Τετάρτη 30 Ιανουαρίου 2013

Ο Θεός σου δίνει πάντα ό,τι σου χρειάζεται!


Ο Θεός σου δίνει πάντα ό,τι σου χρειάζεται...
Μια φορά κάποιος ζήτησε απ' το Θεό ένα λουλούδι και μια   πεταλούδα.
Ο Θεός όμως αντί γι' αυτά Του έδωσε ένα κάκτο και μια κάμπια.
Αυτό στεναχώρησε τον άνθρωπο. Δεν μπόρεσε να καταλάβει, γιατί δεν πήρε αυτό που ζήτησε.
Είπε μέσα του, λοιπόν:
-Ο Θεός έχει να νοιαστεί για τόσους ανθρώπους...
Και αποφάσισε να μην ζητήσει εξηγήσεις.
Μετά από λίγο καιρό πήγε να κοιτάξει αυτά που του είχαν δοθεί και τα 'χε ξεχάσει.
Προς έκπληξή του, απ' τον αγκαθωτό και άσχημο κάκτο.Είχε φυτρώσει ένα όμορφο λουλούδι.
Και η άσχημη κάμπια είχε μεταμορφωθεί σε μια υπέροχη πεταλούδα.
Ο ΘΕΟΣ τα κάνει πάντα όλα σωστά!
Ο τρόπος που ενεργεί είναι ΠΑΝΤΑ ο καλύτερος, ακόμα κι αν σε μας φαίνεται λανθασμένος.
Αν ζήτησες από το Θεό κάτι και πήρες κάτι διαφορετικό, δείξε Του ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗ.
Μπορείς να είσαι σίγουρος πως Αυτός θα σου δίνει, πάντα αυτό που χρειάζεσαι τη κατάλληλη στιγμή.
Αυτό που θέλεις... δεν είναι πάντα κι αυτό που χρειάζεσαι!
Το ΑΓΚΑΘΙ του σήμερα... Είναι το ΛΟΥΛΟΥΔΙ του αύριο!

Ε.Φ: Ε.Μ.

Τρίτη 29 Ιανουαρίου 2013

ΣΥΝΑΞΗ ΤΩΝ ΤΡΙΩΝ ΙΕΡΑΡΧΩΝ!

Ἀπολυτίκιον (Ἦχος α’)
Τούς τρεῖς μεγίστους φωστῆρας τῆς Τρισηλίου θεότητος, τούς τήν οἰκουμένην ἀκτῖσι δογμάτων θείων πυρσεύσαντας, τούς μελιῤῥύτους ποταμούς τῆς σοφίας, τούς τήν κτίσιν πᾶσαν θεογνωσίας νάμασι καταρδεύσαντας, Βασίλειον τόν μέγαν, καί τόν Θεολόγον Γρηγόριον, σύν τῷ κλεινῷ Ἰωάννη, τῷ τήν γλῶτταν χρυσοῤῥήμονι, πάντες οἱ τῶν λόγων αὐτῶν ἐρασταί, συνελθόντες ὕμνοις τιμήσωμεν· αὐτοί γάρ τῇ Τριάδι, ὑπέρ ὑμῶν ἀεί πρεσβεύουσιν.

Όλοι όσοι θαυμάζουμε τους λόγους των τριών μεγάλων Φωστήρων της τρισυπόστατης θεότητας, δηλαδή το Μέγα Βασίλειο, το Γρηγόριο το θεολόγο και τον ξακουστό Ιωάννη που το στόμα του έβγαζε χρυσάφι, ας τους τιμήσουμε με ύμνους. Γιατί αυτοί φώτισαν την οικουμένη με θείες διδασκαλίες. Γιατί σαν ποταμοί σοφίας πότισαν όλη την κτίση με τα άγια νερά της θεογνωσίας, και γιατί αυτοί μεσολαβούν και παρακαλούν πάντα την Αγία Τριάδα για μας.

Η ΚΥΡΙΑΚΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ...


Το τραπέζι της Κυριακής που «έδενε» οικογένειες!
Ο Ηλίας Μαμαλάκης αναπολεί:
Λίγες δεκάδες χρόνια πριν, όσες δουλειές κι αν είχαν τα μέλη μιας οικογένειας, όσο παράξενα ωράρια κι αν υπήρχαν στον καθένα χωριστά, το τραπέζι της Κυριακής ήταν ιερό. Προαποφασιζόταν το μενού από το Σάββατο, γίνονταν τα ανάλογα ψώνια και η προετοιμασία ξεκίναγε από νωρίς την Κυριακή. Το αρνί, όπως και σήμερα, έπαιζε κυρίαρχο ρόλο στο τραπέζι της Κυριακής. Τη μια γινόταν με πατατούλες και λαδορίγανη και την άλλη γιουβετσάδα με μπόλικη ντομάτα και κριθαράκι. Φυσικά, το φαγητό δεν ερχόταν ξερό στο τραπέζι, αλλά συνοδευόταν από τις ανάλογες σαλάτες, οπωσδήποτε τυράκι στην τυριέρα και κρύα ρετσίνα από το ψυγείο αγορασμένη χύμα από τη μάντρα της γειτονιάς. Ενίοτε, εάν υπήρχαν συγγενείς προς τη μεριά της Νεμέας, ένα αγιωργίτικο γέμιζε τις καράφες.
Κατά δε την προκαταρκτική διαδικασία και μάλιστα όταν υπήρχαν και καλεσμένοι, ετοιμαζόταν το ανάλογο ουζάκι. Απλά πράγματα. Σαρδέλα του κουτιού, ψιλοκομμένο σαλαμάκι από τη Λευκάδα, ελίτσες, πικάντικο κεφαλοτύρι κομμένο σε κύβους, ντομάτα γαρίφαλο, αγγουράκια βουτηγμένα στο ξίδι. Από τότε τα παγάκια βρόνταγαν μέσα στα ποτήρια με το γαλακτώδες ποτό.
Η ουσία όμως δεν ήταν το μενού του κυριακάτικου τραπεζιού, η ουσία ήταν η ιεροτελεστία. Οσο οι άντρες έπιναν το ουζάκι και οι γυναίκες ετοίμαζαν το κυρίως φαγητό ξεκίναγαν οι συζητήσεις. Στην αρχή ήταν ανταλλαγή ειδήσεων, μετά τα πράγματα χόντραιναν, έμπαιναν στις πολιτικές συζητήσεις και τότε οι αντιθέσεις ανάμεσα σε δεξιούς και αριστερούς ήταν πιο έντονες. Πολλές φορές άρχιζε να διαφαίνεται κάποιος καβγάς, αλλά ένας πρόσθετος μεζές ή η γυναικεία παρέμβαση έστρωναν τα πράγματα. Κανένας δεν μισούσε κανέναν. Κι όταν όλος ο κόσμος καθόταν στο τραπέζι μαζί με τα παιδιά, τότε όλα γλύκαιναν.
Στον έναν άρεσε το φαγητό, στον άλλον όχι, ο ένας ήθελε άπαχο το κρέας, ο άλλος με πολύ λίπος. Ακούγονταν έπαινοι για τα παιδιά, μαλώματα, οικογενειακές υποθέσεις ξετυλίγονταν, το κρασί ζέσταινε τα πνεύματα, αδιέξοδα γκρεμίζονταν, λύσεις δίνονταν και δεν υπήρχε γλυκό στο τέλος, ίσως πού και πού κανένας χαλβάς.
Κάποιο μήλο καθαριζόταν και ή το βούταγαν στη ρετσίνα ή το πασπάλιζαν με λίγη κανέλα. Σαν γλυκό ήταν και αυτό.
Ήταν όμορφο το τραπέζι της Κυριακής και κει πάνω στα τελειώματα το ραδιόφωνο άρχιζε να μεταδίδει ποδόσφαιρο. Με ιερή προσήλωση και απόλυτη προσοχή άκουγαν τις φάσεις του αγώνα και ή βλαστήμαγαν την ήττα ή επευφημούσαν τη νίκη την κατάλληλη στιγμή. Οι γυναίκες είχαν πιει ήδη τον καφέ τους και διάβαζαν το φλιτζάνι στο διπλανό δωμάτιο. Μεγάλες πόρτες διάβαιναν, σκαλιά της εκκλησίας ανέβαιναν, όμορφους άντρες παντρεύονταν, ενώ πέριξ του ραδιοφώνου οι άντρες χαλάρωναν τις γραβάτες, λάσκαραν τη ζώνη κατά μία τρύπα, κάπνιζαν αρειμανίως και ρουφούσαν το καϊμάκι του καφέ. Όμορφες εικόνες, όμορφες γεύσεις, όμορφες σχέσεις.
Έφτιαχνε τις σχέσεις το κυριακάτικο τραπέζι, έδινε λύσεις, είχες κάπου να μοιραστείς τις σκέψεις σου, τη χαρά σου και τη λύπη σου. Έβαζες τα παιδιά σου συμμέτοχους στην εξέλιξη της ζωής. Γι’ αυτό και εγώ θέλω να φτιάξω ένα μεγάλο κυριακάτικο τραπέζι.
Είναι σχεδόν αδύνατον να γίνει στην πραγματικότητα, αλλά ας το κάνουμε στα όνειρά μας. Η διαδικασία είναι απλή.
Θα διαλέξω μια μεγάλη πλατεία στην πιο κακόφημη γειτονιά της Αθήνας. Θα πάρω άδεια από τον Δήμο Αθηναίων να μου παραχωρήσει την πλατεία για το τραπέζι. Θα το ανακοινώσω στο internet. Ελάτε κόσμε να φάμε όλοι μαζί. Φέρτε ό,τι μπορείτε, από ένα τραπεζάκι έως μια καρέκλα, ένα ταψάκι σπανακόπιτα, έως μια μακαρονάδα βουτύρου, κρασάκι χύμα της γιαγιάς σας, μπιρόνια από τον ψιλικατζή. Θα καλούσα μουσικάντηδες λαϊκούς και έντεχνους, και θα πήγαινα πρώτος από το πρωί. Θα είχα μαζί μου όλη τη συμμορία. Θα έστηνα ένα τραπέζι να γίνει η αρχή, θα έβαζα πάνω τις νταμιτζάνες με το κρασί, θα έβαζα επάνω το γιουβέτσι, που το μαγειρεύω καλά να μελώσει και να γίνει μαστιχωτό, δυο μεγάλα μπολ ρώσικη σαλάτα από το σπίτι και λουκανικόπιτες με λουκάνικο Τρικάλων, που τις κάνω καλά. Κι όταν έσκαγε μύτη ο επόμενος καλεσμένος, θα έβαζα το τραπεζάκι του δίπλα στο δικό μου και πάνω του το σπανακόρυζο που έφερε από το σπίτι και πιο δίπλα τη ρετσίνα του τρίτου. Και σε δυο ώρες μέσα θα είχε γεμίσει η πλατεία τραπέζια. Θα είχα μοιράσει τον κόσμο σε ομάδες, άλλοι σερβιτόροι, άλλοι μπουφετζήδες, άλλοι περιφρούρηση, άλλοι στο κρασί. Κι όταν θα έρχονταν οι μουσικοί θα αρχίζαμε και τα τραγούδια, αυτά τα πολυφωνικά που τραγουδάνε πολλοί μαζί, που κάνουν το άγχος να φεύγει από μέσα σου και τη χαρά να μπαίνει. Και δεν θα ξεχνούσε κανένας αυτό το τραπέζι, μα κανένας. Το απογευματάκι που θα είχαμε φάει καλά και θα είχαμε πιει καλύτερα και οι ψυχές μας θα ήταν γεμάτες με χαρά και αγάπη, θα ξεστρώναμε το τραπέζι, θα πετάγαμε τα σκουπίδια στους κάδους και θα αφήναμε την πλατεία καλύτερα από πριν. Και την επόμενη Κυριακή σε άλλη πλατεία θα πηγαίναμε με τα ίδια φαγητά, αλλά με καινούργιους ανθρώπους.
Ολη η Αθήνα ένα τραπέζι. Κοινοκτημοσύνη, φίλες και φίλοι, και από την Αθήνα στη Θεσσαλονίκη, από τη Θεσσαλονίκη στα Τρίκαλα, από τα Τρίκαλα στο Ηράκλειο, από το Ηράκλειο στην Καλαμάτα και πάει λέγοντας. Και τότε όλη η Ελλάδα θα γινόταν ένα τραπέζι.
Δεν είναι εύκολο να ξανακάνετε το κυριακάτικο τραπέζι σπίτι σας. Θα έχετε και διαρροές και απώλειες και θα στεναχωρηθείτε.
Αν όμως κάποια στιγμή κατορθώσετε να τους μαζέψετε, θα είναι από τις καλύτερες στιγμές του σπιτιού σας.
Καλή όρεξη να έχετε, αλλά και καλή χώνεψη.
Στη σύγχρονη Ελλάδα ο καθένας έχει δικό του πρόγραμμα
Τέτοια τραπέζια δεν γίνονται πια συχνά. Την Κυριακή τα παιδιά ξυπνάνε μετά τις 14.00 εξαιτίας του ξενυχτιού του Σαββάτου, η μαμά χουχουλιάζει στο κρεβάτι εξαντλημένη απ' όλη την εβδομάδα, μια και είναι κι αυτή εργαζόμενη, και ο μπαμπάς με την ολοκαίνουργια αθλητική φόρμα, που δεν την έχει ιδρώσει ποτέ, πάει για καφέ με τους φίλους του. Πού να φάνε όλοι αυτοί οι άνθρωποι μαζί.
Μόνο εάν πάνε όλοι μαζί διακοπές και φάνε όλοι μαζί σε ένα εστιατόριο, που κι αυτό δύσκολο το βλέπω.
Ε.Φ: Ε.Μ.

