Πανηγυρική μέρα για την Εκκλησία μας σήμερα, αφού εορτάζει την ιερή μνήμη μιας κορυφαίας αποστολικής προσωπικότητας. Τιμά τον απόστολο του Χριστού Ανδρέα τον Πρωτόκλητο. Ονομάστηκε έτσι γιατί ο Χριστός τού έκανε την τιμή να τον καλέσει πρώτο στο αποστολικό αξίωμα. Η Αποστολική Εκκλησία των Πατρών δίνει ακόμα λαμπρότερο χαρακτήρα καθότι είναι η μοναδική Ελληνική πόλη που κατέχει αποστολικό τάφο και κατέχει ως πολύτιμους πνευματικούς θησαυρούς, την τιμία κάρα του και τον Σταυρό του μαρτυρίου του. Ο Ανδρέας και ο αδελφός του Πέτρος, παιδιά του Ιωνά, έλκουν την καταγωγή τους από τη Βηθσαϊδά της Γαλιλαίας και αποτέλεσαν την πρώτη δυάδα των κληθέντων από τον Κύριο μαθητών. Το ευαγγελικό ανάγνωσμα που επέλεξε η Εκκλησία μας για να ακουστεί σήμερα στους ναούς αναφέρεται στον τρόπο της κλήσης του, με βαθύτερα μηνύματα και νοήματα μέσα από το περιεχόμενό του.

 Σημαντικό στοιχείο είναι το γεγονός ότι ο Ανδρέας δεν οφείλει το μεγαλείο και τη δόξα του στην καταγωγή του, σε πλούτη, δόξες και άλλες διακρίσεις, ήταν ένας φτωχός αλιέας της Γαλιλαίας. Μεγάλο όμως τον ανέδειξε το ταπεινό του φρόνημα και ο ζήλος που εκδήλωσε χωρίς δισταγμούς για να ακολουθήσει τον Χριστό. Η αρχοντιά του αποκαλύπτεται  από τη Χάρη του Θεού που πλημμύριζε όλη την ύπαρξή του. Ο Ανδρέας, ως Πρωτόκλητος γίνεται αιτία για την πρώτη συνάντηση του αδελφού του Πέτρου με τον Ιησού. Συνδεόταν επίσης με το συμπολίτη του Φίλιππο με ιδιαίτερη φιλία. Είναι γι’ αυτό άλλωστε που στη σημερινή ευαγγελική περικοπή μνημονεύεται και η κλήση του Φιλίππου και του Ναθαναήλ.

Η ζωή και η δράση του. Για τη ζωή, τη δράση και το έργο του αποστόλου Ανδρέα αντλούμε τις περισσότερες πληροφορίες από την παράδοση της Εκκλησίας αλλά και από μαρτυρίες πατέρων και ιστορικών της εποχής. Ο απόστολος Ανδρέας γνώρισε τον Χριστό όταν ήταν μαθητής του Ιωάννη του Προδρόμου. Ήλθε μια μέρα ο Χριστός στον Πρόδρομο και ο Βαπτιστής τον έδειξε στους μαθητές του λέγοντας τα εξής: «Ίδε ο Αμνός του Θεού, ο αίρων την αμαρτίαν του κόσμου». Για τον Ανδρέα η αναφορά αυτή λειτούργησε ως ισχυρή εσωτερική κλήση για να ακολουθήσει τον Κύριο. «Προσέτρεξε με δίψα όπως το διψασμένο ελάφι στην πηγή του νερού», σημειώνει χαρακτηριστικά ο υμνογράφος του. Η πρόσκληση του Χριστού ήταν μια πρόκληση για τον ψαρά της Γαλιλαίας, στην λίμνη όπου ψάρευε τον κάλεσε ο Κύριος για να γίνει μαθητής του, χωρίς δεύτερες σκέψεις ή αναστολές τα εγκατέλειψε όλα.  Είναι αξιοσημείωτο το ότι με την αποδοχή του δεν εξασφάλιζε πλούτη, δόξες και αξιώματα αλλά αντίθετα έμπαινε σε μια πορεία διώξεων, φυλακίσεων, μαστιγωμάτων, ακόμα και μαρτυρικού θανάτου διά σταυρώσεως, σύμφωνα με το παράδειγμα του Διδασκάλου του.

Η αποστολική του μαρτυρία. Την ημέρα της Πεντηκοστής ο Ανδρέας δέχθηκε μαζί με τους άλλους μαθητές το Άγιο Πνεύμα. Έφθασε μέχρι τα πέρατα της οικουμένης για να γίνει αλιέας ανθρώπων και να φωτίσει τους πλανεμένους που ζούσαν στο σκοτάδι της ειδωλολατρίας και να τους οδηγήσει στο φως της θεογνωσίας. Κήρυξε το ευαγγελικό μήνυμα στα μέρη γύρω από τη Μαύρη Θάλασσα, στο  Βυζάντιο, μετέβη στη Θράκη, Μακεδονία και Θεσσαλία και με τη Χάρη του Θεού προσέλκυσε στην χριστιανική αλήθεια πάρα πολλούς ανθρώπους. Επιτέλεσε μάλιστα πάρα πολλά θαύματα, όπως θεραπείες ανιάτων ασθενειών, αναστάσεις νεκρών, ελευθέρωνε φυλακισμένους και πιο πολύ άνοιγε το δρόμο για να οδηγούνται αμαρτωλοί σε μετάνοια. Για τον Χριστό και το καρποφόρο πνευματικό του έργο συνελήφθη, φυλακίσθηκε και κτυπήθηκε ανελέητα. Στην Πάτρα, όπου κατέληξε και μαρτύρησε τελικά, κήρυξε επίσης τον Χριστό, θεράπευσε πολλούς ασθενείς, ανάμεσα στους οποίους τη Μαξιμίλλα, γυναίκα του ηγεμόνα Αιγεάτη, η οποία πίστεψε στον Χριστό και έζησε θεάρεστη ζωή. Ο Αιγεάτης διέταξε και σταύρωσαν χιαστί τον απόστολο ανάποδα, γεγονός που δέχθηκε με χαρά και αγαλλίαση και έτσι έγινε κοινωνός του πάθους του Διδασκάλου του. Έδωσε με αυτό τον τρόπο τη μαρτυρία του για τον Χριστό και ανεδείχθη σε κορυφαία φυσιογνωμία στο ορθόδοξο χριστιανικό στερέωμα.

Αγαπητοί αδελφοί, ο απόστολος Αντρέας με τη ζωή, το παράδειγμα και τη θυσία του φανερώνει πως όταν ο άνθρωπος γίνει ακόλουθος του Χριστού ανακαλύπτει τότε την ψυχική του ανάπαυση και κυρίως καταξιώνεται ως ύπαρξη σε αιώνιες κορυφογραμμές και ευλογίες. Τότε μπορεί να λειτουργεί σωστικά και να βρίσκεται σε πραγματική κοινωνία με τον Χριστό και τους συνανθρώπους του.  Γι’ αυτό παρακαλούμε τον κοινωνό του πάθους του Χριστού Απόστολο Ανδρέα να πρεσβεύει στον Κύριο για τον πιστό λαό του, να τον φυλάσσει από δυσκολίες, από ορατούς και αόρατους εχθρούς. Αμήν.