ Δημοτικοῦ ὑπὸ τὸν τίτλο «Χριστιανοὶ Ἅγιοι καὶ ἱερὰ πρόσωπα ἄλλων θρησκειῶν» δίδεται μία ἐσφαλμένη ἑρμηνεία τῆς ἁγιότητος, ἐνῶ ἡ Ἁγία Λυδία ἡ Φιλιππησία παρουσιάζεται ὡς πρόσωπο ἀντίστοιχο καὶ ἰσότιμο μὲ τὸν Βούδα, τὸν Κομφούκιο καὶ τὸν Λάο Τσέ!

Στὴν ΣT΄ Δημοτικοῦ, στὴ γνωριμία μὲ τὶς «Ἰσλαμικὲς κοινότητες τῆς Ἑλλάδας» τὰ Ἑλληνόπουλα καλοῦνται νὰ ἀναγνωρίσουν «Μνημεῖα, δρόμους καὶ περιοχὲς» μὲ Ἰσλαμικὴ σφραγίδα στὴν πατρίδα μας, προκαλώντας τὴν ἀπορία, ἂν ἔχουν παραδοθεῖ ἢ πρόκειται νὰ παραδοθοῦν σὲ Μουσουλμάνους ὁλόκληρες περιοχὲς τῆς χώρας μας.

Στὴ Θεματικὴ Ἑνότητα τῆς Α΄ Γυμνασίου: «Μονοθεϊστικὲς θρησκεῖες Ἰουδαϊσμὸς καὶ Ἰσλὰμ» οἱ μαθητὲς διδάσκονται ὅτι ἡ Σαρία εἶναι «Νόμος τοῦ Θεοῦ στὴν ἀνθρωπότητα»!

Στὴν Γ΄ Γυμνασίου ὑπὸ τὸν τίτλο «Σύγχρονες θρησκευτικὲς μορφὲς στὴν Ὀρθοδοξία καὶ στὸν κόσμο» ἀναμειγνύεται ὁ Ἅγιος Πορφύριος μὲ πολιτικοὺς ἀκτιβιστὲς ὅπως ὁ Μαχάτμα Γκάντι.

Σὲ καμία τάξη τοῦ Δημοτικοῦ, τοῦ Γυμνασίου καὶ τοῦ Λυκείου δὲν διδάσκονται τὰ βασικὰ κεφάλαια τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης. Ἡ Καινὴ Διαθήκη, δηλαδὴ ἡ ζωὴ καὶ ἡ διδασκαλία τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, ἐνῶ κάλυπτε μέχρι σήμερα ὁλόκληρη τὴν ὕλη τῆς Β΄ Γυμνασίου, συρρικνώνεται σὲ λίγες ἑνότητες.

Ἐξ ἄλλου τὸ πολυθρησκειακὸ Πρόγραμμα Σπουδῶν καταργεῖ τὴν ἰσονομία καὶ μάλιστα εἰς βάρος τῶν Ὀρθοδόξων Χριστιανῶν, ποὺ ἀποτελοῦμε τὴ συντριπτικὴ πλεοψηφία τῶν Ἑλλήνων πολιτῶν. Μόνον οἱ Ὀρθόδοξοι Χριστιανοὶ μαθητὲς ὑποχρεοῦνται ἀπὸ τὸ Ὑπουργεῖο Παιδείας σὲ πολυθρησκειακῆ διδασκαλία. Μὲ βάση τὸν προσφάτως ψηφισθέντα Νόμο 4386/2016 καὶ εἰδικὰ μὲ πρόβλεψη τοῦ ἄρθρου 55, οἱ Μουσουλμάνοι συμπολίτες μας στὴ Θράκη θὰ συνεχίσουν νὰ διδάσκονται ἕνα ἀμιγῶς Μουσουλμανικὸ μάθημα Θρησκευτικῶν βασισμένο στὸ Κοράνι, τοὺς δὲ διδάσκοντες θὰ ἐγκρίνει εἰδικὸ Συμβούλιο Μουσουλμάνων Ἱεροδιδασκάλων. Οἱ Ρωμαιοκαθολικοὶ μαθητὲς τῶν Κυκλάδων θὰ διδάσκονται μάθημα Θρησκευτικῶν βασισμένο ἀποκλειστικὰ στὸ δόγμα τους, οἱ δὲ διδάσκοντες θὰ ἐπιλέγονται ἀπὸ τὴν Ρωμαιοκαθολικὴ Ἱεραρχία τῆς Ἑλλάδος. Ἀντίστοιχες ἁρμοδιότητες δίδονται στὸ Κεντρικὸ Ἰσραηλιτικὸ Συμβούλιο γιὰ τὴν διδασκαλία τῶν Θρησκευτικῶν τῶν μαθητῶν Ἑβραϊκοῦ θρησκεύματος, μὲ βάση ἀποκλειστικὰ τὴν πίστη τους. Δὲν διαφωνοῦμε μὲ τὴν ὁμολογιακὴ ἐκπαίδευση αὐτῶν τῶν θρησκευτικῶν ὁμάδων, Διερωτώμεθα ὅμως: Γιατί μόνον στὰ Ὀρθόδοξα παιδιὰ ἐπιβάλλεται τὸ πολυθρησκειακὸ συνονθύλευμα τοῦ κ. Φίλη καὶ τοῦ Ι.Ε.Π; Ζητοῦμε, λοιπόν, νὰ ἐπανέλθῃ στὰ Σχολεῖα τὸ Ὀρθόδοξο μάθημα τῶν Θρησκευτικῶν καὶ ὅτι εἴμαστε ἕτοιμοι νὰ συμβάλουμε μὲ εἰλικρινῆ διάλογο στὴν ἀναβάθμιση τοῦ μαθήματος καὶ τὸν ἐκσυγχρονισμὸ τῶν διδακτικῶν βιβλίων, χωρὶς νὰ παραβλάπτεται ἡ διδασκαλία τῆς Ὀρθοδοξίας.

