Κυριακή 30 Αυγούστου 2015

Παιδί και γονείς...

 Όταν ήσουν μικρός
και έκανες τα πρώτα σου βήματα,
οι γονείς σου ήταν στο χέρι σου.
Μην ξεχάσεις
να κρατήσεις κι εσύ το δικό τους
όταν μεγαλώσουν .

«Οὐκ ἐξεστὶ σοι ἔχειν, τὴν γυναῖκα τοῦ ἀδελφοῦ σου»

«Οὐκ ἐξεστὶ σοι ἔχειν, τὴν γυναῖκα τοῦ ἀδελφοῦ σου» (δηλαδή, δὲν σοῦ ἐπιτρέπεται ἀπὸ τὸ νόμο τοῦ Θεοῦ νὰ ἔχεις τὴν γυναῖκα τοῦ ἀδελφοῦ σου, ὁ ὁποῖος ζεῖ ἀκόμα). Λόγια τοῦ Τιμίου Προδρόμου, ποὺ ἀποτελοῦσαν μαχαιριὲς στὶς διεφθαρμένες συνειδήσεις τοῦ βασιλιὰ Ἡρώδη Ἀντίπα καὶ τῆς παράνομης συζύγου του Ἡρωδιάδος, ποὺ ἦταν, γυναίκα τοῦ ἀδελφοῦ του Φιλίππου.
Ὁ Ἡρώδης, μὴ ἀνεχόμενος τοὺς ἐλέγχους τοῦ Προδρόμου, τὸν φυλάκισε. Σὲ κάποια γιορτὴ ὅμως τῶν γενεθλίων του, ὁ Ἡρώδης ὑποσχέθηκε μὲ ὅρκο νὰ δώσει στὴν κόρη τῆς Ἡρωδιάδος ὅτι ζητήσει, διότι τοῦ ἄρεσε πολὺ ὁ χορός της. Τότε ἡ αἱμοβόρος Ἡρωδιὰς εἶπε στὴν κόρη της νὰ ζητήσει στὸ πιάτο τὸ κεφάλι τοῦ Ἰωάννη. Πράγμα ποὺ τελικὰ ἔγινε.
Ἔτσι, ὁ ἔνδοξος Πρόδρομος τοῦ Σωτῆρος θὰ παραμένει στοὺς αἰῶνες ὑπόδειγμα σὲ ὅλους ὅσους θέλουν νὰ ὑπηρετοῦν τὴν ἀλήθεια καὶ νὰ ἀγωνίζονται κατὰ τῆς διαφθορᾶς, ἀνεξάρτητα ἀπὸ κινδύνους καὶ θυσίες.
Καὶ νὰ τί λένε οἱ 24 πρεσβύτεροι τῆς Ἀποκάλυψης στὸν Θεὸ γιὰ τοὺς διεφθαρμένους: «ἦλθεν... ὁ καιρὸς τῶν ἐθνῶν κριθῆναι... καὶ διαφθεῖραι τοὺς διαφθείροντας τὴν γῆν». Ἦλθε, δηλαδή, ὁ καιρὸς τῆς ἀνάστασης τῶν νεκρῶν γιὰ νὰ κριθεῖ ὁ κόσμος καὶ νὰ καταστρέψεις (Θεέ μου) ἐκείνους, ποὺ μὲ τὴ διεφθαρμένη ζωὴ τους διαφθείρουν καὶ καταστρέφουν τὴν γῆ.

Ἀπολυτίκιο. Ἦχος β’.
Μνήμη δικαίου μετ’ ἐγκωμίων· σοὶ δὲ ἀρκέσει ἡ μαρτυρία τοῦ Κυρίου Πρόδρομε· ἀνεδείχθης γὰρ ὄντως καὶ Προφητῶν σεβασμιώτερος, ὅτι καὶ ἐν ῥείθροις βαπτίσαι κατηξιώθης τὸν κηρυττόμενον. Ὅθεν τῆς ἀληθείας ὑπεραθλήσας, χαίρων εὐηγγελίσω καὶ τοὶς ἐν Ἅδῃ, Θεὸν φανερωθέντα ἐν σαρκί, τὸν αἴροντα τὴν ἁμαρτίαν τοῦ κόσμου, καὶ παρέχοντα ἡμῖν τὸ μέγα ἔλεος.
Ἕτερον Ἀπολυτίκιον. Ἦχος δ’. Ταχὺ προκατάλαβε.
Ὡς πάντων ὑπέρτερος, τῶν Προφητῶν ἀληθῶς, αὐτόπτης καὶ Πρόδρομος, τῆς παρουσίας Χριστοῦ, Προφήτα γεγένησαι, ὅθεν καὶ παρ’ Ἡρώδου, ἐκτμηθεῖς σου τὴν Κάραν, ἔδραμες τοὶς ἐν Ἅδῃ, προκηρύξαι τὸ λύτρον διὸ σὲ Ἰωάννη Βαπτιστά, ποθῶ γεραίρομεν.
Κοντάκιον Ἦχος πλ. α’. 
Ἡ τοῦ Προδρόμου ἔνδοξος ἀπoτομὴ, οἰκονομία γέγονέ τις θεϊκή, ἵνα καὶ τοῖς ἐν Ἅδῃ, τοῦ Σωτῆρος κηρύξῃ τὴν ἔλευσιν. Θρηνείτω οὖν Ἡρωδιάς, ἄνομον φόνον αἰτήσασα· οὐ νόμον γὰρ τὸν τοῦ Θεοῦ, οὐ ζῶντα αἰώνα ἠγάπησεν, ἀλλ’ ἐπίπλαστον πρόσκαιρον.
Μεγαλυνάριον.
Κἂν ἐτμήθης Κάραν ὦ Βαπτιστά, φθέγγεται ἠ γλῶσσα, τὸν Ἡρώδην ἐλέγχουσα· Λόγου τὴν φωνήν σε, σιγῆσαι γὰρ οὐκ ἔδει, ἀλλὰ καὶ τοῖς ἐν Ἅδῃ, Χριστὸν κηρύξασθαι.
Πέμπτη 27 Αυγούστου 2015

Ἡ Πάτρα τίμησε τόν Ἀχαιό Ἐθνομάρτυρα Μητροπολίτη Δέρκων Γρηγόριο (+ 1821).

IEΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΑΤΡΩΝ 
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
25.8.2015.
Ἡ Πάτρα τίμησε τόν Ἀχαιό Ἐθνομάρτυρα Μητροπολίτη Δέρκων Γρηγόριο (+ 1821).
«Αὐτός ὁ Λαός δέν ξέρει νά λυγίζῃ τά γόνατα καί τόν αὐχένα, παρά μόνο μπροστά στό Δεσπότη Χριστό, στήν Κυρά τήν Παναγιά καί στούς Ἣρωες καί Μάρτυρές του»» ( Πατρῶν Χρυσόστομος).
Στήν ὀρεινή Ζουμπάτα τῶν Πατρῶν, στή γενέτειρα τοῦ ἡρωϊκοῦ Ἱεράρχου, τοῦ Ἐθνομάρτυρος Μητροπολίτου Δέρκων Γρηγορίου, πραγματοποιήθηκαν λαμπρές ἐκδηλώσεις γιά νά τιμηθῇ ἡ ἱερά του μνήμη καί ἡ θυσία του γιά τό Χριστό καί τήν Ἑλλάδα.
Στό χωριό πού σώζεται πλέον, μόνο ὁ Ἱερός Ναός τῆς Κοιμήσεως τῆς Θεοτόκου καί τά ἐρείπια τῶν σπιτιῶν τῶν ἡρώων κατοίκων της, ἔχει στηθῆ ἡ προτομή τοῦ ἱεροῦ καί μαρτυρικοῦ ἀνδρός μέ πρωτοβουλία τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Πατρῶν κ.κ. Χρυσοστόμου σέ συνεργασία μέ τούς Τοπικούς Φορεῖς καί τόν Πολιτιστικό Σύλλογο τῆς περιοχῆς « Ἡ Θάνα».
Σέ αὐτό τόν τόπο στίς 23 Αὐγούστου 2015, ἡμέρα τῆς Ἑορτῆς τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ τῆς ρηγαγμένης Ζουμπάτας, ξαναζωντάνεψαν μνῆμες, ἐδάκρυσαν μάτια, ἐσκίρτησαν καρδιές. Ὁ Σεβασμιώτατος κατά τρόπο γλαφυρό καί συναρπαστικό, μέ λόγια συγκινητικά παρουσίασε τή ζωή καί προσφορά τοῦ Ἐθνομάρτυρος Γρηγορίου, ὁ ὁποῖος ἔλαμψε σέ καιρούς δύσκολους ὡς ἀστήρ φαεινός γιά τό δοῦλο Γένος, πρῶτον ὡς Ἐπίσκοπος Λακεδαιμονίας, ὕστερα ὡς Ἐπίσκοπος Βιδινίου καί τέλος ὡς Ἱεράρχης τῶν Δέρκων τῆς Κωνσταντινουπόλεως καί στενός συνεργάτης τοῦ Ἐθνοϊερομάρτυρος Πατριάρχου, Ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Ε’. 
Διεκρίθη γιά τόν ἡρωϊσμό καί τό θάρρος του, γιά τήν ἀνδρεία του πού ἐφάνη κυρίως μέσα στή φρικτή φυλακή, ὅπου πρό τοῦ μαρτυρίου του ἐνεψύχωνε τούς συνδεμῶτας του Κληρικούς καί Λαϊκούς γιά νά ἀνέβουν μέ δύναμη ἥρωας καί μάρτυρας τό φρικτό Γογλοθᾶ τῆς θυσίας, ὥστε ἡ Πατρίς νά ἴδῃ τήν Ἀνάσταση.
Ἀπηγχονίσθη στή θύρα τοῦ Ἐπισκοπείου του στά Θεραπειά, τόν Ἰουνίου τοῦ 1821.
Ὁ Σεβασμιώτατος ἀνεφέρθη στά ἰδανικά καί στά ζώπυρα τοῦ Γένους μας, στήν ἱερά παρακαταθήκη πού ἄφησαν σέ μᾶς, οἱ ἥρωες καί μάρτυρες πρόγονοί μας, Κληρικοί καί Λαϊκοί καί στήν ἀνάγκη νά ἐμπνεώμεθα ἀπό τήν θυσία καί τήν προσφορά τους, ἀπό τούς ἀγῶνες τους καί τήν ἀγάπη του γιά τόν Ἰησοῦ Χριστό καί τήν Ἑλλάδα, ὥστε μέ φρόνημα ἀντιστασιακό νά πορευώμεθα, ἄν θέλωμε καί τόν τόπο μας νά βοηθήσωμε καί τά παιδιά μας νά δοῦν καλύτερες ἡμέρες.
Αὐτός ὁ τόπος, εἶπε χαρακτηριστικά, ὁ Σεβασμιώτατος, ἔχει τήν δική του ταυτότητα καί ἰδιοπροσωπία, ἔχει τίς δικές του ρίζες καί τήν δική του ἱστορική πορεία καί εἶναι δύσκολο νά προχωρήσῃ ἂν δέν συνεχίσῃ νά σκέπτεται καί νά πολιτεύεται κατ’ αὐτόν τόν τρόπο.
Τέτοια πρότυπα σάν τόν Γρηγόριο, θέλουν τά παιδιά μας. Τέτοιους ἀγωνιστές θέλει ἡ Πατρίδα μας γιά νά σταθῇ στά πόδια της. Ἀρκετά ἀφήσαμε στήν ἄκρη αὐτό τό πνεῦμα. Ἄς μᾶς διδάξουν τά μεγάλα μας λάθη καί ἄς ἐπιστρέψουμε στήν πνευματική μας Ἑστία, ὥστε νά ξεπεράσωμε τίς πολλές δυσκολίες καί τά προβλήματα πού ταλανίζουν τόν τόπο μας.
Ὁ Σεβασμιώτατος, ἐπήνεσε ἰδιαιτέρως καί εὐχαρίστησε τόν Πρόεδρο τοῦ Πολιτιστικοῦ Συλλόγου « Ἡ Θάνα», κ. Κωνσταντῖνο Ἀγγελόπουλο, πού εἶναι νέος ἄνθρωπος καί ἔχει ζῆλο γιά ἐργασία ὡς καί ὅλο τό Διοικητικό Συμβούλιο καί τά μέλη τοῦ Συλλόγου γιά τήν ἐργασία τους καί συνεργασία τους μέ τήν Ἱερά Μητρόπολη καί τούς ἄλλους Τοπικούς Φορεῖς.
Εὐχαρίστησε ἐπίσης, τόν Τοπικό Πρόεδρο καί ἰδιαιτέρως τόν Ἱερέα τῆς Ἐνορίας Μοίρα, π. Νικόλαο Βγενόπουλο, ὁ ὁποῖος ἀγωνίζεται στήν ὀρεινή περιοχή μέ ζῆλο ἱερό, ὡς καί τό Ἐκκλησιαστικό Συμβούλιο. 
Ἐκάλεσε, ὅλους τους καταγομένους ἀπό τήν περιοχή νά γυρίζουν στόν τόπο τους προσκυνηταί γιά νά ζωντανέψῃ αὐτή ἡ ἡρωϊκή γῆ καί οἱ ἴδιοι νά παίρνουν δύναμη καί νά προχωροῦν στή ζωή τους.
Μετά τήν Θεία Λειτουργία ἐτελέσθη ἐπιμνημοσύνη δέηση ἐνώπιον τῆς προτομῆς τοῦ ἥρωος Ἱεράρχου καί κατετέθησαν στέφανοι, ἀκολούθησε δέ κέρασμα στά πλατάνια τῆς Ζουμπάτας.
Στήν ἐκδήλωση παρέστησαν, ἡ Πρόεδρος τοῦ Περιφερειακοῦ Συμβουλίου κ. Ἀναστασία Τογιοπούλου, ὁ Ἀντιπεριφερειάρχης κ. Γεώργιος Ἀγγελόπουλος καί ἄλλοι ἐκπρόσωποι Τοπικῶν Φορέων. 
Ἐκ τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως.

ΙΕΡΑ ΠΑΝΗΓΥΡΙΣ-ΕΟΡΤΑΖΕΙ ΜΕ ΚΑΘΕ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΗ ΛΑΜΠΡΟΤΗΤΑ ΤΟ ΠΑΛΑΙΟ & ΓΡΑΦΙΚΟ ΕΚΚΛΗΣΑΚΙ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ «ΠΡΑΤΣΙΚΑ

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΑΤΡΩΝ
ΕΝΟΡΙΑ ΤΙΜΙΟΥ ΠΡΟΔΡΟΜΟΥ & 
ΟΣΙΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ ΡΩΣΣΟΥ ΠΑΤΡΩΝ 

ΙΕΡΑ ΠΑΝΗΓΥΡΙΣ
ΕΠΙ ΤΗ ΑΠΟΤΟΜΗ ΤΗΣ ΚΕΦΑΛΗΣ 
ΤΟΥ ΤΙΜΙΟΥ ΠΡΟΔΡΟΜΟΥ

ΕΟΡΤΑΖΕΙ ΜΕ ΚΑΘΕ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΗ ΛΑΜΠΡΟΤΗΤΑ ΤΟ ΠΑΛΑΙΟ & ΓΡΑΦΙΚΟ ΕΚΚΛΗΣΑΚΙ 

ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ «ΠΡΑΤΣΙΚΑ» 

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΙΕΡΩΝ ΑΚΟΛΟΥΘΙΩΝ
v ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ, 28 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 2015
19:00 Μέγας Πανηγυρικός Εσπερινός μετ’ Αρτοκλασίας & Ιεράς Παρακλήσεως, θα ομιλήσει ο Πανοσιολογιώτατος Αρχιμ. Προκόπιος Κόρδας, Ιεροκήρυκας της Ιεράς Μητροπόλεως Πατρών.

v ΣΑΒΒΑΤΟ, 29 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 2015
07:00 Όρθρος - Πανηγυρική Θεία Λειτουργία μετ’ Αρτοκλασίας, Θα ιερουργήσει και θα ομιλήσει ο Πανοσιολογιώτατος Αρχιμ. Αρτέμιος Αργυρόπουλος,Πρωτοσύγκελλος & Ηγούμενος της Ι. Μ. Αγίων Πάντων Τριταίας.

19:30 Αναστάσιμος Εσπερινός & Λιτάνευσις της ιεράς εικόνος πέριξ του Ι.Ν. 

ΕΚ ΤΟΥ ΙΕΡΟΥ ΝΑΟΥ

ΜΙΚΡΑ ΑΓΡΥΠΝΙΑ-ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ

Μικρά Αγρυπνία-Θεία Λειτουργία επί τη Αποτομή της κεφαλής του Τιμίου Προδρόμου

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 28/8 προς ΣΑΒΒΑΤΟ 29/8: Μικρά Αγρυπνία-Θεία Λειτουργία μετ’ αρτοκλασίας 22:00-01:00
Κυριακή 16 Αυγούστου 2015

Προσπάθησε...

Ό,τι δεν μπορείς να το λύσεις με το νου,
προσπάθησε να το λύσεις με την καρδιά.
Ό,τι δεν μπορείς να κατανοήσεις,
φρόντιζε να το αισθάνεσαι. !

πηγή: Συν-οδοιπορία

‘‘Άλλοι’’ ψάχνουν...

Σε όλους αρέσει η θάλασσα...
με την διαφορά ότι...
‘‘Άλλοι’’ ψάχνουν πέλαγος
να ταξιδέψουν
και ‘‘Άλλοι’’ λιμάνι να αράξουν !
πηγή: ΣΥΝ-ΟΔΟΙΠΟΡΙΑ

Μακαρίζομεν δε την μόνην Θεοτόκον...

