Άγιος Ιωάννης Πατρών: ΠΟΙΟΝ ΕΧΕΙΣ ΔΑΣΚΑΛΟ;

Κυριακή 17 Μαΐου 2015

ΠΟΙΟΝ ΕΧΕΙΣ ΔΑΣΚΑΛΟ;

1:18 π.μ. |

ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΕΣ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ ( ΠΟΙΟΝ ΕΧΕΙΣ ΔΑΣΚΑΛΟ);(π.Δ.Μπόκου)
Ὁ ἅγιος Πορφύριος (1906-1991) φανέρωσε στὴν ἐποχή μας μὲ πολὺ δυναμικὸ τρόπο τὴ γνήσια μορφὴ τοῦ ἀληθινοῦ ἀνθρώπου. Δίδαξε μὲ ἔργο καὶ λόγο. Μὲ τὴ διακριτική του συμπεριφορά, τήν ἤρεμη διδασκαλία καὶ τὰ ἀναρίθμητα θαύματά του ἔγινε ὁδηγὸς πολύτιμος στὰ δύσκολα μονοπάτια τῆς ἐποχῆς μας.
Συνέβη κάποτε νὰ ταξιδεύει ἀπὸ Θεσσαλονίκη γιὰ Ἅγιον Ὄρος. Ἔφτασε ὅμως στὸν σταθμὸ λεωφορείων καθυστερημένα. Δὲ βρῆκε εἰσιτήριο καὶ ἀναγκάστηκε νὰ ταξιδέψει ὄρθιος. Δίπλα του καθόντουσαν κάποιοι νεαροὶ ποὺ ἀστεϊζόντουσαν μεταξύ τους καὶ γελοῦσαν. Ἡ συμπεριφορά τους ἐξόργισε ἕναν ἐπιβάτη, ποὺ δὲν κρατήθηκε καὶ ἐπέπληξε τοὺς νεαρούς, ἐπειδὴ ἔβλεπαν ὄρθιο μπροστά τους ἕνα γέροντα ἱερέα καὶ ἐν τούτοις συνέχιζαν νὰ κάθονται ἀδιάφοροι. Παρὰ τὴν ἐπίπληξη ὅμως οἱ νεαροὶ παρέμειναν ἀσυγκίνητοι καὶ κανένας δὲν σηκώθηκε νὰ δώσει τὴ θέση του.
Τότε ὁ ὀργισμένος ἐπιβάτης σηκώθηκε καὶ παραχώρησε τὴ δική του θέση στὸν γέροντα Πορφύριο. Ἐκεῖνος τὸν εὐχαρίστησε, ἀλλὰ δὲν δέχτηκε νὰ καθίσει. Ταξίδεψε ὄρθιος μέχρι τὴν Ἱερισσό (δύο ὧρες περίπου). Ὅταν κατέβηκαν, ὁ ἐπιβάτης τὸν ρώτησε γιατί δὲν δέχτηκε τὴ θέση ποὺ τοῦ πρόσφερε.
– Ἔκαμα μιὰ θυσία γιὰ τὰ παιδιά, ἀπάντησε ὁ γέροντας.
Ὁ ἄνθρωπος δὲν κατάλαβε τὰ αἰνιγματικά του λόγια. Ὁ ἅγιος τότε τοῦ ἐξήγησε:
– Δὲν ἔκανες καλὰ ποὺ μάλωσες τὰ παιδιά. Ἔκαμαν βέβαια μιὰ κακὴ πράξη: Ἄφησαν ὄρθιο ἕναν ἡλικιωμένο καὶ δὲν τοῦ παραχώρησαν ἀπὸ μόνα τους τὴ θέση, ὅπως θά ’πρεπε. Ἂν λοιπὸν σηκώνονταν ὅταν τὰ κατσάδιασες καὶ καθόμουν ἐγὼ στὴ θέση τους, ἢ ἂν δεχόμουν τὴ θέση ποὺ μοῦ πρόσφερες ἐσύ, τὰ παιδιὰ δὲν θὰ καταλάβαιναν τὴν κακὴ πράξη τους. Ἀντίθετα θὰ ἔνοιωθαν δικαιωμένα, ἀφοῦ, εἴτε ἔτσι εἴτε ἀλλιῶς, θὰ εἶχε τακτοποιηθεῖ τὸ θέμα. Τώρα ὅμως ποὺ ἔμεινα ὄρθιος καὶ μ’ ἔβλεπαν μπροστά τους τόσες ὧρες, σηκώθηκε ἡ ἴδια ἡ συνείδησή τους ἀπὸ μέσα τους καὶ σιωπηλὰ τὰ κατηγόρησε γιὰ τὴν πράξη τους. Μόνο ἔτσι μπορεῖ ὁ ἄνθρωπος νὰ σωθεῖ: ὅταν διορθώνεται, ἐπειδὴ τὸν κατηγορεῖ, ὄχι ὁ ἄλλος ἀπ’ ἔξω, ἀλλὰ ἡ συνείδησή του ἀπὸ μέσα.