Η ΜΑΝΑ ΑΠΑΝΤΑ ΣΤΟ ΕΡΩΤΗΜΑ....

Τι είναι η ζωή ρε μάνα; 
Και ρώτησε ο νέος τη μάνα του που καθόταν κι έπλεκε ήσυχα στον καναπέ το πλεχτό της, εξοργισμένος από τα περίσσια νιάτα του που παρ' όλο τους το εύρος δεν χωρούσαν το νόημα της ζωής:
- Και δε μου λες ρε μάνα, τι είναι η ζωή; Εσύ ξέρεις;
"Ε, γιε μου", του απάντησε η γραία καθώς συνέχισε να πλέκει δίχως σταματημό.
"Η ζωή είναι σαν αυτό το πλεχτό. Έρχεσαι στον κόσμο και σου δίνεται ένα κουβάρι κάτι να το κάνεις. Ξεκινάς και πλέκεις και το μόνο που έχεις στο νου σου είναι να το πλέξεις όσο καλύτερα μπορείς. Να καταφέρεις το σχέδιο που έχεις στο νου σου, να μην αφήσεις κενά, οι κόμποι σου να είναι περιποιημένοι και κρυμμένοι. Ε, και καθώς περνούν τα χρόνια, το μόνο που αλλάζει καθώς πλέκεις το πλεχτό σου, είναι πως αρχίζεις και ρίχνεις κλεφτές ματιές στο κουβάρι που τελειώνει και σε πιάνει μια αγωνία μήπως δε σου φτάσει η κλωστή να το τελειώσεις. 

Αυτή είναι η ζωή γιε μου..."
 Ε.Φ: Ε.Μ.
Πέμπτη 24 Ιανουαρίου 2013

ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΔΙΑ ΤΟΥΣ ΤΡΕΙΣ ΙΕΡΑΡΧΕΣ


ΠΡΟΣΚΛΗΣΙΣ

Τήν παραμονή τῶν Τριῶν Ἱεραρχῶν, 29/1/2013 ἡμέρα Τρίτη καί ὥρα 7 μ.μ. θά πραγματοποιηθῆ ὁ ἐπίσημος ἑορτασμός τῶν Τριῶν Ἱεραρχῶν στό Πανεπιστήμιο Πατρῶν.
Ὁμιλητής στήν Ἐκδήλωση αὐτή θά εἶναι ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Πατρῶν κ.κ. Χρυσόστομος, ὁ ὁποῖος θά ἀναπτύξῃ τό θέμα:
«Ἡ κατά κόσμον γνώση καί ἡ κατά Θεόν σοφία».
Πρό τῆς ὁμιλίας στήν μεγάλη αἴθουσα τελετῶν τοῦ Πανεπιστημίου καί ὥρα 5.30 μ.μ. θά τελεσθῆ Μέγας Ἑσπερινός, στόν Ἱερό Ναό τῶν Τριῶν Ἱεραρχῶν τοῦ Πανεπιστημίου, χοροστατοῦντος τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου μας.
Παρακαλοῦμεν γιά τήν παρουσία σας.

Μετ' εὐχῶν ἐν Κυρίῳ, ἀγάπης καί τιμῆς
Ἐντολῇ τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου
Ὁ Πρωτοσύγκελλος
Ἀρχιμ. Συμεών Χατζῆς

ΕΟΡΤΗ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΜΑΣ!

ΔΕΛΤΙΟ  ΤΥΠΟΥ  ΙΕΡΑΣ  ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ  ΠΑΤΡΩΝ

Κατά τήν Ἑορτή τῆς Ἀνακομιδῆς τῶν Λειψάνων τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου (27-1-2013) κατά τήν ὁποία ἄγει τά ὀνομαστήριά του ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Πατρῶν κ.κ. Χρυσόστομος, θά τελεσθῇ ὁ Ἑσπερινός καί ἡ Θεία Λειτουργίαστήν Ἱερά Μονή Παναγίας Γηροκομιτίσσης Πατρῶν, προεξάρχοντος τοῦ Σεβασμιωτάτου.
Ὁ Ἑσπερινός ἀπό 5.30 – 7.30 μ.μ. τό Σάββατο καί ὁ Ὄρθρος καί ἡ Θεία Λειτουργία ἀπό 7 - 10 π.μ., τήν Κυριακή 27/1/2013.
Ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης δέν θά ἑορτάσῃ, ἕνεκα τῶν πολλῶν δυσκολιῶν πού ἀντιμετωπίζει ἡ κοινωνία μας, οὔτε θά δεχθῇ ἐπισκέψεις.
Ἀπό τήν Ἱερά Μητρόπολη ἀνακοινοῦται ὅτι ἀντί ἄλλης ἐκφράσεως εὐχῶν στόν Σεβασμιώτατο, οἱ βουλόμενοι ἄς καταθέσουν ὅ,τι δύνανται στό Γενικό Φιλόπτωχο Ταμεῖο τῆς τοπικῆς μας Ἐκκλησίας, ὑπέρ τῶν ἐνδεῶν καί ἐμπεριστάτων ἀδελφῶν μας.

