Μὲ συμμετοχὴ χιλιάδων πιστῶν ἀπὸ τὴν πόλη τῶν Πατρῶν καὶ ἀπὸ ἄλλα μέρη, ἑορτάσθη ἡ μνήμη τῶν Ἁγίων τῆς Ἀχαΐας ἀπὸ τῆς ἱδρύσεως τῆς Ἀποστολικῆς Ἐκκλησίας τῶν Πατρῶν, ἀπὸ τὸν Ἀπόστολο Ἀνδρέα, ἕως τῶν ἐσχάτων.

Ἐν τοῖς Ἁγίοις τῆς Ἀχαΐας, συγκαταλέγονται καὶ οἱ Στρατοκλῆς ὁ πρῶτος τῶν Πατρῶν Ἐπίσκοπος, Μαξιμίλα, Μεγαλομάρτυς Ἀρτέμιος, Σωσίπατρος, Ὁσιομάρτυς Παῦλος Ἡγούμενος τῆς ἐν Ραϊθῶ Μονῆς, Δανιὴλ ὁ ἐν τῷ Κάστρω τῶν Πατρῶν, Σάββας ὁ Βατοπαιδινός, Ὁσιομάρτυς Ὀλυμπία, Ὁσιος Ίωακείμ Νοτενῶν, Νεομάρτυς Ζαχαρίας, Παιδομάρτυρες Χριστόδουλος καὶ Ἀναστασία, Ὁσιομάρτυς Παῦλος ὁ ἐξ Ἀροανίας, Ἐθνοϊερομάρτυς Γρηγόριος ὁ ἐκ Ζουμπάτας τῶν Πατρῶν, Ὅσιος Γερβάσιος ὁ ἐν Πάτραις καὶ πλεῖστοι ἄλλοι.

Στὸν Ὄρθρο ἐχοραστάτησε ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Πατρῶν κ.κ. Χρυσόστομος, ὁ ὁποῖος προέστη τῆς Θείας Λειτουργίας, συλλειτουργήσαντος τοῦ Θεοφιλεστάτου Ἐπισκόπου Κερνίτσης κ. Χρυσάνθου.

Κατὰ τὴν Θεία Λειτουργία, ὁ Σεβασμιώτατος, προέβη εἰς τὴν εἰς Διάκονον χειροτονίαν, τοῦ εὐλαβεστάτου Ἀνδρέου Θεοδωροπούλου, ἐκ Λεοντίου Ἀχαΐας, τὸν ὁποῖον προεχείρισε, ἐνωρίτερον Ὑποδιάκονον, ὁ Θεοφιλέστατος Ἐπίσκοπος Κερνίτσης κ. Χρύσανθος.

Ὁ νέος Διάκονος στὴν συγκινητικὴ προσλαλιά του εὐχαρίστησε Θεῶ καὶ ἀνθρώποις γιὰ τὴν μεγάλη δωρεά, τὴν ὁποίαν χάριτι Θεοῦ καὶ διὰ χειρῶν τοῦ Σεβασμιωτάτου ἔλαβεν ὑποσχεθείς, ὅτι θὰ τηρήση ἐν τῇ καρδίᾳ αὐτοῦ τὴν Ἱερὰν παρακαταθήκην, ἕως τελευταίας αὐτοῦ πνοῆς.

Ὁ Σεβασμιώτατος, στὴν ὁμιλία του, ἀνεφέρθη στὴν εὐλογία ἀπὸ τὸν Θεὸ νὰ κατέχη ἡ πόλις τῶν Πατρῶν θησαυροὺς χαριτοβρύτους, τὴν Τιμίαν Κάραν καὶ τὸν Σταυρὸν τοῦ Πρωτοκλήτου ὡς καὶ τὸν Τάφον του, ἀλλὰ καὶ τίμια Λείψανα, ἄλλων Ἁγίων, ὅπως τῆς Ἁγίας ἐνδόξου Μεγαλομάρτυρος Εἰρήνης, τοῦ Ὁσίου Ἰωακείμ τῶν Νοτενῶν, τοῦ Ὁσίου Γερβασίου καὶ ἄλλων Ἁγίων.

Μίλησε γιὰ τὶς πρεσβεῖες τῶν Ἁγίων γιὰ τὴν πόλη τῶν Πατρῶν καὶ γιὰ τὴν μίμηση τῆς ζωῆς καὶ πολιτείας τους, ὥστε νὰ φθάσωμε στὴν θέωση.

Ἀπευθυνόμενος στὸν νέο Διάκονο, τοῦ εὐχήθηκε νὰ ζήση μέ χαρᾶ πνευματικὴ καὶ μέσα ἀπὸ τά ἱερὰ ἀγωνίσματα καὶ τὴν λειτουργικὴ ζωὴ.

Ἀπευθυνόμενος στὸν νέο Διάκονο, τοῦ εὐχήθηκε νὰ ζήση μέ χαρᾶ πνευματικὴ καὶ μέσα ἀπὸ ἱερὰ ἀγωνίσματα καὶ τὴν λειτουργικὴ ζωὴ καὶ προσευχὴ, νὰ ὁδηγηθῇ εἰς τὴν κατὰ Χριστὸν τελείωση, μαζὶ μὲ τὴν οἰκογένειά του καὶ τὸ ποίμνιο ποὺ θὰ τοῦ ἐμπιστευθῇ σὲ λίγο ἡ Ἐκκλησία. Τοῦ ἐτόνισε ὅτι πρέπει νὰ χαίρη χαρὰν μεγάλην διότι ἡ καρδία του, μὲ τὴν χειροτονία, ἔγινε θρόνος χάριτος, τὸν ὁποῖον πρέπει νὰ διατηρήση καθαρὸν ἕως τελευταίας του πνοῆς.

Ἀκόμη δὲ πρέπει νὰ χαίρη καὶ μετὰ καυχήσεως νὰ φέρη τὸ ἅγιο ράσο, τὸ ὁποῖον ἐφόρεσαν Ὁμολογητὲς καὶ Μάρτυρες τῆς Ἁγίας μας Ἐκκλησίας.

Εὐχαρίστησε, τέλος, τὴν οἰκογένεια τοῦ νέου Διακόνου, τὴν σύζυγό του, τοὺς Γονεῖς του καὶ τοὺς πνευματικούς του πατέρες καὶ ὅλους τους συνεργήσαντας εἰς τὴν κατὰ Θεὸν προκοπήν του.

Στὸ τέλος τῆς Θείας Λειτουργίας, ἐλιτανεύθη ἐντὸς τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ, ἡ Τιμία Κάρα τοῦ Πρωτοκλήτου καὶ ἐτοποθετήθη στὸ κέντρο τοῦ Ναοῦ, πρὸς προσκύνησιν.