Άγιος Ιωάννης Πατρών: ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ 2014-ΜΗΝΥΜΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΜΑΣ

Τετάρτη 24 Δεκεμβρίου 2014

ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ 2014-ΜΗΝΥΜΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΜΑΣ

11:45 μ.μ. |

Χ Ρ Υ Σ Ο Σ Τ Ο Μ Ο Σ
ΕΛΕΩ ΘΕΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΤΗΣ ΑΓΙΩΤΑΤΗΣ
ΚΑΙ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ ΠΑΤΡΩΝ

Πρός
τό Χριστεπώνυμον πλήρωμα τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Πατρῶν

Γιά μιά ἀκόμη φορά γιορτάζουμε Χριστούγεννα. Ὁ οὐράνιος Πατέρας μας κατέρχεται, κλίνας Οὐρανούς, προκειμένου καί πάλι νά μᾶς βεβαιώσῃ, ὅτι ἡ Ἀγάπη σαρκώνεται, ὁ Θεός δηλαδή γίνεται ἄνθρωπος, γιά νά ἀγκαλιάσῃ καί νά λυτρώσῃ τά πονεμένα καί ταλαιπωρημένα παιδιά Του.
Τά βρίσκει πεσμένα στό χῶμα ἤ βαλτωμένα στή λάσπη. Τά βλέπει μέ τήν ὀδύνη ζωγραφισμένη στά πρόσωπα, πλανώμενα σέ ἀπέλπιδες ὁδούς. Τά ἀκούει νά κραυγάζουν γιά σωτηρία μέ μιά φωνή τόσο διαπεραστική πού συγκλονίζει τούς οὐρανούς.
Τά ἄχραντα πόδια Του, πολλές φορές, πατοῦν στό αἷμα καί τά ἅγια χέρια Του θωπεύουν τά πρόσωπα στά ὁποῖα ρέουν τῆς ἱκεσίας τά δάκρυα.
Κατήντησαν οἱ ἀνθρωποι ἀδύναμα κουφάρια, μέσα στά ὁποῖα λιμοκτονεῖ ἡ ψυχή πού πίστεψε ὅτι θά ζήσῃ μέ τά ξυλοκέρατα τῆς ἄρνησης τοῦ Θεοῦ, τῆς ψεύτικης χαρᾶς, τῆς γήινης ἀπατηλῆς καί ξέφρενης ζωῆς.