Ἐκ τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως

ΕΞΟΡΜΗΣΕΙΣ ΣΤΗΝ ΠΑΓΩΜΕΝΗ ΦΥΣΗ!

Εντυπωσιακοί σχηματισμοί πάγου στη φύση!

Στις πολικές περιοχές του πλανήτη, εκεί όπου οι θερμοκρασίες χτυπάνε «κόκκινο» και τα πάντα παγώνουν μέσα σε μια στιγμή, το νερό έχει την τιμητική του! Είτε ως παγωμένος καταρράκτης, είτε σαν ασυνήθιστος σχηματισμός στο έδαφος ή ακόμη και σαν καταγάλανος ποταμός ανάμεσα στους παγετώνες. Ό,τι κι αν δημιουργείται πάντως αξίζει της προσοχής μας, έστω κι αν αυτό συμβαίνει σε ορισμένες μόνο περιόδους του έτους. Γιατί τα φυσικά θαύματα του παγωμένου κόσμου μπορεί να λιώνουν το καλοκαίρι όμως δεν παύσουν να προκαλούν… ρίγη στη θέα τους!

1. Blue River, Γροιλανδία


2. Glacier Waterfalls, Νορβηγία

3. Crystal Cave, Ισλανδία

4. Briksdal Glacier, Νορβηγία


5. Birthday Canyon, Γροιλανδία


6. Elephant-Foot Glacier, Γροιλανδία


7. Frozen Wave, Ανταρκτική


8. Striped Icebergs, Νότιος Ωκεανός


9. Ice Towers of Mount Erebus, Ανταρκτική


10. The Fang in Vail – Frozen Waterfall, ΗΠΑ


11. Penitentes, Χιλή & Αργεντινή
Ε.Φ: Ε.Μ

ΑΛΗΘΙΝΗ ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΗ!



Λίγα λόγια για την αληθινή εξομολόγηση

του Μητροπολίτη Άντονυ (Μπλουμ) του Σουρόζ


Όταν ένα παιδί έρχεται για εξομολόγηση μου μεταφέρει, από μνήμης ή σε γραπτό, μία σύντομη ή μακριά λίστα “αμαρτιών”. Όπως ανακαλύπτω στη συνέχεια, έχει συνήθως συνταχθεί χωρίς τη συμμετοχή του ίδιου του παιδιού και αντανακλά μόνο τα παράπονα και την κριτική των γονέων του. Παρόμοια εμπειρία έχει κανείς με ενήλικες ανθρώπους που εμφανίζονται με λίστες που ανακάλυψαν σε σχετικά βιβλία ή συνέταξαν με τη συνδρομή των πνευματικών τους γερόντων. Έτσι, το επόμενο βήμα είναι να θέσω τον άνθρωπο μπροστά στον προβληματισμό να διερευνήσει τη δική του, προσωπική σχέση με τον Χριστό. Οι περισσότεροι δεν έχουν παρά μία επιφανειακή, εξ ακοής γνωριμία μαζί Του γι’ αυτό και τους ενθαρρύνω να Τον γνωρίσουν καλύτερα μέσα από την ανάγνωση του Ευαγγελίου. Από μία τέτοια προσέγγιση αρχίζει κανείς να καταλαβαίνει αν το πρόσωπο του Χριστού τον ελκύει, εάν επιθυμεί να γίνει όμοιος με τον Χριστό και να κτίσει με Εκείνον μία σχέση φιλίας.
Ας αναρωτηθούμε λοιπόν αν το στοιχείο της φιλίας υπάρχει στη δική μας σχέση με τον Χριστό. Ας ρωτήσουμε τον εαυτό μας εάν προσπαθήσαμε με κάποιο τρόπο να Του δώσουμε χαρά και να συμπαρασταθούμε στο έργο Του. Αν το συμπέρασμα είναι ότι η σχέση αυτή μας αφήνει αδιάφορους, θα χρειαστεί να επανεξετάσουμε τι σημαίνει τελικά να είμαστε Χριστιανοί. Εάν όμως νιώθουμε ειλικρινά τον Χριστό ως φίλο, ας αρχίσουμε να ρωτούμε τον εαυτό μας καθημερινά: Τι έκανα, τι είπα, τι σκέφτηκα και αισθάνθηκα, που μπορεί να Του δώσει χαρά ή θλίψη;