Ὑπενθυμίζουμε τέλος ὅτι μάθημα Θρησκευτικῶν διδάσκεται στὰ δημόσια σχολεῖα ὅλων τῶν χωρῶν μελῶν τῆς Εὐρ. Ἑνώσεως – πλὴν τῆς Γαλλίας- καὶ κατὰ κανόνα μὲ περιεχόμενο Χριστιανικὸ καὶ βασισμένο στὴν ἐπικρατοῦσα θρησκεία. Οἱ ἀγωνιστὲς τοῦ 1821, οἱ ὁποῖοι ἐλευθέρωσαν τὴν πατρίδα μας, δὲν ἔχυσαν τὸ αἷμα τους γιὰ μία οὐδετερόθρησκη Ἑλλάδα, ἀλλὰ γιὰ μία Ἑλλάδα μὲ Ὀρθόδοξη Χριστιανικὴ ταυτότητα καὶ μὲ Ἑλληνορθόδοξη Παιδεία. Ἡ ὀρθὴ διδασκαλία τοῦ Εὐγγελίου καὶ τῶν Πατέρων στὰ σχολεῖα καλλιεργεῖ στοὺς νέους μας τὴν ἀληθινὴ σχέση μὲ τὸν Θεὸ καθὼς καὶ τὴν ἀγάπη, τὴν ἀλληλεγγύη, τὴν εἰρήνη, τὸν σεβασμὸ καὶ τὸ δημοκρατικὸ ἦθος πρὸς κάθε συνάνθρωπο, ἀνεξάρτητα ἀπὸ τὴ φυλὴ ἢ τὴ θρησκεία του...»

καί β) ὁ Νομικός Σύμβουλος τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Πατρῶν κ. Πέτρος Ρηγᾶτος, Δικηγόρος παρ’ Ἀρείῳ Πάγῳ, μέ θέμα: Σχέσεις Ἐκκλησίας- Κράτους, ὁ ὁποῖος χαρακτηριστικά ἀνεφέρθη:

«...Στὸ ἰσχῦον Νομικὸ Καθεστώς, ποὺ διέπει τὶς σχέσεις Ἐκκλησίας – Κράτους. Ἀνέφερε, ὅτι ἡ Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος εἶναι Θεῖον Καθίδρυμα ποὺ ἔχει κεφαλὴν τὸν Κύριον ἡμῶν Ἰησοῦν Χριστόν, εἶναι αὐτοκέφαλος καὶ αὐτοδιοικούμενη, ὅπως ὁρίζει τὸ ἄρθρον 1 & 1 καὶ 2 τοῦ Ν. 590/1977 περὶ τοῦ Κ.Χ. τ. Ε.τ.Ε. Περαιτέρῳ ὡς πρὸς τῆς Νομικὲς της Σχέσεις εἶναι Νομικὸν Πρόσωπον Δημοσίου Δικαίου καὶ μάλιστα προνομιοῦχον, μὲ ἰδίαν δικαιοδοσίαν, ποὺ ἕλκει τὰ δικαιώματά του ἀπ΄εὐθείας ἀπὸ τὸ Σύνταγμα καὶ συγκεκριμένα ἀπὸ τὸ ἄρθρο 3 & 1 Σ. Δὲν ὑπάγεται στὴν Γενικὴ Κυβέρνηση καὶ τὸν Δημόσιο Τομέα. Μὲ τὸ ἄρθρο 3 & 1 τοῦ Σ. καθιερώνεται τὸ σύστημα τῆς νόμῳ κρατούσης Πολιτείας.΄Ἤδη τὸ ἰσχῦον σύστημα εὑρίσκεται στὸ μεταῖχμιο τοῦ παραπάνω συστήματος καὶ τῆς συναλληλίας. Οἱ σχέσεις Κράτους-Ἐκκλησίας ἀφοροῦν σὲ διακριτοὺς ρόλους.

