Άγιος Ιωάννης Πατρών: Σταυρός καί Ἀνάσταση!

Κυριακή 7 Απριλίου 2013

Σταυρός καί Ἀνάσταση!

1:56 π.μ. |

Στήν Ἐκκλησία μας, ὅπου ἀσκούμεθα σταυρικά, λαμβάνουμε τήν πεῖρα τῆς Ἀναστάσεως. Ὅλα στήν Ἐκκλησία μας εἶναι ἀναστάστιμα γιατί εἶναι σταυρικά. Ἡ Ἐκκλησία μας εἶναι Ἐκκλησία τοῦ Σταυροῦ καί τῆς Ἀναστάσεως. Χωρίς σταυρό δέν ὑπάρχει Ἀνάστασις, ἀλλά οὔτε καί σταυρός ὑπάρχει πού νάμήν ἀκολουθεῖται ἀπό Ἀνάσταση. Ζοῦμε σ' ἕναν κόσμο, στόν ὁποῖο κυριαρχεῖ τό ἀντισταυρικό πνεῦμα. Ἕναν κόσμο πού φίλαυτα ἔχει ὡς ἰδανικά του τήν εὐημερία, τήν καλοζωΐα, τήν ἄνεση, πού τοποθετεῖ τήν ἐλευθερία ὄχι στή θυσία καί τήν ἀγάπη, ἀλλά στόν ἐγωϊσμό.

Ὁ σταυρός μᾶς τρομάζει. Καί αὐτό εἶναι φυσικό. Γιατί μᾶς διέλυσε ἡ ἄνεση.

Αὐτός ὁ κόσμος πού ἀπορρίπτει σήμερα τόν σταυρό τοῦ Χριστοῦ εἶναι ὑποχρεωμένος νά ἀντιμετωπίση ὀδυνηρόταταες καί μάλιστα φοβερές μάστιγες πού εἶναι καί συνέπειες τῆς ἀντισταυρικῆς του πορείας :Τό AIDS, τά ναρκωτικά , τήν φοβερή οἰκολογική καταστροφή, τήν ἀπελπισία. Καί ἡ λύση δέν εὑρίσκεται ἐκεῖ πού τήν τοποθετεῖ, δηλαδή στό νά ληφθοῦν ὡρισμένα προφυλακτικά μέτρα. Χρήσιμα εἶναι αὐτά, ἀλλά ἀνεπαρκῆ. Ἡ βαθύτερη λύση εἶναι μία: ἡ μετάνοια. Αὐτή πού ἔσωσε τή Νινευΐ τή μεγάλη πόλη ἀπό τήν καταστροφή. Εἶναι ἡ ἐπιλογή τοῦ σταυρικοῦ τρόπου ζωῆς ὡς τοῦ μόνου ἀληθινοῦ τρόπου ζωῆς.

Ὁ διάβολος προσπαθεῖ νά μᾶς φοβίσει ὅτι ἄν διαλέξουμε τή σταυρική ζώη δέν θά προοδεύσουμε, δέν θά ἐπικρατήσουμε (παροιμία: μέ τόν σταυρό στό χέρι), θά γίνουμε θύματα τῶν ἄλλων.

Ἔτσι ἀπό ὀλιγοπιστία παραγνωρίζουμε τήν Χάρη, τή δύναμη καί τήν προσπάθεια τοῦ Θεοῦ.

Ἔχουμε ἀκόμη νά ἀντιμετωπίσουμε πειρασμούς ἀπό ἀνθρώπους τοῦ περιβάλλοντός μας πού μᾶς ἐπαναλαμβάνουν ὅ,τι οἱ σταυρωταί τοῦ Χριστοῦ στόν Ἐσταυρωμένο Κύριο: "Ἐάν εἶσαι γυιός τοῦ Θεοῦ, κατέβα ἀπό τόνΣταυρό ".

Οἱ Ἑβραῖοι ἤθελαν τόν Ἰησοῦ Χριστό Μεσσία, ἀλλά χωρίς σταυρό. Καί σήμερα οἱ ἄνθρωποι θέλουν νά φτιάξουν ἕναν ἐπίγειο πράδεισο χωρίς σταυρό

Ἄς ζητήσουμε ἀπό τή Χάρη τοῦ Σταυρωθέντος καί Ἀναστάντος Κυρίου νά μήν ἀρνηθοῦμε τό σταυρό Του, τό σταυρό μας, τήν ἀγάπη, τή θυσία, τήν ταπείνωση, τήν ὑπομονή, τήν ἄσκηση. Ἰδιαίτερα τίς στιγμές πού ὁ ἐγωϊσμός τείνει νά μᾶς κυριαρχήσει ἄς ἀτενίζουμε τόν σταυρωμένο, ὅπως οἱ δηλητηριασμένοι στήν ἔρημο Ἰσραηλιτες τό χάλκινο φίδι.

Καί ἐάν ἀπό ἀνθρώπινη ἀδυναμία καί ἀμέλεια πέφτουμε καί ἐνεργοῦμε ἀντισταυρικά, ἄς μετανοοῦμε καί διά τῆς μετανοίας ἄς ἐπανερχόμαστε στήν σταυρική ζωή: Ἄς ζητοῦμε γι' αὐτό καί τήν βοήθεια τῆς Παναγίας μας.

Ὁ χορός τῶν Ἁγίων τῆς Ἐκκλησίας μας εἶναι χορός ἐσταυρωμένων καί ἀναστημένων, συνεσταυρωμένων καί συναναστημένων μέ τόν Χριστό. Αὐτός ὁ χορός εἶναι τό αἰώνιο Πάσχα.

Ε.Μ.