Κι αυτό ακριβώς το βίωμα ας μεταφέρουμε στην Εξομολόγηση: “Ανάμεσα στην τελευταία και τη σημερινή εξομολόγηση υπήρξα ένας άπιστος, ένας αδιάφορος, ένας δειλός σύντροφος ή αντιθέτως, παραστάθηκα ως φίλος...
Όταν προσερχόμαστε στην εξομολόγηση σπεύδουμε πρόσωπο με πρόσωπο προς έναν φίλο. Δεν πρόκειται να μας κρίνει και να μας καταδικάσει κανείς. Ας πολεμήσουμε τον φόβο που μας διακατέχει γι’ αυτό που πρόκειται να συμβεί. Ερχόμαστε στον Ένα της Τριάδος που όντας Θεός επέλεξε από αγάπη για μας να γίνει Άνθρωπος, ν’ αναλάβει πάνω Του την ανθρώπινη φθορά και να δώσει τη ζωή Του για μας. Η ζωή και ο θάνατός Του είναι η απόδειξη ότι η αγάπη του Θεού για τον άνθρωπο είναι τόσο μεγάλη ώστε να μπορούμε να τον πλησιάσουμε χωρίς δισταγμό, με την προσδοκία ότι σε κάθε περίπτωση θα αγκαλιάσει την αδυναμία μας, πέρα από ηθικές αξιολογήσεις. Ας είμαστε βέβαιοι ότι, εάν κάποιος πρόκειται να θρηνήσει για την αναξιότητα και την αμαρτία μας με συμπόνια, έλεος, αγάπη δεν είναι παρά Εκείνος – που θα ήταν πρόθυμος να σαρκωθεί και να πεθάνει έστω και για έναν μόνο αμαρτωλό, γιατί δεν μπορεί να υπομείνει την απώλεια κανενός. Αυτός λοιπόν είναι ο Χριστός, στον οποίο προσερχόμαστε κατά την εξομολόγηση. Προσδοκά την ίαση, την παραμυθία, την στήριξή μας – όχι την κρίση και καταδίκη μας.
Και τότε ποιος είναι ο ρόλος του ιερέως; Στην ευχή που διαβάζει ο κληρικός πριν το μυστήριο ονομάζεται “μάρτυρας”. Καλείται από τον Κύριο να παραβρίσκεται ενώπιον του αμαρτωλού για να μαρτυρήσει το γεγονός της αγάπης του Χριστού για εκείνον, να βεβαιώσει ότι ο Κύριος είναι παρών και η μόνη επιθυμία και πρόθεσή Του είναι η σωτηρία και η αιώνια ευφροσύνη του μετανοούντος. Επίσης, ο ιερέας παρευρίσκεται στο όνομα του αμαρτωλού, για να ικετεύσει και να μεσιτεύσει στον Κύριο για την συμφιλίωση του ανθρώπου με την Εκκλησία.
Ας αλλάξουμε, λοιπόν, τον τρόπο της εξομολόγησης: ας διώξουμε τον φόβο της τιμωρίας ή της απόρριψης κι ας βρούμε το θάρρος να ελαφρώσουμε την καρδιά μας από κάθε αμφιβολία. Ο Χριστός δεν πρόκειται να μας αρνηθεί. Ίσως η εξομολόγησή μας να είναι για Εκείνον ένας νέος σταυρός, αλλά θα τον δεχθεί, αφού μας αγαπά πέρα από κάθε κρίση, μέχρι θανάτου: Ο θάνατός του έγινε η δική μας ζωή – ζωή μέσα στο χρόνο και ζωή στην αιωνιότητα.
Η εξομολόγηση πριν από όλα είναι συνάντηση και συμφιλίωση. Είναι συνάντηση με τον Χριστό που ποτέ δεν μας στρέφει τα νώτα, αν κι εμείς φεύγουμε μακριά. Μερικές φορές μία τέτοια συνάντηση μπορεί να γίνει έμπνευση για ολόκληρη τη ζωή και να μας δώσει δύναμη και κουράγιο να διάγουμε το υπόλοιπο του βίου.
Συχνά αμαρτάνουμε σοβαρά ενώπιον του Θεού. Υπάρχουν κάποιες στιγμές της ζωής που μας χωρίζουν από Εκείνον με έναν ιδιαίτερα βίαιο τρόπο, στιγμές μεγάλης απιστίας. Θυμηθείτε το περιστατικό με την προδοσία του Πέτρου. Όταν αργότερα μετά την Ανάσταση η Μαρία Μαγδαληνή συναντά τον Άγγελο Κυρίου στον τόπο του μνημείου, αυτός της παραγγέλλει: “Υπάγετε, είπατε τοις μαθηταίς αυτού και τω Πέτρω...”, γιατί ο Πέτρος όντας προδότης δεν λογάριαζε πλέον τον εαυτό του ως ένα των μαθητών. Είχε απαρνηθεί τον Χριστό κι αυτός είναι ο λόγος που ο Κύριος τον ονοματίζει ιδιαιτέρως θέλοντας να τον βεβαιώσει ότι η φιλία τους διατηρείται αλώβητη κι ότι παραμένει το ίδιο αγαπητός όσο και τότε που ήταν έμπιστος.
Και τέλος υπάρχουν φορές που προσερχόμαστε στην εξομολόγηση γιατί θέλουμε να ανανεώσουμε την εγγύτητα της σχέσης που έχει τραυματιστεί. Ας έχουμε κατά νου, ότι για να επανασυνδέσουμε τη φιλία μας χρειάζεται ν’ ανοίξουμε με ειλικρίνεια την καρδιά μας και να φανερώσουμε τις αστοχίες και τα λάθη που έχουν πληγώσει αυτή τη σχέση. Δεν χρειάζεται να καταφεύγουμε σε λίστες αμαρτιών, ούτε να ερευνούμε τα βιβλία για ν’ ανακαλύψουμε την αμαρτία μας. Αλλά μόνο να σκύψουμε μέσα μας και να εξετάσουμε τη συνείδησή μας.
Ας χρησιμοποιήσουμε απλούς τρόπους γι’ αυτού του είδους την αυτογνωσία. Τι ήταν αυτό που προτιμήσαμε στη θέση του Χριστού; Τι είναι αυτό που μας κράτησε σε αδράνεια, ώστε να παραμείνουμε χωρίς καρπό; Ας προσπαθήσουμε μέσα από τις γραμμές του Ευαγγελίου να επισημάνουμε όχι εκείνα που μας κρίνουν, αλλά τα λόγια που μιλούν στην καρδιά μας, όπως έγινε με τους μαθητές: “ουχί η καρδία ημών καιομένη ήν εν ημίν, ως ελάλει ημίν εν τη οδώ και ως διήνοιγεν ημίν τας γραφάς;” Ας ανακαλύψουμε κι εμείς τον λόγο που μας θερμαίνει την καρδιά, που αγγίζει τα βάθη της ύπαρξης και μας φέρνει σε κοινωνία με τον Κύριο. Αυτό είναι το κριτήριο. Στην πραγματικότητα δεν έχει τόση σημασία αν αθετήσαμε κάποιους κανόνες. Αυτό που μας ζημιώνει είναι, ότι απομακρυνόμαστε από την ευλογημένη κοινωνία της χάριτός Του.
Ας ερευνήσουμε λοιπόν από την αρχή, όχι με τη στείρα λογική της ενοχής, αλλά με απώτερο σκοπό να σταθμίσουμε πώς χάσαμε την εμπιστοσύνη και την αγάπη που προς στιγμήν γευθήκαμε. Ας θυμηθούμε εκείνα τα λόγια που πύρωσαν την καρδιά μας κι έδωσαν καθαρότητα στο λογισμό μας, που κίνησαν τη θέλησή μας στο αγαθό και έφεραν γαλήνη στα μέλη μας και τα μεταμόρφωσαν από σάρκινα σε σώμα ιερό: ιερό γιατί μέσα από το βάπτισμα ενωθήκαμε με τον σαρκωμένο Χριστό, μέσα από το Χρίσμα γίναμε δοχείο του Πνεύματος και με τα άχραντα μυστήρια γινόμαστε Σώμα Χριστού. Αυτή την εμπειρία ας μεταφέρουμε στην εξομολόγηση, μετανοώντας όχι για κάτι αφηρημένο, που βρίσκεται σε κάποια λίστα αμαρτιών, αλλά για κείνες τις επιλογές που διέρρηξαν τη φιλία και κοινωνία μας με τον Σωτήρα Χριστό.
Ζούμε συχνά μέσα στο ψέμα. Κατασκευάζουμε γύρω μας έναν κόσμο όπου μόνο ο θάνατος μπορεί να θριαμβεύσει. Αρνούμαστε τον πλησίον μας και κλείνουμε μόνοι μας το δρόμο που οδηγεί στη Βασιλεία του Θεού. Ζητούμε από τον Κύριο συγχώρεση αμαρτιών, αλλά δεν έχει νόημα να αναζητούμε μία τυπική άφεση. Πρέπει να διψούμε για αληθινή συμφιλίωση, στο πλαίσιο της οποίας θα αναθέσουμε στον Θεό την αναξιότητα και την απιστία μας – όχι μόνο προς Εκείνον αλλά και προς τον πλησίον, τον φίλο, τον γνωστό και συγγενή μας.
Ας έχουμε εμπιστοσύνη ότι μόνο η δική Του ακλόνητη φιλία μπορεί να μας παρακινήσει σε αλλαγή. “Εγώ και φίλος και μέλος και κεφαλή και αδελφός και αδελφή και μήτηρ. Πάντα εγώ. Μόνον οικείως έχε προς εμέ. Εγώ πένης διά σε και αλήτης διά σε, επί σταυρού διά σε, επί τάφου διά σε. Πάντα μοι συ και αδελφός και συγκληρονόμος και φίλος και μέλος. Τι πλέον θέλεις;” “Μπορείς ν’ ανταποκριθείς με λίγη εμπιστοσύνη; Δεν ζητώ ολοκληρωτική, άμεση αλλαγή. Αλλά πορεία βήμα προς βήμα. Θα σε στηρίξω, θα σε προστατεύσω, θα οδηγήσω τα βήματά σου – μόνον άλλαξε στάση. Κι όταν λάβεις συγχώρεση στο όνομά μου, μη σκεφτείς ότι το παρελθόν έχει πάψει να υπάρχει. Αλλά τότε μόνο θα έχεις απαλλαχτεί από τις πληγές, όταν γίνεις τόσο ξένος προς αυτές, ώστε να μη τις λογαριάζεις πια για δικές σου”.
Όταν τα παλιά μας πάθη ζωντανεύουν ενώπιόν μας, καταλαβαίνουμε ότι δεν είναι δυνατόν μέσα σε μια στιγμή να ελευθερωθούμε από το παρελθόν. Χρειάζεται χρόνο για να βαδίσουμε στο δρόμο της ελευθερίας. Αυτό δεν σημαίνει ότι ο Χριστός μας αρνείται τη συγχώρεση. Η συγχώρεση του Θεού εκδηλώνεται μέσα από τη συμπάσχουσα αγάπη του, την αποδοχή και την διαρκή πρόνοιά Του που δεν επιτρέπει να οδηγηθούμε ανυπεράσπιστοι στον ίδιο πειρασμό. Έτσι, η συγχώρεση του Κυρίου, μπορεί να λύνει την αποξένωση, αλλά χρειάζεται επίπονος αγώνας και μετάνοια για να γίνουμε καινοί με τη χάρη Του. Η άφεση δεν σβήνει το παρελθόν. Το θεραπεύει μέσα από τη συνέργεια τη δική μας με τον Θεό.
Ας εμπιστευόμαστε, λοιπόν, καθημερινά τον λογισμό μας στον Θεό με ειλικρίνεια. Κι όταν προσερχόμαστε στην Εξομολόγηση, η ευχή της συγχωρήσεως θα έχει αληθινό, πραγματικό νόημα: την επανασυγκρότηση μιας φιλίας, που όσον αφορά τον Θεό παραμένει αναλλοίωτη, αλλά ως προς το δικό μας μέρος χρειάζεται να την επιδιώξουμε. Κι αυτή μας η πρόθεση πρέπει να στηρίζεται από αποφασιστικότητα, κι η αποφασιστικότητα από πράξη και καινότητα ζωής.

Ε.Φ: Ε.Μ

Τετάρτη 23 Ιανουαρίου 2013

ΤΟ ΩΡΑΙΟΤΕΡΟ ΠΡΑΓΜΑ ΣΤΗ ΓΗ!

