Άγιος Ιωάννης Πατρών: Μνήμη τῆς Ἁλώσεως στήν Πάτρα.

1:15 π.μ. |

IEΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΑΤΡΩΝ

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ 29.5.2016

Μνήμη τῆς Ἁλώσεως στήν Πάτρα.

Πατρῶν Χρυσόστομος:

«... Φθάνει πιά ὁ ἐξευτελισμός τῶν Ἱερῶν καί τῶν Ὁσίων του Γένους μας. Φθάνει τό ξερίζωμα καί τό ξεθεμελίωμα τῶν ἀξιῶν. Πρέπει νά ἀντισταθοῦμε σ’ αὐτόν ὁδοστρωτῆρα. Εἶναι χρέος μας ἔναντι τοῦ παρελθόντος, ἀλλά καί τοῦ παρόντος καί κυρίως τοῦ μέλλοντος, ἄν θέλωμε νά ἔχῃ συνέχεια αὐτός ὁ τόπος καί ὁ Ἑλληνισμός...».

Μέ λαμπρότητα ἑορτάσθη ἡ ἱερά μνήμη τῆς Ἁγίας Φωτεινῆς της Σαμαρείτιδος στόν πανηγυρίζοντα Ἱερό Ναό τῆς Ἁγίας Φωτεινῆς στά Προσφυγικά τῶν Πατρῶν.

Ἀνήμερα, ἐτελέσθη ἡ Θεία Λειτουργία προεξάρχοντος τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Πατρῶν κ.κ. Χρυσοστόμου καί συλλειτουργοῦντος τοῦ Θεοφιλεστάτου Ἐπισκόπου Κερνίτσης κ. Χρυσάνθου.

Ὁ Σεβασμιώτατος στό κήρυγμά του, μεταξύ τῶν ἂλλων, ἀναφέρθη καί στήν ἀποφράδα ἡμέρα τῆς ἁλώσεως τῆς Κωνσταντινουπόλεως, στόν τελευταῖο Αὐτοκράτορα Κωνσταντῖνο τόν Παλαιολόγο καί στούς μετ’ αὐτοῦ εὐκλεῶς ἀγωνισαμένους καί ἡρωικῶς πεσόντας ὑπερασπιστάς τῆς πατρώᾳς εὐσεβείας καί τῆς Βασιλίδος τῶν πόλεων, ὡς καί στά διδάγματα καί μηνύματα πού ἐκπέμπει αὐτή ἡ θυσία τῶν ἡρώων καί μαρτύρων τῆς ἁλώσεως.

Ἐπίσης, μίλησε γιά τίς τρεῖς τάσεις πού ὑπῆρχαν πρό τῆς ἁλώσεως α) τήν φιλοδυτική μέ ἐκπρόσωπο τόν Βησσαρίωνα, β) τῆς ἐπιστροφῆς στήν Ἀρχαία Ἑλλάδα, τήν ὁποία ἐκπροσωποῦσε ὁ Γεώργιος Πλήθων ἤ Γεμιστός, καί γ) τήν Ὀρθόδοξη καί παραδοσιακή τήν ὁποία ἐκπροσωποῦσε ὁ Γεννάδιος Σχολάριος, ὁ πρῶτος μετά τήν ἅλωση Πατριάρχης, μαθητής τοῦ Ἁγίου Μάρκου ἐπισκόπου Ἐφέσου τοῦ Εὐγενικοῦ καί ἡ ὁποία τάσις τελικῶς ἐπεκράτησε καί εὐτυχῶς, διότι ἔσωσε τήν ἰδιοπροσωπία καί τήν ταυτότητα τοῦ Γένους μας.

Σήμερα, εἶπε ὁ Σεβασμιώτατος, θέλουν νά ἐπιβληθοῦν οἱ δύο πρῶτες τάσεις καί γιά αὐτό ἔχομε φθάσει σέ αὐτό τό κατάντημα.

Ἀναφερθείς, δέ στούς «ἑορτασμούς» ἀπό τόν Ἐρντογάν καί τούς Τούρκους στήν Κωνσταντινούπολη γιά τήν ἅλωση ἀπό τή μιά μεριά, καί στίς εἰσηγήσεις πού γίνονται, ἀπό τήν ἂλλη, ἀπό τίς ἐπιτροπές στό Ὑπουργεῖο Παιδείας τῆς Ἑλλάδος γιά κατάργηση τῆς προσευχῆς, τοῦ Ἐκκλησιασμοῦ, τῶν παρελάσεων ἐτόνισε: «... Φθάνει πιά ὁ ἐξευτελισμός τῶν Ἱερῶν καί τῶν Ὁσίων του Γένους μας. Φθάνει τό ξερίζωμα καί τό ξεθεμελίωμα τῶν ἀξιῶν. Πρέπει νά ἀντισταθοῦμε σ’ αὐτόν ὁδοστρωτῆρα. Εἶναι χρέος μας ἔναντι τοῦ παρελθόντος, ἀλλά καί τοῦ παρόντος καί κυρίως τοῦ μέλλοντος, ἄν θέλωμε νά ἔχῃ συνέχεια, αὐτός ὁ τόπος καί ὁ Ἑλληνισμός...».

Στό τέλος τῆς Θείας Λειτουργίας ἐτελέσθη ἐπιμνημόσυνη δέηση ὑπέρ ἀναπαύσεως τοῦ τελευταίου καί θρυλικοῦ Αὐτοκράτορα Κωνσταντίνου τοῦ Παλαιολόγου καί τῶν σύν αὐτῷ ἠρωικῶς ἀγωνισαμένων καί ἐνδόξως πεσόντων ἐπί τῶν ἐπάλξεων τῆς Βασιλευούσης τῶν πόλεων.