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΑΤΡΩΝ 
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ 
15.8.2015.
Ἡ πλήμμυρα τῆς εὐσεβείας στὴν Γηροκομήτισσα τῶν Πατρῶν.
Ἡ γῆ καὶ ὁ οὐρανὸς πανηγυρίζουν κατὰ τὴν ἑορτὴ τῆς μεγάλης μας Μάνας, τῆς Παναγίας μας. Οἱ ἄνθρωποι μετὰ τῶν Ἀγγέλων συνεορτάζουν καὶ σκιρτοῦν, ἀναμέλποντες ὕμνους ἑορτίους εἰς τὴν Παναμώμητον καὶ Ἀειπάρθενον Μητέρα τοῦ Ἐμμανουήλ. 
Ἡ Πάτρα Τῆς προσέφερε γιὰ μιά ἀκόμη φορά τὸν ὕμνον καὶ τὴν εὐχαριστίαν, τὴν ὠδὴν τῆς εὐγνωμοσύνης. 
Χιλιάδες κατέφθασαν στὸ πανσεβάσμιο Μοναστήρι Της. Μικροὶ καὶ μεγάλοι γονάτισαν μπροστά στήν Γηροκομήτισσα καὶ κατέθεσαν στὸ θαυματουργὸ εἰκόνισμά Της τὴν εὐγνωμοσύνη καὶ τὴν εὐχαριστία τους. Τὴν παρεκάλεσαν νὰ μεταφέρῃ τὰ αἰτήματά τους στὸν Κύριό μας καὶ νὰ ἐκπληρώνῃ τοὺς μύχιους πόθους τῆς καρδιᾶς τους. 
Στὸν πανηγυρικὸ Ἑσπερινό, ὅπου χιλιάδες Πατρινῶν κατέκλυσαν τίς αὐλές τῆς Παναγίας μας, ἐχοροστάτησε ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Πατρῶν κ.κ. Χρυσόστομος, συγχοροστατοῦντος τοῦ Θεοφιλεστάτου Ἐπισκόπου Κερνίτσης κ. Χρυσάνθου. 
Στὸ κήρυγμά του ὁ Σεβασμιώτατος ἀνεφέρθη στὴν θαυμαστὴ προστασία τῆς Παναγίας μας στὴν Ἑλλάδα καὶ στὸ χρέος τῶν Ἑλλήνων ἀπέναντί Της. Μίλησε γιὰ τὴν τιμὴ τῶν Ἡρώων καὶ Μαρτύρων ὑπὲρ Πίστεως καὶ Πατρίδος στὸ πανσεβάσμιο πρόσωπό Της καὶ ἐκάλεσε τὰ πλήθη τῶν Προσκυνητῶν νὰ παρακαλέσουν γιὰ μιά ἀκόμα φορά τὴν Ὑπέρμαχο Στρατηγὸ τοῦ Γένους μας, νὰ κατευθύνῃ τὰ διαβήματά μας, νὰ φωτίζῃ τὴν πορεία μας καὶ νά ἐλεῇ διὰ πρεσβειῶν Της τὴν Πατρίδα μας, ἡ ὁποία πολλάκις, μὲ τὰ ἁμαρτήματά της, λυπεῖ τόν Παντοκράτορα Κύριό μας. 
Κατέληξε δὲ μὲ τὴν προσευχὴ τοῦ ἀοιδίμου Στρατηγοῦ Μακρυγιάννη: 
«Θεοτόκε Μητέρα τοῦ παντός, τὸ καύχημα τῆς παρθενίας, τὸ καύχημα τῆς ἀρετῆς καὶ τὰ πάντα τῆς ἀγαθότης, προστρέχομεν οἱ ἁμαρτωλοί, οἱ ἀδύνατοι, εἰς εὐσπλαχνίαν τῆς ἀγαθότης σου, νὰ λυπηθῇς τοὺς ἀθώους, ἐκείνους ὅπου φέρνουν τὴν ἁμαρτωλή τους προσευχὴ εἰλικρινῶς εἰς τὸν Παντουργὸν καὶ εἰς τὴν βασιλείαν του, ἐκείνους ὅπου τρέξαν ξυπόλυτοι καὶ γυμνοί, ἐκείνους ὅπου ἄφησαν χῆρες καὶ ὀρφανά, ἐκείνους ὅπου χύσαν τὸ αἷμα τους, κατὰ τὸν ὅρκον τους, ν’ ἀναστηθῇ διὰ τῆς δυνάμεως τοῦ Παντοκράτορος ἡ σκλαβωμένη τους πατρίδα καὶ νὰ λαμπρυνθῇ ὁ Σταυρὸς τῆς Ὀρθοδοξίας, καὶ δι ’αὐτὸν τὸν ὅρκον αὐτεῖνοι πέθαναν, δὶ’ αὐτείνη τὴν θρησκείαν καὶ τὴν Πατρίδα καὶ θυσίασαν καὶ τὸ ἔχει τους, καὶ πολλῶν οἱ γυναῖκες τους τὰ παιδιά τους, οἱ συγγενεῖς τους διακονεύουν καὶ ταλαιπωροῦνται ξυπόλυτοι, γυμνοί, νηστικοὶ στὰ σοκάκια ἐκείνης τῆς ματοκυλισμένης πατρίδας ὅπου οἱ γονέοι τους καὶ οἱ συγγενεῖς τους μὲ τὸ αἷμα τους καὶ τὴν γδέρνουν σήμερα καὶ τὴν τρῶνε καὶ θά τὴν προδίδουν μὲ τὰ ἀκονισμένα δόντια τους. Θεοτόκε, μήτηρ τοῦ παντός, αὐτοὺς τοὺς ἀθώους νὰ λυπηθῇς, αὐτοὺς τοὺς γυμνοὺς καὶ ταλαιπωρημένους. Προστρέχομεν οἱ ἁμαρτωλοί, οἱ ἀνάξιοι δοῦλοι σου καὶ σκλάβοι σου εἰς τὸ ἔλεός σου καὶ εἰς τὴν εὐσπλαχνίαν σου».
• Μετὰ τὸν Ἑσπερινὸ συνεχίστηκε ἡ ἀκολουθία μὲ τὸν Ὄρθρο καὶ τήν Θεία Λειτουργία, ἡ ὁποία ἐπερατώθη περὶ τὴν 3η νυκτερινή. Στὴν Ἱερὰ Ἀγρυπνία, στὴν ὁποία ἐλειτούργησε ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Πατρῶν κ.κ. Χρυσόστομος, συλλειτουργοῦντος τοῦ Θεοφιλεστάτου Ἐπισκόπου Κερνίτσης κ. Χρυσάνθου, τοῦ Ἡγουμένου τῆς Ἱερᾶς Μονῆς, Ἀρχιμ. Συμεὼν καὶ Πατέρων τῆς Μονῆς, συμμετεῖχαν χιλιάδες Προσκυνητές, ἐνῶ ἡ προσέλευση τοῦ κόσμου ἦτο ἀσταμάτητη. 
Πληθὺς εὐσεβῶν χριστιανῶν ἐκοινώνησε τοῦ Σώματος καὶ τοῦ Αἵματος τοῦ Χριστοῦ, ἐνῶ οἱ Ἱερεῖς μετέδιδαν τὴ Θεία Κοινωνία ἐντός τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ καὶ πέριξ αὐτοῦ.
Σάββατο 15 Αυγούστου 2015

Η Κοίμησις της Θεοτόκου

Απολυτίκιο Κοίμησεως της Θεοτόκου
Ἦχος α΄
Ἐν τῇ Γεννήσει τὴν παρθενίαν ἐφύλαξας, ἐν τῇ Κοιμήσει τὸν κόσμον οὐ κατέλιπες Θεοτόκε· μετέστης πρὸς τὴν ζωήν, μήτηρ ὑπάρχουσα τῆς ζωῆς, καὶ ταῖς πρεσβείαις ταῖς σαῖς λυτρουμένη, ἐκ θανάτου τὰς ψυχὰς ἡμῶν. 
Πατήστε: ΕΔΩ

ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ ΤΟΥ ΣΕΒΑΣΜΙΩΤΑΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΠΑΤΡΩΝ κ.κ. ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ ΕΠΙ Τῌ ΕΟΡΤῌ ΤΗΣ ΚΟΙΜΗΣΕΩΣ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ

Παιδιά μου εὐλογημένα,

Κάθε χρόνο ἡ μεγάλη ἑορτή τῆς Παναγίας μας, συνεπαίρνει τό εἶναι μας καί μᾶς μεταφέρει σέ κόσμους οὐράνιους, ὃπου συμπλεκόμενοι μετά τῶν ἀγγελικῶν δυνάμεων, ὑμνοῦμεν «τήν τιμιωτέραν τῶν Χερουβίμ καί ἐνδοξοτέραν ἀσυγκρίτως τῶν Σεραφίμ».
Καθώς ἀκούεται τό συγκλονιστικό τροπάριο «Τήν σήν δοξάζουσι κοίμησιν, Ἐξουσίαι, Θρόνοι, Ἀρχαί, Κυριότητες, Δυνάμεις καί Χερουβίμ καί τά φρικτά Σεραφίμ...» ὁ νοῦς μεταίρεται, ὑψοῦται, καλύνεται, λαμπρύνεται καί ἡ καρδία αἰσθάνεται ἒντονη τήν θεοείδειά της, ἐνῶ βεβαιώνεται καί πάλι ὃτι ὁ θάνατος ἐνικήθη, ἀφοῦ ἑορτάζομε χαρμοσύνως τήν μετάσταση τῆς Πλατυτέρας τῶν οὐρανῶν καί τήν τιμᾶμε, ὡς μετά τόκον παρθένον καί μετά θάνατον ζῶσαν.
Συγχρόνως γνωρίζομε, ὃτι ἡ Παναγία μας εἶναι ἡ μεγάλη μας μάνα, ἡ ἀκοίμητη προστασία καί ἡ ἀμετάθετη ἐλπίδα μας. Εἶναι ὁ ἐπιστηριγμός στίς δυσκολίες, ἡ ἀνόρθωση στίς πτώσεις μας, ἡ αἰσιοδοξία μας μέσα στόν ὠκεανό τῆς ἀπελπισίας, ἡ παρηγοριά μας στίς ὧρες τοῦ πόνου, τῆς ἀνέχειας, τοῦ κατατρεγμοῦ καί τῶν ποικίλων δυσκολιῶν.
Πρός τήν πανακήρατη μορφή Της ἀτενίζομε, ἰδιαιτέρως σήμερα καί καρδίᾳ, χείλεσι καί ὂμμασι, προσψαύοντες τήν παντοιοτρόπως ἐκφραζομένη μητρική της στοργή καί ἀγάπη, δεόμεθα καί καθικετεύομε.
α) Ὑπέρ τῶν προσωπικῶν μας θεμάτων, προβλημάτων, ἀδυναμιῶν καί ποικίλων δυσκολιῶν, τῶν πανταχόθεν προερχομένων.
β) Ὑπέρ ὑγείας καί κατά Θεόν προόδου καί εὐημερίας τῶν μελῶν τῆς οἰκογενείας μας, διότι ἐκτός ἀπό τίς ὃποιες δικές μας φροντίδες καί τόν σύνδεσμο τῆς ἑνότητος πού εἶναι ἀπαραίτητα, ἀπαιτεῖται ἡ ἂνωθεν ἐνίσχυση καί ὁ παρά Θεοῦ ἐπιστηριγμός.
γ) Ὑπέρ τῶν ἐν περιστάσεσι, ποικίλαις δυσκολίαις καί ἀνάγκαις εὑρισκομένων συνανθρώπων μας. Ὑπέρ τῆς νεολαίας μας, ἡ ὁποία ἀντιμετωπίζει τήν ἀνεστιότητα, τήν πνευματική πενία, τήν ἀνεργία καί ζεῖ στήν ἐποχή τῆς καταπτώσεως τῶν ἀξιῶν, τῆς διαλύσεως τῶν πνευματικῶν καί τῶν κοινωνικῶν θεσμῶν, τῆς ἀπαξιώσεως τοῦ ἀνθρωπίνου προσώπου.
δ) Ὑπέρ τῆς Πατρίδος μας, ἡ ὁποία διέρχεται μία ἀπό τίς δυσκολότερες περιόδους τῆς πορείας της, στό διάβα τοῦ χρόνου καί τῆς ἱστορίας. Ἐξ’ ἂλλου εἶναι πανθομολογούμενη, ἡ ἰδιαιτέρα ἀγάπη καί προστασία τῆς Παναγίας μας πρός τήν Ὀρθόδοξη Πατρίδα μας, ἡ ὁποία τήν τιμᾶ καί τήν μεγαλύνει ὡς Ὑπέρμαχον Στρατηγόν, πρόμαχον ἰσχυρόν, φρουρόν ἀκοίμητον καί προστάτιδα ἀκαταμάχητον. Ἡ θαυμαστή καί ἰδιαίτερη μέριμνα τῆς Ὑπερευλογημένης Δεσποίνης ἡμῶν Θεοτόκου πρός τήν Ἑλλάδα φαίνεται καί μαρτυρεῖται καί ἀπό τήν πληθύν τῶν Ἱερῶν Προσκυνημάτων, τῶν Ἱερῶν Μονῶν, τῶν μεγάλων Ναῶν καί ἀμετρήτων παρεκκλησίων καί ἐξωκκλησίων, πού εἶναι ἀφιερωμένα στή μνήμη Της.
• Παράλληλα ὃμως μέ τίς ὃποιες ἐκ βάθους καρδίας μας δεήσεις καί μύχιες ἱκεσίες μας, ἀπαραίτητο εἶναι νά προσπαθήσωμε νά μιμηθοῦμε κατά τό μέτρο τῶν δυνατοτήτων μας, τήν Ὑπεραγία Κόρη τῆς Ναζαρέτ, τήν Θεοτόκο Μαρία στίς ἀρετές Της, καλλιεργώντας τόν ἐσωτερικό μας κόσμο μέ ταπείνωση, προσευχή, ὑπακοή στό θέλημα τοῦ Θεοῦ, νηστεία, Μυστηριακή ζωή καί ἀφοσίωση ἐν γένει στήν ἁγία μας Ἐκκλησία, ἐντός τῆς ὁποίας ἀναγεννᾶται καί σώζεται ὁ ἂνθρωπος.
Σήμερα στήν πανέορτο μνήμη Της ἂς τήν μιμηθοῦμε στό ἒλεος καί στήν εὐσπλαχνία καί ὃπως ἐκείνη ἀνοίγει τούς κρουνούς τῆς μητρικῆς Της ἀγάπης καί μᾶς ἐλεεῖ, ἒτσι καί μεῖς νά ἀφήσωμε τήν καρδιά μας, νά ἀγκαλιάσῃ τούς ἀδελφούς μας, πού κάπου κοντά μας, δίπλα μας, μπροστά μας, ἁπλώνουν τό χέρι τους, μᾶς ἱκετεύουν μέ τά λόγια τους, μᾶς παρακαλοῦν μέ τά μάτια τους, μᾶς μιλᾶνε τόσο εὒγλωττα μέ τήν ἐκκωφαντική σιωπή τους καί ζητοῦν ἀπό μᾶς, βοήθεια, ἐνίσχυση καί ἐπιστηριγμό.
Κάθε χρόνο τήν ἡμέρα αὐτή τήν ἀφιερώνομε στούς πτωχούς, στούς πένητες καί ἐμπεριστάτους ἀδελφούς μας καί προσφέρομε, ὡς ἐνθυμεῖσθε καί ἀπό τά προηγούμενα χρόνια, ὃ,τι ὁ καθένας δύναται γιά νά τούς ἐνισχύσωμε σέ στιγμές πολύ δύσκολες καί καιρούς ἀπαράκλητους.
Σᾶς παρακαλῶ, λοιπόν, ἀδελφοί, ἐφ’ ὃσον ἐπιθυμῆτε καί δύνασθε, ἐξερχόμενοι τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ, νά ἀφήσετε στό δίσκο πού θά εὑρίσκεται στό Ἐπιτροπικό τοῦ Ναοῦ, τόν ὀβολόν τῆς ἀγάπης σας, ὣστε νά βοηθήσωμε τούς πολλούς πτωχούς άδελφούς μας πού βρίσκονται γύρω μας. Ἀπό αὐτά τά χρήματα, δίδομε τρόφιμα, πληρώνομε ἐνοίκια, σπουδάζομε πτωχούς μαθητάς καί φοιτητάς στήν Ἑλλάδα καί στό ἐξωτερικό, ἀντιμετωπίζομε προβλήματα ὑγείας πολλῶν συνανθρώπων μας, κυρίως περιπτώσεις πού χρειάζονται ἐξειδικευμένη ἰατρική φροντίδα στό ἐξωτερικό καί γενικά καλύπτομε ποικίλες ἀνάγκες ἀναξιοπαθούντων.
Ἀδελφοί μου, εὒχομαι ἀπό τά βάθη τής ψυχῆς μου σέ ὃλους σας, νά ἒχετε τήν εὐλογία τοῦ Θεοῦ καί διά πρεσβειῶν τῆς Παναγίας μας, νά σᾶς χαρίζῃ ὁ Κύριος, ὑγεία ψυχοσωματική, χαρά, ὑπομονή καί δύναμη γιά τήν ἀντιμετώπιση τῶν ὃποιων ἀντίξοων καταστάσεων καί δυσκολιῶν.
Ἡ Παναγίας μας, νά σώζῃ διά πρεσβειών Της, ὃλους μας καί ἱδιαιτέρως τήν γλυκυτάτη καί πολυβασανισμένη, ἀπό τις δικές μας ἁμαρτίες καί τήν δική μας ἀποστασία ἀπό τόν Θεό, Πατρίδα μας.
Τά ἒτη σας πολλά καί ἁγιασμένα.
Σᾶς ἀσπάζομαι μέ πατρική ἀγάπη καί πατρικές εὐλογίες.

Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
+ Ο Π Α Τ Ρ Ω Ν Χ Ρ Υ Σ Ο Σ Τ Ο Μ Ο Σ
Παρασκευή 14 Αυγούστου 2015

Η τελευταία Παράκληση και τα Εγκώμια της Παναγίας...

Σε κατανυκτική ατμόσφαιρα και με την συμμετοχή πολλών πιστών, την Πέμπτη το απόγευμα 13 Αυγούστου 2015 τελέσθηκε η  ακολουθία του Εσπερινού και του τελευταίου Μεγάλου Παρακλητικού Κανόνος προς την Υπεραγίαν Θεοτόκον. Κατά την διάρκεια των μεγαλυναρίων εψάλλησαν τά Εγκώμια  από τους ιερείς και τους ιεροψάλτες του Ναού και πριν τα εξαποστειλάρια έγινε λιτάνευση πέριξ του Ιερού Ναού του Επιταφίου του Θεομητορικού σώματος. 
Πέμπτη 13 Αυγούστου 2015

Το θαύμα μιας μικρής ασπρόμαυρης εικονίτσας!