Ένας καλλιτέχνης ήθελε να βρή και να ζωγραφίσει το ωραιότερο πράγμα στη γη.
Ρώτησε έναν ιερέα, ποιο ήταν το καλύτερο πράγμα στην γη.
-Η πίστη, του απάντησε εκείνος. Είναι το μεγαλύτερο κεφάλαιο δυναμικού στη ζωή.
Ρώτησε έναν γεωργό.
-Η ελπίδα, του απάντησε. Αν λείψη αυτή, έλειψε κάθε δημιουργία για την ζωή.
Ρώτησε και μια φτωχή εργάτρια.
-Η αγάπη, του είπε. Μ' αυτήν ξεπερνώ κάθε μου καημό.
Πίστη, Ελπίδα, Αγάπη σκέφθηκε ο καλλιτέχνης. Πώς όμως μπορώ να ζωγραφίσω μαζί αυτά τα τρία;
Την ώρα που έμπαινε στο σπίτι του, στάθηκε με έκσταση μπροστά σ'ένα ζωντανό πίνακα: Τους γονείς του, την γυναίκα του, τα παιδιά του!
  • Στο μέτωπο των γονέων του είδε την πίστη.
  • Στο χαμόγελο των παιδιών του την ελπίδα.
  • Στα μάτια της γυναίκας του λαμποκοπούσε η αγάπη. 
Η καρδιά του σκίρτησε.
Να το ωραιότερο πράγμα στην γη! Αυτό θα ζωγραφίσω.
Και αυτό δεν ήταν τίποτα άλλο, παρά η οικογενειακή του εστία. 
Ένα απλό χαρούμενο σπιτάκι, που το κυβερνούσε, η πίστη, η ελπίδα, η αγάπη!
ΟΥΡΑΝΙΑ ΜΗΝΥΜΑΤΑ εκδ. ΛΥΔΙΑ

Σάββατο 19 Ιανουαρίου 2013

ΑΓΙΟΣ ΕΥΓΕΝΙΟΣ Ο ΤΡΑΠΕΖΟΥΝΤΙΟΣ


Στα τέλη του 3ου αιώνα μ.Χ., μία εποχή, όπου ο χριστιανισμός εμφανίστηκε κι άρχισε να εξαπλώνεται στην ευρύτερη περιοχή του Πόντου υπό την αυτοκρατορία των Διοκλητιανού και Μαξιμιανού, ο Άγιος Ευγένιος έζησε και μαρτύρησε στην Τραπεζούντα. 
Σε μία περίοδο σκληρών, ίσως και των σκληρότερων, διωγμών απέναντι στους Χριστιανούς, όταν οι έπαρχοι της Καππαδοκίας και Αρμενίας, Λυσίας και Αγρικόλαος, έκαναν πράξη το απάνθρωπο διάταγμα να θανατώνουν κάθε πιστό της νέας θρησκείας, ο Άγιος Ευγένιος έζησε και μαρτύρησε, μαχόμενος κάθε στιγμή υπέρ της παρρησίας της βαθιάς του πίστης στον Ιησού Χριστό και το κήρυγμά του. Κατά τον Ιανουάριο του 290 μ.Χ., ξεκινά το μαρτύριο του Ευγενίου και των συναθλητών του (Κανιδίου, Ουαλεριανού και Ακύλα). 
Εθνικοί της Τραπεζούντας καταγγέλλουν στο Λυσία τους τέσσερεις συναθλητές με την κατηγορία ότι διδάσκουν το λόγο του Εσταυρωμένου και κρύβονται σε δασώδη περιοχή. Οι διώκτες οδηγούνται στη σύλληψη του Κανιδίου, αρχικά, κι έπειτα του Ουαλεριανού καθ’ υπόδειξη του Ακύλα, ο οποίος είχε ήδη ομολογήσει την πίστη του στο Χριστό. Οι τρεις συναθλητές περνούν όλη τη νύχτα στη φυλακή προσευχόμενοι και ψάλλοντας ύμνους στο Θεό. Το πρωί της επομένης ημέρας καλούνται να εμφανισθούν μπροστά στο Λυσία, που έχει φτάσει στην Τραπεζούντα, ανακρίνονται και για μία ακόμη φορά, ομολογούν την πίστη τους. Η παραδοχή της πίστης τους φέρνει αναπόφευκτα το μαστίγωμά τους κι αφού υποβάλλονται σε φριχτότερα βασανιστήρια, επιστρέφουν στη φυλακή. 
Εν τω μεταξύ, στον Άγιο Ευγένιο, ο οποίος ολόκληρο το διάστημα αυτό κρυβόταν σε μία σπηλιά μέσα στο δάσος, παρουσιάζεται ο ίδιος ο Χριστός. Τότε, τον παροτρύνει να φανερωθεί και να αναγγείλει την πίστη του. Και πράγματι, ο Άγιος ψάλλει και υμνεί το Θεό. Οι προσευχές του ακούγονται και προδίδουν την παρουσία του σε μία γυναίκα που περνά, τυχαία, από εκεί για να μαζέψει ξύλα. Στο άκουσμα των προσευχών του τρέχει ταραγμένη στην πόλη και τον καταδίδει. Σε μικρό χρονικό διάστημα, ο Άγιος συλλαμβάνεται και κακοποιημένος οδηγείται στη φυλακή, όπου περνά τη νύχτα δοξάζοντας το Θεό. Την επομένη άγεται στο Δούκα Λυσία ενώπιον του οποίου ομολογεί την πίστη του. Ωστόσο, ο ίδιος ο Λυσίας τον προτρέπει να προσφέρει θυσία στους θεούς των ειδωλολατρών με αντάλλαγμα τη ζωή του. 
Ο Ευγένιος δέχεται και με πλήθος κόσμου να τον ακολουθεί, εισέρχεται σε έναν ειδωλολατρικό ναό. Καθʼόσο ο Άγιος προσεύχεται στο Χριστό, το συγκεντρωμένο πλήθος παρακολουθεί έκπληκτο τρία ειδωλολατρικά αγάλματα να θρυμματίζονται και την ίδια στιγμή τα δαιμόνια να παρακαλούν τον Άγιο να μην τα εκδιώξει. Παρά το άξιον θαυμασμού γεγονός, ο Λυσίας προτείνει και πάλι στον Ευγένιο να προσφέρει θυσία στους ειδωλολατρικούς θεούς. Ο Άγιος όμως ειρωνευόμενος, αρνείται την πρόταση αυτή. Υπομένοντας τα φριχτά βασανιστήρια που ακολουθούν, ο Ευγένιος δεν υποκύπτει, παραμένει προσηλωμένος στην πίστη του. Έξαλλος, τότε ο Δούκας διατάζει να ετοιμασθεί μια μεγάλη κάμινος και να ριχθούν μέσα και οι τέσσερεις συναθλητές. 
Άγγελος Κυρίου αφαιρεί εξαίφνης τη δύναμη της φωτιάς κ’ έτσι, οι δήμιοι που καταφθάνουν τρεις ημέρες αργότερα στον τόπο του μαρτυρίου αντικρίζουν τους τέσσερεις πιστούς σώους και αβλαβείς. Συνειδητοποιώντας αυτό το αληθινά μεγάλο θαύμα, οι τρεις δήμιοι αλλάζουν πίστη και προσέρχονται στο Χριστιανισμό. Αποφασισμένος ο Λυσίας να εκτελέσει την εντολή που του είχε δοθεί, διατάζει τον αποκεφαλισμό των τριών συναθλητών και τη σταύρωση του Ευγενίου. Τα σώματα των τριών μαρτύρων κλέπτονται από ευσεβείς χριστιανούς, οι οποίοι, όμως, λόγω της έντονης κακοποίησής τους, αδυνατούν να τα αναγνωρίσουν. Και, ω του θαύματος!, τα σώματα των συναθλητών βρίσκονται στον τόπο της καταγωγής του καθενός, όπου θάβονται με ιδιαίτερες τιμές. 
Εν αντιθέσει, ο Ευγένιος, που βρίσκεται κρεμασμένος στο σταυρό μέσα στη φυλακή, ελευθερώνεται και με τη βοήθεια Αγγέλου θεραπεύονται οι πληγές του. Οι συγκρατούμενοί του, άφωνοι από το μεγαλείο του θαύματος, προσέρχονται και αυτοί στο Χριστιανισμό. 
Εξοργισμένος, πλέον, ο Λυσίας καλεί και πάλι τον Ευγένιο να παρουσιαστεί μπροστά του, αποδίδει τη θεραπεία των οπών του σε «μαγικές ιδιότητες» του Αγίου και διατάζει τον αποκεφαλισμό του. Ο τόσο φριχτός και συγκλονιστικός θάνατός του ήλθε την 21η Ιανουαρίου του 290 μ.Χ. Το σκήνωμά του κλάπηκε και τάφηκε πλησίον του τόπου του μαρτυρίου του, όπου και χτίστηκε ο ναός των Ποντίων «Άγιος Ευγένιος» προς τιμήν του! 
Τα πρώτα κείμενα που βρέθηκαν να αναφέρονται στο ασύλληπτο αυτό μαρτύριο ανήκουν στον πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως, Ιωάννη Ξιφιλίνο. Χρονολογούνται δε από το 1042, ενώ με νέα δεδομένα τα θαύματα του Αγίου καταγράφηκαν (και πάλι από τον Ιωάννη Ξιφιλίνο) στον κώδικα της μονής Διονυσίου (έκδοση 154). Εκτενής αναφορά στο μαρτύριο το δικό του και των συναθλητών του γίνεται και στο Αρχείο του Πόντου (1953/τόμος 18/σελ. 163). 
Ενώ, το αρχαιότερο συναξάρι κείμενο της Κωνσταντινουπόλεως χρονολογείται τον 11ο αιώνα μ.Χ. 
Παρά το μέγεθος των ανωτέρω γεγονότων, η σημερινή θέση του μεγαλομάρτυρα αγίου των Ποντίων στην Ορθοδοξία δεν είναι εκείνη που αξίζει στον σημαίνοντα βίο του και την αξιομνημόνευτη προσφορά του στο Χριστιανισμό, μέσω του μαρτυρίου του. 
Η μνήμη του προστάτη Αγίου τιμάται στη Μονή του Αγίου Διονυσίου στο Άγιο Όρος, αδιάλειπτα, από το 1375 μ.Χ. έως και σήμερα, τόσο στις 21 Ιανουαρίου, ημέρα του μαρτυρίου του, όσο και στις 24 Ιουνίου, ημέρα των γενεθλίων του. 
Κάθε αναφορά στην Τραπεζούντα και τον Άγιο Ευγένιο επαναφέρει ζητήματα ιστορικά δέουσας σημασίας. Ο ναός του Αγίου Ευγενίου, έχει μετατραπεί από το 1461 μ.Χ. σε τζαμί (γενί τζαμί τζουμασί), όταν έγινε η άλωση της Τραπεζούντας από το Μωάμεθ, τον κατακτητή, ενώ παραμένει η χηρεία της θέσης του μητροπολίτη Τραπεζούντας από το 1922 μ.Χ. μέχρι σήμερα. 

