Στό κήρυγμά του στόν Ἱερό Μητροπολιτικό Ναό τῆς Εὐαγγελιστρίας Πατρῶν, τήν 28η Ὀκτωβρίου 2020, ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Πατρῶν κ.κ. Χρυσόστομος, μετά ἀπό τήν συγκινητική ἀναφορά στήν Παναγία Σκέπη τῆς Ὑπερμάχου Στρατηγοῦ  τοῦ Γένους μας, κατά τό ἔπος του '40 καί γενικώτερα, ἀνεφέρθη στούς ἡρωϊκούς καί αἱματωμένους ἀγῶνες τῶν ἡρώων καί μαρτύρων ὑπέρ τῆς πίστεως καί τῆς Πατρίδος, χρησιμοποιώντας λόγια τοῦ Ἐλύτη.

"Τήν θύμηση αύτή δέν ὑπάρχουν λόγια νά τήν ποῦμε. Ὅσοι τήν ζήσαμε τήν κρατάμε φυλαχτό πανάκριβο. Ἀμόλυντο στούς καιρούς, θύμηση μέσα στόν χρόνο την περιπέτεια, πού ταξιδεύει ἀπό κορφή σέ κορφή καί ἔρχεται ἀπό τήν Πίνδο στά πέρατα τῆς γῆς.... Ἔρχεται νά στήσῃ λάβαρα στίς ψυχές μας, νά πῇ πώς ἐδῶ μετριέται ἀκόμα ὁ πυρετός καί ἡ ὀργή τῶν ἀθανάτων..."

Καί συνέχισε. Αὐτός ὁ τόπος γιά νά σταθῇ ὄρθιος ὅπως μᾶς τόν παρέδωσαν  οἱ ἥρωες καί μάρτυρες τῆς Πατρίδος μας, ἐν προκειμένῳ ὅσοι θυσιάστηκαν κατά τό ἔπος τοῦ '40 καί γιά νά ἔχει σταθερή καί ἀταλάντευτη πορεία πρός τό μέλλον, χρειάζεται τά ζώπυρα, τά ὁποῖα ἔκαιαν τίς καρδιές τῶν λεβεντόκαρδων προασπιστῶν τῆς αἱματοβαμμένης γῆς τῆς Ἑλλάδος.

·         Ἐκεῖνοι πῆραν μαζί τους τήν εὐχή τῆς Παναγίας μαζί μέ τήν προσευχή τῆς μάνας τους καί νίκησαν σιδερόφρακτες στρατιές γιατί ἔβλεπαν μπροστά τους τήν Ὑπέρμαχο Στρατηγό τοῦ Γένους μας.

Χωρίς τήν ἀκράδαντη πίστη στόν Θεό οὐδέν ποιοῦμεν.

·         Δέν ὑπολόγισαν τίποτε μπροστά στό χρέος τους γιά τήν Πατρίδα. Προσέφεραν τήν ζωή τους στόν ὑπέρ τῆς Ἐλευθερίας καί τῆς δόξης τῆς Ἑλλάδος ἱερόν ἀγῶνα. Μαζί μέ τήν προάσπιση τῶν ἱερῶν ἑστιῶν τῆς Ἑλλάδος, οἱ ἥρωες τοῦ '40 εὐεργέτησαν τόν κόσμον ὅλον γιατί ἀντιτάχτηκαν στίς δυνάμεις τοῦ φασισμοῦ καί τοῦ ναζισμοῦ.

·         Ὅλοι μαζί, μικροί καί μεγάλοι, ἄνδρες καί γυναῖκες, μορφωμένοι καί μή, κληρικοί καί λαϊκοί μέ ἕνα στόμα καί μέ μιά ψυχή εἶπαν τό μεγάλο ΟΧΙ, τό ὁποῖο ὀγδόντα χρόνια μετά, ἀντηχεῖ ἐπίκαιρο ὅσο ποτέ στά αὐτιά μας καί ἀκούεται ἤδη στό μέλλον, ἕως τῆς συντελείας τοῦ αἰῶνος. Ἡ ἱστορία ἀπέδειξε ὅτι μόνο ὅταν εἴμαστε ἑνωμένοι μεγαλουργοῦμε. Ἀντιθέτως ὅταν ἐπέρχεται ἡ διχόνοια χάνουμε ὅ,τι μέ  ὅποια θυσία καί μέ τό αἷμα μας ἔχομε ἐπιτύχει καί ἀποκτήσει.

·         Ἡ Ἑλλάδα σήμερα, παρά ποτέ, χρειάζεται τήν πίστη στόν Θεό, τήν θυσιαστική ἀγάπη γιά αὐτήν τήν Πατρίδα καί τήν ἑνότητα ὅλων τῶν δυνάμεων γά νά ἀντισταθῇ στούς ἐξ ἀνατολων καί ἀπ' ὅπου ἀλλοῦ  κινδύνους.

·         Πόσο εἴμαστε ἆρα γε ἄξιοι, αὐτῆς τῆς κληρονομιᾶς καί τῆς τιμῆς πού μᾶς κληροδότησαν οι πατέρες μας;

Καί κατέληξε μέ στίχους τοῦ Γιάννη Ρίτσου:

"Τό παλικάρι ποὔπεσε

Μέ ὀρθή τήν κεφαλή του

Δέν τό σκεπάζει γῆς ὀγρή

σκουλ΄κι δέν τἀγγίζει

Φτερό στή ράχη του ὁ σταυρός

κι ὅλο χυμάει τά ψήλου

καί σμίγει τούς τρανούς αἰτούς

καί τούς χρυσούς ἀγγέλους"

καί ἔρχεται τό ἐρώτημα:

"τί θἀπογίνει ὁ τόπος αὐτός;

τό σπίτι αὐτό πῶς θά κτισθῇ;

τίς πόρτες ποιός θά βάλῃ;

Ποὖνια τά χέρια λιγοστά

κι  ἀσήκωτες οἱ πέτρες;"

καί ἡ ἀπάντηση δίδεται ἀπό τόν ἴδιο τόν ποιητή. Ἄς τήν κρατήσωμε μέ αἰσιοδοξία γιά τό σήμερα καί τό αὐριο τῆς Πατρίδος μας:

"Σώπα τά χέρια στη δουλειά

τραναίουν καί αὐγαταίνουν

καί μή ξεχνᾶς ὁλονυχτίς

βοηθάν κι οἱ ἀπαθαμένοι"