«Χρόνια ολόκληρα προσευχόμουν για τον άντρα μου… Τελευταία επειδή δεν έχει με τι άλλο να ασχοληθεί κάθεται με τις ώρες μπροστά στην τηλεόραση. Κοιμάται με τον ήχο της! Σέβεται μέσα του τον Θεό αλλά εξωτερικά δεν προσπαθεί
όσο πρέπει. Εγώ προσπαθούσα να τον βοηθήσω με τα λόγια μου να την παρατήσει και να ακούσει ή να διαβάσει κάτι ωφέλιμο για την ψυχή του. Μάλιστα, ίσως τον πίεζα κιόλας διαβάζοντάς του πότε πότε φωναχτά κάποια κηρύγματα ή κάποια αποσπάσματα από θρησκευτικά βιβλία. Εκείνος έδειχνε βέβαια ότι δεν ακούει. Πιστός στον ήχο της αγαπημένης του τηλεόρασης!
Όσο για προσευχή… Δεν το συζητάμε. Καμία προθυμία…
Μια μέρα κρατούσα μια παράκληση του Χριστού και του έλεγα πάλι αν θέλει να την διαβάσει. Τίποτα εκείνος… Όμως, τυχαία, άνοιξε το βιβλίο και είδε στην τελευταία σελίδα της παράκλησης την ασπρόμαυρη αυτή εικονίτσα με μια οικογένεια να προσεύχονται όλοι γονατιστοί στον Χριστό!
Πόσο τον άγγισε τότε!
Χάζεψε ώρα να την κοιτάει! Λες και κάποιος του έλεγε κάτι στην ψυχή του.
Μετά από λίγο με φωνάζει.
– Γυναίκα, μου λέει, έλα πάμε.
– Πού πάμε; του απαντώ.
– Έλα σου λέω. Πάμε να προσευχηθούμε…
Δεν πίστευα στα αυτιά μου. Θαύμα έγινε! είπα από μέσα μου. Μα είναι δυνατόν;
Τότε τον βλέπω, αυτόν που όλη μέρα δεν σηκωνόταν από την τηλεόραση, να γονατίζει και να προσεύχεται μπροστά στο εικονοστάσι.
– Γονάτισε κι εσύ, μου λέει. Έλα να κάνουμε την παράκληση!
Από τότε του έγινε συνήθεια.
Δοξάζω τον Θεό που μια ασπρόμαυρη ασήμαντη εικονίτσα έγινε αφορμή ο σύζυγός μου να αλλάξει και να γίνει το θαύμα που περίμενα στη ψυχή του.
Δεν ήταν καν έγχρωμη ή βυζαντινή ή αγιογραφία… Ένα απλό τυπωμένο γραμμικό σχέδιο ήταν μόνο στην τελευταία σελίδα μιας παράκλησης!
Ότι δεν κατάφερα εγώ με τα λόγια μου τόσα χρόνια γάμου, το κατάφερε μια μικροσκοπική ασπρόμαυρη εικονίτσα που μίλησε στην ψυχή του!
ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΤΟΝ ΘΕΟ ΓΙ΄ ΑΥΤΟ ΤΟ ΘΑΥΜΑΣΤΟ ΤΟΥ ΔΩΡΟ!»
Ε.Φ: Ι.Α.Τ.

Ἁγιασμός στήν ὁμάδα τῆς Παναχαϊκῆς, στήν Πάτρα.

IEΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΑΤΡΩΝ 
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
12.8.2015.
Ἁγιασμός στήν ὁμάδα τῆς Παναχαϊκῆς, στήν Πάτρα.
Κατόπιν εὐγενοῦς προσκλήσεως τοῦ Προέδρου, τοῦ Διοικητικοῦ Συμβουλίου καί τῶν Παικτῶν τῆς Παναχαϊκῆς, ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Πατρῶν κ.κ. Χρυσόστομος, ἐτέλεσε τόν ἁγιασμό στό γήπεδο τῆς ὁμάδος, μέ τήν εὐκαιρία τῆς ἔναρξης τῆς νέας ποδοσφαιρικῆς χρονιᾶς.
Ὁ Σεβασμιώτατος εὐχήθηκε σέ ὅλους δύναμη, ὑγεία καί ἐπιτυχία, ὥστε τά παιχνίδια τῆς Πατρινῆς Ὁμάδος νά στέφωνται μέ τή νίκη.
Ὁ Πρόεδρος, τά μέλη τοῦ Διοικητικοῦ Συμβουλίου, οἱ Προπονητές, ὁ Ἰατρός τῆς ὁμάδος καί οἱ Παῖκτες, ἀσπάστηκαν μέ εὐλάβεια τόν Τίμιο Σταυρό καί ἔλαβαν ὡς εὐλογία ἀπό τόν Σεβασμιώτατο ἀπό μία εἰκόνα τῆς Παναγίας, ἐνῶ τοῦ προσέφεραν εἰς ἀνάμνησιν τῆς πρώτης ἡμέρας τῆς ποδοσφαιρικῆς χρονιᾶς καί τοῦ ἁγιασμοῦ καί εἰς ἔνδειξη σεβασμοῦ στό πρόσωπό του, μία μπάλα ποδοσφαίρου μέ τίς ὑπογραφές τῶν παικτῶν, τό λάβαρο τῆς ὁμάδος καί μία φανέλα μέ τά χρώματα τῆς πατρινῆς ὁμάδος. 

Ἐκ τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως.

Χιλιάδες Πατρινοὶ στὰ Ἐγκώμια τῆς Παναγίας στὸ Μοναστήρι τῆς Γηροκομίτισσας.

IEΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΑΤΡΩΝ 
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
9.8.2015.
Χιλιάδες Πατρινοὶ στὰ Ἐγκώμια τῆς Παναγίας στὸ Μοναστήρι τῆς Γηροκομίτισσας.
Πατρῶν Χρυσόστομος:
« Ἡ σημερινὴ λαοθάλασσα μπροστὰ στὸ εἰκόνισμα τῆς Παναγίας μας, εἶναι ὁμολογία τῆς βαθειᾶς πίστεως τοῦ Ἑλληνικοῦ Λαοῦ στὸ Θεὸ καὶ ἀδιαμφισβήτητη μαρτυρία τῆς ἄρρηκτης σχέσης του μὲ τὴν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία…»
Γιά μιά ἀκόμη φορά ἡ εὐλάβεια τῶν Πατρινῶν κατέκλυσε τήν Ἱερά Μονή τῆς Παναγίας στό Γηροκομειό, γιά νά προσκυνήσουν oἱ πιστοί τό θαυματουργό ἐκτύπωμα τῆς Παναγίας μορφῆς Της, νά Τῆς ψάλουν τά ἱερά ἐγκώμια καί νά λιτανεύσουν τό ἱερό εἰκόνισμά Της, ἀνθοστολισμένο μέ τά ἄνθη τῆς εὐλαβείας τους.
Μέ συγκίνηση καί δέος ἱερό oἱ Ἀρχιερεῖς, ὁ σύλλογος τῶν Μοναζόντων, τῶν Ἱερέων ἡ σύναξις καί ἡ πληθύς τοῦ Λαοῦ, ἔψαλαν στήν Παναγία τούς ὕμνους, ἐκχύλισμα καρδιᾶς καί ἱερά παρακαταθήκη τοῦ ἀοιδίμου Ἀρχιερέως τῶν Πατρῶν Διονυσίου, ἀπό τό 1541μ.Χ.
Τόν Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Πατρῶν κ.κ. Χρυσόστομο, πλαισίωσαν κατά τήν ἱερά ἀκολουθία τῶν ἐγκωμίων τῆς Παναγίας, στό Μοναστήρι τοῦ Γηροκομειοῦ, ὁ ἐκ Πατρῶν ( ἐκ τοῦ χωρίου Ἄνω Σουδαναΐικα) Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Ἀτλάντας κ. Ἀλέξιος, καί ὁ Θεοφιλέστατος Ἐπίσκοπος Κερνίτσης κ. Χρύσανθος. Ἐπίσης ὁ Πανοσιολογιώτατος Καθηγούμενος τῆς Ἱερᾶς Μονῆς, Ἀρχιμ. π. Συμεών Χατζῆς μετά τῆς ἐν Χριστῷ Συνοδείας αὐτοῦ καί πολλοί ἄλλοι Κληρικοί τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεώς μας.
Στό κήρυγμά του ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Πατρῶν κ.κ. Χρυσόστομος, ἀνεφέρθη στήν ἐλπίδα καί σωτηρία τοῦ κόσμου πού εἶναι ἡ Κυρία Θεοτόκος καί ἔκαμε εἰδικά λόγο γιά τήν πληθωρική ἔκφραση τῶν αἰσθημάτων εὐλαβείας τοῦ Πατραϊκοῦ Λαοῦ πρός τήν Ὑπεραγία Θεοτόκο.
Τέλος ἐκάλεσε τὸν Λαὸ μαζὶ μὲ τὴν ὅποια προσφορά του πρὸς τὴν Παναγία, τὰ ὅποια « τάματα» καὶ ἱερὰ ἀναθήματα νὰ Τῆς ὑποσχεθῇ καὶ νὰ Τῆς τάξῃ ὅτι θὰ ἀκούσῃ τὸ πάντοτε ἐπίκαιρο καὶ σωτήριο μήνυμα καὶ ἱερὸ μητρικὸ παράγγελμά Της, «ὅ,τι ἂν λέγῃ ὑμῖν ποιήσατε ( Ἰωαν.2, 5)». 
Συγκινητικὲς στιγμὲς ἐκτυλίχθηκαν κατὰ τὴν λιτάνευση τῆς ἱερᾶς Εἰκόνος τῆς Παναγίας μας, ὅπου οἱ χιλιάδες τῶν προσκυνητῶν προσπαθοῦσαν συνωστιζόμενοι νὰ ψαύσουν τὴν Ἁγία Εἰκόνα καὶ νὰ τὴν προσκυνήσουν.
Γιὰ μιά ἀκόμη φορά ὁ Λαὸς μας ἀπέδειξε ὅτι στὴν ψυχὴ του εἶναι βαθειὰ ριζωμένη ἡ πίστη στὸ Θεό, ἡ τιμὴ καὶ ἡ εὐλάβεια πρὸς τὴν Παναγία καὶ ἡ προσήλωση στὴν πατρῲα ἑλληνορθόδοξη παράδοση. 

Ἐκ τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως.

Κυριακή 9 Αυγούστου 2015

Δεν πρέπει να λυπόμαστε όταν παθαίνουμε κάτι κακό, μα όταν κάνουμε κάτι κακό.

Ο Xριστιανός μπορεί να λυπάται μόνο για δύο λόγους!
Αγίου Ιωάννου του Χρυσόστομου. 
Τη λύπη την έβαλε μέσα μας ο Θεός. Όχι, όμως, για να τη μεταχειριζόμαστε άσκοπα ή και βλαπτικά, σε ακατάλληλο χρόνο και σε αντίθετες συνθήκες στη φύση μας περιστάσεις, κλονίζοντας έτσι την υγεία της ψυχής και του σώματος, αλλά για ν’ αποκομίζουμε απ’ αυτήν όσο γίνεται μεγαλύτερο πνευματικό κέρδος. Γι’ αυτό, δεν πρέπει να λυπόμαστε όταν παθαίνουμε κάτι κακό, μα όταν κάνουμε κάτι κακό. Εμείς, ωστόσο, έχουμε αντιστρέψει τα πράγματα. Έτσι, και αμέτρητα κακά να διαπράξουμε, ούτε λυπόμαστε ούτε ντρεπόμαστε. Αν, όμως, πάθουμε και το παραμικρό κακό από κάποιον, τότε τα χάνουμε, βαριοθυμούμε, γινόμαστε συντρίμμια και δεν συλλογιζόμαστε πως οι θλίψεις και οι πειρασμοί φανερώνουν τη φροντίδα του Θεού για μας περισσότερο από τα ευχάριστα περιστατικά.
Αλλά γιατί αναφέρω τις θλίψεις αυτής της ζωής; Μήπως και η απειλή του αιωνίου κολασμού δεν αποτελεί τη φιλανθρωπία του Θεού καλύτερα από την υπόσχεσή Του για την ουράνια βασιλεία; Γιατί ,αν δεν υπήρχε η απειλή του αιωνίου κολασμού, λίγοι θα ήταν εκείνοι που θα κέρδιζαν τη σωτηρία. Δεν είναι, βλέπεις, αρκετή για μας, τους ράθυμους, η υπόσχεση των ουράνιων αγαθών. Ο φόβος της κολάσεως πιο πολύ μας παρακινεί στην αρετή.
Γι’ αυτό, λοιπόν, υπάρχουν η λύπη και η αθυμία, όχι για να μας κυριεύουν όταν πεθαίνει ένα αγαπημένο μας πρόσωπο ή όταν χάνουμε χρήματα ή όταν δοκιμάζουμε κάποια αποτυχία, αλλά για να μας βοηθούν στον πνευματικό μας αγώνα. Ας λυπόμαστε όχι για τη θλίψη ή τη βλάβη που μας προξενεί κάποιος, αλλά για τις αμαρτίες μας, με τις οποίες λυπούμε το Θεό. Γιατί οι αμαρτίες διώχνουν μακριά μας το Θεό, ενώ οι θλίψεις, που δοκιμάζουμε από άλλους ανθρώπους, Τον κάνουν να μένει κοντά μας ως προστάτης.
Αλλωστε, πρέπει να το πάρεις απόφαση, άνθρωπέ μου, ότι στη ζωή αυτή θα έχεις βάσανα, δοκιμασίες, προβλήματα, πειρασμούς. Πρέπει να τ’ αντιμετωπίζεις με γενναιότητα όλα αυτά, χρησιμοποιώντας ως όπλα την πίστη, την ελπίδα, την υπομονή. Ας εύχεσαι, βέβαια, να μην πέσεις ποτέ σε πειρασμό. Όταν, όμως, παραχωρεί κάποιον ο Θεός, μην ταράζεσαι. Κάνε ό,τι μπορείς για να φανείς αληθινός στρατιώτης του Χριστού. Δεν βλέπεις που οι γενναίοι στρατιώτες, όταν η σάλπιγγα τους καλεί στην μάχη, αποβλέποντας στη νίκη, θυμούνται τους ένδοξους προγόνους τους, που έκαναν μεγάλα κατορθώματα, και ρίχνονται με θάρρος στον αγώνα; Όμοια κι εσύ, όταν έρχεται η ώρα της πνευματικής μάχης, να θυμάσαι τα κατορθώματα των αγίων μαρτύρων και ν’ αγωνίζεσαι με γενναιότητα, με πίστη, με χαρά.
Δεν μπορεί, λοιπόν, ποτέ να λυπάται ο χριστιανός; Μπορεί, αλλά για δύο μονάχα λόγους: Όταν είτε ο ίδιος είτε ο πλησίον του έρχεται σε αντίθεση με το Θεό και το άγιο θέλημά Του. Δεν πρέπει, επομένως, να στενοχωριούνται και να θλίβονται εκείνοι που κακολογούνται, μα εκείνοι που κακολογούν. Γιατί δε θ’ απολογηθούν οι πρώτοι ,για όσα λέγονται σε βάρος άλλων. Αυτοί πρέπει να τρέμουν και ν’ ανησυχούν, γιατί αργά ή γρήγορα θα συρθούν στο φοβερό Δικαστήριο του Θεού, όπου θα λογοδοτήσουν για όσες κακολογίες ξεστόμισαν. Κι εκείνοι που κακολογούνται, πάντως, πρέπει ν’ ανησυχούν, αν όσα λένε γι’ αυτούς είναι αληθινά.
Αξιολύπητοι, βλέπεις, είναι οι αμαρτωλοί, έστω κι αν κανένας δεν τους κατηγορεί. Αξιοζήλευτοι, απεναντίας, είναι οι ενάρετοι, έστω κι αν ο κόσμος όλος τους κατατρέχει. Γιατί, όταν η συνείδηση ενός ανθρώπου είναι ήσυχη, όσες τρικυμίες κι αν ξεσηκώνονται εναντίον του, αυτός θα βρίσκεται πάντα σε λιμάνι γαλήνιο. Όταν, όμως, η συνείδησή του είναι ταραγμένη, ακόμη κι αν όλα του έρχονται ευνοϊκά, θα βασανίζεται, σαν τον ναυαγό στη φουρτουνιασμένη θάλασσα.
πηγή:Απόσπασμα από το βιβλίο «Θέματα ζωής Β΄
E.Φ: Ι.Α.Τ.

«Τήν Γηροκομίτισσα ἐγκωμιάσωμεν...»

«Τήν Γηροκομίτισσα ἐγκωμιάσωμεν...»
Τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Πατρῶν
κ.κ. Χρυσοστόμου.
Ἡ Πάτρα ἔχει τήν μεγάλη εὐλογία ἀπό τόν Θεό νά προστατεύεται ἀπό τήν Ὑπεραγία Θεοτόκο, τήν Γηροκομίτισσα, τῆς ὁποίας τό πανσεβάσμιο Μοναστήρι, παλλάδιο ἱερό, ἰατρεῖο πνευματικό, φάρος ἀειλαμπής, στεφανώνει τήν περικλεῆ καί περιάκουστη πόλη τῶν Πρωτοκλήτου.
Γηροκομίτισσα καί Ἅγιος Ἀνδρέας. Τά μάτια, ἡ καρδιά, ἡ ὕπαρξη ὁλόκληρη τοῦ κάθε Πατρινοῦ, ὅπου καί ἄν εὑρίσκεται, εἶναι στραμμένα σέ αὐτά τά πανσεβάσμια, τά ἅγια πρόσωπα, τῆς Μητρός τοῦ πάντων Βασιλέως ἀφ’ ἑνός καί τοῦ πρώτου στήν κλήση Μαθητοῦ ἀφ’ ἑτέρου, ὁ ὁποῖος μέ τήν διδασκαλία του καί τό μαρτύριό του ἵδρυσε τήν τῶν Πατρέων Ἀποστολική Ἐκκλησία.
Αὐτή τήν χαρά, τήν συγκίνηση, τό δέος, τήν εὐλάβεια ἐξέφρασε ποιητικά ὁ ἀοίδιμος τῶν Πατρῶν Ἀρχιερεύς Διονύσιος, ἐν ἔτει 1541 καί ὡς ἱερόν άτίμητον πνευματικόν θησαυρόν καί ἐκχύλισμα εὐλαβοῦς καρδίας, κατέλιπε εἰς ἡμᾶς τούς ἐπιγενομένους, ὥστε ἐνώπιον τῆς θαυματουργοῦ εἰκόνος τῆς Παναγίας ἱστάμενοι, νά Τήν ἐγκωμιάζωμε καί νά Τήν μακαρίζωμε.
Κάθε χρόνο τήν Κυριακή πρό τῆς ἑορτῆς τῆς Κοιμήσεως τῆς Θεοτόκου, στό Μοναστήρι τῆς Παναγίας μας, στό Γηροκομειό, λιτανεύομε τήν θαυματουργό καί ἁγία της Εἰκόνα καί ἐναποθέτοντες αὐτήν ἐπί ηὐτρεπισμένου θρόνου, ἱστάμεθα ἐν εὐλαβείᾳ Κλῆρος καί Λαός καί τήν ἐγκωμιάζομε ἐπαξίως, ὡς «μεθόριον μεταξύ κτιστῆς καί ἀκτίστου φύσεως», (Ἃγιος Γρηγόριος Παλαμᾶς) ὡς γέφυρα μετάγουσα τούς ἐκ γῆς πρός οὐρανόν, ὡς μετά τόκον παρθένον καί μετά θάνατον ζῶσαν.
Χαιρόμεθα ἰδιαιτέρως, διότι κατά τά τελευταῖα ἔτη, τό πλῆθος τῶν εὐσεβῶν Χριστιανῶν, πού ἀνέρχεται στό Μοναστήρι, γιά νά χαιρετίσῃ καί νά μακαρίσῃ τήν Παναγία τήν Γηροκομίτισσά μας, εἶναι ὄντως μέγα, σέ σημεῖο πού νά μή χωροῦν πλέον οἱ πιστοί στόν αὔλειο χῶρο, ἀλλά καί στά πέριξ τῆς Μονῆς. Ἕνα ἀνθρώπινο ποτάμι καταφθάνει στό Μοναστήρι ἀπό ὅλους τούς δρόμους πού ὁδηγοῦν ἀπό τήν πόλη καί τά προάστεια σέ αὐτό.
Κάποιοι ἀποροῦν ἐκφράζοντας τό γιατί καί τό πῶς. Ἐμεῖς γνωρίζοντες τήν θαυμαστή καί φοβερά τῆς Παναγίας μας προστασία, τήν ἀκοίμητη πρεσβεία καί τήν μεγίστη πρός Θεόν παρρησία της, οὐκ ἀποροῦμεν, ἀλλά τόν Θεόν δοξάζωμεν, καί ὑμνολογοῦμεν καί τήν Παναγίαν Αὐτοῦ Μητέρα θερμῶς καθικευτεύομεν καί ἐν δάκρυσι παρακαλοῦμεν, ἳνα ἀδιαλείπτως πρεσβεύῃ ὑπέρ πάντων ἡμῶν τῶν ἐν πολλοῖς δεινοῖς καί ἀνάγκαις ποικίλαις εὑρισκομένων. Γνωρίζομε τήν πολλή Της εὑεργεσία καί ἀκούομε τούς παλμούς τῆς καρδίας πρωτίστως τῆς ἰδικῆς μας, ἀλλά καί τῶν ἄλλων, ἀφοῦ ἡ καρδιά ἔχει τήν δική της λογική καί κινεῖται πέραν τῶν πεπερασμένων ἀνθρωπίνων δυνατοτήτων, γνωρίζουσα τήν θεοείδεια τοῦ ἀνθρώπου.
Ἔτσι, λοιπόν, τήν Κυριακή 9 Αὐγούστου καί ὥρα 7 τό ἀπόγευμα, θά ἀνέλθωμε στό Μοναστήρι τῆς Παναγίας μας στό Γηροκομειό, γιά νά Τῆς ψάλλωμε τά Ἐγκώμια καί νά ράνωμε τό θαυματουργό, περίπυστο καί πανσεβάσμιο Εἰκόνισμά Της, μέ τά δάκρυά μας καί τά μῦρα τῆς καρδιᾶς μας.
Ἐνώπιόν τῆς γλυκυτάτης μορφῆς Της, ἡ ὁποία παρηγορεῖ τήν ὕπαρξή μας, θά ἐπαναλάβωμε μαζί μέ τόν Ἱερό Πατέρα τῆς Ἐκκλησίας μας, Ἅγιο Ἰωάννη τόν Δαμασκηνό, ὁ ὁποῖος περιπαθῶς ἠγάπησε τήν Παναγία μας καί ἀπό καρδίας τήν ὕμνησε.
«...Καρδία καθαρά καί ἀμόλυντος, ὁρῶσα καί ποθοῦσα Θεόν τόν ἀόρατον. Γαστήρ ἐν ᾗ ὁ ἀχώρητος ὤκησε, καί μαστοί γάλακτος ἐξ’ ὧν ἐτράφη Θεός, τό παιδίον Ἰησοῦς. Πύλη Θεοῦ ἀειπαρθενεύουσα, χεῖρες Θεοῦ φέρουσαι καί γόνατα θρόνος τῶν χερουβίμ ὑψηλότερος, δι’ ὧν ἴσχυσαν χεῖρες ἐνειμέναι καί γόνατα παραλελυμένα. Πόδες, ὡς λύχνῳ φωτός τῷ τοῦ Θεοῦ ποδηγούμενοι νόμῳ καί ὀπίσω αὐτοῦ ἀνεπιστρόφως τρέχοντες, ἕως πρός τήν ποθοῦσαν τόν ποθούμενον εἵλκυσαν. Ὅλη παστάς τοῦ πνεύματος. Ὅλη πόλις Θεοῦ ζῶντος, ἣν εὐφραίνουσι τοῦ ποταμοῦ τά ὁρμήματα, τῶν τοῦ πνεύματος χαρισμάτων τά κύματα. Ὅλη καλή, ὅλη πλησίον Θεοῦ. Αὓτη γάρ ὑπεραναβᾶσα τά Χερουβίμ καί τά Σεραφίμ ὑπεραρθεῖσα πλησίον Θεοῦ ἐχρημάτισεν. ( Ελλ. Πατρολογία, ΚΕΠΕ, τόμ.96, 676).
Ἀδελφοί μου, μέσα σέ ἕνα δύσκολο κόσμο, γεμάτο πόνο, θλίψεις, πικρίες, ἀπογοητεύσεις ποικίλες ἐξ’ αἰτίας τῶν ἁμαρτιῶν μας, τῆς ἀποστασίας δηλ. ἀπό τόν Θεό καί τῆς εἰδωλοποιήσεως τοῦ ἀνθρώπου, μόνη παραμυθία εἶναι καί παραμένει ἡ Θεοτόκος. Τό βλέμμα Της ἐνώνεται στίς στιγμές τῆς μοναξιᾶς καί τῆς ὀδύνης μέ τά δικά μας δακρυσμένα μάτια. Τά ἄχραντα χέρια Της ἁπλώνονται καί μᾶς ἀγκαλιάζουν προστατεύοντάς μας θαυμαστά. Τά ὦτα Της γοργά ἀκούουν τά πολλά αἰτήματά μας καί τό ἅγιο στόμα Της τά μεταφέρει ἐνώπιόν τοῦ Κυρίου μας, ὥστε οἱ δικές μας ἱκετηρίες, κατά τήν χαρακτηριστική ρήση τοῦ Ἱεροῦ Χρυσοστόμου, νά λαμβάνουν τίς σωτήριες ἀπό τόν Οὐρανό ἀπαντήσεις.
● Ἐλᾶτε ἀδελφοί μου, προστρέξατε, βιαστεῖτε νά φθάσωμε καί πάλι στήν ἱερά μάνδρα καί αὐλή Της, ἐκεῖ στό Γηροκομειό, ὃπου εὑρίσκεται θησαυρισμένο τό πανάγιο καί θαυματουργό ἐκτύπωμα τῆς μορφῆς Της καί ἀφοῦ ἀφήσωμε τήν ὅλη μας ὕπαρξη νά γονατίσῃ εὐγνωμόνως ἐνώπιόν Της, ἄς Τήν παρακελέσωμε ● Γιά τήν ἰδική μας πνευματική προκοπή, τήν ἐν γένει πρόοδο καί σωτηρία. 
● Γιά τίς οἰκογένειές μας, καί τούς ἐμπεριστάτους ἀδελφούς μας πού δέν ἔχουν ἀπαντοχή ἄλλη στόν κόσμο.
● Γιά τούς ἀσθενεῖς, πού βρίσκονται στοῦ πόνου τό κρεββάτι, ὥστε νά εὕρουν τήν ψυχοσωματική τους ὑγεία. 
● Γιά τούς πένητες, πού ἁπλώνουν ἱκετευτικά τά χέρια τους γιά λίγη στοργή καί ἀγάπη.
● Γιά τούς νέους μας, πού ἔχουν φορτωθῆ τό βάρος μιᾶς ἁμαρτωλῆς κοινωνίας καί θαλασσοδέρνονται στῆς ζωῆς τό πέλαγος ψάχνοντας γιά λιμάνι ὑπήνεμο καί σανίδα σωτηρίας.
● Γιά τούς γονεῖς, πού σηκώνουν τό βαρύ σταυρό τῆς ἀνατροφῆς τῶν παιδιῶν τους μέσα σέ μιά τόσο σκληρή, δύσκολη καί ἀπαράκλητη ἐποχή.
● Γιά τούς πεπλανημένους, πού ἀρνήθηκαν τήν Ὀρθόδοξη καί ἁγία μας πίστη καί χάνονται μέσα στό ψέμα καί τίς καταστροφικές ἑτεροδιδασκαλίες, ὥστε νά βροῦν τόν δρόμο τῆς ἐπιστροφῆς καί νά ἐπανενταχθοῦν στήν μία καί μόνη σώζουσα ποίμνη, στήν Ἁγία μας, δηλ. Καθολική καί Ἀποστολική Ἐκκλησία.
● Γιά τούς πενθοῦντες καί ἰδιαίτερα γιά τούς γονεῖς, πού προέπεμψαν τά παιδιά τους στήν αἰωνιότητα, ὥστε νά γλυκάνῃ ἡ μεγάλη μας Μάνα, ἡ Παναγία, τόν πόνο τους καί νά γίνεται ὁ Κύριος, Κυρηναῖος στήν ἄρση τοῦ Σταυροῦ τους.
● Γιά τούς ξηνητεμένους ἀδελφούς μας, ὥστε στούς ξένους τόπους πού βρίσκονται νά αἰσθάνωνται τήν γλυκυτάτη θαλπωρή καί παρηγοριά τῆς Παναγίας μας, τόν ἐπιστηριγμό καί τήν πνευματική ἐνίσχυση.
● Γιά τούς κλυδωνιζομένους ἀπό τούς ποικίλους πειρασμούς τοῦ διαβόλου καί ὡς καλάμῳ ὑπό τοῦ παμπονηροτάτου καί μισοκάλου δαίμονος σαλευομένους, ὥστε νά νικοῦν, μέ τήν χάρη τοῦ Θεοῦ τάς μηχανάς τοῦ ἀρχεκάκου ἐχθροῦ.
● Ἀλλά, καί γιά τήν Πατρίδα μας, ἀδεφλοί μου, νά παρακαλέσωμε τήν Παναγία μας, τήν Ὑπέρμαχο Στρατηγό τοῦ Γένους μας, νά μή μᾶς ἀφήσῃ ἰδιαίτερα τώρα, αὐτή τή στιγμή, σ’ αὐτή τήν δύσκολη καμπή τῆς ἱστορίας μας, ἀλλά νά προστρέξῃ σπλαγχνικά, καί νά μᾶς σκεπάσῃ στοργικά. Νά παρίδῃ τίς πολλές μας ἁμαρτίες καί νά ὑψώσῃ χεῖρας ἱκέτιδας πρός Υἱόν καί Θεόν Της, προκειμένου νά μᾶς ἐλεήσῃ καί νά μᾶς σώσῃ, ὡς Ἒθνος καί ὡς Λαό, νά μᾶς στηρίξῃ στήν ἀδυναμία μας, νά δώσῃ ἐλπίδα στήν ἀπελπισία μας, νά χαρίσῃ γλυκασμό στήν καρδιά μας καί ἔξοδο ἀπό τά δεινά μας.
Γνωρίζομε ἀδελφοί μου, ὅτι εἴμαστε ἁμαρτωλοί καί τρισάθλιοι. Ὅμως δέν ἀγνοοῦμε ὅτι, «ὅπου ὑπερεπλεόνασεν ἡ ἁμαρτία, ἐκεῖ ὑπερεπερίσσευσεν ἡ χάρις» καί, « πολύ ἰσχύει δέησις Μητρός πρός εὐμένειαν Δεσπότου».

Ἑσπερινός στήν Ἱερά Μονή Ἁγίου Νικολάου (Παλαιομονάστηρο) Πατρῶν.

IEΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΑΤΡΩΝ 
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
8.8.2015.
Ἑσπερινός στήν Ἱερά Μονή Ἁγίου Νικολάου 
(Παλαιομονάστηρο) Πατρῶν.
Στό πλαίσιο τῶν ποιμαντικῶν ἐπισκέψεων τήν περίοδο τοῦ Δεκαπενταυγούστου ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Πατρῶν κ.κ. Χρυσόστομος, μετέβη στήν Ἱερά Μονή Ἁγίου Νικολάου (Παλαιομονάστηρο) Πατρῶν, προκειμένου νά τελέσῃ τήν ἀκολουθία τοῦ Ἑσπερινοῦ.
Πληθύς εὐσεβῶν χριστιανῶν καί δή νέων ἀνθρώπων, μαζί μέ τήν Ἡγουμένη Μαριάμ καί τόν χορό τῶν λοιπῶν Mοναζουσῶν, συμμετεῖχαν στήν κατανυκτική ἀκολουθία τοῦ ἀναστάσιμου Ἑσπερινοῦ, τόν ὁποῖο ἐτέλεσε ὁ Γέροντας τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Ἀρχιμ. Κύριλλος Κωστόπουλος, χοροστατοῦντος τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Πατρῶν κ. κ. Χρυσοστόμου.
Ὁ Σεβασμιώτατος στό κήρυγμά του ἀνεφέρθη στό πρόσωπο τῆς Κυρίας Θεοτόκου, ἡ ὁποία ἦτο κεκοσμημένη μέ ὅλες τίς ἀρετές, κατά τόν ἱερό πατέρα τῆς Ἐκκλησίας, Ἅγιο Ἰωάννη τόν Δαμασκηνό καί τίς ὁποῖες ἀρετές καί χάριτες, οἱ μοναχές καθημερινῶς, μέσα ἀπό τόν ἀσκητικό καί πνευματικό τους ἀγῶνα, καλλιεργοῦν ὣστε νά φθάσουν στή θέα τοῦ ἀκτίστου φωτός τοῦ Θεοῦ, ἀλλά καί τούς ἂλλους να φωτίσουν.
Ἰδιαιτέρως ὁ Σεβασμιώτατος ἀνεφέρθη στήν μεγάλη ἀρετή τῆς Παναγίας, πού ἦταν ἡ σιωπή καί ἑρμήνευσε τό σχετικό χωρίο τοῦ Ἀββᾶ Ἰσαάκ τοῦ Σύρου: « Ὣς ἡ νεφέλη σκοτίζει τόν ἥλιον, οὕτω καί ἡ πολυλογία καλύπτει τήν ψυχήν.».
Μετά τό πέρας τοῦ Ἑσπερινοῦ, ἀκολούθησε στό ὑπαίθριο ἀρχονταρίκι τῆς Μονῆς, μοναστηριακό κέρασμα καί πνευματική συζήτηση, ὃπου ὁ Σεβασμιώτατος μίλησε γιά πνευματικές ἐμπειρίες ἀπό ἐπισκέψεις του στό Ἃγιον Ὃρος καί ἀπό τήν πρόσφατη ἐπίσκεψη καί τήν ἀγρυπνία πού ἐτέλεσε στό Πρωτάτο, μέ τήν εὐκαιρία τῆς ἑορτῆς τῆς Παναγίας « Ἂξιον Ἐστί».
Ἐκ τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως.

ΠΡΟΣΟΧΗ!!! ΠΕΡΙ ΜΑΡΤΥΡΩΝ ΤΟΥ ΙΕΧΩΒΑ

ΠΡΟΣΟΧΗ!!! ΠΕΡΙ ΜΑΡΤΥΡΩΝ ΤΟΥ ΙΕΧΩΒΑ
ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΠΑΤΡΩΝ κ.κ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ

ΛΥΧΝΟΣ TV-ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΗΝ ΕΝΟΡΙΑ ΜΑΣ

ΛΥΧΝΟΣ TV-ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΗΝ ΕΝΟΡΙΑ ΜΑΣ
ΚΥΡΙΑΚΗ ΣΤΗΝ ΕΝΟΡΙΑ

ΚΑΤΗΧΗΤΙΚΑ 2022-2023

ΚΑΤΗΧΗΤΙΚΑ 2022-2023
ΕΛΑ ΚΑΙ ΕΣΥ ΣΤΗΝ ΠΑΡΕΑ ΜΑΣ...

ΤΡΑΠΕΖΑ ΑΓΑΠΗΣ

ΤΡΑΠΕΖΑ ΑΓΑΠΗΣ
ΑΠΟ ΤΟ ΕΝΟΡΙΑΚΟ ΦΙΛΩΠΤΩΧΟ ΤΑΜΕΙΟ

Blog Archive

Από το Blogger.

Δημοφιλείς αναρτήσεις

Αρχειοθήκη ιστολογίου

ΕΘΕΛΟΝΤΙΚΗ ΑΙΜΟΔΟΣΙΑ

ΕΘΕΛΟΝΤΙΚΗ ΑΙΜΟΔΟΣΙΑ
Δώσε ζωή...

ΠΡΟΒΟΛΕΣ ΣΕΛΙΔΑΣ

Translate