Κάποιοι πού ἀπέμειναν «ὑγιεῖς» μέσα σ’ αὐτήν τήν δεινή κατάσταση, πασχίζουν νά παρηγορήσουν, νά στηρίξουν γόνατα παραλελυμένα καί νά κρατήσουν στήν ἐπιφάνεια ὅσους ἤδη βρίσκονται βαθειά στό τέλμα ἤ ἐπιμένουν ἄκριτα καί ἀβασάνιστα νά παραμένουν κολλημένοι στή λάσπη τῆς βορβορώδους καί ἐρεβώδους ζωῆς τους.
Ὅμως, ἰδού. Ὅλων τά βλέμματα, οἱ βαθειές ἐπιθυμίες, ἀκόμα καί ἐκείνων πού δέν ἔχουν συνειδητοποιήσει τήν ὀδυνηρή κατάσταση, συναντῶνται, μέ τοῦ Θεοῦ τό θυσιαστικό θέλημα, μέ τήν ἀγάπη τοῦ οὐρανίου Πατρός καί τή δική του βαθειά ἐπιθυμία νά σώσῃ ὁπωσδήποτε τά παιδιά του.
Γι’ αὐτό ὁ Κύριος ζώνεται καί πάλι τή φτώχεια, προκειμένου νά Τόν ἀναγνωρίσουν. Δείχνει ἤδη ἀπό τό Σπήλαιο τῆς Βηθλεέμ, τήν ἀπόφασή Του, νά θυσιαστῇ ἑκούσια περνώντας ἀπό τήν ὀδύνη τῆς ἐγκατάλειψης, τοῦ ἀνθρωπίνου πόνου, τοῦ μαρτυρίου τῆς ἀνόδου στό Γολγοθᾶ, τῆς ὑψώσεως πάνω στό Σταυρό, τῆς καθόδου στόν Ἅδη καί τῆς τριημέρου ἐνδόξου Ἀναστάσεώς Του.
«Παιδί μου», φωνάζει γοερά ὁ Οὐράνιος Ἐπισκέπτης, «μετά τό δάκρυ ἔρχεται ἡ χαρά, μετά τή λύπη ἡ ἀγαλλίαση, μετά τήν βροχή ἀνατέλλει ὁ λαμπρός ἥλιος, μετά τόν θάνατο λάμπει ἡ οὐράνια δόξα τῆς Βασιλείας τοῦ Θεοῦ. Τώρα παιδί μου, πού ἐδοκίμασες τά πρῶτα καί πικράθηκες. Τώρα πού ἔζησες στό σκοτάδι καί φοβήθηκες∙ Τώρα πού γνωρίζεις ὅτι τό μῖσος φέρνει τόν θάνατο. Τώρα πού γεύτηκες τά ξυλοκέρατα τῆς ἁμαρτίας καί ξέρεις τήν ἐμπειρία τῆς πικρᾶς της γεύσεως∙ Τώρα εἶναι ἡ ὥρα νά πιάσῃς τό δικό μου χέρι γιά νά σηκωθῇς ἀπό τό πτῶμα σου. Τώρα εἶναι ἡ ὥρα νά μέ ἐμπιστευθῇς γιά νά βρῇς νόημα στή ζωή σου. Τώρα εἶναι ἡ στιγμή νά ἀκούσῃς τόν δικό μου βαθύ σπαραγμό καί τήν φωνή μου τήν γνώριμη, γιά νά συνειδητοποιήσῃς, ὅτι μόνο ἀπό τόν οὐρανό καί τόν Θεό Δημιουργό σου πού ἐκένωσε τούς οὐρανούς καί γεννήθηκε σέ μιά σπηλιά καί ἀνακλήθηκε μέσα σέ μιά φάτνη γιά σένα, προέρχεται ἡ οὐράνια χαρά σου, τό κύρος τῆς ἀξιοπρεπείας καί τῆς πολυπόθητης ἀθανασίας σου, γιά τήν ὁποία εἶσαι πλασμένος καί δημιουργημένος».
Ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος ζώντας βαθειά ἐσωτερικά αὐτή τήν κένωση τῆς ἀγάπης, τήν κάθοδο τοῦ Θεοῦ καί τήν ἄκρα ταπείνωσή Του γιά νά σώσῃ τόν ἄνθρωπο, ἐκφράζει τήν δική του φλόγα τῆς καρδιᾶς, σημαδεύοντας μέ τό λόγο του διαχρονικά τήν πορεία τοῦ κόσμου πρός τή θέωση, μέ τά παρακάτω λόγια.
«Ἐλᾶτε σήμερα νά γιορτάσουμε. Ἐλᾶτε νά πανηγυρίσουμε... Σήμερα μέ τήν Γέννηση τοῦ Κυρίου λύθηκαν τά μακροχρόνια δεσμά. Ὁ διάβολος καταντροπιάστηκε. Οἱ δαίμονες δραπέτευσαν. Ὁ θάνατος καταργήθηκε. Ὁ Παράδεισος ἀνοίχτηκε. Ἡ κατάρα ἐξαφανίστηκε. Ἡ ἁμαρτία διώχθηκε... Ἡ Βασιλεία τοῦ οὐρανοῦ μεταφυτεύτηκε στή γῆ. Οἱ ἄγγελοι συνομιλοῦν μέ τούς ἀνθρώπους. Ὅλα ἔγιναν ἕνα... Γιατί κατέβηκε ὁ Θεός στή γῆ καί ὁ ἄνθρωπος ἀνέβηκε στούς οὐρανούς..»
Ἀδελφοί μου, ἡ προτροπή τῆς Ἐκκλησίας μας, «ἄνω σχῶμεν» τόν νοῦν καί τάς καρδίας» ἄς γίνῃ, ἰδιαιτέρως σήμερα, τό δικό μας σύνθημα, γιά βίωση τῆς οὐράνιας ἐλπίδας, γιά ἐνίσχυση στόν ἀγῶνα τῆς ζωῆς, γιά ἔξοδο ἀπό τόν ὠκεανό τῆς σύγχρονης ἀπελπισίας, γιά οὐσιαστική σχέση καί κοινωνία μέ τό Θεό πού ἔγινε ἄνθρωπος γιά μᾶς, ἀλλά καί γιά κοινωνία μέ τό πρόσωπο τοῦ συνάνθρώπου μας, πού εἶναι ἡ χαρά μας κατά τήν ἀγαπημένη ἔκφραση τῶν Ἁγίων Πατέρων τῆς Ἐκκλησίας μας.

Σᾶς ἀσπάζομαι ὃλους μέ ἀγάπη πατρική καί σᾶς εὔχομαι ἀπό τά βάθη τῆς ψυχῆς μου, ἔτη πολλά καί εὐλογημένα.

Καλή Πρωτοχρονιά!

Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
+ Ο Π Α Τ Ρ Ω Ν Χ Ρ Υ Σ Ο Σ Τ Ο Μ Ο Σ