Ὁ καλύτερος ὁδηγὸς δηλαδὴ εἶναι ἡ συνείδηση. Ἕνας δάσκαλος ποὺ τὸν ἔβαλε στὴν καρδιὰ τοῦ ἀνθρώπου ὁ Θεός.
Ἂς ἔλθουμε τώρα καὶ σὲ σένα…
Βρίσκεσαι πρὸ τῶν ἐξετάσεων. Διάβασες, καταρτίστηκες, ἑτοιμάστηκες. Ἀπὸ μικρὸ παιδὶ δὲν κάνεις ἄλλη δουλειά, ἀπ’ τὸ νὰ τρέχεις ἀπὸ δάσκαλο σὲ δάσκαλο γιὰ νὰ διδαχτεῖς. Πέρασες ἀπὸ πολλοὺς δασκάλους. Πῆρες μαθήματα πολλά.
Ἀνάμεσα στοὺς τόσους δασκάλους ποὺ ἐπέλεξες νὰ σὲ μορφώσουν, συγκαταλέγεται ἄραγε καὶ ὁ δάσκαλος ποὺ ἔβαλε μέσα σου ὁ Θεός; Τί μαθήματα σοῦ ἔδωσαν οἱ δάσκαλοί σου ἀπ’ τὸ νηπιαγωγεῖο μέχρι τώρα; Σίγουρα πῆρες γνώσεις πολλές. Ἔλαβες ὅμως καὶ μαθήματα ἀνθρωπιᾶς;
Καλὲς οἱ γνώσεις. Ἀπαραίτητες. Μὰ πιὸ ἀπαραίτητα εἶναι τὰ μαθήματα ἀνθρωπιᾶς. Ποὺ σὲ κάνουν ὄντως ἄνθρωπο. Οἱ γνώσεις μόνο, χωρὶς μαθήματα ἀνθρωπιᾶς, μπορεῖ νὰ σὲ κάνουν ἀκόμα καὶ ἀπάνθρωπο. Μηχανή. Ρομπότ. Ὀλοθρευτή.
Γι’ αὐτὸ χρειάζεται καὶ ὁ δάσκαλος ποὺ διορίζεται ἀπ’ τὸν Θεὸ στὸ σχολεῖο τῆς ψυχῆς σου. Ἡ συνείδηση. Γιὰ νὰ σὲ διδάξει καὶ καλὰ μαθήματα. Νὰ σοῦ δώσει καὶ μιὰ ἄλλη παιδεία. Νὰ σὲ ὁδηγήσει σταδιακά καὶ στοὺς ἄλλους δασκάλους ποὺ ἄφησε στὸ πόδι του ὁ Χριστός: «Τοὺς ἀσφαλεῖς καὶ θεοφθόγγους κήρυκας», τοὺς σοφοὺς ἀπεσταλμένους τοῦ Θεοῦ κάθε ἐποχῆς, ποὺ ἐμφορούμενοι ἀπὸ θεϊκὸ πνεῦμα, ἀλήθεια καὶ ἀγάπη, μεταφέρουν μέχρι ἐσένα καὶ μένα τὰ «γράμματα» καὶ τὰ «πράγματα» τοῦ Θεοῦ, τὸν τρόπο δηλαδὴ γιὰ νὰ γίνουμε οἱ ἀληθινοὶ ἄνθρωποι ποὺ ὀνειρευόταν ὁ Θεός, ὅταν μᾶς ἔπλαθε. Σὰν τὸν ἅγιο Πορφύριο. Καὶ ἀφοῦ ὁ Θεὸς διορίζει δασκάλους, ὁρίζει καὶ ἐξετάσεις.
Κάποτε λοιπὸν θὰ μᾶς ἐξετάσει καὶ ὁ Θεός. Δὲν θά ’θελες νὰ περάσεις καὶ τότε; Οἱ τωρινές σου ἐξετάσεις, μπροστὰ σ’ ἐκεῖνες τοῦ Θεοῦ, εἶναι μιὰ λεπτομέρεια. Δὲν ἀξίζει νὰ ἐπικεντρώνεσαι μόνο σ’ αὐτές. Κινδυνεύεις γιὰ ἕνα δέντρο νὰ χάσεις τὸ δάσος. Δὲν θά ’ναι κρίμα;
Στὶς ἐξετάσεις τοῦ Θεοῦ, μὰ καὶ σὲ τοῦτες τώρα τὶς ἐξετάσεις σου καὶ σὲ κάθε καλὸ ἐγχείρημα στὴ ζωή σου, εὔχομαι νά ’χεις πάντα μιὰ πολὺ μεγάλη καὶ

Κ Α Λ Η Ε Π Ι Τ Υ Χ Ι Α !
Μάιος 2015