Ὁ χωρισμὸς συνεπάγεται πλῆθος ἀρνητικῶν συνεπειῶν μὲ θλιβερὰ ἐπακόλουθα. Ἡ ἐπίκληση τοῦ ὀνόματος τῆς Ἁγίας Τριάδος στὴ προμετωπίδα τοῦ Συντάγματος θὰ διαγραφῇ, τὸ ἄρθρον 3 τοῦ Σ. θὰ ἀφαιρεθῇ. Ἡ Ἐκκλησία ἀπὸ ἰσχυρὸ καὶ προνομιοῦχο Ν.Π.Δ.Δ. θὰ μετατραπῇ σὲ Ν.Π.Ι.Δ. δηλ. σὲ ἁπλοῦν σωματεῖο, οἱ ἱερὲς Εἰκόνες θὰ ἀφαιρεθοῦν ἀπὸ τὰ Ὑπουργεῖα, τὴ Βουλή, τὰ Σχολεῖα, τὶς Δημόσιες Ὑπηρεσίες θὰ ἀφαιρεθῇ ὁ Σταυρὸς ἀπὸ τὴ Σημαία, θὰ καταργηθοῦν ὁ θρησκευτικὸς ἑορτασμὸς τῶν πολιτειακῶν καὶ ἐθνικῶν ἑορτῶν καὶ ὁ πολιτειακὸς ἑορτασμὸς τῶν θρησκευτικῶν ἑορτῶν, ἡ τέλεση τοῦ ἁγιασμοῦ στὰ Σχολεῖα καὶ στὰ ἐγκαίνια δημοσίων ἔργων, ἡ διδασκαλία τῶν θρησκευτικῶν στὰ Σχολεῖα, ἡ δημόσια ἐκκλησιαστικὴ ἐκπαίδευσις, ἡ θρησκευτικὴ Ὑπηρεσία τῶν Ἐνόπλων Δυνάμεων, ἡ μισθοδοσία τοῦ Κλήρου, ἡ θρησκευτικὴ ὁρκοδοσία τῆς Κρατικῆς καὶ ὑπαλληλικῆς Ἱεραρχίας, ποὺ θὰ ἀντικατασταθῆ μὲ τὸν πολιτικὸ ὅρκο. Περαιτέρω θὰ καθιερωθεῖ ὁ ὑποχρεωτικὸς πολιτικὸς γάμος, θὰ καταργηθοῦν τὰ περισσότερα ἄρθρα τοῦ Ζ΄ κεφαλαίου τοῦ Ποινικοῦ Κώδικα ποὺ ἀφοροῦν τὴν ἐπιβουλὴ κατὰ τῆς θρησκευτικῆς εἰρήνης καὶ ἀναρίθμητες ἄλλες συνέπειες.

Στὴ χώρα μας συνυφάνθηκε ὁ Ἑλληνισμὸς μὲ τὴν Ὀρθοδοξία, οἱ 2 ἔννοιες εἶναι ταυτόσημες.Ἡ Ἐκκλησία ἀπετέλεσε διαχρονικὰ τὴ μάνα καὶ τὴν τροφὸ τοῦ Γένους. Ὅσοι τυχὸν ἐπιχειρήσουν τὸ χωρισμὸ θὰ διαπράξουν μέγα καὶ ἀνεπανόρθωτο ἔγκλημα μὲ τραγικὲς συνέπειες γιὰ τὸν Ἑλληνισμό...»

Τήν ἐκδήλωση ἒκλεισε ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Πατρῶν κ.κ. Χρυσόστομος, ὁ ὁποῖος εὐχαρίστησε τούς δύο ἐκλεκτούς ὁμιλητάς γιά τίς ἐμπεριστατωμένες εἰσηγήσεις τους, ἐνῶ ἐπεσήμανε τήν ἀνάγκη νά διατηρήσωμε τήν ἰδιοπροσωπία μας, τήν πνευματική καί πολιτιστική μας ταυτότητα, τήν πίστη στό Θεό, ἡ ὁποία μᾶς μαθαίνει νά ἀγαπᾶμε καί νά σεβώμεθα ὃλους τούς ἀνθρώπους, ἀδιακρίτως φυλῆς καί θρησκεύματος. Ἀκόμα, ἐπεσήμανε, ὃτι πρέπει νά σεβώμεθα τόν ἑαυτό μας, τίς πνευματικές μας ρίζες καί καταβολές, ἐάν θέλωμε νά μᾶς ἀντιμετωπίζουν μέ σοβαρότητα καί οἱ ἂλλοι. Ἐπίσης, ὁ Σεβασμιώτατος ἒκανε ἀναφορά στήν παρελθοῦσα σύνοδο τῆς Ἱεραρχίας τοῦ παρελθόντος Ὀκτωβρίου καί γιά τίς ἀποφάσεις πού ἐλήφθησαν πάνω στά θέματα αὐτά.

Στήν ἡμερίδα παρέστησαν, ὁ Βουλευτής κ. Ἀνδρέας Κατσανιώτης καί ἐκπρόσωποι Ἀρχῶν καί Φορέων.

Ἐκ τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως.