Τήν Κυριακή τῶν Βαΐων, κάθε χρόνο ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Πατρῶν κ.κ. Χρυσόστομος, τελεῖ τήν Θεία Λειτουργία στόν Ἱερό Ναό Παναγίας Ἀλεξιωτίσσης Πατρῶν, ὃπου τιμᾶται ἡ μνήμη τοῦ Ἐθνομάρτυρος Ἱερέως Γεωργίου, ὁ ὁποῖος ἐσφαγιάσθη ὑπό τῶν Τούρκων, στίς 3.4.1821, Κυριακή τῶν Βαΐων, τήν ὣρα πού λειτουργοῦσε μπροστά στό Ἃγιο καί Φρικτό θυσιαστήριο.

          Τά τοῦ μαρτυρίου τοῦ παπα- Γιώργη καί τά τῆς περιπετείας τῆς οἰκογενείας του, ἐγένοντο γνωστά μόλις τό 1964, ἓνεκα ἐρεύνης στά ἱστορικά Ἀρχεία τοῦ Κράτους, ὑπό τοῦ ἀοιδίμου Ἱερέως Νικολάου Παπαδοπούλου, Ἐφημερίου τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ Ἁγίου Γεωργίου Καρύκη, Ἀθηνῶν.

          Διασώζονται τά παρακάτω κείμενα, τά ὁποῖα πιστοποιοῦν, τά τῆς σφαγῆς τοῦ Παπα-Γιώργη ὑπό τῶν ἀπίστων Ἀγαρηνῶν, τά τῆς ἀρπαγῆς καί σκλαβιᾶς τῶν τέκνων του καί τίς περιπέτειες τῆς παπαδιάς, ὣστε νά ψάξῃ γιά νά βρῇ τά παιδιά της, σέ χῶρες καί χωριά τῆς Τουρκοκρατούμενης Ἑλλάδος, μέ ἀποτέλεσμα νά βρῇ μόνο τό ἓνα, τόν Κωνσταντῖνο.

          Παραθέτομε τά πιστοποιητικά ἒγγραφα.

Ἐν Πάτραις τῇ 4ῃ Ἰουνίου 1865

ΠΡΟΣ

Τήν ἐπί τῶν ἀγώνων Σεβαστήν Ἐπιτροπήν, διά τοῦ Κυρίου Νομάρχου Ἀχαϊοήλιδος.

            Ὁ εὐσεβάστως ὑποσημειούμενος Κωνσταντῖνος ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ, ἀναφέρω ταπεινῶς ὅτι, κατά τό ἔτος 1821, καθ' ἥν ἐποχήν οἱ Ἕλληνες ἔλαβον τά ὅπλα κατά τῶν Ὀθωμανῶν, ὁ πατήρ τοῦ ὑποφαινομένου ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΙΕΡΕΥΣ ἐφονεύθη παρά τῶν Ἀγαρηνῶν, ἐνῷ ἐτέλει τήν Θείαν Μυσταγωγίαν, ἐν τῷ ἐνταῦθα Ἱερῷ Ναῷ τῆς Ἀλεξιωτίσσης, ὅτι ὁ ὑποφαινόμενος καί ἕτεροι δύο (2) ἀδελφοί μου αἰχμαλωτίσθησαν παρά τῶν Ἀγαρηνῶν καί ὅτι τρέξασα ἡ μήτηρ ἡμῶν εἰς διάφορα τοῦ Ὀθωμανικοῦ Κράτους μέρη, μόλις ἠδυνήθη νά σώσῃ καί νά λάβῃ τόν ὑποφαινόμενον, μή δυνηθεῖσα οὐδόλως ν' ἀνεύρῃ τούς ἑτέρους δύο ἀδελφούς μου καί εἰσέτι μένουσι ἐν αἰχμαλωσίᾳ ἀγνοουμένου τοῦ τόπου τῆς διαμονῆς των, ὡς προκύπτει ἐκ τοῦ συνημμένου πιστοποιητικοῦ πολιτῶν μαρτυρούντων τ' ἀνωτέρω.

Τά δυστυχήματα ταῦτα εἶναι ἄξια λόγου ὅπως ληφθῇ καί ὁ ὑποφαινόμενος ἐν καιρῷ ὑπ' ὄψιν καί λάβω τήν δέουσαν καί ἀπαιτουμένην ἀμοιβήν.

Διά ταῦτα παρακαλῶ θερμῶς τήν Σεβαστήν Ἐπιτροπήν, ὅπως εὐαρεστουμένη λάβῃ ὑπ' ὄψιν της ἐν καιρῷ καί τόν ὑποφαινόμενον, ἀποδίδουσα ὅ,τι νόμιμον καί δίκαιον.

Ὁ Κύριος Νομάρχης Ἀχαϊοήλιδος παρακαλεῖται νά διαβιβάσῃ τήν παροῦσαν ὅπου δεῖ.

Εὐπειθέστατος

Κωνσταντῖνος Παπαγεωργίου

            Στήν αἴτηση του Κωνσταντίνου, ἐπισυνάπτεται πιστοποιητικό τῶν προὐχόντων τῆς Ἀχαΐας, ὡς κατωτέρω:

ΠΙΣΤΟΠΟΙΟΥΜΕΝ

            Οἱ ὑπογραφόμενοι μεθ' ὅρκου ὅτι κατά τό ἔτος 1821 καθ' ἥν ἐποχήν οἱ Ἕλληνες ἔλαβον τά ὅπλα, ὁ συμπολίτης μας ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΙΕΡΕΥΣ ἐκτελῶν τήν Θείαν Μυσταγωγίαν ἐν τῷ Ναῷ τῆς Ἁγίας Ἀλεξιωτίσσης ΕΦΟΝΕΥΘΗ παρά τῶν Ἀγαρηνῶν, αἰχμαλωτισθέντων καί τριῶν (3) τέκνων του, πρός ἀπολύτρωσιν τῶν ὁποίων ἡ μήτηρ των τρέξασα εἰς διάφορα τοῦ Ὀθωμανικοῦ Κράτους μέρη, μόλις ἐδυνήθη νά σώσῃ καί λάβῃ τό ἕνα ἐκ τούτων  ὀνόματι ΚΩΣΤΑΝΤΙΝΟΝ, τῶν δύο ἑτέρων μενόντων ἐν αἰχμαλωσίᾳ καί ἀγνοούμενης τῆς διαμονῆς των.

            Κατ' αἴτησιν ὅθεν τοῦ ἀπελευθερωθέντος Κωνσταντίνου δίδεται τό παρόν αὐτό ἵνα χρησιμεύσῃ ὅπου δεῖ, καί ὑποσημειούμεθα.

Ἐν Πάτραις τήν α' Ἰουνίου

Μ(πενιζέλος) Ροῦφος

Κ. Μπουκαούρης

Γεώργιος Γιαννόπουλος

Ζ. Νεράγκαθος

Κ. Θωμόπουλος

Ἀναστάσιος Ἡλιόπουλος

Ἄγγελος Ξηρομερίτης

Ἀναγν. Ἀνδρικόπουλος

          Ἐν συνεχείᾳ ὁ Σεβασμιώτατος ἀνεφέρθη στήν θυσία τῶν Ἐξοδιτῶν τῆς Ἱερᾶς Πόλεως τοῦ Μεσολογγίου καί στούς μεγάλους ἀγῶνες τῶν Μεσολογγιτῶν γιά τήν προάσπιση τῆς Ἱερᾶς Πόλεως, οἱ ὁποῖοι ἀγῶνες ἐσφραγίσθησαν μέ τό αἷμα τῶν ἱερῶν σφαγίων, ὑπέρ Πίστεως καί Πατρίδος.

          Κορύφωμα ἡ ἡρωϊκή Ἒξοδος τά ξημερώματα τῆς Κυριακῆς τῶν Βαΐων τοῦ 1826.

          Ἀφοῦ ἐμνήσθη τῶν θυσιῶν τῶν ὑπερασπιστῶν τοῦ Μεσολλογίου, μέ πρῶτον τόν ἀοίδιμον Ἐπίσκοπο Ρωγῶν Ἰωσήφ, τῶν λοιπῶν Κληρικῶν καί Λαϊκῶν ἡρώων καί μαρτύρων Ἑλλήνων, ἀλλά καί τῶν Φιλελλήνων, κατέλησε μέ τά λόγια τοῦ μπαρουτοκαπνισμένου ἣρωα Χρίστου Καψάλη, ὁ ὁποῖος πρίν ἀνατινάξῃ τόν πύργο, στόν ὁποῖο ἦτο κλεισμένος μαζί μέ  ἂλλους, κρατώντας τόν δαυλό, φέρεται νά λέγῃ.

          «Λοιπόν τό σπαθί

          Ἐλευθερία ἡ θάνατος ἒνδοξος

          Ἂν χάσω πατρίδα τί θέλω νά ζήσῳ;

          Ὡς μόνην ἐλπίδα κρατῶ τόν δαυλό.

          Ἀπό τοῦ τεμένους τό πῦρ θά ποντίσω,

          πρός δόξαν τοῦ Γένους

          Θυσίαν τελῶ».

          Ὁ ἑορτασμός τῆς μνήμης τοῦ Ἐθνομάρτυρος Ἱερέως Γεωργίου τῆς Ἁγια-Ἀλεξιώτισσας Πατρῶν, ἐνετάχθη ἐφέτος στίς λαμπρές ἐπετειακές ἐκδηλώσεις ποῦ προγραμματίσθηκαν ἀπό τήν Ἱερά Μητρόπολη Πατρῶν, μέ τήν εὐκαιρία τῆς συμπληρώσεως 200 ἐτῶν ἀπό τήν Ἐπανάσταση τοῦ 1821.

          Στόν αὒλειο χώρο τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ τῆς Παναγίας Ἀλεξιωτίσσης  Πατρῶν, ὃπου ἀπό τό 1971 ἒχει στηθῆ μνημεῖο εἰς τιμήν τοῦ ἀοιδίμου Ἐθνομάρτυρος Ἱερέως Γεωργίου, ἀπό τήν Ἀχαϊκή Ἑταιρεία Πατρῶν, ἐτελέσθη ἀπό τόν Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Πατρῶν δέησις ὑπέρ ἀναπαύσεως τῆς ψυχῆς τοῦ μάρτυρος Ἱερέως καί κατετέθησαν στέφανοι, ὑπό τοῦ Σεβασμιωτάτου καί τῶν Ἐκπροσώπων τῶν Ἀρχῶν καί Φορέων.

          «Ἦτο γραφτό τῆς Ἑλλάδος, ἐσημείωσε ὁ Σεβασμιώτατος, νά ἐλευθερωθῇ ἀπό τό Σταυρό καί τό σπαθί πού κρατοῦσαν στό χέρι, οἱ φέροντες τό αἱματοβαμμένο καί τιμημένο ράσο Πατριάρχες, Ἀρχιερεῖς, Ἱερεῖς καί Μοναχοί, πού πίσω τους ἀκολουθοῦσαν μυριάδες Ἓλληνες ἀποφασισμένοι «ἢ γιά τή νίκη ἢ τή θανή».

          Ἡ ἐλευθερία τῆς Πατρίδος μας, πέρασε καί λιβανίστηκε, ἁγιάστηκε καί ἒλαμψε μέσα ἀπό τίς Ἐκκλησιές καί τά Μοναστήρια μας.

          Οἱ ἑορτασμοί δέν εἶναι ἁπλές τελετές ἢ ἐπετειακές συνάξεις, ἐτόνισε ὁ Μητροπολίτης, ἀλλά οὐσιαστική συμμετοχή στό ποτήριο ἐκείνων πού ἒδωσαν τό αἷμα τους γιά τόν Χριστό καί τήν Ἑλλάδα καί ὑπόσχεση ὃτι θά ἀγωνιστοῦμε νά κρατήσωμε ἀτόφια αὐτή τήν παρακαταθήκη πού μᾶς παρέδωσαν καί ὃτι θά παραδώσωμε στά παιδιά μας τήν λαμπάδα ἀναμμένη, αὐτό τό κερί μέ τό αναστάσιμο φῶς τῆς Ἑλληνορθοδοξίας, τό ὁποῖο εὐχόμεθα νά διατηρηθῇ ἂσβεστο ἀπό γενεά σέ γενεά, ἓως τῆς συντελείας τοῦ αἰῶνος...