πηγή: Ιερά Μητρόπολις Πολυανής και Κλικισίου

"Ο ΦΑΡΟΣ ΠΟΝΤΙΩΝ ΠΑΤΡΩΝ" ΘΑ ΕΟΡΤΑΣΕΙ ΤΗΝ ΚΥΡΙΑΚΗ 20/1/2013 ΣΤΟΝ ΝΑΟ ΜΑΣ ΤΟΝ ΠΟΛΙΟΥΧΟ ΤΡΑΠΕΖΟΥΝΤΟΣ ΑΓΙΟ ΕΥΓΕΝΙΟ.

Ο «Φάρος Ποντίων Πατρών» 
Tιμά τη μνήμη του Αγίου Ευγενίου του Τραπεζούντιου. 
Ο «Φάρος Ποντίων Πατρών» τιμά τη μνήμη του Πολιούχου των Ποντίων, Αγίου Ευγενίου του Τραπεζούντιου, τη Κυριακή 20 Ιανουαρίου 2013. Θα τελεσθεί Θεία Λειτουργία μετ΄ αρτοκλασίας και Θείου Κηρύγματος στον Ιερό Ναό Τιμίου Προδρόμου & Οσίου Ιωάννου Ρώσου Πατρών, (Ελευθερίου Βενιζέλου και Οζήρου). 
Ο Ποντιακός Ελληνισμός συνεχίζει να τιμά κάθε χρόνο τη μνήμη του Αγίου Ευγενίου του Τραπεζούντιου και να εμπνέεται από την θαυματουργική του δράση. Ο Άγιος Ευγένιος ήταν ο πολιούχος Άγιος της Τραπεζούντας και γι’ αυτό επονομάζεται ο Τραπεζούντιος. Ο Άγιος συνδέεται με την πόλη στην οποία γεννήθηκε, έζησε, δίδαξε και μαρτύρησε και οι πιστοί είναι περήφανοι για την καταγωγή του αναφέροντας συνεχώς την πόλη της καταγωγής του. 
Μαρτύρησε στα τέλη του 3ου αιώνα μ.Χ. (21 Ιανουαρίου 290), μία εποχή όπου ο χριστιανισμός εμφανίστηκε κι άρχισε να εξαπλώνεται στην ευρύτερη περιοχή του Πόντου υπό την αυτοκρατορία των Διοκλητιανού και Μαξιμιανού. Σε μία περίοδο σκληρών, ίσως και των σκληρότερων, διωγμών απέναντι στους Χριστιανούς, όταν οι έπαρχοι της Καππαδοκίας και Αρμενίας, Λυσίας και Αγρικόλαος, έκαναν πράξη το απάνθρωπο διάταγμα να θανατώνουν κάθε πιστό της νέας θρησκείας, ο Άγιος Ευγένιος έζησε και μαρτύρησε, μαχόμενος κάθε στιγμή υπέρ της παρρησίας της βαθιάς του πίστης στον Ιησού Χριστό και το κήρυγμά του. 
Μετά το τέλος της Θείας Λειτουργίας, ο «Φάρος» θα προσφέρει καφέ και εδέσματα στη νέα του Εστία, Ελ. Βενιζέλου 38 και Σολωμού (κτήριο ΑΔΕΠ).


Ἀπολυτίκιον. Ἦχος α’. Τῆς ἐρήμου πολίτης.
Τραπεζοῦντος τὸν γόνον καὶ θερμὸν ἀντιλήπτορα, καὶ τοῦ πάντων Δεσπότου στρατιώτην περίδοξον, Εὐγένιον τὸν μέγαν Ἀθλητήν, τιμήσωμεν ἐν ὕμνοις οἱ πιστοί· ἀπὸ πάσης γὰρ λυτροῦται ἐπιφορᾶς, τοὺς πίστει ἀνακράζοντας· δόξα τῷ δεδωκότι σοι ἰσχύν, δόξα τῷ σὲ στεφανώσαντι, δόξα τῷ ἐνεργοῦντι διὰ σοῦ, πᾶσιν ἰάματα.
Πέμπτη 17 Ιανουαρίου 2013
ΑΝΑΚΟΙΝΩΣH
ΚΛΗΡΩΣΕΩΣ ΛΑΧΕΙΟΦΟΡΟΥ 13/1/2013 
ΚΛΗΡΩΘΕΝΤΕΣ:
1. Λ. 30: Μπουζούκου Θεοδώρα, ΦΟΡΗΤΗ ΕΙΚΟΝΑ ΒΥΖΑΝΤΙΝΗΣ ΑΓΙΟΓΡΑΦΙΑΣ «H Παναγία Εκατονταπυλιανή». Δωρεά Πέτρου Λαμπρινάκου. 
2. Λ. 114: Μητρόπουλος Σταύρος, Σετ Πιάτα Πορσελάνης ROYAL QUEEN. 
3. Λ. 65: Αυγέρος Δημήτριος, Σετ Πιάτα Πορσελάνης ROYAL QUEEN
4. Λ. 429: Μυλωνάς Παναγιώτης, Πολυκαφετιέρα BOSCH TASSIMO. Δωρεά ΔΟΥΒΡΗΣ. 
5. Λ. 137: Ταυταροπούλου Γκόλφω, βαλίτσα μαχαιροπίρουνα,κουτάλια κλπ. ROYAL QUEEN.
6. Λ. 286: Μάνου Βασιλική,
3 κιλά μέλι. Δωρεά Λαμπρινάκος Δημήτριος. 
7. Λ. 203: Μουγκογιάννης Παναγιώτης, 3 κιλά μέλι. Δωρεά 
Λαμπρινάκος Δημήτριος.  
8. Λ. 163: Σακκά Ιωάννα,
3 κιλά μέλι. Δωρεά Λαμπρινάκος Δημήτριος.  

ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ!!!
Τετάρτη 16 Ιανουαρίου 2013

Η ΕΟΡΤΗ ΤΟΥ ΟΣΙΟΥ ΑΝΤΩΝΙΟΥ ΣΤΗ ΠΑΤΡΑ!

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΑΤΡΩΝ
ΙΕΡΟΣ ΕΝΟΡΙΑΚΟΣ ΝΑΟΣ
ΑΓΙΩΝ ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΥΣ & ΑΝΤΩΝΙΟΥ
ΚΡΥΑ ΙΤΕΩΝ
Ι Ε Ρ Α Π Α Ν Η Γ Υ Ρ Ι Σ
ΤΟΥ ΥΠΟ ΑΝΕΓΕΡΣΙΝ ΝΕΟΥ ΙΕΡΟΥ ΝΑΟΥ ΤΟΥ
ΑΓΙΟΥ ΑΝΤΩΝΙΟΥ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ
Τήν Πέμπτη 17 Ἰανουαρίου, μνήμη τοῦ Ὁσίου Πατρός ἠμῶν Ἀντωνίου τοῦ Μεγάλου, ὁ ὡς ἄνω Ἱερός Ναός θά ἑορτάσει μετά πάσης ἐκκλησιαστικῆς καί θρησκευτικῆς λαμπρότητος, τήν πρώτην πανήγυριν τοῦ ὑπό ἀνέγερσιν νέου Ἱεροῦ Ναοῦ τοῦ Ἁγίου Ἀντωνίου.
ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΙΕΡΩΝ ΑΚΟΛΟΥΘΙΩΝ
Τετάρτη 16 Ἰανουαρίου
6:00 μ.μ. Μέγας Πανηγυρικός Ἑσπερινός μετ’ ἀρτοκλασίας καί θείου κηρύγματος ὑπό τοῦ Πρωτοσυγκέλλου τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Πατρῶν Πανοσιολογιωτάτου Ἀρχιμανδρίτου π. Συμεών Χατζή, Καθηγουμένου τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Γηροκομείου καί Ἀρχιερατικοῦ Ἐπιτρόπου Δήμου Πατρέων.
Πέμπτη 17 Ἰανουαρίου
7:00 π.μ. Ἀρχιερατική Θεία Λειτουργία, εἰς τήν ὁποίαν θά λειτουργήσει καί θά ὁμιλήσει ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Πατρῶν κ.κ. Χρυσόστομος.
5:30 μ.μ. Ἑσπερινός καί Ἱερά Παράκλησις πρός τόν Μέγαν Ἀντώνιον. Τόν θεῖον λόγον θά κηρύξει ὁ Αἰδεσιμολογιώτατος Πρεσβύτερος π. Παναγιώτης Θωμᾶς προϊστάμενος τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ Ἁγίας Μαρίνης Πατρῶν.
Ὅσοι ἐπιθυμοῦν νά προσφέρουν ἄρτους διά νά συμμετάσχουν εἰς τήν ἀρτοκλασίαν τῆς πανηγύρεως αὐτῆς, παρακαλοῦνται ὅπως μᾶς τό δηλώσουν ἐγκαίρως, προκειμένου νά φροντίσωμεν διά τήν κατασκευήν των. τηλ. Ἱεροῦ Ναοῦ 2610.340-902

ΕΚ ΤΟΥ ΙΕΡΟΥ ΝΑΟΥ

Η Σύζυγος... και τα παπούτσια!

Τέλος Νοέμβρη θα ήτανε… Εκείνη τη χρονιά τα κρύα είχαν αρχίσει από νωρίς. Οι άνθρωποι είχαν μαζευτεί στα σπίτια τους, ο,τι είχε ο καθένας. Όποιος δεν είχε μαζευόταν στους δρόμους, καλή ώρα. Οι βιτρίνες από καιρό στον δικό τους κόσμο. Λες και ζούσαν σ᾽ άλλη εποχή, με άλλους ανθρώπους. Ενδεχομένως πιο καλή.
Ο μικρός διαβάτης είχε κολλήσει τη μύτη του σε μια βιτρίνα. Αυτή καμάρωνε για τα λούσα της. Παπούτσια όλων των ειδών. Οπως έπεφταν επάνω τους τα χρωματιστά φώτα έφτανε ν᾽ απλώσεις τα χέρια σου και να τα πάρεις. Ο μικρός μας ούτε καν που το σκεφτόταν. Τα χέρια του ήταν κοκκαλωμένα απο το κρύο και δεν έβγαιναν εύκολα απο τις τσέπες.
«Τι κάνεις εδώ;» τον ρώτησε μια καλοβαλμένη ψηλή γυναίκα.
Σήκωσε τα μάτια του και έκανε κάμποση ώρα μέχρι να φτάσει τα μάτια της. Πέρασε πρώτα από τα ακριβά της ρούχα, την τσάντα, τα βραχιόλια το κολλιέ και κατέληξε στα μεγάλα της μάτια που τον κοιτούσαν ίσαμε την ψυχή του.
Ξανακολλά το πρόσωπο του στη βιτρίνα και λέει,
«Περιμένω να μου χαρίσει ο Θεός ένα ζευγάρι παπούτσια..».
Δίχως δεύτερη σκέψη η γυναίκα παίρνει τον μικρό απο το χέρι και μπαίνουν στο κατάστημα. Κάθεται εκείνος στον μικρό καναπέ και κάποια πωλήτρια πλησιάζει και του καθαρίζει τα πόδια. Ύστερα του φοράει ένα ζευγάρι καινούργιες κάλτσες και πάνω από αυτές εκείνο το ζευγάρι παπούτσια που ζήλευε τόσην ώρα.
Βγήκαν απο το κατάστημα. Η γυναίκα έσκυψε και φίλησε το μικρό τρυφερά στο μέτωπο.
«Να προσέχεις» του είπε και έκανε να φύγει.
«Συγνώμη…» είπε ο μικρός που δεν είχε συνέρθει ακόμα απο την έκπληξη.
«Ναι;» κοντοσθάθηκε η γυναίκα
«Μήπως είστε η σύζυγος του Θεού;» ρώτησε εκείνος και έμεινε αρκετή ώρα με τη χαρά μπερδεμένη με απορία και ευγνωμοσύνη... 

ΠΗΓΗ: σοινοδοιπορία

ΚΑΝΕ ΘΕΕ ΜΟΥ!

Κάνε Θεέ μου
πριν βγάλεις για μένα την Κρίση,
να Σ' έχω στη ζωή μου συναντήσει,
να Σ 'έχω αγαπήσει
να έχω ελεήσει
να μην έχω μισήσει.
Για όσα μου χάρισες,
να Σ' έχω ευχαριστήσει·
όσο γίνεται πιο λίγο
νάχω αμαρτήσει·
κι αν έχω αδικηθεί, 
να μην έχω αδικήσει.
Κάνε Θεέ μου,
για τα τόσα μου λάθη
νάχω μετανοήσει
κι η ατέλειωτη Σου αγάπη
να μ' έχει συγχωρήσει.
Τετάρτη 9 Ιανουαρίου 2013

Η ΕΟΡΤΗ ΜΑΣ- ΙΕΡΑ ΠΑΝΗΓΥΡΙΣ

Ο Ενοριακός Ιερός Ναός μας, εόρτασε για πρώτη φορά από τον Εγκαινιασμό του υπό του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου μας κ.κ. Χρυσοστόμου (11 Νοεμβρίου 2012) με κάθε Εκκλησιαστική Λαμπρότητατην Σύναξη του Τιμίου Προδρόμου και Βαπτιστού Ιωάννου. Ανήμερα των Θεοφανείων τελέσθηκε ο Όρθρος και η Θεία Λειτουργία του Μεγάλου Βασιλείου και εν συνεχεία η ακολουθία του Μεγάλου Αγιασμού με την συμμετοχή πλήθους πιστών. Μετά το πέρας της ακολουθίας του Μεγάλου Αγιασμού  και πριν την απόλυση εψάλλει από του Ιερείς δέησις υπέρ πάντων των πιστών, έμπροσθεν της εφεστίου εικόνος του Τιμίου Προδρόμου και κηρύχθηκε επίσημα η έναρξις της πανηγύρεως.
Το απόγευμα και ώρα 18:00 τελέσθηκε Μέγας Αρχιεράτικος Εσπερινός μετά Αρτοκλασίας, εις τον οποίον χοροστάτησε και ομίλησε ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας κ.κ. ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ.
Ο Ιερός Ναός κατακλύσθηκε από πιστούς. Στην ακολουθία συμμετείχαν ο Ηγούμενος της Ιεράς Μονής Αγίων Πάντων Τριταίας Αρχιμανδρίτης Αρτέμιος Αργυρόπουλος, ο διευθυντής του ιδιαιτέρου γραφείου του Μητροπολίτου, Αρχιμανδρίτης Γερβάσιος Παρακεντές. Επίσης οι Πρωτοπρεσβύτεροι, π. Χρίστος Καγιαβάς και π. Ανδρέας Γεωργακόπουλος. Οι πρεσβύτεροι, π. Χρίστος Γκόλφης, π. Βασίλειος Πατσός, π. Βασίλειος Σταμόπουλος, π. Περικλής Ρίπισης, καθώς και οι διάκονοι, π. Σεραφείμ Αργυρόπουλος και π. Κωνσταντίνος Τσαγγάρης.
Αφού τελέσθηκε και η Αρτοκλασία ο Σεβασμιώτατος ξεκίνησε την ομιλία του αναφερόμενος εν συντομία στην Δεσποτική εορτή των Θεοφανείων και την θέση που κατέχει στη συνείδηση του λαού μας. 
Στη συνέχεια αναφέρθηκε στο γεγονός της καταδύσεως του Τιμίου Σταυρού στο Λιμάνι της Πάτρας, όπου πλέον των σαράντα νέων ανθρώπων καταδύθηκαν για πιάσουν τον Τίμιο Σταυρό αψηφώντας το κρύο και να λάβουν την ευλογία Του. Επεσήμανε ότι η στιγμές ήταν συγκινητικές κυρίως κατά την ώρα της εξόδου των νέων από την θάλασσα, όταν φώναξαν με όλη την δύναμη της ψυχής τους: «Ζήτω η Ελλάδα μας», «Ζήτω η Πατρίδα μας»! Εξήρε την τόλμη και το θάρρος αυτών των φερέλπιδων νέων που με μια φωνή, μια ιαχή από τα βάθη της καρδιάς τους, εξήλθε αυθόρμητα, ως απάντηση σε όσους αγωνίζονται εναντίον της Πατρίδος μας, η οποία είναι ζυμωμένη με την Ορθοδοξία και ποτισμένη με τα αίματα ηρώων και μαρτύρων. 
Τόνισε, ότι η Ελλάδα και η Ορθοδοξία είναι ενωμένες και μαζί θα βαδίζουν έως της συντελείας του αιώνος. Όσο υπάρχουν Έλληνες, σαν αυτά τα παιδιά, είπε στην συνέχεια, η Ελλάδα θα συνεχίζει την ιστορική και λαμπρά της πορεία παρά τις όποιες επιθέσεις και δυσκολίες υφίσταται.
Τέλος ευχήθηκε φωτισμό και χάρη από τον Θεό σε όλους, ώστε να πορευτούμε με αισιοδοξία, ελπίδα, δύναμη και πίστη στον Επιφανέντα και εν Ιορδάνῃ υπό Ιωάννου Βαπτισθέντα Κύριο. 
Ανήμερα το πρωί της 7ης Ιανουαρίου, τελέσθηκε πανηγυρική Θεία Λειτουργία με την συμμετοχή πλήθους πιστών, εις την οποία προέστει και ομίλησε ο Πανοσιολογιώτατος πρωτοσύγκελλος και Ηγούμενος της Ιεράς Μονής Γηροκομείου Αρχιμανδρίτης Συμεών Χατζής με συλλειτουργούς τον πρεσβύτερο Γεώργιο Σμεράιδο, τους εφημερίους του Ι.Ν. και τον ευλαβέστατο Διάκονο και αδελφό της Ι. Μ. Γηροκομείου π. Ιωακείμ Σταματόπουλο. Στο κήρυγμα του ο άγιος πρωτοσύγκελλος, αναφέρθηκε στη τιμητική θέση που κατέχει στην Δεσποτική εορτή των Θεοφανείων ο Τίμιος Πρόδρομος και ανέλυσε με θεολογικές έννοιες την ωφέλεια που μπορούμε να αποκομίσουμε από τον βίο του.
Το απόγευμα και ώρα 17:00 τελέσθηκε εσπερινός, παράκλησις προς τον Τίμιο Πρόδρομο υπέρ πάντων των πιστών. Πρόεστει ο Πανοσιολογιώτατος Ηγούμενος της Ιεράς Μονής Αγίων Πάντων Τριταίας Αρχιμανδρίτης Αρτέμιος Αργυρόπουλος. Μετά το πέρας της παρακλήσεως ο άγιος Ηγούμενος ευλόγησε την Ενοριακή Βασιλόπιτα και ευχήθηκε, η νέα χρονιά να είναι καλή και ευλογημένη και κυρίως πνευματική για να μπορέσουμε να ξεπεράσουμε τις δυσκολίες  έχοντας ως μόνο Οδηγό της ζωής μας τον Χριστό μας, την μόνη Ελπίδα! 







  

Απολυτίκιο Τιμίου Προδρόμου

Ἦχος β΄
Μνήμη δικαίου μετ᾽ ἐγκωμίων· σοὶ δὲ ἀρκέσει ἡ μαρτυρία τοῦ Κυρίου Πρόδρομε· ἀνεδείχθης γὰρ ὄντως καὶ Προφητῶν σεβασμιώτερος, ὅτι καὶ ἐν ῥείθροις βαπτίσαι κατηξιώθης τὸν κηρυττόμενον· ὅθεν τῆς ἀληθείας ὑπεραθλήσας, χαίρων εὐηγγελίσω καὶ τοῖς ἐν ᾅδῃ, Θεὸν φανερωθέντα ἐν σαρκί, τὸν αἴροντα τὴν ἁμαρτίαν τοῦ κόσμου, καὶ παρέχοντα ἡμῖν τὸ μέγα ἔλεος.

Απολυτίκιο Θεοφανείων

Ἐν Ἰορδάνῃ βαπτιζομένου Σου Κύριε,
ἡ τῆς Τριάδος ἐφανερώθη προσκύνησις·
τοῦ γάρ γεννήτορος ἡ φωνή προσεμαρτύρει
Σοι, ἀγαπητόν Σε Υἱόν ὀνομάζουσα·
καί τό Πνεῦμα ἐν εἴδει περιστερᾶς
ἐβεβαίου τοῦ λόγου τό ἀσφαλές.
Ὁ ἐπιφανείς Χριστέ ὁ Θεός,
καί τόν κόσμον φωτίσας, δόξα Σοι.


ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΕΙΣ ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2013


  • ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 4/1 προς ΣΑΒΒΑΤΟ 5/1 Προεόρτια Φώτων: ΜΙΚΡΑ ΑΓΡΥΠΝΙΑ (Μεγάλες Ώρες Θεοφανείων-Εσπερινός-Όρθρος-Θεία Λειτουργία-Μέγας Αγιασμός) 20:30-01:00
  • Την 7η Ιανουαρίου 2013 ημέρα Δευτέρα ο Ιερός Ναός μας πανηγυρίζει την Σύναξιν του Τιμίου Προδρόμου & Βαπτιστού Ιωάννου. Δηλώσεις συμμετοχής για την αρτοκλασία της πανηγύρεως κατά τον Μεγάλο Εσπερινό 6/1, στην εκκλησιαστική επιτροπή. 
ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ
1. Ο Ιερός Ναός έχει εκδώσει ημερολόγια διά το έτος 2013, σε μεγέθη τοίχου και τσέπης. Τα έσοδα θα διατεθούν για την ενίσχυση των έργων αποπερατώσεως.
2. Τo Σάββατο 5/1 παραμονή των Θεοφανείων, οι ιερείς θα αγιάσουν τις οικίες των ενοριτών.
3. Κάθε Δευτέρα και ώρα 17:00 θα τελείται Εσπερινός-Παράκλησις και εν συνεχεία κήρυγμα (από 14/1).
4. Κατά τον μήνα Ιανουάριο ο Εσπερινός θα τελείται στις 17:00.
5. Επισκεφθείτε στο διαδίκτυο το Ενοριακό μας Ιστολόγιο: agiosioannispatron.blogspot.gr Μια διαδικτυακή μαρτυρία και παρουσία πίστεως, που δημιουργήθηκε με τις Ευλογίες του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου μας κ.κ. Χρυσοστόμου.
Τρίτη 1 Ιανουαρίου 2013

Εὐχές τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Πατρῶν κ.κ. Χρυσοστόμου γιά τό νέο ἔτος

Ἀγαπητοί μου,
Εὔχομαι ἀπό τά βάθη τῆς ψυχῆς μου, τό νέο ἔτος νά εἶναι εὐλογημένο ἀπό τόν Ἐνανθρωπήσαντα Σωτῆρα καί Λυτρωτῆ τοῦ κόσμου, γεμᾶτο ἀπό ἐλπίδα, χαρά πνευματική, δωρεές οὐράνιες καί αἰσιοδοξία.
Οἱ δυσκολίες θά μᾶς συνοδεύουν πάντοτε, τά προβλήματα θά τά συναντοῦμε μπροστά μας, οἱ ἀγωνίες θά ἀπασχολοῦν τό εἶναι μας, ἀλλά μέ τό Χριστό στήν καρδιά μας, ὅλα ἀντιμετωπίζονται, ὅλα κατανικῶνται καί ὁ ἄνθρωπος ἀναδεικνύεται θριαμβευτής.


Ὁ Χριστός εἶναι:
· Τό Φῶς πού φωτίζει τό σκότος τῆς ζωῆς μας.
· Ἡ Ζωή πού δίνει νόημα στήν ὕπαρξή μας.
· Ἡ Ὁδός πού πρέπει νά βαδίσωμε γιά νά φτάσωμε μέ ἀσφάλεια στόν προορισμό μας, πού εἶναι ἡ θέωση.
· Ἡ Ἀλήθεια πού διαλύει τό ψεῦδος.


Ἀδελφοί μου καί παιδιά μου,
Ἡ πορεία μας χωρίς Χριστό δοκιμάστηκε καί ἀπέτυχε. Θρηνοῦμε πάνω στά ἐρείπια, τά ὁποῖα ἐμεῖς δημιουργήσαμε μέ τήν ἄρνηση τοῦ Θεοῦ καί τήν ἐξορία Του ἀπό τή ζωή μας.
Ἡ σωτηρία μας εἶναι μονόδρομος. Ἡ Ἐκκλησία δεικνύει τόν τρόπο καί ἐπισημαίνει μέ θυσιαστική ἀγάπη: «Μετανοεῖτε».
Ἄς ἀκολουθήσωμε αὐτόν τόν σωτήριο δρόμο καί ἄς εἴμαστε βέβαιοι, ὅτι ὄχι μόνον τό νέο ἔτος, ἀλλά ὅλη μας ἡ ζωή θά ἀποκτήσῃ νόημα, χαρά καί εὐτυχία.

Σᾶς ἀσπάζομαι μέ πατρική ἀγάπη
Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ


ΠΡΟΣΟΧΗ!!! ΠΕΡΙ ΜΑΡΤΥΡΩΝ ΤΟΥ ΙΕΧΩΒΑ

ΠΡΟΣΟΧΗ!!! ΠΕΡΙ ΜΑΡΤΥΡΩΝ ΤΟΥ ΙΕΧΩΒΑ
ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΠΑΤΡΩΝ κ.κ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ

ΛΥΧΝΟΣ TV-ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΗΝ ΕΝΟΡΙΑ ΜΑΣ

ΛΥΧΝΟΣ TV-ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΗΝ ΕΝΟΡΙΑ ΜΑΣ
ΚΥΡΙΑΚΗ ΣΤΗΝ ΕΝΟΡΙΑ

ΚΑΤΗΧΗΤΙΚΑ 2022-2023

ΚΑΤΗΧΗΤΙΚΑ 2022-2023
ΕΛΑ ΚΑΙ ΕΣΥ ΣΤΗΝ ΠΑΡΕΑ ΜΑΣ...

ΤΡΑΠΕΖΑ ΑΓΑΠΗΣ

ΤΡΑΠΕΖΑ ΑΓΑΠΗΣ
ΑΠΟ ΤΟ ΕΝΟΡΙΑΚΟ ΦΙΛΩΠΤΩΧΟ ΤΑΜΕΙΟ

Blog Archive

Από το Blogger.

Δημοφιλείς αναρτήσεις

Αρχειοθήκη ιστολογίου

ΕΘΕΛΟΝΤΙΚΗ ΑΙΜΟΔΟΣΙΑ

ΕΘΕΛΟΝΤΙΚΗ ΑΙΜΟΔΟΣΙΑ
Δώσε ζωή...

ΠΡΟΒΟΛΕΣ ΣΕΛΙΔΑΣ

Translate